Algemeen
Gordon nog altijd ernstig ziek: ´Kan nog wéken duren!´
Het gaat momenteel verschrikkelijk slecht met een van de grootste entertainers van ons land: Gordon. De zanger van bekende hits als ‘Ik bel je zomaar even op’ ligt doodziek op bed in zijn hotelkamer in of rondom Kaapstad, Zuid-Afrika. Lokale doktoren zagen zich zelfs genoodzaakt hem aan het infuus te leggen, omdat hij extreem uitgedroogd was door een heftige buikgriep. Zijn toestand baart grote zorgen, zowel bij zijn fans als bij mensen die hem persoonlijk kennen.
Oorzaken: Loadshedding en voedselbederf
Volgens zijn goede vriend William Rutten komt de ernstige ziekte van Gordon waarschijnlijk door loadshedding. In Zuid-Afrika is het een gebruikelijke praktijk dat de stroom dagelijks in blokken wordt uitgeschakeld om overbelasting te voorkomen. Na een periode van tien maanden stabiele stroomvoorziening is deze maatregel recentelijk weer ingevoerd. “Hij kan er wel drie weken last van hebben,” aldus William. De stroomuitval zorgt ervoor dat voedsel sneller bederft, waardoor er meer kans is op besmetting met schadelijke bacteriën. Dit kan verklaren waarom Gordon mogelijk besmet voedsel heeft gegeten en daardoor nu te maken heeft met de beruchte “Cape Town-belly.”
Cape Town-belly: een gevaarlijke term
De term “Cape Town-belly” wordt door de lokale bevolking en bezoekers in Kaapstad gebruikt om een zware buikgriep te beschrijven, die ontstaat door het consumeren van bedorven voedsel. William Rutten lichtte toe dat hij vorig jaar of twee jaar geleden zelf in Zuid-Afrika was en dat van de groep waarmee hij was gereisd, zo’n 25 van de 30 personen last kregen van deze vorm van buikgriep. De term benadrukt de ernst van de symptomen en de snelle uitdroging die gepaard gaat met deze ziekte. De huidige situatie met Gordon bevestigt dat ook bekende Nederlanders niet immuun zijn voor de gevaren van een onstabiele voedselketen.
Contaminatie door bedorven voedsel
Collega’s van Gordon en andere deskundigen wijzen erop dat het eten van besmet voedsel in Zuid-Afrika niet ongewoon is, zeker tijdens perioden van loadshedding. Een recente aanwijzing komt van Justine Murcella, die suggereerde dat een schadelijke hamburger – een hamburger Benedict – mogelijk de oorzaak is van de besmetting. Dit soort besmetting kan leiden tot ernstige buikgriep, waarbij de symptomen verergeren door uitdroging en infecties. Het is dan ook cruciaal dat toeristen en lokale bewoners extra alert zijn op de hygiëne en de versheid van voedsel, zeker tijdens perioden van stroomuitval.
Ervaringen van andere reizigers
Volgens dokter William, die zelf ervaring heeft met deze problematiek, heeft hij in eerdere reizen in Zuid-Afrika gezien dat mensen soms twee tot drie weken met de klachten worstelen. “Ik ken één iemand die het drie weken heeft gehad, een ander twee weken,” legt hij uit. Dit benadrukt dat de symptomen van de Cape Town-belly niet zomaar overgaan en dat het herstelproces lang kan duren. Voor Gordon betekent dit dat hij mogelijk nog weken op bed zal moeten liggen, met alle consequenties van dien voor zijn carrière en dagelijkse routine.
Social media en publieke reacties
Gordon deelt zijn ziekte ook via Instagram, waar hij beelden plaatst die zijn kritieke conditie laten zien. Zijn ernstige uitputting en de noodzaak voor het infuus roepen medeleven op bij zijn volgers. Privé- en media-experts, zoals Evert Santegoeds, reageren verbaasd op de staat van de zanger. “Ik zag er eerst een foto van en ik dacht: je hoeft alleen die bril maar af te doen en de kist dicht te doen. Hij zag er zó slecht uit,” aldus Evert. De publieke verontwaardiging en medeleven laten zien hoezeer deze situatie ook de Nederlandse gemeenschap raakt.
Zorgwekkende impact van loadshedding
De terugkeer van loadshedding in Zuid-Afrika heeft meer gevolgen dan alleen ongemak voor de lokale bevolking. De praktijk zorgt er namelijk voor dat voedsel sneller bederft, wat weer leidt tot ernstige gezondheidsproblemen bij zowel bewoners als toeristen. Voor mensen zoals Gordon, die op vakantie zijn en in een hotel verblijven, kan dit desastreuze gevolgen hebben. De hernieuwde stroomuitval zorgt voor een toename van voedselgerelateerde ziektegevallen, wat de lokale gezondheidszorg onder druk zet.
Toekomstige voorzorgsmaatregelen
Experts raden aan dat reizigers in Zuid-Afrika extra alert zijn op de staat van voedsel en drinken. Het nemen van voorzorgsmaatregelen, zoals het vermijden van voedsel dat mogelijk te lang onkoel bewaard is, kan helpen om besmettingen te voorkomen. Daarnaast is het van belang dat toeristen hun hygiëne in de gaten houden en bij twijfel liever voorverpakt voedsel kiezen. Door deze maatregelen kunnen onnodige risico’s met betrekking tot de Cape Town-belly wellicht worden beperkt.
Conclusie: een harde les voor iedereen
De situatie van Gordon is een harde herinnering aan de risico’s van loadshedding en de impact die het kan hebben op de volksgezondheid. Terwijl de stroomuitval in Zuid-Afrika weer de kop opsteekt, wordt duidelijk dat zelfs bekende entertainers niet beschermd zijn tegen de gevaren van voedselbederf. Voor Gordon blijft nu de vraag hoe lang hij zal moeten herstellen en of deze ziekte wellicht een bredere impact zal hebben op toeristen in de regio. Het incident zet aan tot hernieuwde aandacht voor voedselveiligheid en voorzorgsmaatregelen tijdens periodes van energietekort.
Krijgen ag*nten in Bureau Utrecht betaald voor hun deelname? Peter en Eduard geven eindelijk duidelijkheid
Het televisieprogramma Bureau Utrecht, waarin programmamaker Ewout Genemans een jaar lang meeliep met p0litieagenten in de Domstad, is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste kijkcijferhits van het moment. Het programma geeft een unieke inkijk in het dagelijkse werk van agenten en laat zien wat er gebeurt achter de schermen van een p0litieteam dat voortdurend schakelt tussen meldingen, emoties, veiligheid en menselijkheid.
Met inmiddels zeven seizoenen binnen de bredere Bureau-reeks — waarvan Bureau Burgwallen, Bureau Arnhem en Bureau Rotterdam eerdere successen waren — heeft Bureau Utrecht opnieuw een groot publiek weten te boeien. Veel kijkers raken geïnteresseerd in de agenten achter het uniform en stellen vragen over hun dagelijkse werk, hun motivatie en hun ervaringen met de camera’s.
Een van de meest gestelde vragen gaat over de deelname zelf: krijgen de agenten betaald voor hun rol op televisie? Het antwoord zorgt voor veel verbazing, en dat geven Peter en Eduard — twee van de populairste agenten uit de reeks — helder in een recent interview.
Een kijkje achter de schermen dat miljoenen mensen raakt
In het zevende seizoen van de serie volgen we een divers team van agenten: Rebecca, Ellen, Lennart, Kiki, Kirsten, Naomi, Yannick, Frank, Maikel, en natuurlijk het duo Peter en Eduard. Iedere aflevering laat zien wat er op straat gebeurt, maar ook wat je normaal niet ziet: de emoties, de hectiek, het geduld, de humor en de saamhorigheid in het team.
Het succes van Bureau Utrecht komt niet alleen door de spannende meldingen die worden afgehandeld, maar vooral door de menselijkheid van de agenten. Kijkers leren hen beter kennen en ontdekken dat achter iedere agent ook gewone mensen schuilgaan die hun werk met passie doen, maar soms ook worstelen met lastige situaties.
Dat maakt de vraag over financiële compensatie des te relevanter: met zoveel kijkers, zoveel impact en zoveel betrokkenheid zou je verwachten dat de agenten extra beloond worden voor hun deelname. De werkelijkheid blijkt echter heel anders.
Krijgen de agenten betaald voor Bureau Utrecht?
In een gesprek met Veronica Superguide worden Peter en Eduard — twee publiekslievelingen — gevraagd of zij een vergoeding ontvangen voor hun deelname aan het televisieprogramma.
Hun antwoord is verrassend simpel én eerlijk:
“Nee hoor, was het maar waar!”
Er wordt dus géén extra vergoeding uitgekeerd aan de agenten die meedoen. Voor velen komt dat onverwacht, omdat de mediawereld bekendstaat om flinke vergoedingen voor mensen die op televisie verschijnen. Denk aan realityprogramma’s, talentenshows of documentaires: deelnemers ontvangen daar vaak wel een financiële compensatie.
In Bureau Utrecht is dat anders. De agenten doen mee als onderdeel van hun werk, en de opnames vinden plaats tijdens hun reguliere diensten. De extra uren, intensiteit of publieke aandacht leveren dus geen extra financiële beloning op.
Waarom doen de agenten dan wél mee?
De logische vervolgvraag is: waarom zou je op nationale televisie verschijnen als je er niet extra voor betaald krijgt?
Daar hebben Peter en Eduard beiden een duidelijk, maar verschillend antwoord op.
Eduard: bijdragen aan begrip voor het p0litiewerk
Eduard vertelt dat zijn motivatie vooral ligt in het creëren van begrip voor het vak. Hij wil graag laten zien wat agenten dagelijks meemaken en hoeveel druk er soms op hen ligt.
Hij zegt:
“Ik wil mensen laten zien wat wij als p0litie allemaal over ons heen krijgen. Dat verhaal wilde ik graag voortzetten.”
Voor hem draait deelname dus om transparantie en maatschappelijke impact. Door de camera’s een jaar lang mee te nemen, hoopt hij dat kijkers meer inzicht krijgen in hoe breed en uitdagend het p0litiewerk werkelijk is — van kleine buurtconflicten tot emotioneel zware meldingen.
Peter: twijfels, een duwtje in de rug en onverwacht succes
Peter had juist een heel andere start. Hij bekent dat hij lange tijd twijfelde of hij zich moest opgeven. De deadline kwam steeds dichterbij en zelfs een kwartier voor het verstrijken van die tijd had hij zijn inschrijving nog niet verstuurd.
Volgens Peter was het uiteindelijk een collega die de knoop doorhakte:
“We moesten ons voor een bepaalde datum opgeven en een kwartiertje voor de deadline had ik dat nog niet gedaan.”
Het blijkt een beslissing te zijn geweest die zijn leven op onverwachte manieren veranderde. Peter groeide in razend tempo uit tot een van de meest geliefde agenten van de serie. Op sociale media ontvangen hij en Eduard talloze positieve berichten, waardoor ze een vaste schare fans hebben opgebouwd.
Peter is dankbaar voor die steun, maar blijft tegelijkertijd nuchter:
“Je weet van tevoren dat het kan gebeuren, dus het hoort er een beetje bij. Maar wat het echt met je doet als persoon, dat weet je pas achteraf.”
Hij benadrukt dat hij niet bekend wil staan als een televisiepersoonlijkheid:
“Ik wil bekendstaan om het werk dat ik laat zien. Ik ben gewoon Peter, niet de nieuwe Daan.”
Met de verwijzing naar ‘de nieuwe Daan’ doelt hij op Daan — een collega-agent uit eerdere Bureau-reeksen — die eveneens enorm populair werd door zijn televisieoptredens.
Publieke waardering als grootste beloning
Hoewel de agenten geen extra vergoeding ontvangen, blijkt dat waardering van kijkers een belangrijke rol speelt in hun motivatie. Veel kijkers sturen berichten via Instagram, laten complimenten achter onder filmpjes, of spreken hen aan op straat.
Kijkers waarderen vooral:
-
de geduldige toon die de agenten aannemen,
-
hun humor tijdens stressvolle situaties,
-
de menselijke manier waarop ze met burgers omgaan,
-
en hun uitleg over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.
Door het programma ontstaat er meer begrip voor het p0litiewerk. Burgers zien niet alleen de incidenten zelf, maar ook de gesprekken, overwegingen, emoties en dilemma’s die voorafgaan aan beslissingen.
Voor Peter en Eduard voelt dat als een vorm van erkenning die verder gaat dan een financiële vergoeding. Het laat zien dat hun werk ertoe doet en dat het publiek hen ziet als mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de veiligheid van anderen.
Waarom Bureau Utrecht zo goed werkt voor televisie
Dat Bureau Utrecht zo’n enorme hit is, heeft meerdere redenen. De serie combineert:
-
actie met rustige observaties,
-
spanning met humor,
-
emotie met professionaliteit,
-
en kwetsbare momenten met krachtige interventies.
Ewout Genemans weet het p0litiewerk toegankelijk te maken zonder sensatiezucht, waardoor de serie bijzonder geschikt is voor een breed publiek. Van jongeren die nieuwsgierig zijn naar de praktijk van het blauwe uniform tot volwassenen die willen begrijpen wat er speelt in hun eigen wijk: de serie toont het allemaal.
Daarnaast zijn de agenten herkenbare figuren geworden. Niet als sterren, maar als gewone mensen die toevallig een bijzondere baan hebben.
De impact van bekendheid op het dagelijks leven van een agent
Hoewel Peter en Eduard hun bekendheid omarmen, blijft de realiteit dat ze ook gewoon op straat moeten werken. Dat betekent dat ze soms worden herkend tijdens een dienst, aangesproken door bewoners of gecomplimenteerd door voorbijgangers.
Peter zegt hierover dat bekendheid “een beetje bij het programma hoort”, maar dat hij graag wil dat mensen hem vooral zien als p0litieman, niet als televisiegezicht.
Zijn nuchtere houding en oprechte manier van communiceren maken hem geliefd. Dat is misschien wel de grootste reden waarom kijkers zo graag naar hem en zijn collega’s kijken.
Conclusie: geen extra geld, wel een groot publiek dat meeleeft
Agenten die deelnemen aan Bureau Utrecht krijgen geen vergoeding voor hun rol op televisie. Toch kiezen zij ervoor om mee te doen om een reden die misschien nog waardevoller is: om het echte p0litiewerk zichtbaar te maken, begrip te creëren en te laten zien hoe veelzijdig en menselijk hun vak is.
Peter en Eduard veroverden de harten van kijkers door hun eerlijkheid, humor en professionaliteit. Dat zij dit zonder extra betaling doen, versterkt wellicht nog meer hoe authentiek hun inzet is.
En precies dat maakt Bureau Utrecht tot een van de meest geliefde en besproken tv-programma’s van dit moment.