Algemeen
Gordon nog altijd ernstig ziek: ´Kan nog wéken duren!´
Het gaat momenteel verschrikkelijk slecht met een van de grootste entertainers van ons land: Gordon. De zanger van bekende hits als ‘Ik bel je zomaar even op’ ligt doodziek op bed in zijn hotelkamer in of rondom Kaapstad, Zuid-Afrika. Lokale doktoren zagen zich zelfs genoodzaakt hem aan het infuus te leggen, omdat hij extreem uitgedroogd was door een heftige buikgriep. Zijn toestand baart grote zorgen, zowel bij zijn fans als bij mensen die hem persoonlijk kennen.
Oorzaken: Loadshedding en voedselbederf
Volgens zijn goede vriend William Rutten komt de ernstige ziekte van Gordon waarschijnlijk door loadshedding. In Zuid-Afrika is het een gebruikelijke praktijk dat de stroom dagelijks in blokken wordt uitgeschakeld om overbelasting te voorkomen. Na een periode van tien maanden stabiele stroomvoorziening is deze maatregel recentelijk weer ingevoerd. “Hij kan er wel drie weken last van hebben,” aldus William. De stroomuitval zorgt ervoor dat voedsel sneller bederft, waardoor er meer kans is op besmetting met schadelijke bacteriën. Dit kan verklaren waarom Gordon mogelijk besmet voedsel heeft gegeten en daardoor nu te maken heeft met de beruchte “Cape Town-belly.”
Cape Town-belly: een gevaarlijke term
De term “Cape Town-belly” wordt door de lokale bevolking en bezoekers in Kaapstad gebruikt om een zware buikgriep te beschrijven, die ontstaat door het consumeren van bedorven voedsel. William Rutten lichtte toe dat hij vorig jaar of twee jaar geleden zelf in Zuid-Afrika was en dat van de groep waarmee hij was gereisd, zo’n 25 van de 30 personen last kregen van deze vorm van buikgriep. De term benadrukt de ernst van de symptomen en de snelle uitdroging die gepaard gaat met deze ziekte. De huidige situatie met Gordon bevestigt dat ook bekende Nederlanders niet immuun zijn voor de gevaren van een onstabiele voedselketen.
Contaminatie door bedorven voedsel
Collega’s van Gordon en andere deskundigen wijzen erop dat het eten van besmet voedsel in Zuid-Afrika niet ongewoon is, zeker tijdens perioden van loadshedding. Een recente aanwijzing komt van Justine Murcella, die suggereerde dat een schadelijke hamburger – een hamburger Benedict – mogelijk de oorzaak is van de besmetting. Dit soort besmetting kan leiden tot ernstige buikgriep, waarbij de symptomen verergeren door uitdroging en infecties. Het is dan ook cruciaal dat toeristen en lokale bewoners extra alert zijn op de hygiëne en de versheid van voedsel, zeker tijdens perioden van stroomuitval.
Ervaringen van andere reizigers
Volgens dokter William, die zelf ervaring heeft met deze problematiek, heeft hij in eerdere reizen in Zuid-Afrika gezien dat mensen soms twee tot drie weken met de klachten worstelen. “Ik ken één iemand die het drie weken heeft gehad, een ander twee weken,” legt hij uit. Dit benadrukt dat de symptomen van de Cape Town-belly niet zomaar overgaan en dat het herstelproces lang kan duren. Voor Gordon betekent dit dat hij mogelijk nog weken op bed zal moeten liggen, met alle consequenties van dien voor zijn carrière en dagelijkse routine.
Social media en publieke reacties
Gordon deelt zijn ziekte ook via Instagram, waar hij beelden plaatst die zijn kritieke conditie laten zien. Zijn ernstige uitputting en de noodzaak voor het infuus roepen medeleven op bij zijn volgers. Privé- en media-experts, zoals Evert Santegoeds, reageren verbaasd op de staat van de zanger. “Ik zag er eerst een foto van en ik dacht: je hoeft alleen die bril maar af te doen en de kist dicht te doen. Hij zag er zó slecht uit,” aldus Evert. De publieke verontwaardiging en medeleven laten zien hoezeer deze situatie ook de Nederlandse gemeenschap raakt.
Zorgwekkende impact van loadshedding
De terugkeer van loadshedding in Zuid-Afrika heeft meer gevolgen dan alleen ongemak voor de lokale bevolking. De praktijk zorgt er namelijk voor dat voedsel sneller bederft, wat weer leidt tot ernstige gezondheidsproblemen bij zowel bewoners als toeristen. Voor mensen zoals Gordon, die op vakantie zijn en in een hotel verblijven, kan dit desastreuze gevolgen hebben. De hernieuwde stroomuitval zorgt voor een toename van voedselgerelateerde ziektegevallen, wat de lokale gezondheidszorg onder druk zet.
Toekomstige voorzorgsmaatregelen
Experts raden aan dat reizigers in Zuid-Afrika extra alert zijn op de staat van voedsel en drinken. Het nemen van voorzorgsmaatregelen, zoals het vermijden van voedsel dat mogelijk te lang onkoel bewaard is, kan helpen om besmettingen te voorkomen. Daarnaast is het van belang dat toeristen hun hygiëne in de gaten houden en bij twijfel liever voorverpakt voedsel kiezen. Door deze maatregelen kunnen onnodige risico’s met betrekking tot de Cape Town-belly wellicht worden beperkt.
Conclusie: een harde les voor iedereen
De situatie van Gordon is een harde herinnering aan de risico’s van loadshedding en de impact die het kan hebben op de volksgezondheid. Terwijl de stroomuitval in Zuid-Afrika weer de kop opsteekt, wordt duidelijk dat zelfs bekende entertainers niet beschermd zijn tegen de gevaren van voedselbederf. Voor Gordon blijft nu de vraag hoe lang hij zal moeten herstellen en of deze ziekte wellicht een bredere impact zal hebben op toeristen in de regio. Het incident zet aan tot hernieuwde aandacht voor voedselveiligheid en voorzorgsmaatregelen tijdens periodes van energietekort.
Gratis busvervoer voor asielzoekers tussen Ter Apel en Emmen zorgt voor brede discussie: ‘Is dit de juiste oplossing?’
Het besluit om het busvervoer tussen het asielzoekerscentrum in Ter Apel en station Emmen voortaan kosteloos te maken voor bewoners van het azc, zorgt voor veel reacties in het hele land. Het gaat om een maatregel die vooral bedoeld is om de veiligheid in het openbaar vervoer te verbeteren, maar de keuze roept tegelijkertijd vragen op over gelijkheid, handhaving en de rol van vervoersbedrijven. Voorstanders spreken van een pragmatische aanpak, terwijl anderen vinden dat hiermee een verkeerd signaal wordt afgegeven.
Een lange geschiedenis van incidenten en overlast
Al jaren klinken er zorgen over de situatie op de buslijn tussen Ter Apel en Emmen. Chauffeurs gaven eerder aan dat zij regelmatig te maken kregen met ongewenst gedrag, onduidelijkheid rondom ticketbetalingen en spanningen die opliepen tijdens ritten. Het ging daarbij soms om groepen reizigers die niet wilden betalen of moeite hadden met de regels van het openbaar vervoer.
Hoewel veel ritten zonder problemen verliepen, waren de uitzonderingen heftig genoeg om de veiligheid van chauffeurs en medereizigers onderwerp van gesprek te maken. Buschauffeurs hebben meerdere keren aangegeven dat zij onder grote druk stonden en dat sommige situaties erg onprettig aanvoelden. Voor een sector waarin veiligheid en klantvriendelijkheid centraal staan, was dat een reden om te zoeken naar oplossingen.
Eerdere maatregelen boden onvoldoende resultaat
Het probleem aanpakken was complex. Het COA zette hosts in die bewoners van het azc begeleidden naar de bushalte en hielpen bij het opstappen. Deze hosts moesten vooral zorgen voor rust, begeleiding en uitleg over de regels. In Emmen werden extra toezichthouders ingezet, die reizigers te woord stonden en konden ingrijpen als dat nodig was. Ook Qbuzz schakelde boa’s in op reguliere buslijnen. De buschauffeurs en boa’s hadden portofoons om sneller te kunnen communiceren wanneer zich iets voordeed.
Hoewel deze maatregelen soms hielpen om de situatie tijdelijk te stabiliseren, bleek de structurele overlast niet volledig te verdwijnen. De vraag bleef dus bestaan: wat kan er gedaan worden om ritten veiliger, rustiger en voorspelbaarder te maken?
Nieuwe aanpak: gratis pendeldienst moet rust terugbrengen
Daarom is nu besloten dat het vervoer tussen het azc in Ter Apel en station Emmen gratis wordt. Het doel hiervan is niet om bepaalde groepen te bevoordelen, maar om een belangrijk spanningspunt weg te nemen: de discussie over betalen. In eerdere incidenten bleek vooral de discussie over het wel of niet kopen van een ticket aanleiding voor onrust. Door dat element weg te nemen, hoopt Qbuzz dat de ritten voortaan zonder spanningen verlopen.
Qbuzz-directeur Laurence Hovenkamp noemt deze beleidswijziging een belangrijke schakel in een bredere aanpak. Volgens haar is de combinatie van maatregelen essentieel: toezicht, begeleiding én kosteloos vervoer voor deze specifieke route moeten samen zorgen voor een veiligere omgeving.
“Het vrij beschikbaar stellen van de pendeldienst is een cruciale stap om het totale pakket aan maatregelen te laten slagen,” aldus Hovenkamp.
Het gaat hierbij dus niet enkel om gratis reizen, maar om een compleet beleid dat onrust moet voorkomen en de ervaring van chauffeurs en reizigers moet verbeteren.
Veel discussie op sociale media
Het besluit zorgt online voor stevige reacties. Veel mensen vragen zich af waarom één specifieke groep gratis mag reizen, terwijl andere reizigers wel moeten betalen voor dezelfde afstand. Zij ervaren het als oneerlijk dat er kennelijk middelen beschikbaar zijn om dit vervoer kosteloos te maken, terwijl dit voor regulier openbaar vervoer niet gebeurt.
Aan de andere kant zijn er ook mensen die de keuze pragmatisch en begrijpelijk vinden. Zij wijzen op het feit dat veiligheidspunten in het openbaar vervoer bovenaan staan, en dat het wegnemen van conflictmomenten een bewezen manier is om de rust te bewaren. Volgens deze groep is het beter om te investeren in stabiliteit dan dat chauffeurs en reizigers zich onveilig voelen.
Waarom gratis vervoer als oplossing wordt gezien
Dat de betaaldiscussie zo’n grote rol speelt, heeft vooral te maken met het karakter van de route. Het traject tussen het azc en het station wordt dagelijks gebruikt door een grote, relatief vaste groep reizigers. Voor sommige bewoners van het azc is onduidelijk hoe het Nederlandse betaal- en vervoerssysteem werkt, waardoor misverstanden kunnen ontstaan.
Door het traject tijdelijk gratis te maken, hoopt men de ritten voorspelbaarder te maken en chauffeurs te ontlasten. Als er geen discussies meer zijn bij het instappen, komt er meer rust in de bus én aan de halte. Bovendien maakt het toezicht door hosts en boa’s het makkelijker om te signaleren waar extra uitleg of begeleiding nodig is.
Is dit de omgekeerde wereld?
Veel reacties online zijn gebaseerd op het idee dat er nu een “beloning” wordt gegeven voor gedrag dat eerder tot problemen leidde. Mensen vrezen dat er een precedent wordt geschapen: dat wie onrust veroorzaakt uiteindelijk extra geholpen wordt. Daarom noemen sommigen het besluit symbolisch ‘de omgekeerde wereld’.
Tegelijkertijd benadrukken beleidsmakers dat dit geen beloning is, maar een veiligheidsmaatregel. Het is vergelijkbaar met andere situaties waarin conflicten worden voorkomen door een procedure te vereenvoudigen — zoals wanneer voetbalclubs extra pendelbussen inzetten voor supportersgroepen om opstootjes te voorkomen.
Gelijke behandeling en toegankelijkheid van het openbaar vervoer
Een belangrijk punt in de discussie is het gevoel van gelijkheid. Het openbaar vervoer is een publieke dienst die voor iedereen toegankelijk moet zijn, en veel reizigers vinden dat regels voor iedereen hetzelfde moeten zijn. Wanneer één groep op een bepaalde route gratis reist, roept dat automatisch vragen op over solidariteit, eerlijkheid en uniformiteit van beleid.
Daarom benadrukken de betrokken partijen dat dit een uitzonderlijke situatie is, specifiek gekozen voor een zeer specifiek traject met specifieke veiligheidsuitdagingen. Het is dus geen beleidswijziging die breder wordt ingevoerd.
Hoe gaat het verder?
Voor nu blijft de gratis pendeldienst onderdeel van een proefperiode. In die periode wordt gemeten of het aantal incidenten daadwerkelijk afneemt en of chauffeurs zich veiliger voelen. Ook wordt gekeken of de begeleiding van het COA, de inzet van toezichthouders en het contact tussen vervoerder en overheid voldoende zijn om de situatie duurzaam te verbeteren.
Wanneer blijkt dat de maatregel effectief is, kan deze langer worden aangehouden. Als de resultaten tegenvallen, zullen opnieuw aanpassingen nodig zijn.
Wat vind jij van dit besluit?
Het onderwerp raakt veel mensen, omdat het gaat over veiligheid, verantwoordelijkheid en eerlijkheid. Vind jij het verstandig om dit traject gratis te maken om zo de rust terug te brengen? Of zijn er volgens jou andere oplossingen mogelijk die zowel veilig als eerlijk voelen?
Laat het vooral weten in de reacties — de discussie is nog lang niet voorbij, en jouw mening telt mee in hoe dit soort beleidskeuzes in de toekomst worden vormgegeven.