-

Algemeen

Geen Playboy dit keer, Heleen van Royen gaat vollédig uit de kleren voor de nieuwste LINDA!

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Heleen van Royen is een naam die in Nederland synoniem staat voor provocatie, openheid en een onbeschaamde levenshouding. De bekende schrijfster, die in de afgelopen decennia meerdere bestsellers heeft geschreven, blijft zichzelf opnieuw uitvinden en schuwt daarbij geen enkele taboe. Inmiddels heeft ze de leeftijd van 59 jaar bereikt, maar haar nieuwsgierigheid en openheid over haar leven, inclusief haar avonturen tussen de lakens, zijn nog even uitgesproken als altijd.

Een leven vol controverse

Heleen van Royen is niet alleen bekend om haar boeken, maar ook om haar uitgesproken meningen en ongeremde uitingen in de media. In 2004 haalde ze de krantenkoppen met een spraakmakende column waarin ze onthulde dat de Amsterdamse wethouder Rob Oudkerk regelmatig pornosites bezocht en prostituees bezocht op de tippelzone in de Amsterdamse westelijke havens. Haar onthulling zorgde voor een politiek schandaal, dat uiteindelijk leidde tot het gedwongen aftreden van Oudkerk. Dit incident bewees eens te meer dat Van Royen niet bang is om de grenzen op te zoeken en taboes te doorbreken.

Zelfexpressie en provocatie

Naast haar literaire carrière heeft Heleen van Royen zich ook op andere manieren geuit. In 2014 stond ze in het middelpunt van de belangstelling met haar tentoonstelling “Heleen van Royen: Selfmade” in het Letterkundig Museum in Den Haag. De expositie bevatte een reeks foto’s van Van Royen zelf, waaronder naaktselfies en beelden die de vrouwelijke seksualiteit in al haar facetten verkenden.

Een van de meest besproken foto’s was die waarop ze een bebloede tampon uit haar vagina haalde, evenals een ander beeld waarop ze sperma in haar haar had. De tentoonstelling lokte veel controverse uit, maar trok tegelijkertijd een groot aantal bezoekers, mede dankzij de media-aandacht die eraan werd besteed. In talkshows zoals De Wereld Draait Door werd er uitgebreid over gediscussieerd. Uiteindelijk werd de tamponfoto zelfs geveild voor een bedrag van 1.900 euro.

Playboy en LINDA

Heleen van Royen heeft in het verleden geen geheim gemaakt van haar waardering voor het vrouwelijk lichaam en haar eigen seksualiteit. In 2006 poseerde ze voor de Playboy, een fotoshoot die destijds veel stof deed opwaaien. Toch leek dit slechts een voorproefje van wat nog zou komen.

Nu, bijna twintig jaar later, bewijst Van Royen opnieuw dat ze niets van haar lef heeft verloren. Dit keer is het niet de Playboy die haar benaderde, maar het populaire tijdschrift LINDA., het blad van Linda de Mol. De nieuwe fotoshoot laat zien dat Van Royen nog steeds vol zelfvertrouwen en trots in haar eigen huid zit. De beelden stralen kracht en sensualiteit uit en bewijzen dat leeftijd geen enkele rol speelt als het gaat om zelfexpressie en vrijheid.

Een vrouw die zich niet laat beperken

Wat Heleen van Royen zo uniek maakt, is haar onverschrokken houding tegenover onderwerpen waar veel mensen liever over zwijgen. Haar boeken bevatten vaak gedurfde thema’s en expliciete scènes, iets wat haar lezers ofwel bewonderen of bekritiseren. Ze heeft zich altijd hard gemaakt voor vrouwenrechten, seksuele vrijheid en het recht op zelfexpressie zonder schaamte.

Haar openheid over haar eigen leven is voor veel mensen inspirerend. Ze heeft laten zien dat ouder worden niet betekent dat je jezelf moet verstoppen of conformeren aan maatschappelijke verwachtingen. In plaats daarvan blijft ze trouw aan zichzelf en moedigt ze anderen aan hetzelfde te doen.

Reacties uit de samenleving

Niet iedereen is even enthousiast over Heleen van Royens openheid. Critici vinden dat ze te ver gaat in haar drang naar zelfexpressie en vragen zich af of bepaalde uitingen nog wel literair of kunstzinnig te noemen zijn. Haar provocaties worden soms gezien als aandachttrekkerij, eerder bedoeld om de spotlights op zichzelf te richten dan om een diepere boodschap over te brengen.

Toch lijkt de publieke opinie grotendeels in haar voordeel uit te vallen. Haar lezers en volgers prijzen haar juist om haar moed en eerlijkheid. Vooral vrouwen zien haar als een rolmodel dat laat zien dat je op elke leeftijd jezelf mag zijn en mag genieten van het leven zonder je te laten beperken door maatschappelijke normen en verwachtingen.

Blik op de toekomst

Met haar nieuwste fotoshoot voor LINDA. bewijst Heleen van Royen eens te meer dat ze haar eigen pad blijft volgen. Haar carrière, die begon als schrijfster, is inmiddels uitgegroeid tot een breder platform waarin ze zich op verschillende manieren uitdrukt. Ze blijft boeken schrijven, maar heeft ook haar weg gevonden in de wereld van fotografie, journalistiek en televisie.

Wat de toekomst voor haar brengt, blijft gissen, maar één ding is zeker: Heleen van Royen zal zichzelf niet inhouden. Ze zal blijven uitdagen, prikkelen en mensen aan het denken zetten. Of dat nu is door haar scherpe pen, haar provocerende foto’s of haar openhartige interviews, Van Royen blijft een van de meest opvallende en intrigerende figuren in de Nederlandse media.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Heleen van Royen (@heleenvanroyen)

Conclusie

Heleen van Royen is een vrouw die zich niet laat definiëren door haar leeftijd, maatschappelijke verwachtingen of kritiek van buitenaf. Ze heeft keer op keer laten zien dat ze haar eigen koers vaart en geen enkele taboe uit de weg gaat. Van haar vroege onthullingen over Rob Oudkerk tot haar gewaagde kunstprojecten en recente fotoshoots, Van Royen blijft zichzelf en haar publiek uitdagen.

Haar nieuwste fotoshoot voor LINDA. laat zien dat sensualiteit en zelfvertrouwen geen houdbaarheidsdatum hebben. Of je nu fan bent van haar werk of niet, één ding is onmiskenbaar: Heleen van Royen is en blijft een van de meest spraakmakende persoonlijkheden van Nederland.

Algemeen

John de Bever helemaal kapot door verdrietig overlijden: ”Ik heb echt moeten huilen”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

John de Bever in tranen na verlies van hond Cuby: “Ik heb echt moeten huilen”

Voor veel mensen is een hond meer dan een huisdier. Het is een maatje, een trouwe vriend en vaak zelfs een volwaardig gezinslid. Dat geldt zeker voor Johan Derksen, die onlangs afscheid moest nemen van zijn geliefde hond Cuby. Het verlies kwam hard aan – niet alleen bij Derksen zelf, maar ook bij zijn goede vriend John de Bever. “Ik heb echt moeten huilen,” vertelt John openhartig.

Het bericht dat Cuby er niet meer is, maakte diepe indruk. De viervoeter was al twaalf jaar een vaste waarde in het leven van Johan Derksen en zijn vrouw. Het verdriet is voelbaar, ook bij mensen die de hond slechts van een afstand kenden. John de Bever zag Cuby wekelijks en noemt het verlies ‘verschrikkelijk’.


Een trouwe vriend tot het einde

Cuby, vernoemd naar blueszanger Harry Muskee van Cuby + Blizzards, was al jaren een bekend gezicht voor vaste kijkers van Vandaag Inside. Regelmatig sprak Johan liefdevol over zijn hond, en voor velen was het duidelijk: Cuby was geen gewone hond. Hij maakte deel uit van het gezin Derksen, sliep bij Johan in bed en was bij hem op de meest alledaagse én bijzondere momenten.

Maar afgelopen week kwam er plotseling een einde aan die jarenlange band. Tijdens een routinebezoek aan de dierenarts bleek dat Cuby ernstig ziek was. Zijn pootje leek het probleem, maar het onderzoek wees op een veel ernstiger situatie. De vooruitzichten waren slecht, en na overleg werd besloten dat inslapen de enige humane optie was.

Een ingrijpend besluit, maar volgens Johan de enige juiste keuze: Cuby had pijn, en er was geen reële kans op herstel. “We konden hem niet laten lijden,” aldus Johan.


John de Bever: “Ik ben er kapot van”

Voor John de Bever, zelf een fervent hondenliefhebber, was het nieuws een klap. De zanger, die een hechte band onderhoudt met Johan, herinnert zich het moment waarop hij het hoorde nog goed. “Hij belde me ’s morgens op met het slechte nieuws: ‘Cuby is er niet meer’. Ik heb moeten huilen. Echt waar. Het ging me door merg en been.”

John zag Cuby regelmatig en had zelf een zwak voor de viervoeter. “Cuby was een lieverd. Hij begroette me altijd enthousiast. Zo trouw, zo lief. Je voelt meteen dat dat dier veel betekende. Het raakt je als je zoiets hoort, zeker als je zelf ook van honden houdt.”

De zanger benadrukt dat het verlies van een huisdier vaak wordt onderschat. “Voor mensen zonder hond is het soms moeilijk te begrijpen. Maar wie het zelf heeft meegemaakt, weet hoe groot het gemis is. Een hond geeft onvoorwaardelijke liefde. Altijd.”


Derksen houdt zich sterk, maar het verlies is voelbaar

Hoewel Johan Derksen in de media bekendstaat om zijn uitgesproken meningen en stevige uitspraken, ziet John ook een andere kant van hem. “Mensen denken vaak dat hij een keiharde man is. Maar dat is maar de buitenkant. Achter die grote mond zit een heel klein, gevoelig hartje.”

Volgens John probeert Johan zich kranig te houden, maar is het gemis groot. “Ze kunnen zeggen wat ze willen, maar Cuby sliep elke nacht bij hem in bed. Als je dan na twaalf jaar ineens wakker wordt zonder dat dier naast je… dat is niet niks. Dat gaat door merg en been.”

De pijn zit diep, en dat is begrijpelijk. Zeker omdat Cuby altijd aanwezig was in het dagelijks leven van Johan en zijn vrouw. “Ze deden alles met hem. Hij hoorde er gewoon bij,” aldus John.


Hondenliefhebbers begrijpen het meteen

Het verdriet dat Johan en John nu voelen, is voor andere hondenliefhebbers maar al te herkenbaar. Een hond is niet alleen gezelschap; het is een vorm van emotionele verbondenheid die niet in woorden is uit te drukken. Ze voelen je stemming aan, zijn er op moeilijke dagen, en vieren ook de mooie momenten met je mee.

John vat het treffend samen: “Je kunt het bijna niet uitleggen aan iemand zonder hond, maar het is echt liefde. Onvoorwaardelijk. Een hond vraagt niks, maar geeft alles.”

Voor zowel Johan als John is dat precies wat het afscheid zo pijnlijk maakt. “Er is ineens stilte in huis. Een lege plek. Dat voel je in alles,” zegt John.


Cuby was meer dan een hond: symbool van rust en trouw

Cuby was niet alleen voor Johan Derksen een gezelschapsdier; hij was ook een rustpunt. In het vaak turbulente leven van een tv-persoonlijkheid bood Cuby een vorm van stabiliteit en structuur. Even wandelen, even spelen, gewoon even zijn. Dát is wat een hond geeft: aanwezigheid zonder oordeel.

“Hij was er altijd,” vertelt John. “En precies dat maakt het gemis zo rauw. Je beseft pas echt wat een hond voor je betekent, als hij er niet meer is.”


Liefdevol afscheid

Het afscheid van Cuby gebeurde in alle rust, bij de dierenarts. Johan en zijn vrouw waren erbij, en ondanks de pijn hebben ze er bewust voor gekozen om Cuby te laten gaan in een omgeving waar hij zich veilig voelde.

Dat is iets waar veel huisdiereigenaren zich in kunnen herkennen: de laatste momenten nog even dichtbij zijn, een aai over de kop, een fluistering dat het goed is. “Het is de moeilijkste beslissing die je moet nemen, maar tegelijk ook de liefste,” zegt John.


Een troostende herinnering

Hoewel het verlies nu nog vers is, blijven de herinneringen aan Cuby bestaan. De vrolijke kwispel als Johan thuiskwam. De vertrouwde aanwezigheid op de bank. De wandelingen door weer en wind. Het zijn momenten die gekoesterd worden.

Voor John is er troost in het delen van het verdriet. “Ik vind het mooi dat Johan het er eerlijk over heeft. Dat hij laat zien dat het hem raakt. Dat is krachtig.”


Verbondenheid in verdriet

De reactie van John laat zien hoe diep de vriendschap tussen hem en Johan gaat. Het gaat niet alleen om optredens of televisie; het gaat om echte verbondenheid. En in verdriet leer je elkaar vaak het best kennen.

“Het raakt mij, omdat het hém raakt,” zegt John. “Als vriend voel je dat. Je leeft mee, je wil er voor hem zijn.”


Conclusie: een viervoeter die een leven lang bijblijft

Het afscheid van Cuby is een pijnlijk moment in het leven van Johan Derksen, en ook voor zijn naaste vrienden zoals John de Bever. Het verlies van een trouwe viervoeter laat een leegte achter die niet zomaar wordt opgevuld. Maar tegelijk toont het ook iets moois: hoe sterk de band kan zijn tussen mens en dier, en hoeveel liefde daarin zit.

Voor Johan en John is het nu vooral een kwestie van tijd, rouw, en het koesteren van herinneringen. Want zoals John het zelf zegt: “Een hond laat een pootafdruk achter op je hart. Die blijft.”

Lees verder