Algemeen
Gebroken Peter Gillis deelt slecht nieuws: “Het is voorbij” 💔
Peter Gillis, de bekende ondernemer achter Oostappen Vakantieparken, heeft besloten zijn negen vakantieparken in Nederland te verkopen. Dit markeert het einde van een tijdperk voor Gillis en zijn familie, die jarenlang actief waren in de vakantieparkbranche. In een persbericht liet de familie Gillis weten dit besluit met “pijn in haar hart” te nemen.
Een imperium dat tot een einde komt
Gillis verwierf landelijke bekendheid door het populaire televisieprogramma Massa is Kassa, waarin hij en zijn familie werden gevolgd tijdens hun dagelijkse werkzaamheden en de uitdagingen van het runnen van een vakantieparkimperium. De serie bood een uniek kijkje achter de schermen en gaf de kijkers inzicht in zowel de successen als de moeilijkheden van het ondernemerschap.
Toch werd de carrière van Gillis de afgelopen jaren steeds vaker overschaduwd door juridische en bestuurlijke problemen. Zijn ondernemerschap werd gekenmerkt door zowel groei als controverse, en de laatste ontwikkelingen hebben uiteindelijk geleid tot de beslissing om zijn Nederlandse parken van de hand te doen.
Sluitingen en juridische problemen
Een van de belangrijkste factoren die bijdroegen aan de verkoop is de sluiting van een van de vakantieparken in Ommel. De gemeente Asten vermoedde dat de vergunningen van het park werden misbruikt voor criminele activiteiten, en er waren geruchten over illegale permanente bewoning. Dit leidde tot een gedwongen sluiting, wat een flinke klap betekende voor de exploitatie van zijn onderneming.
Daarnaast werd Gillis geconfronteerd met beschuldigingen van belastingfraude en overtredingen op het gebied van huisvesting van buitenlandse werknemers. De Raad van State oordeelde dat hij zich niet had gehouden aan afspraken met gemeenten zoals Peel en Maas, Terneuzen en Loon op Zand. Deze juridische tegenslagen hebben zijn positie als ondernemer verder onder druk gezet en droegen bij aan de onzekere toekomst van zijn vakantieparken.
De druk van de autoriteiten
Volgens Peter Gillis zelf is de verkoop van de vakantieparken een direct gevolg van de toenemende druk van de autoriteiten. In zijn verklaring stelt hij: “Door het samenspannen en optreden van meerdere autoriteiten de afgelopen jaren, moest de exploitatie worden stilgelegd, werden de vakantieparken noodgedwongen gesloten en was er ook geen zicht op heropening.” Hiermee geeft Gillis aan zich machteloos te hebben gevoeld tegenover de maatregelen van overheidsinstanties.
Hoewel hij in april 2024 de dagelijkse leiding van zijn parken al had overgedragen, bleef hij tot nu toe nog wel de eigenaar. Nu heeft hij echter besloten om definitief afstand te nemen van zijn vakantieparkimperium. “Wij zijn trots op wat we hebben bereikt,” verklaarde hij. “Aan dat succes is helaas een einde gekomen.” Deze woorden benadrukken de emotionele lading van zijn besluit en tonen aan dat het afscheid nemen van zijn onderneming een moeilijk proces is geweest.
Wie neemt het stokje over?
De identiteit van de koper is tot op heden nog niet bekendgemaakt. Wat wel vaststaat, is dat de verkoop het gevolg is van een combinatie van externe druk en een veranderende zakelijke realiteit. Gillis is van mening dat de autoriteiten hem het ondernemen onmogelijk hebben gemaakt, waardoor hij geen andere keuze had dan de parken te verkopen.
Ondanks alle controverses blijft Peter Gillis een markante figuur in de Nederlandse zakenwereld. Zijn tv-show Massa is Kassa trok jarenlang een groot publiek en gaf hem een cultstatus. Of hij in de toekomst nog nieuwe zakelijke stappen zal zetten, is nog onduidelijk, maar één ding is zeker: de verkoop van zijn vakantieparken betekent het einde van een tijdperk in de Nederlandse recreatiebranche.
Felle woordenwisseling in de Kamer: debat over verkiezingsuitslag en migratiebeleid krijgt onverwachte wending
Tijdens een verder technisch debat over de verkiezingsuitslag kreeg de Tweede Kamer te maken met een opvallend moment. FvD-Kamerlid Lidewij de Vos nam het woord tijdens een interruptie en richtte zich fel tot Rob Jette, die zij aansprak op uitspraken die hij tijdens de campagne had gedaan. Het moment veranderde de sfeer in de Kamer en zorgde voor een debat dat nog lang na resonantie veroorzaakte.
Campagnebeloften onder de loep
Volgens De Vos had Jette in de campagne een duidelijke belofte gedaan: de instroom van migranten terugbrengen en op termijn beter beheersbaar maken. In haar optiek was die belofte onvoldoende waargemaakt. Ze hield hem nauwkeurig passages uit interviews en speeches voor waarin hij sprak over het “beperken van de instroom”, en stelde dat het gevoerde beleid volgens haar eerder het tegenovergestelde resultaat had opgeleverd.
Het was duidelijk dat haar woorden impact hadden. De spanning in de zaal liep merkbaar op, vooral toen een aantal andere Kamerleden aandachtig begon mee te luisteren. Wat eerder klonk als een gebruikelijke interruptie, groeide uit tot een centraal moment in het debat.
Rob Jette verdedigt zijn standpunt
Rob Jette reageerde zichtbaar behoedzaam op de kritiek. Hij benadrukte dat Nederland gebonden is aan internationale afspraken, en dat veranderingen op het gebied van migratie niet met één nationaal besluit kunnen worden afgedwongen. Volgens hem vraagt het migratiedossier om Europese samenwerking, zorgvuldigheid en realisme.
De Vos vond die uitleg ontoereikend. In haar ogen werd al jaren verwezen naar Europese verplichtingen, waardoor echte stappen uitbleven. Ze vroeg zich hardop af welke partij nog verantwoordelijkheid neemt wanneer het telkens blijft bij verwijzen naar regels, verdragen of procedures. De stilte die na haar woorden viel, liet zien dat haar opmerkingen breed binnenkwamen.
Een verschuiving in de Tweede Kamer
De Vos wees vervolgens op een groeiende beweging binnen de Kamer. Waar een strenger migratiebeleid eerder vooral door rechtse partijen werd uitgedragen, wordt die koers volgens haar inmiddels door meerdere partijen onderschreven. Ze verwees naar de verkiezingsprogramma’s van onder meer VVD, CDA, D66 en GroenLinks-PvdA, waarin allemaal varianten staan van het streven om de totale instroom te beperken.
Volgens haar is de verkiezingsuitslag een duidelijk signaal van de kiezer. “De samenleving heeft gesproken,” benadrukte ze, “en van partijen wordt nu verwacht dat zij die woorden omzetten in concrete besluiten.” Ze noemde daarbij dat ongeveer 117 zetels in de Kamer vertegenwoordigd worden door partijen die in hun programma’s spreken over het terugbrengen van de instroom.
Druk op gemeenten en woningmarkt
In haar betoog verwijst De Vos ook naar maatschappelijke zorgen die steeds vaker naar voren komen. Gemeenten geven al langer aan dat zij moeite hebben met het vinden van opvanglocaties. Daarnaast speelt de woningmarkt een belangrijke rol in de discussie: starters kunnen moeilijk aan een betaalbare woning komen en sommige regio’s ervaren extra druk op voorzieningen.
De Vos haalde rapportages aan waarin wordt beschreven dat migratie een van de factoren is die bijdraagt aan de druk op de woningmarkt. Tegelijkertijd benadrukte ze dat gemeenten financiële uitdagingen ervaren als zij noodopvang moeten organiseren, wat zorgt voor extra spanning tussen het Rijk en lokale overheden.
Een samenleving op zoek naar duidelijkheid
In haar bijdrage ging De Vos ook in op het bredere maatschappelijke debat. Ze stelde dat veel Nederlanders behoefte hebben aan duidelijke grenzen, heldere afspraken en een gevoel van overzicht. Volgens haar heeft de publieke opinie in de afgelopen periode een versnelde verschuiving doorgemaakt, mede door incidenten die veel aandacht kregen in de media.
Hoewel Kamerleden doorgaans terughoudend zijn om op emotionele gebeurtenissen in te gaan, wees De Vos erop dat maatschappelijke gebeurtenissen de toon van het gesprek onvermijdelijk beïnvloeden. Het publiek wil volgens haar dat de politiek verantwoordelijkheid neemt en transparant is over de keuzes die worden gemaakt.
Kiezersvertrouwen en geloofwaardigheid
Een belangrijk deel van haar betoog richtte zich op vertrouwen. De Vos stelde dat de geloofwaardigheid van meerdere partijen nu ter discussie staat. Tijdens de campagnes spraken zij zich uit voor een beperking van de instroom, en volgens haar is het nu aan diezelfde partijen om die woorden in de praktijk te brengen.
Ze waarschuwde dat het vertrouwen van kiezers verder zal afnemen als er opnieuw grote plannen worden gemaakt zonder zichtbare resultaten. “De kiezer kijkt mee,” zei ze, “en beoordeelt op daden, niet op goede bedoelingen.”
Concrete maatregelen versus nieuwe commissies
De Vos riep het kabinet en de Kamer op om niet opnieuw te vervallen in het instellen van werkgroepen of commissies die maandenlang onderzoek doen. Volgens haar is dat in het verleden vaak gebeurd, terwijl de situatie in de tussentijd nauwelijks veranderde.
Als mogelijke maatregelen noemde ze onder meer tijdelijke beperkingen op het aantal aanvragen en het opnieuw bespreken van internationale afspraken. Voor sommige partijen gaan die voorstellen te ver; andere fracties willen juist dat de Kamer alle opties onderzoekt. Het leidde tot verhitte reacties, maar ook tot nieuwe allianties tussen partijen die zich eerder minder fel mengden in het debat.
Remigratie als onderwerp van gesprek
De Vos bracht ook remigratie ter sprake — een onderwerp dat al sinds de jaren tachtig onderdeel is van het beleid. Zij vindt dat bestaande regelingen meer onder de aandacht moeten komen en dat er gekeken moet worden naar verbeteringen voor mensen die vrijwillig willen terugkeren.
Hoewel dit deel van haar betoog op tegenstand stuitte, kreeg zij opvallend genoeg ook steun van enkele lokale bestuurders die meepraten over de praktische uitvoering van migratiebeleid in hun gemeenten.
Politiek op een kruispunt
Het debat liet zien dat migratie allang geen randthema meer is, maar een centraal onderdeel van de politieke agenda. Steeds meer partijen zien dat de samenleving om duidelijkheid vraagt. Tegelijkertijd is het een dossier waar juridische, internationale en morele aspecten elkaar raken — wat tot complexe afwegingen leidt.
De Vos benadrukte dat de Kamer op een cruciaal moment staat. “Wie nu blijft wachten,” sprak ze, “riskeert niet alleen verlies van vertrouwen, maar ook verlies van verbinding met de mensen voor wie wij hier zitten.”
Wat gebeurt er nu?
De komende weken staan nieuwe overleggen gepland waarin partijen verder praten over migratie, opvang en instroom. De vraag is of er daadwerkelijk een gezamenlijke koers ontstaat, of dat politieke verschillen opnieuw leiden tot vertraging en langdurige onderhandelingen.
Wat duidelijk is: het debat van vandaag zette het onderwerp opnieuw op scherp. De Vos maakte haar standpunt helder, en meerdere partijen zullen de komende tijd moeten laten zien of ze de uitgesproken ambities uit hun verkiezingsprogramma’s waarmaken.