Algemeen
Diederik Ebbinge is plotseling kasteelheer: ´Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen?´
Na jaren van afwezigheid keert Diederik Ebbinge terug op de Nederlandse televisie. Dit keer niet met een nieuwe variant van Promenade, maar met een volledig nieuw concept: Chateau Promenade. Dit programma speelt zich af in een sfeervol kasteel in Noord-Frankrijk, waar Ebbinge zijn gasten uitnodigt voor een bijzondere ervaring vol gesprekken en beproevingen.
Een kasteel als decor
Het is onduidelijk of Diederik Ebbinge daadwerkelijk de eigenaar is van het Noord-Franse kasteel waarin het programma wordt opgenomen. Wat vaststaat, is dat hij deze locatie als decor gebruikt voor zijn nieuwe show. In Chateau Promenade ontvangt hij zes weken lang drie vaste gasten die hij beter wil leren kennen.
Naast diepgaande gesprekken staat er ook een spel centraal in het programma. De gasten zullen niet alleen genieten van Frans eten en goede wijn, maar ook worden onderworpen aan loodzware beproevingen. Dit zorgt volgens Ebbinge voor een unieke combinatie van ontspanning en uitdaging.
Van Promenade naar Chateau Promenade
Met Chateau Promenade slaat Ebbinge een nieuwe weg in. Hij was eerder succesvol met programma’s als Promenade, Zomerpromenade en Gewoon Promenade. Na deze reeksen besloot hij zich terug te trekken in Frankrijk, waar hij inspiratie opdeed voor een nieuw format. Dit resulteerde in een programma waarin gesprekken, spel en sfeer samenkomen in een chique en mysterieuze setting.
Diederik Ebbinge woont normaal gesproken met zijn gezin in Amsterdam. Zijn partner, actrice Roosmaijn Luyten, speelde een van de hoofdrollen in de succesvolle musical Onze Jordaan, die door Ebbinge werd geschreven. Zijn nieuwe programma laat een andere kant van hem zien, waarbij hij als gastheer zijn gasten uitdaagt om zichzelf bloot te geven.
Goede gesprekken en zware proeven
Ebbinge omschrijft Chateau Promenade als een bijzondere ervaring voor zijn gasten.
“In Frankrijk ontvang ik zes weken lang drie vaste gasten in mijn prachtige chateau. Drie Nederlanders die ik beter wil leren kennen. Met heerlijk eten, goede gesprekken en natuurlijk af en toe een beetje ontspannen.”
Toch is niet alles zo idyllisch als het lijkt. De gasten zullen een spel spelen waarbij ze zware beproevingen moeten doorstaan. Wat deze precies inhouden, blijft nog geheim, maar het belooft een pittige ervaring te worden.
De diepte in
Naast de fysieke en mentale uitdagingen draait Chateau Promenade om diepgaande gesprekken. Ebbinge wil zijn gasten echt leren kennen en stelt vragen over hun verleden, hun opvoeding en hun levenskeuzes.
“Waar komen ze vandaan? Wat kregen ze mee van hun ouders, en leven ze überhaupt nog? Hebben ze ergens spijt van, of juist niet? En waarom dan niet?”
Met deze persoonlijke insteek hoopt Ebbinge een programma te maken dat zowel vermakelijk als ontroerend is.
Bienvenue à Chateau Promenade
Met zijn kenmerkende ironie en scherpzinnigheid sluit Ebbinge zijn uitleg over het programma af:
“Bienvenue à Chateau Promenade. Mon nom est Diederik Ebbinge.”
Het is nog niet bekend wanneer Chateau Promenade precies te zien zal zijn, maar de verwachtingen zijn hooggespannen. Zal dit nieuwe concept net zo’n succes worden als zijn eerdere werk?
De strafzaak tegen Marco Borsato heeft diepe sporen nagelaten. Niet alleen emotioneel en reputatief, maar ook financieel. Jarenlang stond zijn carrière vrijwel stil, met gemiste optredens, afgezegde projecten en een langdurige mediastilte als gevolg. Uiteindelijk sprak de rechtbank hem vrij en besloot het 0penbaar Ministerie zelfs af te zien van hoger beroep, omdat de kans op een andere uitkomst minimaal werd geacht. Juridisch werd daarmee een punt gezet, maar de schade was al geleden.
Een verdediging met een prijskaartje
Om zich te verdedigen koos Borsato voor het zwaarste geschut: topstrafrechtadvocaten Geert-Jan Knoops en Carry Knoops. Dat is een bewuste keuze die in complexe en gevoelige zaken vaker wordt gemaakt, maar die ook een stevig prijskaartje heeft. Het duo staat bekend om intensieve dossierkennis, uitgebreide voorbereiding en een zeer hoge tijdsbesteding per zaak.
Volgens strafrechtadvocaat Mark Teurlings zijn de kosten in zo’n traject snel torenhoog. In een toelichting aan het weekblad Weekend schat hij dat Borsato’s juridische rekening ergens tussen de twee en vijf ton kan liggen. “Dat is geen uitzonderlijk bedrag in een langdurige zaak met deze zwaarte,” aldus Teurlings.
Uren tellen op, minuten ook
Wie denkt dat kosten vooral ontstaan op zittingsdagen, onderschat de dagelijkse praktijk. Elk appje, elk telefoontje en elke e-mail telt mee. “Het lezen van een bericht kan al vijf tot zes minuten duren,” legt Teurlings uit. “Die minuten worden geregistreerd, gefactureerd en opgeteld.”
Op dagen waarop zittingen plaatsvinden, loopt de teller nog sneller. Met twee advocaten die samen rond de 1.200 euro per uur kosten, kan een intensieve zittingsdag – die soms tot twintig uur voorbereiding, aanwezigheid en nabespreking omvat – oplopen tot zo’n 24.000 euro. En dat is dan één dag. Vermenigvuldig dat met meerdere zittingen, voorbereidingsweken en overlegmomenten, en het eindbedrag wordt snel fors.
Stilgevallen carrière, gemiste inkomsten
Naast de directe advocaatkosten speelde ook de stilstand van Borsato’s loopbaan een grote rol. Optredens gingen niet door, samenwerkingen werden on hold gezet en commerciële kansen verdampten. In de muziek- en entertainmentwereld is tijd letterlijk geld: een jaar zonder shows betekent niet alleen gemiste gages, maar ook minder zichtbaarheid en minder onderhandelingskracht voor toekomstige projecten.
Hoewel vrijspraak de juridische lucht klaart, herstelt die niet automatisch de financiële realiteit van de afgelopen jaren. Dat maakt de situatie wrang: juridisch onschuldig verklaard, maar economisch wel degelijk geraakt.
Kan de rekening naar de staat?
Juist daar zit een opmerkelijke wending. In Nederland geldt dat wie wordt vrijgesproken, een verzoek kan indienen om gemaakte advocaatkosten vergoed te krijgen. Borsato mag zijn declaraties dus indienen bij de rechtbank. Die beoordeelt vervolgens of de kosten “redelijk” zijn geweest.
Die toetsing kan verschillende kanten op. De rechter kan besluiten dat niet alle kosten volledig worden vergoed, bijvoorbeeld omdat is gekozen voor twee topadvocaten in plaats van één. Maar volledige vergoeding is eveneens mogelijk, zeker als de rechtbank vindt dat de zaak onterecht of onvoldoende onderbouwd is doorgezet.
Teurlings licht toe: “Het OM vervolgt namens de staat. Als iemand wordt vrijgesproken en het OM ziet zelfs af van hoger beroep, dan ligt de verantwoordelijkheid ook bij de staat.” Met andere woorden: de belastingbetaler kan uiteindelijk opdraaien voor (een deel van) de juridische rekening.
Een principiële discussie
Dat vooruitzicht leidt steevast tot discussie. Is het wenselijk dat publieke middelen worden gebruikt om peperdure verdedigingsteams te vergoeden? Voorstanders wijzen op rechtsbescherming: wie onschuldig is, mag niet met de financiële gevolgen blijven zitten. Tegenstanders vinden dat topadvocaten een luxe zijn en dat vergoeding gematigd moet blijven.
De wet probeert die spanning te balanceren met de redelijkheidstoets. Niet elke euro wordt automatisch vergoed, maar de kern blijft: de staat mag iemand niet financieel ruïneren als vervolging uiteindelijk geen standhoudt.
Reputatie versus recht
Voor Borsato is de financiële afwikkeling slechts één aspect. Reputatieschade laat zich moeilijker herstellen dan een bankrekening. Vrijspraak is juridisch doorslaggevend, maar publieke beeldvorming volgt vaak een ander tempo. Toch biedt de mogelijkheid tot kostenvergoeding een vorm van erkenning: de staat erkent impliciet dat de vervolging niet tot een veroordeling leidde en dat de verdediging noodzakelijk was.
Wat nu?
De komende tijd zal duidelijk worden in hoeverre de rechtbank meegaat in een volledige vergoeding. Dat proces verloopt schriftelijk en kan maanden duren. Intussen staat Borsato voor de vraag hoe hij zijn carrière weer opbouwt. Vrijspraak opent deuren, maar vertrouwen herwinnen kost tijd.
Wat deze zaak in elk geval blootlegt, is hoe hoog de inzet is wanneer justitie en publieke opinie samenkomen. Een vrijspraak kan een juridisch einde betekenen, maar financieel en maatschappelijk begint dan vaak pas het herstel. En als de staat uiteindelijk de rekening betaalt, is dat niet alleen een kostenpost, maar ook een principiële bevestiging van het uitgangspunt dat onschuld niet mag worden bestraft – ook niet in euro’s.