Algemeen
BVZ-boer haalt zwaar uit naar Yvon Jaspers: ´Haar wil is wet!´
Richard Tersteeg, bekend van zijn deelname aan het populaire programma Boer Zoekt Vrouw, is geen onbekende naam in de Nederlandse media. Jaren geleden wist hij met zijn uitgesproken persoonlijkheid en authentieke karakter het publiek te verrassen. Zijn deelname aan het programma leverde hem een bijzondere status op, maar tegelijkertijd ontstonden er ook conflicten.
Eén van de meest besproken incidenten uit die tijd was zijn felle uitspraken richting presentatrice Yvon Jaspers. In recente interviews haalt Richard deze herinneringen weer naar boven en laat hij weten dat er nooit echt een klik was tussen hem en Yvon.
Geen klik tussen Richard en Yvon
Volgens Richard was er van meet af aan sprake van een duidelijke tegenstelling tussen zijn eigen opvattingen en de manier waarop Yvon Jaspers zaken wilde regelen. “Dat klopt,” bevestigt hij in een interview voor weekblad Story.
Hij geeft daarbij openlijk toe dat hij altijd een beetje eigenwijs is geweest, terwijl Yvon de voorkeur geeft aan mensen die met haar meegaan en op haar lijntje lopen. Voor Richard is dat simpelweg niet acceptabel. Hij gelooft dat iedereen zijn eigen weg moet gaan en niet blindelings moet volgen wat een ander wil, zeker niet in een setting waarin persoonlijke integriteit centraal staat.
Eigenwijsheid versus volgzaamheid
In zijn eigen woorden verklaart Richard dat hij altijd trouw is gebleven aan wie hij is, ondanks de druk van het programma en de media. Hij benadrukt dat hij niet bereid is zich aan te passen aan een systeem waarin iedereen moet doen wat Yvon wil. “Iedereen moet doen wat Yvon wil!” is zijn duidelijke boodschap aan de kijkers en toekomstige deelnemers. Hij vindt dat het belangrijk is om authentiek te blijven, in plaats van zomaar mee te bewegen met wat er van je verwacht wordt. Zijn eigenwijsheid en directe manier van communiceren hebben hem altijd al onderscheiden van anderen.
Openhartige kritiek
Richard neemt in alle openhartigheid geen blad voor de mond als hij het heeft over Yvon Jaspers. Hij noemt haar zelfs “een uber trut”, een uitspraak die ongetwijfeld voor opschudding heeft gezorgd. Hoewel dergelijke taalgebruik misschien hard klinkt, benadrukt hij dat dit voortkomt uit de frustratie over de manier waarop Yvon zaken aanpakt binnen het programma. Volgens Richard verdient iedereen de ruimte om zichzelf te zijn, en het idee dat je constant moet buigen voor iemand die alleen maar wil dat je meedeint met haar plan, is voor hem onacceptabel.
De uitspraak ‘F*ck you!’
Naast zijn scherpe kritiek heeft Richard ook een duidelijke boodschap voor de nieuwe deelnemers van Boer Zoekt Vrouw. Hij moedigt hen aan om zichzelf te blijven en niet zomaar te voldoen aan de verwachtingen van de organisatie. “F*ck you, ik doe hieraan mee voor de liefde, niet om de KRO/NRCV een plezier te doen,” aldus Richard. Deze uitspraak geeft duidelijk weer dat hij waarde hecht aan authenticiteit en eigenheid. Het is een oproep aan iedereen die meedoet om trouw te blijven aan wie ze zijn, ongeacht de druk van buitenaf.
Advies aan nieuwe deelnemers
Richard’s advies aan de boeren die dit seizoen de liefde proberen te vinden is helder en simpel: “Zorg dat je jezelf blijft.” Hij benadrukt dat het succes in het programma niet afhangt van het meedraaien in een door anderen bepaald systeem, maar juist van het durven zijn van jezelf. Door je eigen identiteit te omarmen en niet te proberen te voldoen aan de normen die door de media of de producenten worden opgelegd, vergroot je volgens hem je kansen op echte liefde en succes. Zijn woorden dienen als een krachtige herinnering dat authenticiteit altijd de voorkeur verdient.
Onderscheid tussen eigenheid en media-aandacht
Het verschil in aanpak tussen Richard en Yvon Jaspers weerspiegelt een bredere discussie in de mediawereld. Terwijl Yvon duidelijk de voorkeur geeft aan een uniforme lijn en iedereen die haar omgeving betreedt moet meebewegen, kiest Richard voor individuele expressie en eigenheid. Deze tegenstelling zorgt niet alleen voor controverse, maar ook voor een interessante discussie over hoe beroemdheden en programma’s omgaan met persoonlijke integriteit versus commerciële belangen. Het lijkt erop dat Richard, ondanks zijn soms harde uitspraken, staat voor een meer oprechte benadering van het leven.
Conclusie: Blijf trouw aan jezelf
Samenvattend is Richard Tersteeg duidelijk van mening dat authenticiteit en eigenwijsheid belangrijker zijn dan blindelings volgen wat anderen willen. Zijn scherpe kritiek op Yvon Jaspers en zijn openhartige uitspraken over de verwachtingen binnen Boer Zoekt Vrouw benadrukken zijn wens om zichzelf te blijven, ongeacht de druk van de media of het programma. Voor de nieuwe deelnemers en kijkers is zijn boodschap een krachtige oproep: blijf trouw aan jezelf en laat je niet meeslepen door een systeem dat niet jouw waarden weerspiegelt.
Een boodschap die blijft hangen
Richard’s uitgesproken mening en zijn onvervalste stijl maken hem tot een opvallende stem in de media. Zijn kritiek op de manier waarop Yvon Jaspers zaken aanpakt, vormt een duidelijk contrast met de traditionele, vaak rigide, aanpak van de show.
Terwijl hij de nadruk legt op persoonlijke integriteit, laat hij tegelijkertijd zien dat hij bereid is om felle woorden te gebruiken om zijn punt over te brengen. Dit zorgt er niet alleen voor dat zijn boodschap bij velen blijft hangen, maar ook dat er een blijvende discussie ontstaat over de balans tussen authenticiteit en conformiteit in de wereld van reality-tv.
Algemeen
Norma (80) was twee keer in de hemel en werd teruggestuurd om mensen te vertellen wat je kunt verwachten
Norma Edwards vertelt over haar drie bijna-d00dervaringen: “Ik werd twee keer teruggestuurd met een boodschap”
Het verhaal van de Amerikaanse vrouw Norma Edwards gaat al jaren rond in spirituele kringen, maar nu bereikt het opnieuw een groter publiek. In een interview met de Britse krant Mirror vertelt de inmiddels oudere vrouw hoe ze naar eigen zeggen meerdere keren klinisch 0verleden is – en hoe ze tijdens twee van die momenten een reis maakte naar wat zij beschrijft als “een andere dimensie”.
Norma beweert dat ze tijdens die ervaringen buitenaardse of spirituele wezens ontmoette, zicht kreeg op haar levensdoel en zelfs te horen kreeg dat ze nog niet mocht blijven. Haar verhaal is zowel ontroerend als mysterieus, en hoe je het ook bekijkt, het raakt aan iets waar vrijwel iedereen vragen over heeft: wat gebeurt er nadat het leven stopt?
“Ik zag kleuren die op aarde niet bestaan”
Norma vertelt dat haar ervaringen altijd beginnen met hetzelfde gevoel: alsof ze door een oneindig donkere tunnel wordt getrokken. Een compleet duistere ruimte, zo zwart dat het bijna tastbaar lijkt. Toch zegt ze nooit bang te zijn geweest.
“Ik reisde met de snelheid van het licht,” vertelt ze. “En toen doemde er iets op dat leek op een regenboog, maar dan in kleuren die ik nooit eerder had gezien.”
Die kleuren gingen over in een felle witte gloed, helder en warm tegelijk. “Ik dacht dat het mijn ogen pijn zou doen,” zegt ze, “maar toen voelde ik dat ik met het licht versmolt. Alsof ik niet langer een lichaam had, maar veranderde in pure energie.”
Het zijn woorden die vaker terugkeren in verhalen van mensen die een bijna-d00dervaring hadden, maar Norma gaat veel verder. Zij zegt niet alleen licht of liefde te hebben gevoeld, maar daadwerkelijk in gesprek te zijn geweest met wezens aan de “andere kant”.
De eerste keer: een hartstilstand en een onthutsende ontdekking
Norma was pas twintig jaar oud toen ze voor het eerst in aanraking kwam met wat zij ziet als het hiernamaals. Ze was op weg naar haar werk toen ze plotseling instortte. In het z!ekenhuis ontdekten artsen dat er een 0verleden foetus in haar lichaam zat die een ernstige infectie had veroorzaakt. Haar lichaam was bezig zichzelf te vergiftigen.
Tijdens de operatie stopte haar hart. Voor de artsen was het een race tegen de klok; voor Norma begon een reis buiten de grenzen van het tastbare.
“Ik keek vanuit het plafond neer op mijn eigen lichaam,” zegt ze. “Ik zag hoe de artsen hun best deden, maar ik voelde geen pijn. Ik wilde zeggen dat het goed met me ging, maar niemand hoorde mij.”
Vanaf dat moment voelde ze zich weggetrokken uit de operatiekamer, alsof ze werd meegenomen naar een nieuwe wereld.
Een levensoverzicht in drie kolommen
Tijdens haar eerste ervaring zag Norma iets dat haar diep raakte. Ze spreekt over een soort enorm scherm waarop drie kolommen verschenen.
Kolom 1: het leven dat ze naar
eigen zeggen had gepland vóór haar geboorte.
Kolom 2: het leven zoals ze dat daadwerkelijk
leefde.
Kolom 3: het resultaat van die vergelijking.
“Keer op keer stond er: ‘Doel niet bereikt’,” vertelt ze. “Dat vond ik bijna grappig. Het was alsof ik naar een soort hemelse administratie keek.”
Het moment zorgde eerder voor verwondering dan voor angst. Maar meteen daarna veranderde de scène opnieuw.
Een rivier, een geliefde tante en een grens die ze niet mocht oversteken
Norma kwam bij wat ze beschrijft als een grote, rustige rivier. Aan de overkant stonden honderden zielen die haar leken te herkennen. Ze voelde warmte, verbondenheid en een liefde die ze met geen pen kan beschrijven.
Aan die overkant zag ze ook haar tante, iemand met wie ze tijdens haar jeugd veel contact had gehad.
“Ze stapte het water in om mij te ontmoeten,” vertelt Norma. “Ik deed hetzelfde. Maar net voordat we elkaar raakten, stopte ze.”
Toen sprak haar tante de woorden die Norma nooit heeft vergeten: “Het spijt me. Ze staan niet toe dat je blijft. Je wordt teruggestuurd met een boodschap.”
De boodschap, zegt Norma, was simpel maar krachtig: het leven stopt niet, het gaat verder. De ziel is eeuwig.
Op dat moment werd ze teruggetrokken in haar lichaam en ontwaakte ze op de operatietafel.
De tweede keer: een vrouwelijke aanwezigheid die haar begeleidde
De tweede keer dat Norma klinisch 0verleed, leek het proces in de kern hetzelfde, maar de details waren anders. Ze voelde opnieuw de overgang naar een donkere ruimte, opnieuw het licht en opnieuw de overweldigende liefde.
Maar ze stond er deze keer niet alleen voor.
“Ik voelde een vrouwelijke aanwezigheid naast me,” zegt ze. “Ik geloof dat het een engel was. Ze leidde me, alsof ze wilde voorkomen dat ik zou denken dat ik al mocht blijven.”
Net als de eerste keer kreeg Norma volgens eigen zeggen dezelfde boodschap: dat haar missie nog niet voltooid was. Dat ze moest terugkeren naar haar lichaam omdat ze hier op aarde nog iets te doen had.
Een missie op aarde: stervensbegeleiding
Na haar ervaringen besloot Norma haar leven te wijden aan het begeleiden van mensen in hun laatste levensfase. Ze werkt sindsdien als deskundige stervensbegeleider. Ze vertelt families wat zij zelf zegt gezien te hebben: dat de d00d geen eindpunt is, maar een overgang.
“De ziel sterft niet,” zegt ze. “We gaan ergens naartoe. Niemand hoeft bang te zijn.”
Ze probeert geen angst weg te wuiven, maar juist ruimte te maken voor rust, vertrouwen en betekenis tijdens het moeilijkste moment van het leven.
Een boodschap die mensen verdeelt
Het verhaal van Norma wordt zowel omarmd als bekritiseerd. Sommige mensen vinden troost in haar woorden. Anderen zijn sceptisch en wijzen op neurologische verklaringen voor bijna-d00dervaringen, zoals zuurstoftekort en hallucinaties.
Maar Norma zelf twijfelt geen seconde aan wat ze gezien heeft.
Voor haar is het geen mysterie, geen hersenspinsel, maar een realiteit die ze twee keer intens heeft meegemaakt.
“Ik weet wat ik voelde,” zegt ze. “En ik weet dat ik iets moest doorgeven.”
Wat betekenen deze ervaringen voor de rest van ons?
Of je nu gelooft in bijna-d00dervaringen of niet, verhalen zoals dat van Norma raken iets fundamenteels. Het idee dat er iets is na het leven, dat de d00d misschien niet het einde is, spreekt tot de verbeelding. Mensen zoeken houvast, hoop, betekenis. Norma komt met een boodschap die precies daarin raakt.
Haar verhaal is uiteindelijk niet alleen een mystiek verslag, maar ook een uitnodiging: om anders naar het leven te kijken. Om te reflecteren op je eigen keuzes, je eigen doelen, je eigen liefde voor mensen om je heen.