Algemeen
Bridget Maasland zwaar onder vuur: ´Belachelijk dure prijzen!´
Bridget Maasland is de laatste tijd volop in het nieuws vanwege haar cosmeticalijn Grapes. Wat begon als een community voor vrouwen in de overgang, blijkt volgens criticus Victor Vlam vooral een commercieel platform te zijn. Hij vindt dat Bridget haar producten voor veel te hoge prijzen verkoopt en noemt haar aanpak hypocriet.
Een Community of een Verkoopsstrategie?
Bridget Maasland heeft een online community opgericht waar vrouwen die in de overgang zitten ervaringen kunnen delen. Op het eerste gezicht lijkt dit een mooi initiatief, maar volgens Victor Vlam is er een andere reden achter deze opzet. Hij beweert dat de community vooral bedoeld is om dure verzorgingsproducten te verkopen en dat de webshop het werkelijke doel is van de hele opzet.
Hoge Prijzen en Kritiek
In de podcast De Communicado’s laat Victor Vlam zich kritisch uit over de prijzen van de producten in Bridgets webshop. “Dit dient allemaal één doel en dat is het verkopen van extreem dure producten,” stelt hij. Volgens hem wordt er gedaan alsof de community is opgericht om taboes rondom de overgang te doorbreken, maar in werkelijkheid draait het vooral om commercie. “Het is gewoon een veredelde webshop en het is een verschrikkelijk dure webshop,” benadrukt hij.
Dure Bodylotion en Andere Producten
Victor noemt als voorbeeld een bodylotion van Grapes, die 30 euro kost voor 200 milliliter. “Dat is echt extreem duur,” zegt hij. “Nergens anders betaal je zo’n prijs voor een gewone bodylotion.” Hij vindt het dan ook misleidend dat Bridget zich presenteert als iemand die vrouwen wil helpen, terwijl ze volgens hem vooral financiële winst nastreeft.
Slimme Marketing of Hypocrisie?
Dat Bridget een commerciële strategie hanteert, begrijpt Victor nog wel. “Als je een sterke community bouwt, voelen mensen zich verbonden en zijn ze eerder geneigd om producten te kopen, zelfs als ze duur zijn,” legt hij uit.
Maar wat hij moeilijk kan accepteren, is de manier waarop Bridget haar onderneming presenteert. “Ze doet alsof ze er alleen is om vrouwen te helpen en taboes te doorbreken, terwijl ze in werkelijkheid een webshop runt.”
De Kracht van een Community
Het is een bekende marketingstrategie: het opbouwen van een hechte community rondom een merk, zodat klanten zich verbonden voelen en sneller iets kopen. Dit gebeurt in allerlei sectoren, van mode tot beauty en voeding. In dat opzicht is de aanpak van Bridget Maasland niet uniek. Het verschil is volgens critici dat zij haar platform presenteert als een plek voor bewustwording en taboedoorbreking, terwijl de focus in werkelijkheid op verkoop ligt.
Is de Kritiek Gegrond?
Niet iedereen is het eens met Victor Vlam. Fans van Bridget Maasland wijzen erop dat kwalitatieve huidverzorging vaak duurder is en dat haar producten misschien gewoon een luxe alternatief bieden. Bovendien staat het consumenten vrij om te bepalen of ze een product wel of niet kopen. Toch blijft de discussie bestaan of de prijzen gerechtvaardigd zijn of dat Grapes vooral inspeelt op de emoties van vrouwen in de overgang.
Toekomst van Grapes
Het is afwachten of de kritiek invloed zal hebben op het succes van de cosmeticalijn van Bridget Maasland. Mogelijk zal ze haar strategie moeten aanpassen of beter uitleggen waarom haar producten zo geprijsd zijn. Of consumenten zich laten afschrikken door de negatieve publiciteit, zal de komende tijd blijken. Voorlopig lijkt de discussie over haar webshop nog niet voorbij.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”