-

Algemeen

Bram Moszkowicz doet opvallende bekentenis: ´Koop al 15 jaar geen nieuwe kleding meer´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Het leven van Bram Moszkowicz is de afgelopen jaren drastisch veranderd. Waar hij ooit een van de meest succesvolle advocaten van Nederland was, moet hij nu zonder zijn lucratieve carrière door het leven. Sinds hij uit zijn ambt is gezet, is zijn financiële situatie flink veranderd. Zo bekent hij nu al vijftien jaar geen nieuwe kleding meer te kopen. “Ik heb alles al,” verklaart hij.

Van topadvocaat naar showbizzdeskundige

De jongere generatie kent Bram Moszkowicz tegenwoordig vooral als deskundige aan de desk van Shownieuws, waar hij regelmatig over de sterrenwereld praat. Toch was hij ooit een man met aanzien in de juridische wereld. Hij runde een succesvol advocatenkantoor en had een reputatie als een van de meest spraakmakende strafpleiters. Dit veranderde echter volledig toen hij werd geschrapt als advocaat. De reden? In een derde van zijn zaken accepteerde hij contante betalingen, iets wat tegen de regels inging.

Geen nieuwe kleding meer

Sinds zijn gedwongen vertrek uit de advocatuur heeft Bram een stuk soberder moeten leven. Dit blijkt onder andere uit het feit dat hij al vijftien jaar geen nieuwe kleding meer koopt. “Ik koop al vijftien jaar geen kleding meer, omdat ik alles al heb,” vertelt hij in De Telegraaf. “De jas die ik nu aan heb, is zeker al twintig jaar oud.” Voor iemand die vroeger in dure maatpakken rondliep, is dit een opmerkelijke verandering.

De stijgende prijzen van luxe mode

Bram’s podcastpartner, advocaat Oscar Hammerstein, deelt een andere kijk op mode en luxe. Hoewel ook hij merkt dat kleding flink duurder is geworden, blijft hij investeren in nieuwe stukken. “Vroeger kon je nog een jas kopen voor 6.000 euro,” klaagt hij. “Als ik bij Oger iets zag hangen van zesduizend euro, dacht ik: wat kan mij het schelen, doe maar. Maar de mooiste merken zijn tegenwoordig onbetaalbaar geworden.”

Uiterlijk in de advocatuur

Oscar, die tot enkele jaren geleden nog actief was als strafpleiter, hecht veel waarde aan representatieve kleding. Hij vindt dat advocaten er verzorgd uit moeten zien. “Ik vind niet dat je als advocaat in de kleding van een vogelverschrikker moet lopen. Zoals je binnenkomt, word je ook door mensen behandeld.” Hij benadrukt het belang van een verzorgd uiterlijk in de juridische wereld, waar status en presentatie een grote rol spelen.

Tweedehands merkkleding als oplossing

Om er toch stijlvol uit te blijven zien zonder de hoofdprijs te betalen, heeft Oscar een slimme oplossing gevonden. Hij vertelt dat zijn vriend goed is in het vinden van tweedehandskleding van luxe merken. “Gelukkig heb ik een heel lieve vriend die fantastisch is in het vinden op internet van tweedehands kleding van de mooiste merken. Die koop ik dan.” Hiermee weet hij zich nog steeds stijlvol te kleden zonder exorbitante bedragen uit te geven.

Een leven met minder luxe

Waar Bram vroeger alles kon kopen wat zijn hart begeerde, is zijn levensstijl nu veel soberder. Geen dure maatpakken meer, geen impulsieve kledinguitgaven, maar leven met wat hij al heeft. Dit betekent echter niet dat hij ongelukkig is. Hij heeft een nieuw bestaan opgebouwd als tv-deskundige en podcastmaker en lijkt zich te hebben neergelegd bij zijn nieuwe realiteit.

Blijvend imago als voormalig topadvocaat

Ondanks zijn financiële terugval blijft Bram Moszkowicz voor velen nog steeds een markant figuur. Zijn naam is onlosmakelijk verbonden met de Nederlandse advocatuur, zelfs al kan hij dit beroep niet meer uitoefenen. Hoewel hij geen nieuwe kleding meer koopt, blijft hij in de media een bekend gezicht en houdt hij zich staande in de wereld van showbizz en entertainment.

Algemeen

Steenrijk, Straatarm-kijkers gaan los over arm gezin: ”Dit is niet te bevatten”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Kijkers in tranen na emotionele aflevering van Steenrijk, Straatarm: alleenstaande moeder Laura raakt harten met haar verhaal

De nieuwste aflevering van het programma Steenrijk, Straatarm heeft woensdagavond diepe indruk gemaakt op kijkers. In de aflevering was te zien hoe het welgestelde stel Reza en Sahar voor een week van leven en woning ruilde met Laura, een alleenstaande moeder van vier kinderen. Haar situatie, getekend door verlies, ziekte en financiële zorgen, liet bij velen een onuitwisbare indruk achter.

Van overvloed naar overleven

Reza en Sahar zijn gewend aan luxe: een ruim huis, een royaal weekbudget en volop comfort. Laura daarentegen moet met haar gezin rondkomen van slechts 150 euro per week. Ze woont in een bescheiden woning en doet alles om haar kinderen een zo normaal mogelijk leven te geven, ondanks de enorme uitdagingen waarmee ze wordt geconfronteerd.

Wat Laura onderscheidt, is haar veerkracht. Ondanks alles blijft ze positief en strijdvaardig, met haar kinderen altijd op de eerste plaats. Tijdens de aflevering deelt ze haar persoonlijke verhaal – een verhaal dat menigeen met een brok in de keel achterliet.

Een dubbele klap: verlies en ziekte

Laura verloor haar echtgenoot Bart op jonge leeftijd. Alleen achterblijven met vier kinderen is voor iedere ouder zwaar, maar voor Laura kwam daar al snel nog een schokkende diagnose bovenop. Kort na het overlijden van haar man kreeg ze te horen dat ze leed aan schildklierkanker. De ziekte bleek al uitgezaaid naar haar lymfeklieren.

In tranen vertelt Laura over de angst die haar op dat moment overviel: “Mijn grootste zorg was niet eens mijn eigen gezondheid, maar het idee dat mijn kinderen straks helemaal alleen zouden zijn. Wat zou er met hen gebeuren als ik er niet meer was?”

Behandelingen en financiële gevolgen

Laura onderging meerdere behandelingen, waaronder operaties, chemotherapie en bestralingen. Inmiddels is de kanker onder controle, maar de nasleep van haar ziekte is nog altijd voelbaar. Ze is fysiek niet in staat om te werken en het vinden van de juiste medicatie is een langdurig proces.

Haar financiële situatie verslechterde snel nadat zij van instantie naar instantie werd gestuurd. “Het UWV verwees me naar de bijstand, en de bijstand stuurde me terug naar het UWV. Ondertussen kreeg ik maandenlang helemaal niets,” legt Laura uit. “Als je dan zonder inkomen zit, stapelen de schulden zich razendsnel op.”

Vrijwillig onder bewind: kiezen voor rust

Om weer grip te krijgen op haar financiën, besloot Laura zichzelf onder bewindvoering te laten plaatsen. “Ik wilde rust creëren voor mezelf en mijn kinderen,” zegt ze. “Bewindvoering gaf me een klein beetje ademruimte, hoe vreemd dat misschien ook klinkt. Ik wil dat mijn kinderen zich kunnen focussen op kind zijn, niet op geldzorgen.”

Kinderen die meedenken en meeleven

Wat veel kijkers raakte, was de manier waarop Laura’s kinderen omgaan met de situatie. Ondanks hun jonge leeftijd zijn ze enorm betrokken. Ze verzamelen lege flessen en blikjes om statiegeld op te halen, met als doel hun moeder te helpen.

“We willen mama helpen geld te verdienen,” klinkt het enthousiast in de aflevering. Hun veerkracht en positiviteit zijn hartverwarmend. Maar het besef dat deze kinderen zulke verantwoordelijkheden voelen, zorgt bij veel kijkers ook voor verdriet en frustratie over hoe hard het leven kan zijn.

Onvervulde verlangens en schuldgevoel

Laura doet er alles aan om haar kinderen gelukkig te maken, maar het knaagt aan haar dat ze niet altijd kan bieden wat andere gezinnen wél kunnen. “Als ik zie wat voor traktaties er op school worden uitgedeeld, of naar welke feestjes andere kinderen gaan, dan voel ik me tekortschieten,” vertelt ze geëmotioneerd. “Niet omdat ik mijn best niet doe, maar omdat ik het gewoon niet kán geven. En dat doet soms pijn.”

Ze vervolgt: “Soms word ik boos. Niet op iemand in het bijzonder, maar gewoon op het systeem, op de ongelijkheid. Waarom is het zo moeilijk om gewoon je hoofd boven water te houden als je het al zwaar hebt?”

Een contrast dat raakt

De aflevering laat ook zien hoe Reza en Sahar de week met weinig middelen ervaren. De ruil zet hen aan het denken over wat écht belangrijk is in het leven. Ze zijn zichtbaar geraakt door Laura’s verhaal en tonen oprechte bewondering voor haar kracht.

Na de week keren ze terug naar hun eigen leven, maar niet zonder eerst iets terug te doen. Ze laten Laura en haar gezin niet met lege handen achter — een gebaar dat veel kijkers ontroerde.

Kijkers massaal geraakt: “Tranen in de ogen”

Op sociale media wordt massaal gereageerd op de uitzending. De woorden “respect”, “krachtig” en “hartverscheurend” komen veelvuldig voorbij. Velen uiten hun bewondering voor Laura en haar gezin, en vragen zich hardop af hoe het mogelijk is dat iemand in zo’n situatie nauwelijks geholpen wordt door instanties.

“Ik heb met tranen in mijn ogen gekeken,” schrijft een kijker op X (voorheen Twitter). “Wat een ongelooflijk sterke vrouw, en wat een liefdevol gezin.”

Een ander zegt: “Deze aflevering zou iedereen moeten zien. Niet om medelijden te hebben, maar om te beseffen dat armoede vaak onzichtbaar is, en dat er zoveel veerkracht achter schuilt.”

Hoop op een betere toekomst

Ondanks alles blijft Laura hoopvol. “Ik wil niet bij de pakken neerzitten. Mijn kinderen verdienen een toekomst. En ik ga er alles aan doen om die hen te geven.”

De aflevering laat zien dat armoede en ziekte mensen kunnen treffen die alles op orde hadden, maar door omstandigheden ineens in een neerwaartse spiraal belanden. Het is een krachtige herinnering aan hoe kwetsbaar een mens kan zijn — en hoe belangrijk steun, begrip en een luisterend oor kunnen zijn.

Een vrouw met een missie

Laura’s verhaal is er één van pijn, maar ook van liefde en veerkracht. Haar wens is simpel, maar krachtig: “Ik wil er gewoon zijn voor mijn kinderen. Dat is mijn enige doel.”

Met de uitzending van Steenrijk, Straatarm heeft ze niet alleen haar verhaal gedeeld, maar ook duizenden mensen geraakt. En dat, op zichzelf, is al een vorm van winst.

Lees verder