Algemeen
Bekende filmster verdween uit Hollywood – tragisch ongeluk tekende haar
Hollywood heeft altijd een overvloed aan sterren gekend. Sommigen blijven decennialang in de schijnwerpers, terwijl anderen slechts kort hun hoogtepunt beleven voordat ze weer verdwijnen. Door de jaren heen hebben we iconische actrices gezien zoals Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, Jayne Mansfield, Raquel Welch en Jean Harlow, die dankzij hun talent en schoonheid veel aandacht kregen. Maar achter hen stonden altijd nieuwe talenten klaar om hun kans te grijpen. Een van die beloftevolle namen was de Amerikaanse actrice Sydne Rome, ook wel ‘het gouden meisje uit de Amerikaanse Midwest’ genoemd.
De vroege jaren van Sydne Rome
Sydne Rome werd geboren op 17 maart 1951 in Akron, Ohio. Haar vader was werkzaam in de plasticindustrie en haar moeder werd door Sydne omschreven als een ‘geboren hippie’. Rome groeide op in de kleine gemeenschap van Upper Sandusky, een stad met slechts 5.000 inwoners, maar met een van de hoogste inkomens per hoofd van de bevolking in de VS.
In tegenstelling tot veel andere Hollywoodacteurs had ze geen beroemde ouders of connecties binnen de entertainmentindustrie. “Er was niets in de familie dat me mijn drang naar acteren had moeten geven,” vertelde ze ooit in een interview. Toch wist ze al op jonge leeftijd dat ze actrice wilde worden.
Haar oorspronkelijke plan was om na de middelbare school naar de Northwestern University in Illinois te gaan. Maar na advies van haar omgeving koos ze voor de Carnegie Tech School of Acting aan de Universiteit van Pittsburgh, waar ze onder andere studeerde bij de gerenommeerde zangcoach Edith Skinner en regisseur Bern Stearn. Daar schitterde ze in toneelstukken als A Midsummer Night’s Dream en The Seagull van Anton Tsjechov.
Van toneel naar film
Na haar afstuderen sloot Rome zich aan bij het Pasadena Playhouse in Californië. Ze blonk uit in toneelstukken, maar haar eerste serieuze filmrol werd een teleurstelling. Na een mislukte auditie voor de film Candy probeerde ze haar geluk in Europa, waar ze al snel indruk maakte met haar blonde haar en blauwe ogen.
Haar schoonheid trok de aandacht, maar in de jaren ’70 was dat niet genoeg om door te breken. Rome herinnerde zich later hoe jonge Italiaanse regisseurs haar probeerden te overtuigen naaktrollen aan te nemen. “Ik had een vreselijke tijd in Rome met regisseurs die wilden dat ik naakt speelde,” vertelde ze in een interview. “Ik wilde dat niet. Nu kijk ik er anders tegenaan, maar destijds was het moeilijk.”
Toch zette ze door en speelde ze in verschillende Italiaanse films, wat uiteindelijk leidde tot haar grote doorbraak.
Vergelijkingen met Bardot en de doorbraak in Europa
In 1972 werkte Sydne Rome samen met regisseur Roman Polanski in de film What?, een controversiële maar invloedrijke film. Hoewel critici de film niet omarmden, betekende het een enorme stap vooruit voor haar carrière. Een jaar later trouwde ze met fotograaf en cameraman Emilio Lari.
Rond deze tijd werd ze vaak vergeleken met Brigitte Bardot en andere iconische actrices. In 1979 omschreef The Sunday Telegraph haar als ‘de nieuwe Jean Harlow of Raquel Welch, een tikkende seksbom van de jaren tachtig’.
Sydne zelf vond de vergelijking niet per se een compliment. “Brigitte is geweldig, heel open, vreselijk beschikbaar. Ze is de droom van iedereen. Misschien lijk ik minder beschikbaar, maar ik denk dat het publiek bij een tweede blik anders denkt. En ik ben een betere actrice dan Bardot,” verklaarde ze destijds.
Ondanks haar talent wist Rome nooit helemaal door te breken in Hollywood. In plaats daarvan speelde ze in Franse, Italiaanse en Duitse films. Ze kreeg in 1978 een rol in Just a Gigolo, waarin ze naast David Bowie speelde. Later bevestigde ze dat ze een tijdlang een romantische relatie had met de zanger.
Overgang naar muziek en documentaires
Met het einde van de jaren ‘70 richtte Rome zich op muziek en bracht ze verschillende albums uit. Helaas sloegen deze niet aan bij het grote publiek. Ze experimenteerde ook met documentaires en maakte onder andere een film over Formule 1 in Rio de Janeiro.
Toch bleef de acteerwereld trekken, en Rome speelde in diverse producties, waaronder L’uomo Puma (1980), een film die bekendstaat om zijn lage waardering op IMDb. Ondanks de tegenslagen bleef ze actief en koos ze ervoor haar carrière in Europa voort te zetten.
Een tragisch ongeval en blijvende littekens
Sydne Rome’s leven veranderde drastisch in 2009 toen ze betrokken raakte bij een zwaar auto-0ngeluk. Ze reed samen met haar achtjarige dochter in een auto die net drie weken uit de garage kwam. Tijdens de rit verloor ze de controle en botste tegen een boom. De airbag explodeerde in haar gezicht en veroorzaakte blijvende schade.
“Ik ging naar het ziekenhuis en ze hechtten mijn gezicht,” vertelde Rome in een interview. “Maar later realiseerden de artsen zich dat mijn gezichtsspieren ook beschadigd waren.”
Ze onderging jarenlang fysiotherapie en gaf toe dat haar gezicht aan de rechterkant nooit meer hetzelfde werd. “Als ik naar oude foto’s kijk, weet ik dat ik het ben, maar het voelt alsof ik een ander persoon zie.”
Heden en nalatenschap
Ondanks haar tegenslagen bleef Sydne Rome actief in de entertainmentindustrie. In 2023 verscheen ze in de Italiaanse film La Quattordicesima Domenica Del Tempo Ordinario. Daarnaast speelde ze tussen 2021 en 2022 een terugkerende rol in de Italiaanse televisieserie Don Matteo.
Hoewel ze nooit de volgende Brigitte Bardot werd, vond Rome haar eigen weg. Ze bouwde een gezinsleven op met haar tweede echtgenoot, arts Roberto Bernabei, en adopteerde twee dochters uit Brazilië. Haar echtgenoot werd een gerespecteerde medische professional en in 2021 benoemde paus Franciscus hem tot zijn persoonlijke arts.
Sydne Rome’s carrière had misschien niet de sterstatus van haar tijdgenoten, maar ze bleef altijd trouw aan haar passie. Ondanks de obstakels en het tragische ongeval bleef ze doorgaan en maakte ze een blijvende indruk in de Europese filmwereld.
Deel dit artikel als je ook gelooft dat je altijd je dromen moet volgen!
Aangrijpend nieuws rond nieuw seizoen Over Mijn Lijk: twee deelnemers zijn al voor de eerste aflevering weggevallen
Over Mijn Lijk is al jarenlang een van de meest indrukwekkende en ontroerende programma’s op de Nederlandse televisie. Onder leiding van presentator Tim Hofman volgt de serie jonge mensen die leven met een ernstige z!ekte en in hun laatste levensfase alles proberen te halen uit de tijd die ze nog hebben. Het programma laat niet alleen zien hoe kwetsbaar het leven is, maar ook hoeveel kracht en liefde mensen weten te vinden juist op de moeilijkste momenten.
Inmiddels staat het elfde seizoen op het punt van beginnen. Een seizoen waar met veel respect en zorg aan is gewerkt, maar waar nu al verdrietig nieuws over bekend is gemaakt: twee van de deelnemers, Tycho en Nicole, zijn inmiddels niet meer in ons midden. Hun verhalen maken veel indruk, juist omdat ze zo openhartig en moedig waren in hun deelname aan het programma. In dit artikel kijken we terug op wie zij waren, wat hen dreef en welke bijzondere boodschap zij achterlieten.
Tycho (24): een krachtig licht in een moeilijke periode
Tycho was pas 24 jaar toen hij besloot mee te doen aan Over Mijn Lijk. Vier jaar eerder had hij te horen gekregen dat hij te maken had met uitgezaaide darmk*nker. Ondanks die boodschap wist hij zijn leven steeds weer op te pakken. Hij studeerde, maakte plannen voor de toekomst en droomde ervan om naar Berlijn te verhuizen. Wie hem in het programma ziet, merkt meteen zijn levenskracht op: zijn humor, zijn intelligentie en zijn bijzondere manier van kijken naar het leven.
Wanneer hoop omslaat
Vorig jaar zomer veranderde er opnieuw iets. Tycho kreeg weer pijn en zijn bloedwaarden stegen. Het was het begin van een nieuwe, intensieve periode in het z!ekenhuis. In het Antoni van Leeuwenhoek-z!ekenhuis werd een biopt afgenomen uit zijn heup. Het nieuws dat volgde, was zwaar: opnieuw waren er k*nkercellen gevonden, en dit keer was het op meerdere plekken in zijn lichaam aanwezig.
Tycho vertelde dat er vanaf dat moment bijna wekelijks nieuwe informatie bij kwam. Elke keer opnieuw moest hij zich schrap zetten voor wat hij te horen kreeg. Toch bleef hij, hoe moeilijk ook, opmerkelijk nuchter en eerlijk over zijn situatie. Hij schuwde niet om de realiteit te benoemen zoals die was, maar hij deed dat altijd met een heldere, menselijke blik.
Zijn boodschap: de magie van kleine momenten
Tycho 0verleed op 28 april van dit jaar. Zijn deelname aan het programma deed hij niet alleen voor zichzelf, maar vooral voor anderen die in dezelfde omstandigheden leven. Hij wilde mensen laten zien hoe het is om te leven met een z!ekte die alles op zijn kop zet, maar ook hoe je in die situatie waarde kunt blijven vinden.
Zijn woorden zijn inmiddels al door veel kijkers gedeeld:
“Alle grote dingen in het leven maken eigenlijk helemaal niet zoveel uit. Het gaat om de kleine dingen, die je elke dag kunt doen. Dat is wat het leven waardevol maakt.”
Het is precies die kijk op het leven die veel mensen diep raakt. Zijn manier van omgaan met onzekerheid, zijn humor en zijn veerkracht laten een blijvende indruk achter.
Nicole (35): een moeder met een hart vol liefde
Ook het verhaal van Nicole is er één dat niemand onberoerd laat. Nicole was 35 jaar en moeder van twee jonge kinderen toen ze besloot mee te doen aan het nieuwe seizoen. Zij kreeg op haar 32ste te horen dat ze te maken had met uitgezaaide eierstokk*nker. De manier waarop ze in het programma over haar situatie sprak, was kwetsbaar, eerlijk en ongelooflijk dapper.
Een strijd die vroeg begon
Nicole vertelde in haar voorstelvideo dat het nieuws over haar z!ekte snel werd gevolgd door de mededeling dat ze niet meer beter kon worden. Vanaf dat moment startten er behandelingen die gericht waren op het verlengen van haar leven. Ze ging er vol overgave in, vooral voor haar kinderen en haar gezin.
Een jaar later kwam het bericht dat die behandelingen niet meer aansloegen. De prognose was zwaar, maar Nicole bleef zoeken naar lichtpuntjes, naar momenten van verbinding en naar manieren om waardevolle tijd te creëren voor haar kinderen. De liefde voor haar gezin straalde in alles door: in haar woorden, in haar houding en in de manier waarop zij met haar z!ekte omging.
Een bijzonder eerbetoon van haar familie
Nicole 0verleed op 13 augustus van dit jaar. Na haar heengaan plaatste haar familie een liefdevol bericht op social media waarin ze iedereen bedankten die haar gesteund had. In dat bericht stond onder meer:
“Nicole wil jullie bedanken voor wat jullie voor haar hebben betekend. Steunbetuigingen, gesprekken met lotgenoten, liefde en energie — hier haalde ze veel kracht uit.”
Haar familie schreef dat Nicole zich dankzij de mensen om haar heen beter begrepen voelde, dat ze zich gezien wist en dat ze kracht putte uit alle warmte die naar haar gestuurd werd. Ook riepen zij op om diezelfde liefde en steun te blijven delen, met elkaar en met iedereen die het nodig heeft. Het tekent de liefdevolle en verbindende rol die Nicole in haar omgeving speelde.
Waarom Over Mijn Lijk zoveel impact heeft
Dat dit nieuws al naar buiten komt zelfs vóór de eerste aflevering, laat zien hoe rauw en echt het programma is. Over Mijn Lijk gaat niet over sensatie, maar over levenslust, moed en het zoeken naar betekenis. Het laat zien hoe jonge mensen, midden in het leven, geconfronteerd worden met iets waar niemand op voorbereid is.
Het raakt omdat het echt is. Omdat je als kijker niet alleen de moeilijke momenten ziet, maar ook de humor, de liefde, de kleine gelukjes. En omdat de deelnemers iets bijzonders delen: hun eerlijkheid. Ze nemen de kijker mee in hun verhaal, zonder opsmuk, zonder filters.
Met Tycho en Nicole verliest het programma twee mensen die ieder op hun eigen manier veel hebben betekend. Hun deelname is een eerbetoon aan het leven zelf — aan de kracht die mensen hebben, zelfs wanneer het leven onvoorspelbaar en zwaar is.
Een seizoen vol liefde, moed en herinnering
Wanneer het nieuwe seizoen van Over Mijn Lijk straks begint, zullen de verhalen van Tycho en Nicole centraal staan. Hun bijdrage, hoe kort hun tijd ook was, zal de kijkers laten zien hoe bijzonder, krachtig en waardevol het leven is. Het programma zal niet alleen een televisie-uitzending zijn, maar een herinnering aan twee jonge mensen die de wereld iets wilden laten zien: dat liefde, dankbaarheid en kleine momenten uiteindelijk de grootste betekenis hebben.
Het wordt een seizoen dat veel mensen zal ontroeren, inspireren en raken. Een seizoen waarin twee levens die veel te vroeg tot stilstand kwamen, nog één keer centraal staan — met liefde, met respect, en met de kracht van hun eigen woorden.