Algemeen
Bekende filmster verdween uit Hollywood – tragisch ongeluk tekende haar
Hollywood heeft altijd een overvloed aan sterren gekend. Sommigen blijven decennialang in de schijnwerpers, terwijl anderen slechts kort hun hoogtepunt beleven voordat ze weer verdwijnen. Door de jaren heen hebben we iconische actrices gezien zoals Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, Jayne Mansfield, Raquel Welch en Jean Harlow, die dankzij hun talent en schoonheid veel aandacht kregen. Maar achter hen stonden altijd nieuwe talenten klaar om hun kans te grijpen. Een van die beloftevolle namen was de Amerikaanse actrice Sydne Rome, ook wel ‘het gouden meisje uit de Amerikaanse Midwest’ genoemd.
De vroege jaren van Sydne Rome
Sydne Rome werd geboren op 17 maart 1951 in Akron, Ohio. Haar vader was werkzaam in de plasticindustrie en haar moeder werd door Sydne omschreven als een ‘geboren hippie’. Rome groeide op in de kleine gemeenschap van Upper Sandusky, een stad met slechts 5.000 inwoners, maar met een van de hoogste inkomens per hoofd van de bevolking in de VS.
In tegenstelling tot veel andere Hollywoodacteurs had ze geen beroemde ouders of connecties binnen de entertainmentindustrie. “Er was niets in de familie dat me mijn drang naar acteren had moeten geven,” vertelde ze ooit in een interview. Toch wist ze al op jonge leeftijd dat ze actrice wilde worden.
Haar oorspronkelijke plan was om na de middelbare school naar de Northwestern University in Illinois te gaan. Maar na advies van haar omgeving koos ze voor de Carnegie Tech School of Acting aan de Universiteit van Pittsburgh, waar ze onder andere studeerde bij de gerenommeerde zangcoach Edith Skinner en regisseur Bern Stearn. Daar schitterde ze in toneelstukken als A Midsummer Night’s Dream en The Seagull van Anton Tsjechov.
Van toneel naar film
Na haar afstuderen sloot Rome zich aan bij het Pasadena Playhouse in Californië. Ze blonk uit in toneelstukken, maar haar eerste serieuze filmrol werd een teleurstelling. Na een mislukte auditie voor de film Candy probeerde ze haar geluk in Europa, waar ze al snel indruk maakte met haar blonde haar en blauwe ogen.
Haar schoonheid trok de aandacht, maar in de jaren ’70 was dat niet genoeg om door te breken. Rome herinnerde zich later hoe jonge Italiaanse regisseurs haar probeerden te overtuigen naaktrollen aan te nemen. “Ik had een vreselijke tijd in Rome met regisseurs die wilden dat ik naakt speelde,” vertelde ze in een interview. “Ik wilde dat niet. Nu kijk ik er anders tegenaan, maar destijds was het moeilijk.”
Toch zette ze door en speelde ze in verschillende Italiaanse films, wat uiteindelijk leidde tot haar grote doorbraak.
Vergelijkingen met Bardot en de doorbraak in Europa
In 1972 werkte Sydne Rome samen met regisseur Roman Polanski in de film What?, een controversiële maar invloedrijke film. Hoewel critici de film niet omarmden, betekende het een enorme stap vooruit voor haar carrière. Een jaar later trouwde ze met fotograaf en cameraman Emilio Lari.
Rond deze tijd werd ze vaak vergeleken met Brigitte Bardot en andere iconische actrices. In 1979 omschreef The Sunday Telegraph haar als ‘de nieuwe Jean Harlow of Raquel Welch, een tikkende seksbom van de jaren tachtig’.
Sydne zelf vond de vergelijking niet per se een compliment. “Brigitte is geweldig, heel open, vreselijk beschikbaar. Ze is de droom van iedereen. Misschien lijk ik minder beschikbaar, maar ik denk dat het publiek bij een tweede blik anders denkt. En ik ben een betere actrice dan Bardot,” verklaarde ze destijds.
Ondanks haar talent wist Rome nooit helemaal door te breken in Hollywood. In plaats daarvan speelde ze in Franse, Italiaanse en Duitse films. Ze kreeg in 1978 een rol in Just a Gigolo, waarin ze naast David Bowie speelde. Later bevestigde ze dat ze een tijdlang een romantische relatie had met de zanger.
Overgang naar muziek en documentaires
Met het einde van de jaren ‘70 richtte Rome zich op muziek en bracht ze verschillende albums uit. Helaas sloegen deze niet aan bij het grote publiek. Ze experimenteerde ook met documentaires en maakte onder andere een film over Formule 1 in Rio de Janeiro.
Toch bleef de acteerwereld trekken, en Rome speelde in diverse producties, waaronder L’uomo Puma (1980), een film die bekendstaat om zijn lage waardering op IMDb. Ondanks de tegenslagen bleef ze actief en koos ze ervoor haar carrière in Europa voort te zetten.
Een tragisch ongeval en blijvende littekens
Sydne Rome’s leven veranderde drastisch in 2009 toen ze betrokken raakte bij een zwaar auto-0ngeluk. Ze reed samen met haar achtjarige dochter in een auto die net drie weken uit de garage kwam. Tijdens de rit verloor ze de controle en botste tegen een boom. De airbag explodeerde in haar gezicht en veroorzaakte blijvende schade.
“Ik ging naar het ziekenhuis en ze hechtten mijn gezicht,” vertelde Rome in een interview. “Maar later realiseerden de artsen zich dat mijn gezichtsspieren ook beschadigd waren.”
Ze onderging jarenlang fysiotherapie en gaf toe dat haar gezicht aan de rechterkant nooit meer hetzelfde werd. “Als ik naar oude foto’s kijk, weet ik dat ik het ben, maar het voelt alsof ik een ander persoon zie.”
Heden en nalatenschap
Ondanks haar tegenslagen bleef Sydne Rome actief in de entertainmentindustrie. In 2023 verscheen ze in de Italiaanse film La Quattordicesima Domenica Del Tempo Ordinario. Daarnaast speelde ze tussen 2021 en 2022 een terugkerende rol in de Italiaanse televisieserie Don Matteo.
Hoewel ze nooit de volgende Brigitte Bardot werd, vond Rome haar eigen weg. Ze bouwde een gezinsleven op met haar tweede echtgenoot, arts Roberto Bernabei, en adopteerde twee dochters uit Brazilië. Haar echtgenoot werd een gerespecteerde medische professional en in 2021 benoemde paus Franciscus hem tot zijn persoonlijke arts.
Sydne Rome’s carrière had misschien niet de sterstatus van haar tijdgenoten, maar ze bleef altijd trouw aan haar passie. Ondanks de obstakels en het tragische ongeval bleef ze doorgaan en maakte ze een blijvende indruk in de Europese filmwereld.
Deel dit artikel als je ook gelooft dat je altijd je dromen moet volgen!
Prinses Beatrix neemt met weemoed afscheid van de Cariben: een reis die voelt als een laatste hoofdstuk
De recente reis van prinses Beatrix naar de Caribische delen van het Koninkrijk blijkt meer te zijn geweest dan zomaar een officieel bezoek. Volgens insiders en aanwezigen ter plaatse voelde de trip als een mogelijk laatste afscheid van regio’s die haar al decennialang nauw aan het hart liggen. De prinses straalde zichtbaar tijdens haar verblijf, maar bij het vertrek kwam een andere kant naar boven: een diep gevoel van dankbaarheid, maar ook weemoed.
De reis, die vorige week werd afgesloten, bracht haar langs Bonaire, Sint-Maarten en Sint Eustatius. Dat zijn eilanden met een rijke geschiedenis en een warme band met het Koninklijk Huis, een band die Beatrix tijdens haar regeerperiode verder heeft versterkt. Het bezoek had een officieel karakter, maar het was duidelijk dat het ook persoonlijk veel voor haar betekende.
Drie eilanden, drie verhalen: de warmte van de Cariben
Prinses Beatrix staat bekend om haar betrokkenheid bij alle delen van het Koninkrijk, en haar bezoeken aan de Cariben zijn altijd met veel enthousiasme ontvangen. Ook dit keer werd ze met open armen verwelkomd. De prinses nam uitgebreid de tijd om bewoners te ontmoeten, lokale projecten te bekijken en zich te verdiepen in natuur en cultuur.
Bonaire: natuur en historie hand in hand
Op Bonaire richtte het bezoek zich sterk op natuurbeheer. De prinses sprak met organisaties die zich inzetten voor natuurbehoud, onder meer op het gebied van zeeleven en koraalherstel. Ze liet zich rondleiden door gebieden waar vrijwilligers en experts al jaren werken aan het toekomstbestendig maken van het eiland. Bewoners omschrijven haar als “oprecht geïnteresseerd” en “steeds bereid om door te vragen”.
Sint-Maarten: veerkracht in beeld
Op Sint-Maarten stond vooral de veerkracht van de bevolking centraal. Beatrix bezocht plekken die de afgelopen jaren veel uitdagingen hebben gekend en sprak met bewoners die werken aan herstel en vooruitgang. De prinses is altijd onder de indruk geweest van de kracht en de verbondenheid van de eilanden, en dat werd tijdens dit bezoek opnieuw duidelijk.
Sint Eustatius: het eiland dat haar hart stal
De reis eindigde op Sint Eustatius, waar de sfeer bijzonder warm en persoonlijk was. De bewoners noemen haar al jaren “hun prinses” vanwege haar betrokkenheid bij de natuur en cultuur van het eiland. De laatste dag stond in het teken van de unieke landschappen en de historische plekken die Sint Eustatius zo speciaal maken.
Het waren vooral deze momenten die later een extra lading bleken te hebben.
Een afscheid dat onverwacht zwaar leek te vallen
Tijdens het officiële moment van vertrek vanaf Sint Eustatius sprak prinses Beatrix de aanwezigen toe. De woorden die ze gebruikte maakten indruk, niet alleen omdat ze vriendelijk en liefdevol waren, maar omdat er een ondertoon in zat die nieuw was.
Beatrix zei:
“Ik heb ontzettend
genoten. Het is altijd fantastisch en heerlijk om hier te
zijn.”
Die warmte kennen we van haar. Maar daarna kwam een zin die inmiddels veel wordt aangehaald door media:
“Het is nu echt vaarwel. Ik ben zo blij dat ik dit nog heb mogen doen.”
Die laatste woorden werden door omstanders omschreven als “zacht, maar veelbetekenend”. Het voelde alsof ze niet alleen de reis afrondde, maar ook een periode van haar leven.
Volgens weekblad Weekend zou dit zomaar haar laatste bezoek aan de Cariben kunnen zijn. Niet omdat de wens ontbreekt, maar omdat de prinses inmiddels 87 jaar is en haar gezondheid en energie vanzelfsprekend kwetsbaarder worden. Reizen naar verre bestemmingen is intensief, zeker met een officieel programma vol ontmoetingen, rondleidingen en verplichtingen.
Waarom deze reis zo’n speciale betekenis had
Voor prinses Beatrix hebben de Caribische eilanden altijd een bijzondere plek ingenomen in haar hart. Tijdens haar jaren als koningin reisde ze er regelmatig naartoe. Ze bezocht scholen, sprak met bewoners, woonde culturele evenementen bij en was betrokken bij talloze projecten.
Ze staat bekend als iemand met echte belangstelling voor cultuur, historie en natuur. De eilanden boden haar altijd ruimte om die interesse te delen en te verdiepen.
Dat ze tijdens haar afscheid zo emotioneel klonk, kan volgens kenners daarom op meerdere manieren worden verklaard:
1. Dankbaarheid voor decennia van reizen
Ze heeft tientallen jaren lang de eilanden gezien groeien, veranderen en ontwikkelen. Die geschiedenis maakt haar band met de regio hechter dan velen zich realiseren.
2. Bewustzijn van leeftijd en gezondheid
Reizen is voor haar nog steeds mogelijk, maar zwaar. Het is niet vanzelfsprekend dat ze dit nog vaak kan doen.
3. Een gevoel van afronding
De timing van deze reis, gecombineerd met haar woorden, doet vermoeden dat ze voelt dat een hoofdstuk afsluit.
Wat zegt het Koninklijk Huis?
Het Koninklijk Huis zelf doet geen uitspraken over privédetails of komende reizen van de prinses. Wel is duidelijk dat prinses Beatrix haar publieke rol de laatste jaren heeft afgezwakt. Ze is nog aanwezig bij officiële gelegenheden, maar minder frequent dan vroeger. De verwachting is dat ze haar activiteiten blijft invullen zolang ze dat zelf wil en kan, maar met meer rustmomenten tussendoor.
Dat maakt deze Caribenreis niet per se haar allerlaatste, maar wel een reis met grote symbolische waarde.
Reacties op de eilanden: warm, dankbaar en emotioneel
Op alle drie de eilanden leidde haar vertrek tot veel reacties. Bewoners deelden foto’s en video’s van haar bezoek, schreven berichten op social media en spraken met journalisten over hoe bijzonder haar aanwezigheid aanvoelde.
Voor veel mensen is Beatrix niet alleen een voormalig staatshoofd, maar ook iemand die zich altijd toegankelijk, warm en betrokken opstelt. Dat zij zich bij haar afscheid zo kwetsbaar toonde, maakte diepe indruk.
Een bewoner van Sint Eustatius zei tegen lokale media:
“Het voelde alsof ze een stukje van zichzelf hier achterliet. Voor ons was het niet zomaar een bezoek.”
Een reis die meer was dan een officieel bezoek
Wat deze reis zo bijzonder maakte, is niet het formele programma, maar wat er tussen de regels door gebeurde. De warmte, de glimlach van de prinses, de gesprekken met bewoners, de momenten dat ze langer bleef staan om iemand te woord te staan — het maakte duidelijk dat deze reis persoonlijker was dan veel van haar eerdere werkbezoeken.
En misschien juist daarom werd het afscheid zo emotioneel.
Wat brengt de toekomst voor prinses Beatrix?
Hoewel niemand met zekerheid kan zeggen of dit echt haar laatste bezoek aan de Cariben was, lijkt de prinses zelf bewust stil te staan bij de mogelijkheid. Ze blijft graag actief, maar kiest haar activiteiten zorgvuldig.
We weten dat prinses Beatrix houdt van natuur, kunst, cultuur en verbinding. Die passie zal ze waarschijnlijk blijven volgen, misschien iets dichter bij huis, maar met dezelfde betrokkenheid die we al die jaren van haar kennen.