Algemeen
Bekende filmster verdween uit Hollywood – tragisch ongeluk tekende haar
Hollywood heeft altijd een overvloed aan sterren gekend. Sommigen blijven decennialang in de schijnwerpers, terwijl anderen slechts kort hun hoogtepunt beleven voordat ze weer verdwijnen. Door de jaren heen hebben we iconische actrices gezien zoals Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, Jayne Mansfield, Raquel Welch en Jean Harlow, die dankzij hun talent en schoonheid veel aandacht kregen. Maar achter hen stonden altijd nieuwe talenten klaar om hun kans te grijpen. Een van die beloftevolle namen was de Amerikaanse actrice Sydne Rome, ook wel ‘het gouden meisje uit de Amerikaanse Midwest’ genoemd.
De vroege jaren van Sydne Rome
Sydne Rome werd geboren op 17 maart 1951 in Akron, Ohio. Haar vader was werkzaam in de plasticindustrie en haar moeder werd door Sydne omschreven als een ‘geboren hippie’. Rome groeide op in de kleine gemeenschap van Upper Sandusky, een stad met slechts 5.000 inwoners, maar met een van de hoogste inkomens per hoofd van de bevolking in de VS.
In tegenstelling tot veel andere Hollywoodacteurs had ze geen beroemde ouders of connecties binnen de entertainmentindustrie. “Er was niets in de familie dat me mijn drang naar acteren had moeten geven,” vertelde ze ooit in een interview. Toch wist ze al op jonge leeftijd dat ze actrice wilde worden.
Haar oorspronkelijke plan was om na de middelbare school naar de Northwestern University in Illinois te gaan. Maar na advies van haar omgeving koos ze voor de Carnegie Tech School of Acting aan de Universiteit van Pittsburgh, waar ze onder andere studeerde bij de gerenommeerde zangcoach Edith Skinner en regisseur Bern Stearn. Daar schitterde ze in toneelstukken als A Midsummer Night’s Dream en The Seagull van Anton Tsjechov.
Van toneel naar film
Na haar afstuderen sloot Rome zich aan bij het Pasadena Playhouse in Californië. Ze blonk uit in toneelstukken, maar haar eerste serieuze filmrol werd een teleurstelling. Na een mislukte auditie voor de film Candy probeerde ze haar geluk in Europa, waar ze al snel indruk maakte met haar blonde haar en blauwe ogen.
Haar schoonheid trok de aandacht, maar in de jaren ’70 was dat niet genoeg om door te breken. Rome herinnerde zich later hoe jonge Italiaanse regisseurs haar probeerden te overtuigen naaktrollen aan te nemen. “Ik had een vreselijke tijd in Rome met regisseurs die wilden dat ik naakt speelde,” vertelde ze in een interview. “Ik wilde dat niet. Nu kijk ik er anders tegenaan, maar destijds was het moeilijk.”
Toch zette ze door en speelde ze in verschillende Italiaanse films, wat uiteindelijk leidde tot haar grote doorbraak.
Vergelijkingen met Bardot en de doorbraak in Europa
In 1972 werkte Sydne Rome samen met regisseur Roman Polanski in de film What?, een controversiële maar invloedrijke film. Hoewel critici de film niet omarmden, betekende het een enorme stap vooruit voor haar carrière. Een jaar later trouwde ze met fotograaf en cameraman Emilio Lari.
Rond deze tijd werd ze vaak vergeleken met Brigitte Bardot en andere iconische actrices. In 1979 omschreef The Sunday Telegraph haar als ‘de nieuwe Jean Harlow of Raquel Welch, een tikkende seksbom van de jaren tachtig’.
Sydne zelf vond de vergelijking niet per se een compliment. “Brigitte is geweldig, heel open, vreselijk beschikbaar. Ze is de droom van iedereen. Misschien lijk ik minder beschikbaar, maar ik denk dat het publiek bij een tweede blik anders denkt. En ik ben een betere actrice dan Bardot,” verklaarde ze destijds.
Ondanks haar talent wist Rome nooit helemaal door te breken in Hollywood. In plaats daarvan speelde ze in Franse, Italiaanse en Duitse films. Ze kreeg in 1978 een rol in Just a Gigolo, waarin ze naast David Bowie speelde. Later bevestigde ze dat ze een tijdlang een romantische relatie had met de zanger.
Overgang naar muziek en documentaires
Met het einde van de jaren ‘70 richtte Rome zich op muziek en bracht ze verschillende albums uit. Helaas sloegen deze niet aan bij het grote publiek. Ze experimenteerde ook met documentaires en maakte onder andere een film over Formule 1 in Rio de Janeiro.
Toch bleef de acteerwereld trekken, en Rome speelde in diverse producties, waaronder L’uomo Puma (1980), een film die bekendstaat om zijn lage waardering op IMDb. Ondanks de tegenslagen bleef ze actief en koos ze ervoor haar carrière in Europa voort te zetten.
Een tragisch ongeval en blijvende littekens
Sydne Rome’s leven veranderde drastisch in 2009 toen ze betrokken raakte bij een zwaar auto-0ngeluk. Ze reed samen met haar achtjarige dochter in een auto die net drie weken uit de garage kwam. Tijdens de rit verloor ze de controle en botste tegen een boom. De airbag explodeerde in haar gezicht en veroorzaakte blijvende schade.
“Ik ging naar het ziekenhuis en ze hechtten mijn gezicht,” vertelde Rome in een interview. “Maar later realiseerden de artsen zich dat mijn gezichtsspieren ook beschadigd waren.”
Ze onderging jarenlang fysiotherapie en gaf toe dat haar gezicht aan de rechterkant nooit meer hetzelfde werd. “Als ik naar oude foto’s kijk, weet ik dat ik het ben, maar het voelt alsof ik een ander persoon zie.”
Heden en nalatenschap
Ondanks haar tegenslagen bleef Sydne Rome actief in de entertainmentindustrie. In 2023 verscheen ze in de Italiaanse film La Quattordicesima Domenica Del Tempo Ordinario. Daarnaast speelde ze tussen 2021 en 2022 een terugkerende rol in de Italiaanse televisieserie Don Matteo.
Hoewel ze nooit de volgende Brigitte Bardot werd, vond Rome haar eigen weg. Ze bouwde een gezinsleven op met haar tweede echtgenoot, arts Roberto Bernabei, en adopteerde twee dochters uit Brazilië. Haar echtgenoot werd een gerespecteerde medische professional en in 2021 benoemde paus Franciscus hem tot zijn persoonlijke arts.
Sydne Rome’s carrière had misschien niet de sterstatus van haar tijdgenoten, maar ze bleef altijd trouw aan haar passie. Ondanks de obstakels en het tragische ongeval bleef ze doorgaan en maakte ze een blijvende indruk in de Europese filmwereld.
Deel dit artikel als je ook gelooft dat je altijd je dromen moet volgen!
Familie Borsato komt op adem na vrijspraak: Patty Brard deelt emotioneel gesprek met moeder Mary
De dag na de vrijspraak van Marco Borsato is de rust nog lang niet teruggekeerd binnen de familie. Hoewel de rechtbank in Utrecht donderdag concludeerde dat er onvoldoende bewijs was om de zanger te veroordelen, voelt de nasleep van zes jaar spanning en onzekerheid nog steeds zwaar.
Patty Brard, die al decennialang bevriend is met de familie Borsato, vertelt in Shownieuws over een emotioneel gesprek met Mary Borsato. Volgens Patty was de vrijdag vooral een dag waarin opluchting, vermoeidheid en verwerking elkaar afwisselden.
Patty: “Mary is een soort tweede moeder voor mij”
Patty vertelt dat zij Mary onmiddellijk een bericht stuurde na het bekend worden van de uitspraak. Niet alleen uit medeleven, maar ook uit persoonlijke verbondenheid.
“Ze is een soort tweede moeder voor mij, vooral in een periode waarin ik het heel moeilijk had,” legt Patty uit. “Ik heb haar meteen een paar hartjes gestuurd. En Leontine ook.”
Het gebaar lijkt klein, maar voor Patty voelde het als vanzelfsprekend. De families zijn al jaren nauw met elkaar verbonden, waardoor het juridische traject ook in haar eigen hart heeft meegespeeld.
Waar ging Marco als eerste heen?
Na de uitspraak vroeg Patty zich af waar de zanger na zo’n ingrijpend moment naartoe zou gaan.
“Je denkt dan: waar zoekt iemand steun na zes jaar spanning? Ik dacht eerst dat hij naar Mary zou gaan, maar dat bleek anders.”
Volgens Mary zocht Marco direct zijn gezin op: Leontine en de kinderen. Later voegden vrienden zich bij hen om samen stil te staan bij alles wat er gebeurd was.
“Dat vond ik mooi om te horen,” zegt Patty. “Het feit dat zijn gezin voor, achter en naast hem heeft gestaan, is zó bijzonder. Dat er na de uitspraak ruimte kwam voor een enorme ontlading, dat is heel menselijk.”
Een gevoelig moment: “Hij voelde zich weer even mens”
Mary vertelde Patty dat haar zoon voor het eerst in lange tijd weer ruimte had om over íets anders te praten dan de rechtszaak, die jarenlang zijn hele bestaan beheerste.
“Hij kon eindelijk vragen: ‘Hoe is het eigenlijk met jou?’ En dát zegt veel,” vertelt Patty zichtbaar geraakt. “Ineens voelde hij zich weer even mens.”
Dat klinkt eenvoudig, maar voor iemand die zes jaar lang onder een vergrootglas heeft gestaan, lijkt het bijna een bevrijding.
Patty begrijpt hoe diep de
sporen zijn die deze periode heeft achtergelaten:
“Als maanden overgaan in jaren, en het steeds om hetzelfde draait,
dan slijt dat in je ziel. Het gaat nog lang duren voordat deze
periode verwerkt is.”
Wat betekent de vrijspraak voor Marco’s toekomst?
Hoewel de uitspraak pas net achter de rug is, wordt er al volop gespeculeerd over een mogelijke terugkeer van de zanger op het podium. Toch lijkt Marco daar zelf nog niet klaar voor.
Na afloop zei
hij:
“Voor mij is weer gaan
optreden even te vroeg. Het was moeilijk. Ik ga nu naar mijn gezin.
Mijn carrière is onherstelbaar beschadigd.”
Het is duidelijk dat Marco eerst rust en overzicht nodig heeft. Een comeback is een optie, maar niet op korte termijn.
Muziekdeskundige Ronald Molendijk: “Er moet een groot gebaar komen”
Waar Marco voorzichtig blijft, ziet Ronald Molendijk – muziekdeskundige en producer – het anders. Volgens hem moet de zanger ooit een grote stap zetten om het hoofdstuk publiekelijk af te sluiten.
Hij zegt in Shownieuws:
“Marco is groot. Die pleister moet er een keer af. Je kunt wel klein beginnen, maar dan trek je elke avond een pleistertje los.”
Zijn advies is
duidelijk:
“Ga weer schrijven, muziek maken, in de studio zitten, huilen,
verwerken. En op een dag kondig je gewoon iets groots aan:
de Johan Cruijff Arena of De
Kuip.
En dan: boem. Klaar. ‘Ik ben terug.’”
Het is ambitieus, maar in de ogen van Molendijk is dat de manier waarop artiesten van dit formaat opnieuw hun plek kunnen claimen.
Nog geen tegenreactie richting aangeefster
Ondanks de opluchting na de vrijspraak is Marco op dit moment niet bezig met juridische stappen richting de aangeefster, Asmara.
Hij reageerde op de vraag of
hij een tegenaangifte overweegt:
“Ik ben daar absoluut
niet mee bezig. De ‘wat als’-vragen zijn voor mij nu niet aan de
orde.”
Het past bij de toon die hij de afgelopen dagen laat horen: voorzichtig, ingetogen en gericht op rust.
Voor Marco lijkt het nu belangrijker om te herstellen van de emotionele impact en zich te richten op zijn gezin, dat jarenlang in dezelfde storm stond.
Dankbaarheid naar fans en collega’s
Tot slot sprak Marco zijn dankbaarheid uit aan iedereen die hem door de moeilijke jaren heen heeft gesteund.
“Mijn collega’s die contact met mij hebben gehouden, en de fans die mij zijn blijven steunen: dankjewel.”
Die dankbaarheid komt uit een diepere laag, want ondanks de stilte in de media waren er achter de schermen mensen die hem bleven bellen, berichten stuurden en zich om hem bekommerden. Dat lijkt hem zichtbaar te hebben geraakt.
Een nieuwe fase breekt aan – maar niet zonder blijvende sporen
De uitspraak markeert een keerpunt, maar geen eindpunt. De juridische fase is voorlopig afgesloten, maar de persoonlijke verwerking staat nog maar net aan het begin. Patty, die dicht bij de familie staat, voelt dat als geen ander.
“Hij heeft zes jaar lang een zware last gedragen. Dat leg je niet in één dag naast je neer.”
Volgens haar zal er langzaam ruimte komen voor licht, lucht en nieuwe stappen – maar alles op zijn tijd.
Voorlopig concentreert Marco zich op zijn gezin, zijn rust en het voorzichtig opbouwen van een leven dat jarenlang heeft stilgestaan. De toekomst blijft onzeker, maar de steun van zijn naasten lijkt een stevige eerste stap in een lange herstelperiode.