Algemeen
Bekende filmster verdween uit Hollywood – tragisch ongeluk tekende haar
Hollywood heeft altijd een overvloed aan sterren gekend. Sommigen blijven decennialang in de schijnwerpers, terwijl anderen slechts kort hun hoogtepunt beleven voordat ze weer verdwijnen. Door de jaren heen hebben we iconische actrices gezien zoals Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, Jayne Mansfield, Raquel Welch en Jean Harlow, die dankzij hun talent en schoonheid veel aandacht kregen. Maar achter hen stonden altijd nieuwe talenten klaar om hun kans te grijpen. Een van die beloftevolle namen was de Amerikaanse actrice Sydne Rome, ook wel ‘het gouden meisje uit de Amerikaanse Midwest’ genoemd.
De vroege jaren van Sydne Rome
Sydne Rome werd geboren op 17 maart 1951 in Akron, Ohio. Haar vader was werkzaam in de plasticindustrie en haar moeder werd door Sydne omschreven als een ‘geboren hippie’. Rome groeide op in de kleine gemeenschap van Upper Sandusky, een stad met slechts 5.000 inwoners, maar met een van de hoogste inkomens per hoofd van de bevolking in de VS.
In tegenstelling tot veel andere Hollywoodacteurs had ze geen beroemde ouders of connecties binnen de entertainmentindustrie. “Er was niets in de familie dat me mijn drang naar acteren had moeten geven,” vertelde ze ooit in een interview. Toch wist ze al op jonge leeftijd dat ze actrice wilde worden.
Haar oorspronkelijke plan was om na de middelbare school naar de Northwestern University in Illinois te gaan. Maar na advies van haar omgeving koos ze voor de Carnegie Tech School of Acting aan de Universiteit van Pittsburgh, waar ze onder andere studeerde bij de gerenommeerde zangcoach Edith Skinner en regisseur Bern Stearn. Daar schitterde ze in toneelstukken als A Midsummer Night’s Dream en The Seagull van Anton Tsjechov.
Van toneel naar film
Na haar afstuderen sloot Rome zich aan bij het Pasadena Playhouse in Californië. Ze blonk uit in toneelstukken, maar haar eerste serieuze filmrol werd een teleurstelling. Na een mislukte auditie voor de film Candy probeerde ze haar geluk in Europa, waar ze al snel indruk maakte met haar blonde haar en blauwe ogen.
Haar schoonheid trok de aandacht, maar in de jaren ’70 was dat niet genoeg om door te breken. Rome herinnerde zich later hoe jonge Italiaanse regisseurs haar probeerden te overtuigen naaktrollen aan te nemen. “Ik had een vreselijke tijd in Rome met regisseurs die wilden dat ik naakt speelde,” vertelde ze in een interview. “Ik wilde dat niet. Nu kijk ik er anders tegenaan, maar destijds was het moeilijk.”
Toch zette ze door en speelde ze in verschillende Italiaanse films, wat uiteindelijk leidde tot haar grote doorbraak.
Vergelijkingen met Bardot en de doorbraak in Europa
In 1972 werkte Sydne Rome samen met regisseur Roman Polanski in de film What?, een controversiële maar invloedrijke film. Hoewel critici de film niet omarmden, betekende het een enorme stap vooruit voor haar carrière. Een jaar later trouwde ze met fotograaf en cameraman Emilio Lari.
Rond deze tijd werd ze vaak vergeleken met Brigitte Bardot en andere iconische actrices. In 1979 omschreef The Sunday Telegraph haar als ‘de nieuwe Jean Harlow of Raquel Welch, een tikkende seksbom van de jaren tachtig’.
Sydne zelf vond de vergelijking niet per se een compliment. “Brigitte is geweldig, heel open, vreselijk beschikbaar. Ze is de droom van iedereen. Misschien lijk ik minder beschikbaar, maar ik denk dat het publiek bij een tweede blik anders denkt. En ik ben een betere actrice dan Bardot,” verklaarde ze destijds.
Ondanks haar talent wist Rome nooit helemaal door te breken in Hollywood. In plaats daarvan speelde ze in Franse, Italiaanse en Duitse films. Ze kreeg in 1978 een rol in Just a Gigolo, waarin ze naast David Bowie speelde. Later bevestigde ze dat ze een tijdlang een romantische relatie had met de zanger.
Overgang naar muziek en documentaires
Met het einde van de jaren ‘70 richtte Rome zich op muziek en bracht ze verschillende albums uit. Helaas sloegen deze niet aan bij het grote publiek. Ze experimenteerde ook met documentaires en maakte onder andere een film over Formule 1 in Rio de Janeiro.
Toch bleef de acteerwereld trekken, en Rome speelde in diverse producties, waaronder L’uomo Puma (1980), een film die bekendstaat om zijn lage waardering op IMDb. Ondanks de tegenslagen bleef ze actief en koos ze ervoor haar carrière in Europa voort te zetten.
Een tragisch ongeval en blijvende littekens
Sydne Rome’s leven veranderde drastisch in 2009 toen ze betrokken raakte bij een zwaar auto-0ngeluk. Ze reed samen met haar achtjarige dochter in een auto die net drie weken uit de garage kwam. Tijdens de rit verloor ze de controle en botste tegen een boom. De airbag explodeerde in haar gezicht en veroorzaakte blijvende schade.
“Ik ging naar het ziekenhuis en ze hechtten mijn gezicht,” vertelde Rome in een interview. “Maar later realiseerden de artsen zich dat mijn gezichtsspieren ook beschadigd waren.”
Ze onderging jarenlang fysiotherapie en gaf toe dat haar gezicht aan de rechterkant nooit meer hetzelfde werd. “Als ik naar oude foto’s kijk, weet ik dat ik het ben, maar het voelt alsof ik een ander persoon zie.”
Heden en nalatenschap
Ondanks haar tegenslagen bleef Sydne Rome actief in de entertainmentindustrie. In 2023 verscheen ze in de Italiaanse film La Quattordicesima Domenica Del Tempo Ordinario. Daarnaast speelde ze tussen 2021 en 2022 een terugkerende rol in de Italiaanse televisieserie Don Matteo.
Hoewel ze nooit de volgende Brigitte Bardot werd, vond Rome haar eigen weg. Ze bouwde een gezinsleven op met haar tweede echtgenoot, arts Roberto Bernabei, en adopteerde twee dochters uit Brazilië. Haar echtgenoot werd een gerespecteerde medische professional en in 2021 benoemde paus Franciscus hem tot zijn persoonlijke arts.
Sydne Rome’s carrière had misschien niet de sterstatus van haar tijdgenoten, maar ze bleef altijd trouw aan haar passie. Ondanks de obstakels en het tragische ongeval bleef ze doorgaan en maakte ze een blijvende indruk in de Europese filmwereld.
Deel dit artikel als je ook gelooft dat je altijd je dromen moet volgen!
Nieuwe coronavariant ‘Stratus’ in opmars: experts waarschuwen voor één opvallend symptoom
Hoewel de grote coronagolven inmiddels achter ons liggen en het dagelijks leven weer volledig is opgepakt, is het virus zelf nooit helemaal verdwenen. Het blijft veranderen, rondgaan en nieuwe varianten vormen. De nieuwste variant die inmiddels in Nederland de kop opsteekt, draagt de naam Stratus – en experts merken dat deze versie van het virus zich net iets anders gedraagt dan eerdere varianten.
Volgens wetenschappers en huisartsen is vooral één symptoom opvallend dominant aanwezig. En dat kan ervoor zorgen dat mensen het nog sneller verwarren met een gewone verkoudheid.
Steeds meer telefoontjes naar huisartsen
Veel huisartsen merken dat de telefoon de afgelopen weken vaker rinkelt. Mensen melden zich met klachten die sterk lijken op een verkoudheid: een wattenhoofd, hoesten, een verstopte neus. Toch valt op dat het iets te vroeg is voor de echte wintergriep.
Volgens deskundigen is er een duidelijke oorzaak voor deze nieuwe opstoot aan klachten: de opmars van Stratus, een Omikron-achtige variant die zich momenteel snel verspreidt in Nederland.
Chantal Rovers, hoogleraar Uitbraken van Infectiez!ekten aan het Radboudumc, benadrukt dat het patroon anders is dan bij een klassieke seizoensgriep:
“We zien klachten die typisch zijn voor corona, maar net een tikje anders. Vooral keelpijn en heesheid worden opvallend vaak genoemd.”
Deze symptomen springen eruit en worden zo vaak gemeld dat onderzoekers vermoeden dat Stratus met name invloed heeft op de bovenste luchtwegen.
Het belangrijkste signaal volgens artsen
Waar eerdere varianten vooral gekenmerkt werden door koorts, spierpijn en reukverlies, is dat bij Stratus anders. Het symptoom dat nu het vaakst genoemd wordt en door meerdere experts naar voren wordt geschoven als waarschuwingssignaal, is:
– Een kriebelende, pijnlijke of extreem droge keel
Dr. Kaywaan Khan, arts en oprichter van de Hannah London Clinic, ziet dezelfde trend in Groot-Brittannië en vertelt:
“Een geïrriteerde keel die zomaar ontstaat en aanhoudt, is het belangrijkste signaal dat je mogelijk met meer te maken hebt dan een normale verkoudheid. De kans dat het om corona gaat, is dan groot.”
Bij veel patiënten is de keelpijn het eerste symptoom, nog voordat andere klachten ontstaan. Sommigen blijven zelfs dagenlang alleen met die keelpijn rondlopen, zonder andere signalen.
Hoe wijdverbreid is Stratus inmiddels?
Volgens nieuwe cijfers van het RIVM is Stratus op dit moment al de meest voorkomende variant in Nederland. Ook in landen om ons heen, zoals Duitsland, Frankrijk en België, duikt de variant steeds vaker op. Aan de overkant van de oceaan zien de Verenigde Staten hetzelfde patroon.
De Europese gezondheidsdienst ECPC volgt Stratus nauwlettend. Vooralsnog lijkt de variant niet ernstiger te zijn dan eerdere Omikronvarianten, maar experts waarschuwen dat het virus altijd blijft muteren – en dat waakzaamheid daarom nodig blijft.
Vaccinatie: werkt de prik nog tegen Stratus?
In Nederland kunnen mensen vanaf 60 jaar en volwassenen met een kwetsbare gezondheid sinds enkele weken opnieuw een coronavaccinatie halen. De vraag die veel mensen bezighoudt: werkt de prik nog wel tegen deze nieuwe variant?
Volgens viroloog Rovers is het antwoord voorzichtig positief:
“Omdat Stratus een Omikronvariant is, is de verwachting dat de beschikbare vaccins bescherming bieden.”
Ze benadrukt dat het vooral gaat om bescherming tegen ernstige z!ekte en z!ekenhuisopnames – precies waarvoor de vaccinaties bedoeld zijn. Ondanks dat corona voor veel mensen milder verloopt dan in de beginjaren, worden er nog steeds patiënten opgenomen in z!ekenhuizen.
Waarom een prik nog steeds zinvol kan zijn
Veel mensen voelen minder urgentie om zich te laten vaccineren, maar volgens Rovers is dat niet verstandig voor risicogroepen.
Het virus blijft evolueren, net zoals het griepvirus dat elk jaar doet. Door die voortdurende veranderingen kan een nieuwe prik extra bescherming bieden:
“We hebben wel immuniteit opgebouwd, maar dat betekent niet dat we volledig beschermd zijn. Bij ouderen en kwetsbare mensen neemt de weerstand sneller af. Een nieuwe vaccinatie kan de afweer juist versterken.”
Elk jaar wordt opnieuw bekeken of een nieuwe vaccinatiecampagne nodig is. Wereldwijd volgt men daarbij dezelfde lijn: mensen die kwetsbaar zijn, worden aangeraden om de bescherming op peil te houden.
Waarom nu zoveel keelpijn door Stratus?
Dat vooral de keel wordt getroffen, heeft volgens experts te maken met de manier waarop Omikronvarianten zich hechten aan cellen in de bovenste luchtwegen. De virusdeeltjes blijven vaker hangen in de keel, neus en mond, in plaats van dieper in de longen.
Dit verklaart:
-
De veelgehoorde heesheid
-
De droge hoest
-
De branderige of kriebelende keel
-
Het gevoel van een rasp of schuurpapier in de keel
Sommige patiënten zeggen zelfs dat dit de ergste keelvariant is die ze sinds het begin van de pandemie hebben ervaren.
Hoe onderscheid je Stratus van een gewone verkoudheid?
Het blijft lastig, want de klachten lijken enorm op elkaar. Toch zijn er signalen waarbij je extra alert kunt zijn:
1. Plotse, scherpe keelpijn zonder waarschuwing
Veel mensen krijgen binnen enkele uren een rauwe, pijnlijke keel.
2. Heesheid die niet past bij een normale verkoudheid
De stem valt soms weg of klinkt dagenlang schor.
3. Weinig tot geen koorts
Opvallend genoeg lijkt koorts minder vaak voor te komen bij Stratus.
4. Snelle en extreme vermoeidheid
Zonder duidelijke reden compleet uitgeput zijn, blijft een bekend coronaverschijnsel.
5. Hoestbuien of kriebelhoest die aanhouden
Ook zonder slijm of snotneus.
Wanneer je deze combinatie van klachten hebt, is de kans aanwezig dat het corona betreft – al is testen niet meer de standaard zoals vroeger.
Wat kun je zelf doen om besmetting te voorkomen?
De bekende maatregelen blijven effectief, ook bij Stratus:
-
Regelmatig handen wassen
-
Ruimtes goed ventileren
-
Thuisblijven bij ernstige klachten
-
Afstand houden als je kwetsbare mensen bezoekt
Daarnaast worden ouderen en mensen met een verzwakte gezondheid geadviseerd om de vaccinatie te halen wanneer dat mogelijk is.
Corona blijft onder ons – maar in mildere vormen
Hoewel het virus nooit helemaal zal verdwijnen, heeft de wereld inmiddels meer immuniteit, betere behandelingen en minder ernstige varianten. Dat betekent gelukkig dat de grote golven van vroeger niet zomaar terugkeren.
Toch benadrukken experts dat het virus wel degelijk nog rondgaat en dat vooral kwetsbare groepen rekening moeten houden met gezondheidsrisico’s.
Stratus is daar opnieuw een reminder van: het virus verandert, maar is niet weg. Door alert te blijven op symptomen – vooral die opvallende keelpijn – kunnen mensen sneller herkennen wat er speelt en zichzelf én anderen beschermen.