Algemeen
Winter Vol Liefde-kijkers gaan meteen los en zeggen allemaal hetzelfde
Het langverwachte nieuwe seizoen van Winter Vol Liefde is begonnen, en al tijdens de eerste aflevering ging het los op sociale media. Het programma, waarin Nederlanders in het buitenland op zoek gaan naar liefde, introduceerde onder andere Mike (33) uit Tirol. Maar het is niet Mike die de meeste aandacht trekt – het is zijn moeder, Monique.
Winterse zoektocht naar liefde
Mike, een energieke vrijgezel uit het Oostenrijkse Tirol, zoekt een leuke vrouw die bij hem past. Hij heeft al een bijzondere begeleider in zijn zoektocht: zijn moeder Monique. Het lijkt alsof Monique niet alleen Mike ondersteunt, maar ook een flinke vinger in de pap heeft als het gaat om de keuze van haar toekomstige schoondochter.
Tijdens de introductie van Mike en Monique werd al snel duidelijk hoe betrokken zijn moeder is. Mike woont namelijk nog thuis bij zijn ouders, en Monique heeft sterke ideeën over wat voor soort vrouw bij haar zoon past – en vooral wat niet.
Geen vrouwen met ‘bagage’
Monique’s scherpe uitspraken over wie wel en niet geschikt is voor Mike maakten meteen indruk. Ze stelde resoluut dat vrouwen met een burn-out of borderline niet in aanmerking komen. Dit leidde tot verbaasde reacties bij kijkers, die zich afvragen hoe groot Monique’s invloed zal zijn op de zoektocht naar liefde voor haar zoon.
Monique’s commentaar en uitgesproken persoonlijkheid zorgden ervoor dat zij, in plaats van Mike, al snel het middelpunt van het gesprek werd op sociale media. Haar bemoeienis roept vragen op: is Mike zelf op zoek naar een partner, of is dit vooral Monique’s project?
Sociale media ontploft
Het duurde niet lang voordat de Twitter-tijdlijn en andere platforms vol stonden met reacties op de dominante houding van Monique. Veel kijkers konden hun verbazing niet verbergen en maakten hun mening duidelijk.
Een van de reacties luidde: “Is het nu Mike die een vriendin zoekt, of zijn moeder die een schoondochter zoekt? Wat een type en wat een commentaar. Dat wordt wat!” Een andere kijker merkte op: “De moeder van Mike is nu al trending. Ze lijkt meer op zoek naar een schoondochter dan Mike naar een vriendin.”
Hier zijn enkele opvallende reacties:
- “Monique weet al precies wie niet geschikt is, maar laat Mike überhaupt wel iemand ontmoeten die zij goedkeurt?”
- “Dit gaat niet werken. Moeder bepaalt alles en Mike lijkt het allemaal wel prima te vinden.”
- “Als ik één keer zo’n opmerking zou krijgen van mijn schoonmoeder, was ik al weg.”
#wintervolliefde Ik heb de eerste rode vlag al gesignaleerd….. bij de moeder!
— Xandra (@T1973Xandra) January 6, 2025
‘Ik denk wel dat ze bij mij past.’ 🤣🤣🤣 We zitten allemaal met een WTF moment naar de tv te kijken. #wintervolliefde
— Siska (@siskadegries) January 6, 2025
#benbvolliefde #wintervolliefde
Het begint meteen al goed . 🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
Moeders zoekt haar schoondochter uit.— Kimmie (@kimmiewitteman) January 6, 2025
Mike en Monique: een bijzonder duo
Hoewel Mike rustig en vriendelijk overkomt, lijkt zijn moeder de touwtjes stevig in handen te hebben. Dit roept de vraag op hoe dit hun zoektocht naar liefde zal beïnvloeden. Zal Monique’s kritische houding potentiële partners afschrikken, of zorgt ze juist voor de nodige bescherming van haar zoon?
Kijkers lijken verdeeld: sommige mensen vinden Monique’s betrokkenheid begrijpelijk en vinden het leuk om te zien hoe ze zich inzet voor Mike. Anderen vinden haar juist te dominant en vrezen dat haar houding de kansen van Mike op een echte connectie in de weg kan staan.
Winter Vol Liefde: een veelbelovend seizoen
De introductie van Mike en Monique heeft het nieuwe seizoen van Winter Vol Liefde in ieder geval veelbesproken gemaakt. Met nog vele afleveringen te gaan, zijn kijkers benieuwd hoe het verhaal van Mike zich zal ontwikkelen. Zal hij zijn ware liefde vinden, of blijft zijn moeder het grootste obstakel?
Eén ding is zeker: Monique heeft met haar aanwezigheid en uitspraken een blijvende indruk achtergelaten, zowel op de kijkers als op de vrouwen die in Mike’s leven willen stappen.
Wat vind jij van Monique’s rol in de zoektocht naar liefde? Praat mee in de reacties!
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.