Algemeen
Winter Vol Liefde-kijkers gaan meteen los en zeggen allemaal hetzelfde
Het langverwachte nieuwe seizoen van Winter Vol Liefde is begonnen, en al tijdens de eerste aflevering ging het los op sociale media. Het programma, waarin Nederlanders in het buitenland op zoek gaan naar liefde, introduceerde onder andere Mike (33) uit Tirol. Maar het is niet Mike die de meeste aandacht trekt – het is zijn moeder, Monique.
Winterse zoektocht naar liefde
Mike, een energieke vrijgezel uit het Oostenrijkse Tirol, zoekt een leuke vrouw die bij hem past. Hij heeft al een bijzondere begeleider in zijn zoektocht: zijn moeder Monique. Het lijkt alsof Monique niet alleen Mike ondersteunt, maar ook een flinke vinger in de pap heeft als het gaat om de keuze van haar toekomstige schoondochter.
Tijdens de introductie van Mike en Monique werd al snel duidelijk hoe betrokken zijn moeder is. Mike woont namelijk nog thuis bij zijn ouders, en Monique heeft sterke ideeën over wat voor soort vrouw bij haar zoon past – en vooral wat niet.
Geen vrouwen met ‘bagage’
Monique’s scherpe uitspraken over wie wel en niet geschikt is voor Mike maakten meteen indruk. Ze stelde resoluut dat vrouwen met een burn-out of borderline niet in aanmerking komen. Dit leidde tot verbaasde reacties bij kijkers, die zich afvragen hoe groot Monique’s invloed zal zijn op de zoektocht naar liefde voor haar zoon.
Monique’s commentaar en uitgesproken persoonlijkheid zorgden ervoor dat zij, in plaats van Mike, al snel het middelpunt van het gesprek werd op sociale media. Haar bemoeienis roept vragen op: is Mike zelf op zoek naar een partner, of is dit vooral Monique’s project?
Sociale media ontploft
Het duurde niet lang voordat de Twitter-tijdlijn en andere platforms vol stonden met reacties op de dominante houding van Monique. Veel kijkers konden hun verbazing niet verbergen en maakten hun mening duidelijk.
Een van de reacties luidde: “Is het nu Mike die een vriendin zoekt, of zijn moeder die een schoondochter zoekt? Wat een type en wat een commentaar. Dat wordt wat!” Een andere kijker merkte op: “De moeder van Mike is nu al trending. Ze lijkt meer op zoek naar een schoondochter dan Mike naar een vriendin.”
Hier zijn enkele opvallende reacties:
- “Monique weet al precies wie niet geschikt is, maar laat Mike überhaupt wel iemand ontmoeten die zij goedkeurt?”
- “Dit gaat niet werken. Moeder bepaalt alles en Mike lijkt het allemaal wel prima te vinden.”
- “Als ik één keer zo’n opmerking zou krijgen van mijn schoonmoeder, was ik al weg.”
#wintervolliefde Ik heb de eerste rode vlag al gesignaleerd….. bij de moeder!
— Xandra (@T1973Xandra) January 6, 2025
‘Ik denk wel dat ze bij mij past.’ 🤣🤣🤣 We zitten allemaal met een WTF moment naar de tv te kijken. #wintervolliefde
— Siska (@siskadegries) January 6, 2025
#benbvolliefde #wintervolliefde
Het begint meteen al goed . 🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
Moeders zoekt haar schoondochter uit.— Kimmie (@kimmiewitteman) January 6, 2025
Mike en Monique: een bijzonder duo
Hoewel Mike rustig en vriendelijk overkomt, lijkt zijn moeder de touwtjes stevig in handen te hebben. Dit roept de vraag op hoe dit hun zoektocht naar liefde zal beïnvloeden. Zal Monique’s kritische houding potentiële partners afschrikken, of zorgt ze juist voor de nodige bescherming van haar zoon?
Kijkers lijken verdeeld: sommige mensen vinden Monique’s betrokkenheid begrijpelijk en vinden het leuk om te zien hoe ze zich inzet voor Mike. Anderen vinden haar juist te dominant en vrezen dat haar houding de kansen van Mike op een echte connectie in de weg kan staan.
Winter Vol Liefde: een veelbelovend seizoen
De introductie van Mike en Monique heeft het nieuwe seizoen van Winter Vol Liefde in ieder geval veelbesproken gemaakt. Met nog vele afleveringen te gaan, zijn kijkers benieuwd hoe het verhaal van Mike zich zal ontwikkelen. Zal hij zijn ware liefde vinden, of blijft zijn moeder het grootste obstakel?
Eén ding is zeker: Monique heeft met haar aanwezigheid en uitspraken een blijvende indruk achtergelaten, zowel op de kijkers als op de vrouwen die in Mike’s leven willen stappen.
Wat vind jij van Monique’s rol in de zoektocht naar liefde? Praat mee in de reacties!
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.