Algemeen
Winter Vol Liefde-Denise geeft toe wat veel kijkers al dachten
Na de eerste aflevering van Winter Vol Liefde gonst het van de geruchten. Is alles wat we zien wel echt, of wordt er achter de schermen flink gescript? Vooral de rol van Mike’s moeder Monique en de flamboyante Denise staan ter discussie. Veel kijkers vermoeden dat RTL een flinke dosis drama heeft toegevoegd aan het programma.
De ster van het seizoen: Monique
Monique, de moeder van Mike, is zonder twijfel het meest besproken personage van dit seizoen. Met haar uitgesproken gedrag en overduidelijke aanwezigheid eist ze alle aandacht op. Waar Mike probeert een vriendin te vinden, lijkt Monique meer bezig met het zoeken van een schoondochter die perfect in haar plaatje past.
Haar eisenlijstje is allesbehalve bescheiden. De ideale partner voor Mike mag niet te lang in bed liggen, geen burn-out hebben en al helemaal geen borderline. Monique heeft haar oog laten vallen op Denise, een energieke en goedlachse verschijning die bij aankomst meteen haar goedkeuring krijgt. “Wat een leuke meid,” jubelt Monique. “Echt iemand voor Mike.”
In scène gezet?
Toch twijfelen veel kijkers aan de echtheid van wat ze zien. Denise wordt door sommigen bestempeld als een ingehuurde actrice. Influencer MiesBee deed hier nog een schepje bovenop door op sociale media te schrijven: “Winter Vol Liefde kan als nep worden afgeschreven. Alsof bimbo Denise op Mike afkomt als liefdesmateriaal. Erg jammer.”
Het Instagramkanaal RealityFBI besloot op onderzoek uit te gaan. Zij ontdekten dat Denise afgelopen jaar gespot werd op een feestje met Rizwan, bekend van Married at First Sight: Match or Mistake. Rizwan is een totaal ander type dan Mike, die ondanks zijn 33 jaar nog bij zijn moeder woont en weinig zelfstandig lijkt te zijn. Dit voedt de speculaties dat er iets niet klopt aan het verhaal van Denise en Mike.
Denise breekt de stilte
Waar kandidaten uit eerdere seizoenen van B&B Vol Liefde regelmatig hun mond voorbij spraken, heeft RTL dit keer strenge regels ingesteld. Alleen de eigenaren van de accommodaties mogen zich openlijk uitlaten over het programma. Toch besloot Denise zich via haar Instagramkanaal uit te spreken.
Op de vraag of ze een actrice is, gaf Denise een opvallend antwoord: “Laten we vooropstellen dat het tv is. Smaakmakers en gieren met rammelende hartkleppen. Heerlijk stel bij elkaar met z’n allen. Leef en laten leven.”
Hoewel Denise hiermee geen direct antwoord geeft, laat ze wel doorschemeren dat niet alles in Winter Vol Liefde puur toeval is.
RTL onder vuur
Dit is niet de eerste keer dat RTL beschuldigd wordt van gescripte drama in hun datingprogramma’s. Vorig jaar kwamen kandidaten van B&B Vol Liefde al in opspraak nadat ze beweerden dat bepaalde situaties bewust werden uitgelokt door de productie. RTL benadrukt keer op keer dat het programma authentiek is, maar het blijft voer voor discussie.
Kijkers verdeeld
Op social media lopen de meningen sterk uiteen. Waar sommigen Denise een verademing vinden vanwege haar vrolijke uitstraling, zien anderen haar als een onrealistische toevoeging. “Waarom zou iemand als Denise überhaupt geïnteresseerd zijn in iemand als Mike?” vraagt een kijker zich af. Een ander reageert: “Het maakt me niet uit of het echt is of niet, ik lig dubbel van het lachen.”
Ondanks de kritiek blijft Winter Vol Liefde een kijkcijferhit. Met de excentrieke Monique en de flamboyante Denise lijkt RTL precies te hebben bereikt wat ze wilden: gespreksstof creëren.
Wat brengt de toekomst?
Of Denise en Mike daadwerkelijk een toekomst samen hebben, is nog maar de vraag. Met Monique als een constante aanwezigheid lijkt het voor Mike lastig om zich volledig te richten op zijn dates. Kijkers zijn vooral benieuwd hoe de dynamiek zich verder zal ontwikkelen en of Denise uiteindelijk blijft of haar koffers pakt. Eén ding is zeker: dit seizoen van Winter Vol Liefde belooft nog veel meer spektakel.
Wat vind jij? Is Denise een actrice of niet? Deel jouw mening in de reacties!
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.