Algemeen
Sylvia Geersen kapot en in diepe rouw: “Hij was mijn alles”
Een Onpeilbaar Verlies
Sylvia Geersen, het 39-jarige model bekend van programma’s zoals
The Bachelorette en Expeditie Robinson, heeft in
een emotioneel interview haar verdriet gedeeld. Haar geliefde hond,
die jarenlang haar trouwe metgezel was, is overleden. “Hij was mijn
alles,” vertelt ze met tranen in haar ogen aan weekblad
Party.
Meer dan een Huisdier
Voor Sylvia was haar hond niet zomaar een huisdier, maar een
constante factor in haar leven. “Hij gaf me liefde en troost,
vooral in moeilijke tijden,” zegt ze. De diepe band die ze met haar
viervoeter had, maakte hem tot een onmisbare steunpilaar. Zijn
afwezigheid heeft een leegte achtergelaten die ze nog niet kan
bevatten.
Een Stukje van Zichzelf Kwijt
Sylvia beschrijft het verlies als hartverscheurend. “Het voelt
alsof ik een stukje van mezelf kwijt ben. Het is heel zwaar. Ik
merk dat ik dit nog een plek moet geven,” legt ze uit. Het verlies
heeft haar volledig uit balans gebracht. “Ik was helemaal van de
leg. Het is alsof ik mijn rots in de branding ben
kwijtgeraakt.”
Rouw en Herstel
Om met haar verlies om te gaan, richt Sylvia zich nu op
rouwverwerking. Ze benadrukt het belang van tijd nemen om een
nieuwe balans in haar leven te vinden. “Ik moet leren omgaan met
het idee dat hij er niet meer is,” deelt ze openhartig.
Een Jaar vol Uitdagingen
Persoonlijke Struggles
Het afgelopen jaar was sowieso al moeilijk voor Sylvia, die te
maken kreeg met een reeks persoonlijke uitdagingen. Naast het
verlies van haar hond heeft ze ook andere tegenslagen moeten
verwerken.
Mislukte Cosmetische Behandeling
Twee maanden geleden onderging Sylvia een PMU-behandeling
(permanente make-up) die volledig mislukte. Het resultaat? Ze
verloor een wenkbrauw. “Ik voel me verminkt,” zei ze destijds via
Instagram. De woede en frustratie waren duidelijk te voelen in haar
posts, waarin ze de kliniek verantwoordelijk hield. Het incident
heeft haar zelfvertrouwen een flinke deuk gegeven.
Openhartige Kritiek op de Kliniek
Sylvia spaarde de betrokken kliniek niet en sprak van “pure
verminking.” De behandeling, die bedoeld was om haar schoonheid te
accentueren, heeft in plaats daarvan geleid tot pijnlijke
herinneringen. “Ik had nooit verwacht dat zoiets kon gebeuren,” zei
ze. Het voorval staat symbool voor de moeilijke tijd waarin ze zich
bevindt.
Relatiebreuk met Joris
Einde van een Liefde
Op 14 januari 2024 kwam er een einde aan haar relatie met Joris.
Hoewel Sylvia en Joris nog steeds respectvol met elkaar omgaan, was
de breuk een grote klap. Voor de camera van Shownieuws
sprak ze openlijk over het verdriet dat ermee gepaard ging.
Een Intieme Breuk
“Waarom het niet gelukt is? Ja, dat is wel privé natuurlijk,”
begint Sylvia voorzichtig. “Joris en ik houden nog steeds van
elkaar en hebben iedere dag contact, alsof er niks veranderd is.
Maar soms loopt het gewoon zo…” Haar woorden laten zien dat de
liefde er nog steeds is, maar dat de omstandigheden hen uit elkaar
hebben gedreven.
Het Zoeken naar Balans
Een Moment van Reflectie
De reeks gebeurtenissen heeft Sylvia aan het denken gezet over haar
leven en prioriteiten. Ze neemt nu de tijd om te herstellen en haar
balans terug te vinden. “Dit jaar heeft me zoveel geleerd,” vertelt
ze. “Het heeft me laten zien hoe belangrijk het is om voor jezelf
te zorgen, zowel fysiek als mentaal.”
Sterker Terugkomen
Sylvia is vastbesloten om sterker uit deze moeilijke periode te
komen. “Ik weet dat ik dit aankan, hoe zwaar het ook voelt,” zegt
ze. Met steun van vrienden en familie werkt ze aan het verwerken
van haar verdriet en het opnieuw opbouwen van haar
zelfvertrouwen.
Positiviteit Te Midden van Verdriet
Een Inspiratie voor Anderen
Ondanks haar eigen struggles probeert Sylvia anderen te inspireren.
Ze deelt haar ervaringen openlijk, in de hoop dat mensen zich erin
herkennen en weten dat ze niet alleen zijn in hun verdriet. “Het
leven is niet altijd makkelijk, maar we moeten blijven doorgaan,”
zegt ze.
De Toekomst in Zicht
Sylvia blijft geloven in een betere toekomst. Ze kijkt uit naar
momenten van vreugde, hoe klein ook, en naar een tijd waarin ze
weer volledig zichzelf kan zijn. “Ik weet dat er betere dagen
komen,” deelt ze met een glimlach.
Conclusie: Een Moeilijke Reis
De Impact van Verlies
Het verlies van haar hond heeft Sylvia Geersen diep geraakt. Voor
haar was hij niet alleen een huisdier, maar een constante bron van
liefde en troost. Zijn afwezigheid heeft een leegte achtergelaten
die ze nog moet leren accepteren.
Persoonlijke Uitdagingen
Het afgelopen jaar bracht Sylvia ook andere uitdagingen, van een
mislukte cosmetische behandeling tot een relatiebreuk. Toch blijft
ze vechten om de balans in haar leven terug te vinden en sterker te
worden.
Een Inspirerende Houding
Sylvia’s openhartige manier van delen biedt inspiratie voor anderen
die soortgelijke verliezen of tegenslagen ervaren. Haar verhaal
herinnert ons eraan dat veerkracht en hoop ons kunnen helpen om
moeilijke tijden te overwinnen.
Een Hoopvolle Toekomst
Hoewel Sylvia’s reis nog niet voorbij is, blijft ze geloven in een
betere toekomst. Haar doorzettingsvermogen en positieve instelling
maken haar een voorbeeld van hoe je met kracht en moed door donkere
dagen heen kunt komen.
Igmar Felicia openhartig over leven met PTSS: “Ik weiger mezelf nog te verstoppen”
In een emotionele en eerlijke video op Instagram deelt voormalig radio-dj Igmar Felicia hoe het écht met hem gaat. De stem die velen nog kennen van Radio 538 en Qmusic is al langere tijd stil op de radio, maar laat nu van zich horen met een verhaal dat diep raakt.
Felicia, die jarenlang geliefd was bij luisteraars vanwege zijn openheid, energie en humor, kampt sinds enkele jaren met posttraumatische stressstoornis (PTSS). Inmiddels werkt hij al anderhalf jaar niet meer, en het pad naar herstel blijkt lang, zwaar en grillig. Toch kiest Igmar ervoor om zijn verhaal te delen – niet om medelijden op te wekken, maar om begrip en herkenning te bieden aan anderen die met mentale problemen worstelen.
“Ik werd als lastig gezien, terwijl ik vooral zelf aan het overleven was”
In zijn video, die inmiddels door duizenden mensen is bekeken, vertelt Igmar openhartig over zijn diagnose. Vier jaar geleden werd vastgesteld dat hij aan PTSS lijdt – een aandoening die vaak onzichtbaar is aan de buitenkant, maar van binnen alles op scherp zet.
“Wat me het meeste pijn heeft gedaan,” vertelt hij, “is dat sommige mensen dachten dat ik mijn situatie gebruikte als excuus. Alsof ik niet wilde werken of geen hulp wilde.”
Niets is minder waar. PTSS is een aandoening waarbij het zenuwstelsel voortdurend in alarmfase verkeert. Je hersenen geven voortdurend het signaal af dat je in gevaar bent, ook al is er objectief niets aan de hand. Dat zorgt voor extreme spanning, slapeloosheid en totale mentale uitputting.
“Je leeft alsof er ieder moment een inbreker je huis binnen kan stappen. Alleen: die komt nooit. Maar jij blijft wachten.”
Opgegroeid binnen een gesloten gemeenschap
Igmar legt in de video uit dat zijn PTSS voortkomt uit gebeurtenissen in zijn jeugd. Hij groeide op binnen de geloofsgemeenschap van de Jehova’s Getuigen, een organisatie met strikte regels en een sterke interne structuur. Hij benadrukt dat dit op zichzelf geen oordeel is over het geloof, maar dat zijn persoonlijke ervaringen hem diep hebben gevormd.
“Als kind zat ik vaak in onveilige situaties. Toen was die hyperalertheid van mijn brein misschien functioneel. Maar nu, jaren later, blijft dat alarmsysteem onnodig actief. Dat maakt leven, rusten en werken bijna onmogelijk.”
Zijn openheid over deze achtergrond maakt indruk, juist omdat het laat zien hoe jeugdtrauma’s op latere leeftijd kunnen doorwerken – ook als je ogenschijnlijk alles op de rit hebt.
Anderhalf jaar buiten het arbeidsproces
Door de aanhoudende klachten moest Igmar uiteindelijk het moeilijkste besluit nemen: hij stopte met werken. Na succesvolle jaren op de radio, waarin hij duizenden mensen dagelijks vermaakte en informeerden, viel de stilte in zijn professionele leven plots in. Het bleek een enorme omschakeling.
“Ik had moeite met het beeld dat ik lastig was. Terwijl ik gewoon niet meer kon. Niet fysiek, niet mentaal. Mijn batterij raakte leeg en bleef leeg.”
Wat volgde, was een intensieve periode van zelfonderzoek, therapie en herstel. Geen spectaculaire veranderingen, maar kleine stappen, stapjes zelfs, die langzaam tot verbetering leiden. Inmiddels gaat het beter, al is hij er nog lang niet.
“Ik heb per dag maar een paar uurtjes energie. Werken zoals vroeger is nu nog geen optie. Maar alles is beter dan opgesloten zitten in je eigen hoofd.”
Dit bericht op Instagram bekijken
“Ik weet niet waar ik uitkom, maar ik ga weer meedoen”
Wat Igmar’s video zo bijzonder maakt, is de combinatie van eerlijkheid én hoop. Ondanks de onzekerheid over zijn toekomst straalt hij een nieuwe rust en acceptatie uit. Hij durft toe te geven dat hij nog niet weet waar hij terecht zal komen, maar hij wil zich daar niet langer voor schamen.
“Misschien eindig ik op Curaçao, misschien in Apeldoorn, of op Ameland, of gewoon in Amersfoort. Ik weet het niet. Maar ik ga me niet meer verstoppen omdat ik mijn leven nog niet op orde heb.”
Die woorden, eenvoudig en krachtig, raken bij veel mensen een gevoelige snaar. In een maatschappij die draait op prestaties, snelheid en zichtbaarheid, laat Igmar zien dat het soms juist krachtig is om stil te vallen en naar binnen te keren.
Van radioheld naar voorbeeld in kwetsbaarheid
Igmar Felicia werd ooit bekend als een energieke radiopersoonlijkheid met een vlotte babbel en een groot hart voor muziek en mensen. Die uitstraling blijft, maar inmiddels toont hij zich van een andere kant – een kant die minstens zo waardevol is.
Door zijn verhaal te delen via Instagram kiest hij een nieuwe vorm van communicatie: direct, onbewerkt en puur. Geen draaiboek, geen jingles, geen redactieteam. Alleen hijzelf, zijn woorden en zijn waarheid.
“Ik wil niet meer buiten de maatschappij staan omdat ik nog niet ‘gerepareerd’ ben. Dit is wie ik nu ben. En dat mag er ook zijn.”
Het is een boodschap die veel verder reikt dan zijn persoonlijke kring. Zijn video wordt massaal gedeeld, en de reacties van volgers zijn hartverwarmend. Mensen prijzen zijn eerlijkheid, bedanken hem voor zijn openheid en delen hun eigen ervaringen.
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Het verhaal van Igmar draagt bij aan een belangrijk maatschappelijk gesprek: het normaliseren van mentale gezondheid. In een wereld waarin lichamelijke blessures direct serieus worden genomen, blijven psychische klachten vaak onzichtbaar of onbegrepen.
Met zijn verhaal laat Igmar zien dat herstel niet lineair is. Dat je soms maanden of jaren nodig hebt. Dat je geen excuus hoeft te maken voor wie je bent of hoe je je voelt. En vooral: dat je nog steeds meetelt, ook als je even niet meedoet op de ‘normale’ manier.
“Ik heb anderhalf jaar keihard gewerkt aan mezelf. En dit is waar ik nu ben. Dat is geen zwakte. Dat is mijn proces.”
Een boodschap van hoop
Hoewel zijn pad nog niet volledig is uitgestippeld, lijkt Igmar de balans langzaam terug te vinden. Niet door weer de radio in te duiken of volle dagen te draaien, maar door zichzelf opnieuw te ontdekken – op een manier die past bij zijn tempo, zijn energie en zijn waarden.
Zijn boodschap is helder: je bent niet je diagnose, en het is geen zwakte om hulp te vragen of rust te nemen. Door openlijk te spreken over zijn worsteling, maakt hij ruimte voor anderen om hetzelfde te doen.
“Ik hoef geen perfect plaatje te zijn. Ik wil gewoon mezelf zijn – met alles wat daarbij hoort.”
Tot slot
Het verhaal van Igmar Felicia is niet alleen het verhaal van een radio-dj met PTSS. Het is het verhaal van een mens die besloot te pauzeren, te helen en stap voor stap zijn leven opnieuw vorm te geven. Met vallen en opstaan. Met kwetsbaarheid én kracht.
En misschien – juist daardoor – raakt zijn stem nu meer mensen dan ooit tevoren.
Volg ons voor meer verhalen over mentale gezondheid, persoonlijke groei en bekende Nederlanders die het taboe op kwetsbaarheid helpen doorbreken.