Algemeen
Nicol Kremers neemt ‘hele stoute’ video op in Efteling
Nicol Kremers, voormalig partner van Peter Gillis, staat opnieuw in de schijnwerpers. Dit keer niet vanwege haar rechtszaak tegen Gillis, maar door een controversiële video die ze maakte in de Efteling. De video heeft veel stof doen opwaaien en zorgt voor verdeeldheid onder bezoekers en kijkers.
Opnieuw in opspraak
Gisteren verscheen Nicol Kremers nog bij de rechtbank in Den Haag voor een zaak tegen haar ex, Peter Gillis. De rechtszaak draaide om financiële en relationele kwesties, maar het was niet deze gebeurtenis die voor opschudding zorgde. Kort na haar verschijning in de rechtbank dook een video op waarin Nicol in de Efteling te zien is, gekleed in een korte rok. De beelden lijken bedoeld om haar online volgers en potentiële klanten voor haar betaalde ‘ondeugende’ content te trekken.
De video toont Nicol terwijl ze in een korte rok een trap op- en afloopt, waarbij de camera vanuit een laag standpunt filmt. Dit alles in een setting die vooral bekendstaat als een gezinsvriendelijk pretpark.
Verontwaardiging in de Efteling
Het incident heeft veel bezoekers van het pretpark doen fronsen. De Efteling trekt dagelijks duizenden gezinnen en jonge kinderen, wat het gedrag van Nicol extra gevoelig maakt. Onder de video, die breed gedeeld is op sociale media zoals TikTok, stromen de negatieve reacties binnen.
Een veelgehoorde kritiek luidt: “Dit hoort niet thuis in een park als de Efteling. Er zijn hier zoveel kinderen!” Een andere gebruiker reageerde scherp: “Je kinderen zullen vast trots op je zijn.”
Veel mensen roepen het park op om in te grijpen. Sommigen pleiten zelfs voor een parkverbod voor de influencer, terwijl anderen vragen om strengere regels om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen.
Reacties van de Efteling
De Efteling zelf heeft nog geen officiële verklaring afgegeven over de situatie. Op sociale media wordt de druk echter opgevoerd, met gebruikers die het park vragen om actie te ondernemen. Enkele reacties suggereren dat de beelden schadelijk kunnen zijn voor het imago van de Efteling als gezinsvriendelijke bestemming.
Hoewel er nog geen officiële stappen zijn ondernomen, wordt er volop gespeculeerd over mogelijke maatregelen. Zou het park bijvoorbeeld nieuwe gedragsregels voor influencers kunnen invoeren?
Nicol reageert op de ophef
Ondanks de negatieve reacties lijkt Nicol zich weinig aan te trekken van de kritiek. Haar carrière als online contentmaker levert haar naar eigen zeggen een stabiele inkomstenbron op, nu ze financieel niet langer afhankelijk is van Peter Gillis. De video in de Efteling lijkt deel uit te maken van haar strategie om meer betalende klanten aan te trekken.
In eerdere interviews heeft Nicol aangegeven dat ze vastbesloten is om financieel onafhankelijk te blijven, zelfs als dat betekent dat ze controversiële keuzes moet maken. Toch blijft de vraag of deze strategie haar imago op de lange termijn niet meer schaadt dan helpt.
Een greep uit de reacties
De video van Nicol heeft op TikTok en andere platforms duizenden reacties uitgelokt. Hieronder enkele voorbeelden:
- “Dit is respectloos tegenover de gezinnen die in het park zijn.”
- “Ze doet er alles aan om in de aandacht te blijven, maar dit is echt te ver.”
- “Moet dit echt in een kinderpark gebeuren? Zoek een andere locatie voor dit soort video’s.”
- “Het lijkt wel alsof ze geen grenzen meer kent. Waar houdt dit op?”
Controverses blijven Nicol achtervolgen
Dit is niet de eerste keer dat Nicol Kremers in opspraak komt. Sinds haar relatiebreuk met Peter Gillis heeft ze meerdere keren de aandacht getrokken met haar keuzes. Of het nu gaat om uitspraken in interviews, pikante video’s, of rechtszaken, Nicol blijft een onderwerp van gesprek.
Haar carrière als influencer en maker van betaalde content lijkt haar huidige prioriteit te zijn. Toch roept haar gedrag vaak vragen op over waar de grens ligt tussen vrijheid van expressie en respect voor de omgeving waarin ze opereert.
Een kwestie van balans
Hoewel Nicol recht heeft op haar eigen carrièrekeuzes, blijft het belangrijk om rekening te houden met de context. De Efteling is een plek die vooral wordt bezocht door gezinnen met kinderen, wat het gedrag van Nicol extra gevoelig maakt. Voor veel critici lijkt de situatie vooral te draaien om de vraag of het gepast is om dergelijke content te maken in een openbare en gezinsvriendelijke setting.
Of de Efteling maatregelen zal nemen, blijft voorlopig onduidelijk. Wat wel zeker is, is dat dit incident het debat over de grenzen van online content en gedrag in openbare ruimtes opnieuw heeft aangewakkerd.
Wat vindt u? Moet de Efteling actie ondernemen, of is dit een storm in een glas water? Deel uw mening in de reacties!
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”