Algemeen
Martijn Krabbé (56) ongeneeslijk ziek: ‘Ik ga niet meer beter worden’
Martijn Krabbé (56) is al een jaar uit de running vanwege de
k*nkerdiagnose die zijn leven op zijn kop zette, maar deelt nu zijn
échte status. “Ik zit in het laatste stadium en zonder kans op
genezing.”
Het leek er voor het grote publiek op dat Martijn Krabbé aan de beterende hand was, maar de k*nkerdiagnose die hem vorig jaar trof was veel ernstiger dan het grote publiek tot nu toe dacht. Hij staat samen met zijn dochter met een groot interview in de nieuwste LINDA. en daarin vertelt de RTL 4-presentator dat hij nooit meer beter wordt.
Thailand
Het begon allemaal op vakantie in Thailand, vertelt Martijn. “Ik had al een maand dagelijks last van knallende koppijn, maar er gingen geen alarmbellen af. Ik dacht dat ik gewoon overwerkt was, te veel stress had gehad. Dus ‘even lekker op vakantie en dan gaat het wel weer over’. Maar in Thailand kon ik na een paar dagen ineens niet meer praten.”
Hij belandde in een ziekenhuis op Ko Samui. “In het ziekenhuis bleek dat ik een hersenbloeding had gehad, waardoor ik niet meer kon praten. Nog steeds gaat me dat soms lastig af. Ik ben altijd goed geweest met taal, maar moet nu regelmatig naar woorden zoeken, heel vermoeiend.”
Uitzaaiing
Een etmaal later bleek dat het echt goed mis was. “De hersenbloeding kwam voort uit de uitzaaiing die ik in mijn hoofd heb, afkomstig van mijn rechter longkwab. Oftewel: ik had gewoon full scale k*nker. Uitgezaaide longk*nker, in het laatste stadium. Maar ik kon nog steeds niet praten, verkeerde in een soort shock en werd meteen naar de ic gebracht.”
De immunotherapie die Martijn krijgt ‘slaat enorm aan’. “De k*nker in mijn rechterlong, die zich vrij uitgebreid manifesteerde, houdt zich koest. En door de behandelingen zijn er zelfs al plekjes aan het verdwijnen. Maar ja: het is niet meer te genezen. Dat is natuurlijk heel jammer. En toch is er veel om heel blij mee te zijn.”
Vijf jaar
Elke zes weken hoort Martijn of de immunotherapie nog steeds werkt. “Mocht dat niet zo zijn, dan volgt een chemotraject en daarna is er nog een morfine-optie. Dus dat duurt allemaal zo’n twee jaar en als je mazzel hebt, rek je het nog een beetje. Wie weet tot een jaar of vijf. Maar oké: het is garantie tot aan de voordeur, dat wel.”
Martijn vertelt op Instagram dat hij het bewust een tijdje geheim heeft gehouden. “We hebben het tot nu toe geheim gehouden. Daar was een goede reden voor. Het is niet fijn als andere mensen gaan speculeren over je levensverwachting. Maar Deborah, de kinderen en ik zijn inmiddels wel zover dat we dat mentaal gezien aankunnen.”
Showpers
Ook heeft Martijn nog een opmerking over de showmedia. “Verder nog een dankwoord naar mijn collega’s van de showpers. Het respect voor onze privacy werd en wordt zeer gewaardeerd. En natuurlijk mijn geweldige leger volgers die me zo hebben gesteund met aanmoediging en vooral heel veel liefde.!”
“Tot slot een dankwoord naar mijn gezin. Jullie zijn bijzonder moedig en dat terwijl ik een gigantisch offer aan jullie vraag. Wat heb ik het getroffen liefste Achilles, Jasmijn, Michelle en Bickel!!! Maar aan wie ik de meeste dank verschuldigd ben is mijn vrouw Deborah. Je blijkt de liefde van mijn leven. In voor -en tegenspoed!”
De jaarlijkse nieuwjaarsduik is uitgegroeid tot een van de meest herkenbare en geliefde tradities van Nederland. Elk jaar op 1 januari verzamelen duizenden mensen zich langs stranden, meren, plassen en zelfs kanalen om gezamenlijk het nieuwe jaar in te luiden met een sprong in ijskoud water. Van het bekende strand van Scheveningen tot kleinere lokale duiken in dorpen en steden door het hele land: overal zie je dezelfde mix van spanning, enthousiasme en lichte zenuwen vlak voordat het water wordt getrotseerd.
Wat ooit begon als een kleinschalig initiatief, is inmiddels uitgegroeid tot een massaal evenement dat niet meer weg te denken is uit de Nederlandse cultuur. De nieuwjaarsduik markeert voor veel mensen het symbolische begin van een nieuw jaar: fris, energiek en met een flinke dosis lef. Het gaat niet alleen om de kou, maar vooral om het gevoel van samen iets bijzonders doen.
Een traditie voor jong en oud
De aantrekkingskracht van de nieuwjaarsduik zit in de eenvoud. Je hebt weinig nodig: zwemkleding, een handdoek en vooral moed. Dat maakt het evenement toegankelijk voor jong en oud. Gezinnen doen mee, vriendengroepen spreken af om samen het water in te rennen en collega’s maken er een gezamenlijke activiteit van. Sommigen verschijnen in badkleding, anderen in ludieke outfits, zoals kerstpakken, dierenkostuums of grappige hoeden.
Langs de kant staan toeschouwers dik ingepakt te kijken, vaak met warme chocolademelk, koffie of thee in de hand. Er wordt gelachen, aangemoedigd en na afloop klappen mensen voor elkaar. Dat sociale aspect is minstens zo belangrijk als de duik zelf. Het gevoel dat je samen iets overwint, schept een bijzondere band, zelfs tussen mensen die elkaar niet kennen.
Meer dan alleen een koude plons
Naast plezier en adrenaline heeft de nieuwjaarsduik ook een maatschappelijke kant. Al jaren is het evenement gekoppeld aan goede doelen, waarbij deelnemers geld inzamelen voor onder meer gezondheidsorganisaties. Zo wordt de fysieke uitdaging gecombineerd met solidariteit. Voor veel deelnemers geeft dat een extra motivatie: je trotseert de kou niet alleen voor jezelf, maar ook voor een groter doel.
De media besteden elk jaar uitgebreid aandacht aan de nieuwjaarsduik. Televisieploegen staan paraat, kranten publiceren foto’s en sociale media lopen vol met filmpjes van mensen die gillend, lachend of juichend het water uit komen. Het is een moment dat Nederland collectief deelt, zelfs als je zelf niet meedoet.
Het water testen vóór 1 januari
Dit jaar kreeg de traditie al vóór de jaarwisseling een onverwacht voorproefje. NH Nieuws-verslaggeefster Lisan besloot het water alvast te testen. In een video die inmiddels volop circuleert op sociale media, waagde zij zich aan een koude duik terwijl het nieuwe jaar nog niet eens begonnen was.
Volgens haar meting lag de watertemperatuur rond de vijf graden. Dat is fris, zelfs voor doorgewinterde nieuwjaarsduikers. In de beelden is goed te zien hoe de kou direct toeslaat: een scherpe ademhaling, een korte aarzeling en daarna toch doorzetten. Precies dat moment maakt de video zo herkenbaar voor iedereen die ooit heeft meegedaan aan een nieuwjaarsduik.
Viral en meteen een titel
De video van Lisan bleef niet onopgemerkt. Binnen korte tijd werd het fragment massaal gedeeld en becommentarieerd. Kijkers riepen haar al snel uit tot het ‘Unoxmeisje 2026’, een bijnaam die normaal gesproken pas rond de jaarwisseling ontstaat en gekoppeld is aan de iconische nieuwjaarsduik in Scheveningen.
Opvallend detail: het nieuwe jaar moest nog beginnen en Lisan droeg geen traditionele Unox-muts. Toch leek dat voor veel kijkers bijzaak. Het enthousiasme waarmee zij het koude water trotseerde, maakte indruk. De reacties waren overwegend positief en speels, met veel bewondering voor haar lef en spontaniteit.
De magie van het moment
Waarom spreekt zo’n simpele actie zoveel mensen aan? Dat heeft te maken met de symboliek van de nieuwjaarsduik. Het is een moment van loslaten en opnieuw beginnen. Je laat letterlijk de kou over je heen komen, om daarna warm en voldaan het nieuwe jaar in te stappen. Dat gevoel werkt aanstekelijk, zeker als iemand het al vóór de officiële datum laat zien.
De beelden van Lisan herinneren kijkers eraan wat de nieuwjaarsduik zo bijzonder maakt: het korte moment van twijfel, gevolgd door een sprong die alles even stilzet. Daarna komt de opluchting, het lachen en vaak ook trots. Dat alles in een paar seconden.
Verwachtingen voor 1 januari
De hoop van veel kijkers is dan ook dat Lisan op 1 januari opnieuw het water in gaat, dit keer mét de iconische muts. Of dat daadwerkelijk gebeurt, is nog afwachten, maar de verwachtingen zijn duidelijk. Haar spontane actie heeft de voorpret voor de nieuwjaarsduik alvast aangewakkerd.
Intussen bereiden duizenden Nederlanders zich voor op hun eigen sprong. Zwemkleding ligt klaar, handdoeken worden ingepakt en afspraken met vrienden worden gemaakt. Of het nu vijf graden is of nog kouder, de animo lijkt onverminderd groot.
Een traditie die blijft verbinden
Wat de nieuwjaarsduik jaar na jaar bewijst, is dat tradities niet ingewikkeld hoeven te zijn om betekenisvol te zijn. Een koude plons, een warm applaus en een gezamenlijke ervaring zijn genoeg om mensen samen te brengen. Of je nu meedoet, kijkt vanaf de kant of een video online ziet: de nieuwjaarsduik hoort bij het begin van het jaar.
Met het spontane optreden van Lisan is één ding duidelijk: de magie van de nieuwjaarsduik werkt ook buiten de officiële datum om. En wie weet staat zij op 1 januari opnieuw in het water, dit keer officieel, met muts en al. Eén ding is zeker: Nederland kijkt mee.