Algemeen
Marco Borsato doorbreekt eindelijk de stilte met emotioneel bericht 😢
Vandaag herdenkt Marco Borsato een belangrijke en emotionele mijlpaal in zijn leven: de st*rfdag van zijn vader, Roberto Borsato. De zanger, wiens leven de afgelopen jaren door diepe dalen is gegaan, grijpt deze gelegenheid aan om zijn herinneringen aan zijn vader te eren en zijn gevoelens te delen met zijn volgers.
Een persoonlijk eerbetoon
Marco deelde op Instagram Stories een ontroerende foto van zijn vader Roberto, vergezeld door de tekst “Mi manchi papà”, wat in het Italiaans “Ik mis je papa” betekent. Deze korte maar krachtige boodschap weerspiegelt niet alleen de diepe band die Marco met zijn vader had, maar ook de blijvende impact van diens 0verlijden. Roberto Borsato, van Italiaanse komaf, was een belangrijke inspiratiebron voor Marco, zowel op persoonlijk als professioneel vlak.
De keuze om zijn eerbetoon in het Italiaans te schrijven, onderstreept de trots die Marco altijd heeft gevoeld over zijn Italiaanse roots. Zijn vader speelde een belangrijke rol in zijn opvoeding en vormde een brug tussen de Nederlandse en Italiaanse cultuur binnen het gezin Borsato. Dit eerbetoon laat zien dat het verlies, ondanks de jaren die verstreken zijn, nog steeds een grote plaats inneemt in Marco’s leven.
Een turbulente tijd
Het eerbetoon aan zijn vader komt op een moment waarop Marco zelf door een moeilijke fase gaat. Zijn muzikale carrière, ooit een van de meest succesvolle in Nederland, ligt al geruime tijd stil. De beschuldigingen van s*ksueel grensoverschrijdend gedrag hebben niet alleen zijn imago, maar ook zijn persoonlijke leven en werk zwaar getroffen.
In september vorig jaar maakte het 0penbaar Min*sterie bekend dat Marco Borsato wordt vervolgd voor 0ntucht met een minderjarige. De zaak heeft een enorme impact gehad op de publieke perceptie van de zanger. Fans die hem jarenlang steunden, zijn verdeeld geraakt, terwijl de media onafgebroken verslag blijven doen van de juridische ontwikkelingen.
Volgens recente berichten is het onderzoek naar de zaak in de afrondende fase, wat betekent dat er mogelijk op korte termijn meer duidelijkheid komt over de juridische toekomst van Marco Borsato.
Sociale media als connectie
Ondanks zijn afwezigheid in de muziekwereld, blijft Marco via sociale media contact houden met zijn volgers. Zijn posts, vaak persoonlijk en emotioneel van aard, geven een inkijkje in hoe hij omgaat met deze moeilijke tijd. Zijn eerbetoon aan zijn vader is daar een voorbeeld van en toont een kwetsbare kant van de zanger die velen kennen en waarderen.
Reacties op zijn posts zijn vaak hartverwarmend en tonen aan dat Marco nog steeds een trouwe groep volgers heeft. Voor hen blijft hij niet alleen de zanger van hits zoals Dromen Zijn Bedrog en Afscheid Nemen Bestaat Niet, maar ook een mens die, net als ieder ander, worstelt met verlies en uitdagingen.
De blijvende invloed van zijn vader
Roberto Borsato, een man die trots was op zijn Italiaanse wortels en deze trots doorgaf aan zijn kinderen, heeft een blijvende indruk achtergelaten op Marco. Hij was niet alleen een vader, maar ook een gids en een bron van inspiratie. Marco heeft in het verleden vaak over hem gesproken en benadrukt hoe belangrijk Roberto was in zijn leven.
De keuze om deze dag te markeren met een eenvoudige maar krachtige boodschap, laat zien hoe groot de invloed van zijn vader nog steeds is. “Mi manchi papà” is meer dan een herinnering; het is een erkenning van de onmisbare rol die Roberto speelde en blijft spelen in Marco’s leven.
De reacties van fans
Fans van Marco hebben massaal gereageerd op zijn eerbetoon. Velen laten weten hoezeer ze geraakt zijn door zijn woorden en bieden hun steun aan in deze moeilijke tijd. Reacties variëren van medeleven met zijn verlies tot steunbetuigingen voor de uitdagingen waar hij momenteel voor staat.
Eén fan schreef: “Marco, verlies is nooit makkelijk, maar jouw eerbetoon laat zien hoe sterk de band met je vader was. Sterkte vandaag.” Een ander voegde toe: “Blijf trouw aan jezelf, Marco. Je hebt nog steeds veel mensen die achter je staan.”
Wat brengt de toekomst?
Het is onduidelijk wat de toekomst voor Marco Borsato in petto heeft. Terwijl de juridische situatie zich ontwikkelt, blijft de zanger zijn persoonlijke leven delen met het publiek. Zijn emotionele posts, zoals het eerbetoon aan zijn vader, bieden een glimp van de mens achter de artiest en laten zien dat hij ondanks alles blijft strijden om betekenisvolle connecties te behouden.
Hoewel zijn muzikale carrière op pauze staat, blijft de vraag hangen of Marco ooit weer een comeback zal maken. Zijn diepe band met zijn familie, inclusief de blijvende herinnering aan zijn vader, lijkt hem in elk geval de kracht te geven om door te gaan.
Een dag van herinnering en reflectie
Marco Borsato’s eerbetoon aan zijn vader Roberto is meer dan alleen een moment van rouw. Het is een herinnering aan de onverbrekelijke banden die ons verbinden met degenen die we liefhebben, zelfs na hun 0verlijden. Voor Marco, die momenteel door een van de zwaarste periodes van zijn leven gaat, lijkt deze dag een gelegenheid te zijn om zijn focus te hernieuwen en kracht te putten uit de herinnering aan zijn vader.
Met “Mi manchi papà” herinnert Marco ons eraan dat verdriet en liefde hand in hand gaan, en dat zelfs in de donkerste tijden de herinneringen aan onze dierbaren ons kunnen verlichten.
Igmar Felicia openhartig over leven met PTSS: “Ik weiger mezelf nog te verstoppen”
In een emotionele en eerlijke video op Instagram deelt voormalig radio-dj Igmar Felicia hoe het écht met hem gaat. De stem die velen nog kennen van Radio 538 en Qmusic is al langere tijd stil op de radio, maar laat nu van zich horen met een verhaal dat diep raakt.
Felicia, die jarenlang geliefd was bij luisteraars vanwege zijn openheid, energie en humor, kampt sinds enkele jaren met posttraumatische stressstoornis (PTSS). Inmiddels werkt hij al anderhalf jaar niet meer, en het pad naar herstel blijkt lang, zwaar en grillig. Toch kiest Igmar ervoor om zijn verhaal te delen – niet om medelijden op te wekken, maar om begrip en herkenning te bieden aan anderen die met mentale problemen worstelen.
“Ik werd als lastig gezien, terwijl ik vooral zelf aan het overleven was”
In zijn video, die inmiddels door duizenden mensen is bekeken, vertelt Igmar openhartig over zijn diagnose. Vier jaar geleden werd vastgesteld dat hij aan PTSS lijdt – een aandoening die vaak onzichtbaar is aan de buitenkant, maar van binnen alles op scherp zet.
“Wat me het meeste pijn heeft gedaan,” vertelt hij, “is dat sommige mensen dachten dat ik mijn situatie gebruikte als excuus. Alsof ik niet wilde werken of geen hulp wilde.”
Niets is minder waar. PTSS is een aandoening waarbij het zenuwstelsel voortdurend in alarmfase verkeert. Je hersenen geven voortdurend het signaal af dat je in gevaar bent, ook al is er objectief niets aan de hand. Dat zorgt voor extreme spanning, slapeloosheid en totale mentale uitputting.
“Je leeft alsof er ieder moment een inbreker je huis binnen kan stappen. Alleen: die komt nooit. Maar jij blijft wachten.”
Opgegroeid binnen een gesloten gemeenschap
Igmar legt in de video uit dat zijn PTSS voortkomt uit gebeurtenissen in zijn jeugd. Hij groeide op binnen de geloofsgemeenschap van de Jehova’s Getuigen, een organisatie met strikte regels en een sterke interne structuur. Hij benadrukt dat dit op zichzelf geen oordeel is over het geloof, maar dat zijn persoonlijke ervaringen hem diep hebben gevormd.
“Als kind zat ik vaak in onveilige situaties. Toen was die hyperalertheid van mijn brein misschien functioneel. Maar nu, jaren later, blijft dat alarmsysteem onnodig actief. Dat maakt leven, rusten en werken bijna onmogelijk.”
Zijn openheid over deze achtergrond maakt indruk, juist omdat het laat zien hoe jeugdtrauma’s op latere leeftijd kunnen doorwerken – ook als je ogenschijnlijk alles op de rit hebt.
Anderhalf jaar buiten het arbeidsproces
Door de aanhoudende klachten moest Igmar uiteindelijk het moeilijkste besluit nemen: hij stopte met werken. Na succesvolle jaren op de radio, waarin hij duizenden mensen dagelijks vermaakte en informeerden, viel de stilte in zijn professionele leven plots in. Het bleek een enorme omschakeling.
“Ik had moeite met het beeld dat ik lastig was. Terwijl ik gewoon niet meer kon. Niet fysiek, niet mentaal. Mijn batterij raakte leeg en bleef leeg.”
Wat volgde, was een intensieve periode van zelfonderzoek, therapie en herstel. Geen spectaculaire veranderingen, maar kleine stappen, stapjes zelfs, die langzaam tot verbetering leiden. Inmiddels gaat het beter, al is hij er nog lang niet.
“Ik heb per dag maar een paar uurtjes energie. Werken zoals vroeger is nu nog geen optie. Maar alles is beter dan opgesloten zitten in je eigen hoofd.”
Dit bericht op Instagram bekijken
“Ik weet niet waar ik uitkom, maar ik ga weer meedoen”
Wat Igmar’s video zo bijzonder maakt, is de combinatie van eerlijkheid én hoop. Ondanks de onzekerheid over zijn toekomst straalt hij een nieuwe rust en acceptatie uit. Hij durft toe te geven dat hij nog niet weet waar hij terecht zal komen, maar hij wil zich daar niet langer voor schamen.
“Misschien eindig ik op Curaçao, misschien in Apeldoorn, of op Ameland, of gewoon in Amersfoort. Ik weet het niet. Maar ik ga me niet meer verstoppen omdat ik mijn leven nog niet op orde heb.”
Die woorden, eenvoudig en krachtig, raken bij veel mensen een gevoelige snaar. In een maatschappij die draait op prestaties, snelheid en zichtbaarheid, laat Igmar zien dat het soms juist krachtig is om stil te vallen en naar binnen te keren.
Van radioheld naar voorbeeld in kwetsbaarheid
Igmar Felicia werd ooit bekend als een energieke radiopersoonlijkheid met een vlotte babbel en een groot hart voor muziek en mensen. Die uitstraling blijft, maar inmiddels toont hij zich van een andere kant – een kant die minstens zo waardevol is.
Door zijn verhaal te delen via Instagram kiest hij een nieuwe vorm van communicatie: direct, onbewerkt en puur. Geen draaiboek, geen jingles, geen redactieteam. Alleen hijzelf, zijn woorden en zijn waarheid.
“Ik wil niet meer buiten de maatschappij staan omdat ik nog niet ‘gerepareerd’ ben. Dit is wie ik nu ben. En dat mag er ook zijn.”
Het is een boodschap die veel verder reikt dan zijn persoonlijke kring. Zijn video wordt massaal gedeeld, en de reacties van volgers zijn hartverwarmend. Mensen prijzen zijn eerlijkheid, bedanken hem voor zijn openheid en delen hun eigen ervaringen.
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Het verhaal van Igmar draagt bij aan een belangrijk maatschappelijk gesprek: het normaliseren van mentale gezondheid. In een wereld waarin lichamelijke blessures direct serieus worden genomen, blijven psychische klachten vaak onzichtbaar of onbegrepen.
Met zijn verhaal laat Igmar zien dat herstel niet lineair is. Dat je soms maanden of jaren nodig hebt. Dat je geen excuus hoeft te maken voor wie je bent of hoe je je voelt. En vooral: dat je nog steeds meetelt, ook als je even niet meedoet op de ‘normale’ manier.
“Ik heb anderhalf jaar keihard gewerkt aan mezelf. En dit is waar ik nu ben. Dat is geen zwakte. Dat is mijn proces.”
Een boodschap van hoop
Hoewel zijn pad nog niet volledig is uitgestippeld, lijkt Igmar de balans langzaam terug te vinden. Niet door weer de radio in te duiken of volle dagen te draaien, maar door zichzelf opnieuw te ontdekken – op een manier die past bij zijn tempo, zijn energie en zijn waarden.
Zijn boodschap is helder: je bent niet je diagnose, en het is geen zwakte om hulp te vragen of rust te nemen. Door openlijk te spreken over zijn worsteling, maakt hij ruimte voor anderen om hetzelfde te doen.
“Ik hoef geen perfect plaatje te zijn. Ik wil gewoon mezelf zijn – met alles wat daarbij hoort.”
Tot slot
Het verhaal van Igmar Felicia is niet alleen het verhaal van een radio-dj met PTSS. Het is het verhaal van een mens die besloot te pauzeren, te helen en stap voor stap zijn leven opnieuw vorm te geven. Met vallen en opstaan. Met kwetsbaarheid én kracht.
En misschien – juist daardoor – raakt zijn stem nu meer mensen dan ooit tevoren.
Volg ons voor meer verhalen over mentale gezondheid, persoonlijke groei en bekende Nederlanders die het taboe op kwetsbaarheid helpen doorbreken.