Algemeen
Kinderen op straat brengen Gerard Joling aan het huilen: ´Zo bijzonder´
Gerard Joling, al decennia een icoon in de Nederlandse entertainmentwereld, is nog steeds ongekend populair bij jong en oud. De zanger, die afgelopen kerst een nieuwe single uitbracht, vertelt openhartig over hoe bijzonder hij het vindt om herkend te worden. Vooral ontmoetingen met kinderen en ouderen raken hem diep.
Ontroerd door fans
“Het blijft iets speciaals om populair te zijn,” vertelt Gerard aan weekblad Privé. Hij deelt hoe hij vaak emotioneel wordt als een kind enthousiast roept: ‘Kijk, daar heb je Gerard Joling,’ of wanneer een oudere dame beleefd vraagt om een foto. “Dan moet ik soms op mijn tanden bijten om niet in tranen uit te barsten.” Zijn oprechte dankbaarheid voor de liefde van zijn fans is na veertig jaar in de spotlight nog steeds even groot.
Altijd tijd voor een selfie
Gerard benadrukt dat hij nooit zal weigeren om met een fan op de foto te gaan. “Wie ben ik dat dit mij overkomt?” vraagt hij zich nederig af. Voor hem is het een eer om mensen blij te maken, ongeacht waar hij is. “Het blijft bijzonder dat ik dit mag meemaken, zelfs na al die jaren.”
Realityserie vol verrassingen
Naast zijn muzikale successen werkt Gerard aan een realityserie, waarin kijkers een inkijkje krijgen in zijn dagelijks leven. De opnames zijn al maanden in volle gang, en Gerard heeft gemengde gevoelens bij het terugzien van de beelden.
Zelfreflectie voor de camera
“Bij het zien van de eerste beelden schrok ik behoorlijk,” onthult Gerard in een interview met RTL Boulevard. Hij beschrijft zijn gedrag als dat van een “baasje”: iemand die nergens zin in heeft, maar toch alles doet. Deze eerlijkheid over zijn minder charmante momenten maakt de serie volgens hem authentiek.
Niet bang om zichzelf te laten zien
Gerard laat bewust zowel de mooie als de minder glamoureuze kanten van zijn leven zien. “Als mensen nog zeggen dat ik ijdel ben, dan begrijp ik er niks meer van,” zegt hij lachend. Hij merkt op dat de jaren beginnen te tellen, maar dat houdt hem niet tegen. “Ik zie er soms echt uit dat ik denk: ‘Nou Geer, de jaren gaan tellen.’ Maar dat is ook onderdeel van het leven.”
Een veelzijdige ster
Met een carrière van meer dan veertig jaar en een realityserie die zijn echte leven belicht, blijft Gerard Joling een van Nederlands meest geliefde artiesten. Zijn openheid en dankbaarheid maken hem niet alleen een icoon, maar ook een mens die dicht bij zijn publiek staat.
Toekomstplannen
Wat Gerard in de toekomst nog gaat doen, blijft een verrassing. Maar één ding is zeker: hij blijft genieten van de bijzondere band met zijn fans, die hem telkens opnieuw laten zien waarom hij zijn werk met zoveel passie doet.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.