Algemeen
Kinderen Matthijs van Nieuwkerk boycotten huwelijk met nieuw liefje
Matthijs van Nieuwkerk en Martha Riemsma gaven elkaar op 21 december het jawoord in Den Haag. De huwelijksceremonie werd verricht door Bart Chabot en vond plaats in het gezelschap van familie en vrienden. De bruiloft was een bijzondere gebeurtenis, maar er was iets opvallends aan de situatie: Matthijs’ kinderen, Kees en Jet, waren niet aanwezig. Dit roept de vraag op waarom de kinderen van Matthijs afwezig waren op zo’n belangrijk moment in zijn leven.
De kinderen waren afwezig uit eerbied voor hun moeder Karin
Volgens een bron die sprak met Story, zouden Kees en Jet ervoor hebben gekozen om afwezig te blijven uit respect voor hun moeder, Karin. De breuk tussen Matthijs en zijn ex-vrouw was een belangrijke gebeurtenis in hun levens, en de kinderen wilden blijkbaar hun moeder niet in een ongemakkelijke situatie brengen. De bron benadrukt dat Martha niet de directe oorzaak is geweest van de breuk tussen Matthijs en Karin, maar dat zij wel snel in Matthijs’ leven verscheen na de scheiding. Dit zou mogelijk de reden zijn dat de kinderen ervoor kozen om niet aanwezig te zijn op de bruiloft van Matthijs en Martha.
Geen conflict tussen Matthijs en zijn kinderen
Het is belangrijk om te benadrukken dat er geen sprake zou zijn van een conflict tussen Matthijs en zijn kinderen, ondanks hun afwezigheid. Matthijs heeft in het verleden aangegeven dat hij nog steeds een goede band heeft met Kees en Jet, en dat ze altijd welkom zijn in zijn leven. De keuze om afwezig te zijn op de bruiloft lijkt dan ook meer een keuze te zijn om hun moeder niet in een ongemakkelijke situatie te brengen, dan een teken van onenigheid tussen hen en Matthijs.
Een nieuwe fase in Matthijs’ leven
De huwelijksvoltrekking van Matthijs en Martha markeert een belangrijke nieuwe fase in het leven van Matthijs van Nieuwkerk. De twee gaven elkaar het jawoord na een relatie van enkele jaren, die begon in 2021. Matthijs, die jarenlang het gezicht was van De Wereld Draait Door, heeft na zijn vertrek uit het programma een nieuw hoofdstuk in zijn leven geopend, zowel persoonlijk als professioneel. Het huwelijk met Martha is dan ook niet alleen een symbolisch moment voor Matthijs, maar ook een belangrijke stap voor beiden in hun gezamenlijke toekomst.
Martha Riemsma: een carrièrevrouw
Martha Riemsma, de nieuwe vrouw van Matthijs, heeft een succesvolle carrière. Sinds enkele maanden is zij directeur van het ANP, wat een aanzienlijke stap is in haar professionele leven. Martha heeft eerder al een huwelijk gehad, maar het lijkt erop dat haar relatie met Matthijs iets anders is dan haar vorige huwelijk. Hun band is duidelijk sterk en het huwelijk weerspiegelt de stabiliteit die ze in hun relatie hebben opgebouwd.
De afwezigheid van Matthijs’ kinderen verklaard
De afwezigheid van Matthijs’ kinderen op zijn bruiloft lijkt dus niet te maken te hebben met een conflict tussen Matthijs en zijn kinderen, maar met de wens om respectvol met de situatie van hun moeder om te gaan. Kees en Jet hebben gekozen om een stapje terug te doen, wat hen niet minder betrokken maakt bij hun vader, maar hen misschien simpelweg ongemakkelijk zou hebben laten voelen in een situatie die nog vers is na de scheiding van Matthijs en Karin.
De toekomst van Matthijs en Martha
Met hun huwelijk zetten Matthijs en Martha hun leven samen voort. Het huwelijk is niet alleen een persoonlijke stap, maar ook een moment waarop ze hun band met elkaar verder versterken. Voor Matthijs is het huwelijk een manier om zijn toekomst te plannen met iemand die hij duidelijk belangrijk vindt. De afwezigheid van zijn kinderen lijkt geen breuk in hun relatie te betekenen, maar een tijdelijke situatie die wellicht in de toekomst wordt opgelost.
Conclusie: respect voor de familie
De afwezigheid van Matthijs’ kinderen op zijn huwelijk laat zien dat er een grote mate van respect is voor de familiebanden, zelfs als die complex zijn. Matthijs’ kinderen hebben gekozen om de situatie met zorg te benaderen en hun moeder niet in een ongemakkelijke positie te brengen. Het lijkt een moment van respect te zijn voor de nieuwe relaties die hun ouders aangaan, met de hoop dat de band in de toekomst weer kan groeien.
Algemeen
Angstaanjagende voorspelling: onderzoekers berekenen wanneer aarde zonder zuurstof komt te zitten
Heb je je ooit afgevraagd hoe lang de aarde nog een planeet blijft waarop wij zonder nadenken kunnen ademhalen? Zuurstof lijkt zo vanzelfsprekend dat we er nauwelijks bij stilstaan. Toch is het allesbehalve een eeuwig gegeven. Wetenschappers hebben nu opnieuw gekeken naar de verre toekomst van onze planeet en komen tot een opvallende conclusie: de periode waarin de aarde een zuurstofrijke atmosfeer heeft, is eindig – en mogelijk korter dan we altijd dachten.
Onderzoekers van de Japanse Toho University en het Georgia Institute of Technology publiceerden onlangs een studie in het gerenommeerde wetenschappelijke tijdschrift Nature Geoscience. In dat onderzoek probeerden zij te beantwoorden hoe de atmosfeer van de aarde zich op extreem lange termijn zal ontwikkelen. Hun focus lag daarbij op één cruciale vraag: hoe lang blijft onze planeet geschikt voor complex leven dat afhankelijk is van zuurstof?
Een fundamentele bouwsteen van leven
Zuurstof speelt een centrale rol in vrijwel alles wat wij als leven kennen. Mensen, dieren en de meeste planten zijn volledig afhankelijk van deze gasvormige stof. Toch was de aarde niet altijd een zuurstofrijke wereld. Miljarden jaren geleden zag onze planeet er totaal anders uit: weinig zuurstof, veel methaan en een atmosfeer die voor mensen dodelijk zou zijn geweest.
Pas zo’n 2,5 miljard jaar geleden veranderde dat drastisch, tijdens wat wetenschappers het ‘Great Oxidation Event’ noemen. Door de opkomst van fotosynthetische organismen – voorlopers van planten en algen – begon zuurstof zich langzaam op te hopen in de atmosfeer. Dat proces legde uiteindelijk de basis voor complex leven, waaronder de mens.
Maar die zuurstofrijke fase blijkt volgens onderzoekers geen permanente toestand.
De rol van CO₂ en de zon
Kazumi Ozaki, assistent-professor aan de Toho University en hoofdauteur van de studie, legt uit dat wetenschappers al lange tijd nadenken over de levensduur van de biosfeer. Tot nu toe gingen veel modellen ervan uit dat de aarde over ongeveer twee miljard jaar onleefbaar zou worden voor complex leven. Niet door een plotselinge ramp, maar door een geleidelijk proces.
“De zon wordt langzaam maar zeker feller,” legt Ozaki uit. “Daardoor stijgt de temperatuur op aarde en verandert de koolstofcyclus.” Koolstofdioxide (CO₂), een essentieel ingrediënt voor fotosynthese, neemt daarbij langzaam af. Planten hebben CO₂ nodig om zuurstof te produceren. Minder CO₂ betekent uiteindelijk minder fotosynthese, en dus minder zuurstof.
Tot voor kort dachten onderzoekers dat dit proces vrij gelijkmatig zou verlopen en pas over circa twee miljard jaar tot grote problemen zou leiden. Maar het nieuwe onderzoek wijst op een andere, veel snellere ontwikkeling.
Een verrassend korte tijdlijn
Op basis van uitgebreide computermodellen concluderen Ozaki en zijn collega Christopher Reinhard dat de zuurstofrijke atmosfeer waarschijnlijk al over ongeveer één miljard jaar instort. Dat is grofweg de helft van de tijd die eerder werd aangenomen.
Voor het onderzoek bouwden de wetenschappers een complex model van de aarde waarin klimaat, geochemische processen en biologische activiteit met elkaar werden verbonden. Omdat processen op zulke lange tijdschalen enorm onzeker zijn, lieten ze het model meer dan 400.000 keer draaien. Elke simulatie had net iets andere uitgangspunten.
Toch kwam er een opvallend consistent resultaat uit: rond het punt van één miljard jaar in de toekomst treedt er een snelle verandering op, die de onderzoekers omschrijven als een periode van “snelle deoxygenatie”.
Terug naar een oeroude aarde
Tijdens die deoxygenatie zal het zuurstofgehalte in de atmosfeer drastisch dalen. Volgens de studie zal de aarde dan meer gaan lijken op haar toestand van vóór het Great Oxidation Event. De lucht zal rijk zijn aan methaan, arm aan koolstofdioxide en vrijwel geen zuurstof meer bevatten. Ook de ozonlaag, die ons nu beschermt tegen schadelijke straling van de zon, zal verdwijnen.
“Het wordt waarschijnlijk een wereld waarin alleen eenvoudige, anaerobe levensvormen kunnen bestaan,” aldus Ozaki. Dat zijn organismen die geen zuurstof nodig hebben, zoals bacteriën die we vandaag de dag vooral kennen uit extreme omgevingen.
Voor complex leven, zoals planten, dieren en mensen, betekent dat het einde. Niet door een plotselinge ramp, maar door een geleidelijk proces dat onomkeerbaar is.
Zuurstof is maar tijdelijk
Een van de meest opvallende conclusies uit de studie is dat de huidige zuurstofrijke fase van de aarde slechts een relatief klein deel vormt van haar totale levensduur. De onderzoekers schatten dat deze fase mogelijk maar 20 tot 30 procent van de geschiedenis van de planeet beslaat.
Dat inzicht heeft ook gevolgen voor de zoektocht naar buitenaards leven. Veel wetenschappers speuren naar planeten met zuurstof in hun atmosfeer, omdat dat wordt gezien als een sterke aanwijzing voor leven. Maar als zuurstof slechts tijdelijk voorkomt, betekent dat dat een planeet zonder zuurstof niet per se levenloos hoeft te zijn – en andersom.
Geen reden tot paniek, wel tot verwondering
Hoewel een miljard jaar in menselijke termen onvoorstelbaar ver weg is, maakt het onderzoek duidelijk dat zelfs de meest fundamentele voorwaarden voor leven niet eeuwig zijn. De aarde is geen statisch systeem, maar een dynamische planeet die voortdurend verandert.
Voor ons dagelijks leven verandert er niets. De mensheid hoeft zich geen zorgen te maken over een naderend zuurstoftekort. Toch nodigt deze kennis uit tot bescheidenheid. Het onderstreept hoe bijzonder het huidige moment in de geschiedenis van de aarde is: een korte periode waarin complex leven kan bloeien.
Het onderzoek van Ozaki en Reinhard laat zien dat onze leefomgeving het resultaat is van een unieke samenloop van omstandigheden. Zuurstof, zonlicht, temperatuur en biologische processen zijn in balans – maar niet voor altijd.
En misschien is dat juist de grootste les: dat wat vanzelfsprekend voelt, in werkelijkheid een tijdelijk cadeau is van een planeet in voortdurende verandering.