Algemeen
Kinderen Matthijs van Nieuwkerk boycotten huwelijk met nieuw liefje
Matthijs van Nieuwkerk en Martha Riemsma gaven elkaar op 21 december het jawoord in Den Haag. De huwelijksceremonie werd verricht door Bart Chabot en vond plaats in het gezelschap van familie en vrienden. De bruiloft was een bijzondere gebeurtenis, maar er was iets opvallends aan de situatie: Matthijs’ kinderen, Kees en Jet, waren niet aanwezig. Dit roept de vraag op waarom de kinderen van Matthijs afwezig waren op zo’n belangrijk moment in zijn leven.
De kinderen waren afwezig uit eerbied voor hun moeder Karin
Volgens een bron die sprak met Story, zouden Kees en Jet ervoor hebben gekozen om afwezig te blijven uit respect voor hun moeder, Karin. De breuk tussen Matthijs en zijn ex-vrouw was een belangrijke gebeurtenis in hun levens, en de kinderen wilden blijkbaar hun moeder niet in een ongemakkelijke situatie brengen. De bron benadrukt dat Martha niet de directe oorzaak is geweest van de breuk tussen Matthijs en Karin, maar dat zij wel snel in Matthijs’ leven verscheen na de scheiding. Dit zou mogelijk de reden zijn dat de kinderen ervoor kozen om niet aanwezig te zijn op de bruiloft van Matthijs en Martha.
Geen conflict tussen Matthijs en zijn kinderen
Het is belangrijk om te benadrukken dat er geen sprake zou zijn van een conflict tussen Matthijs en zijn kinderen, ondanks hun afwezigheid. Matthijs heeft in het verleden aangegeven dat hij nog steeds een goede band heeft met Kees en Jet, en dat ze altijd welkom zijn in zijn leven. De keuze om afwezig te zijn op de bruiloft lijkt dan ook meer een keuze te zijn om hun moeder niet in een ongemakkelijke situatie te brengen, dan een teken van onenigheid tussen hen en Matthijs.
Een nieuwe fase in Matthijs’ leven
De huwelijksvoltrekking van Matthijs en Martha markeert een belangrijke nieuwe fase in het leven van Matthijs van Nieuwkerk. De twee gaven elkaar het jawoord na een relatie van enkele jaren, die begon in 2021. Matthijs, die jarenlang het gezicht was van De Wereld Draait Door, heeft na zijn vertrek uit het programma een nieuw hoofdstuk in zijn leven geopend, zowel persoonlijk als professioneel. Het huwelijk met Martha is dan ook niet alleen een symbolisch moment voor Matthijs, maar ook een belangrijke stap voor beiden in hun gezamenlijke toekomst.
Martha Riemsma: een carrièrevrouw
Martha Riemsma, de nieuwe vrouw van Matthijs, heeft een succesvolle carrière. Sinds enkele maanden is zij directeur van het ANP, wat een aanzienlijke stap is in haar professionele leven. Martha heeft eerder al een huwelijk gehad, maar het lijkt erop dat haar relatie met Matthijs iets anders is dan haar vorige huwelijk. Hun band is duidelijk sterk en het huwelijk weerspiegelt de stabiliteit die ze in hun relatie hebben opgebouwd.
De afwezigheid van Matthijs’ kinderen verklaard
De afwezigheid van Matthijs’ kinderen op zijn bruiloft lijkt dus niet te maken te hebben met een conflict tussen Matthijs en zijn kinderen, maar met de wens om respectvol met de situatie van hun moeder om te gaan. Kees en Jet hebben gekozen om een stapje terug te doen, wat hen niet minder betrokken maakt bij hun vader, maar hen misschien simpelweg ongemakkelijk zou hebben laten voelen in een situatie die nog vers is na de scheiding van Matthijs en Karin.
De toekomst van Matthijs en Martha
Met hun huwelijk zetten Matthijs en Martha hun leven samen voort. Het huwelijk is niet alleen een persoonlijke stap, maar ook een moment waarop ze hun band met elkaar verder versterken. Voor Matthijs is het huwelijk een manier om zijn toekomst te plannen met iemand die hij duidelijk belangrijk vindt. De afwezigheid van zijn kinderen lijkt geen breuk in hun relatie te betekenen, maar een tijdelijke situatie die wellicht in de toekomst wordt opgelost.
Conclusie: respect voor de familie
De afwezigheid van Matthijs’ kinderen op zijn huwelijk laat zien dat er een grote mate van respect is voor de familiebanden, zelfs als die complex zijn. Matthijs’ kinderen hebben gekozen om de situatie met zorg te benaderen en hun moeder niet in een ongemakkelijke positie te brengen. Het lijkt een moment van respect te zijn voor de nieuwe relaties die hun ouders aangaan, met de hoop dat de band in de toekomst weer kan groeien.
Algemeen
Heb ik ongelijk dat ik boos ben omdat mijn 71-jarige moeder haar geld aan reizen uitgeeft in plaats van mij met mijn reizen te helpen?
Een onverwacht gesprek met mijn moeder veranderde mijn kijk op geld, groei en verbinding
Wat begon als een kort WhatsApp-bericht groeide onverwacht uit tot een van de meest betekenisvolle gesprekken die ik ooit met mijn moeder heb gevoerd. We zaten samen aan de keukentafel, elk met een kop dampende thee, toen ik de woorden uitsprak die al dagen in mijn hoofd rondspookten. Het ging financieel niet goed met me, en ik begreep niet waarom mijn moeder — die het duidelijk beter voor elkaar had — haar spaargeld gebruikte voor reizen, in plaats van mij te helpen.
“Waarom geef je je geld uit aan vakanties, terwijl ik moeite heb om mijn rekeningen te betalen?” vroeg ik, met meer emotie in mijn stem dan ik van tevoren had gepland.
Mijn moeder, Helen, inmiddels 71, keek me rustig aan, glimlachte zacht en zei:
“Lieve schat, ik begrijp dat je het moeilijk hebt. Maar waarom denk je dat ik dat voor je moet oplossen?”
Haar woorden kwamen binnen. Niet omdat ze hard waren, maar omdat ze eerlijk waren — en ze zetten me aan het denken.
Verschillende paden, andere prioriteiten
Als kind geloof je vaak dat je ouders er altijd voor je zullen zijn. Niet alleen emotioneel, maar ook praktisch. Zelfs als je volwassen bent, blijft dat gevoel soms hangen. In mijn hoofd had ik het plaatje al ingevuld: mijn moeder had financiële ruimte, dus waarom zou ze me niet ondersteunen in deze lastige fase?
Maar mijn moeder had andere plannen. Ze had jarenlang gespaard voor iets waar ze haar hart aan had verpand: de wereld ontdekken. Ze vertelde over de geur van versgebakken brood in een klein Italiaans dorp, de zonsondergangen die ze vanaf een balkon in Spanje had bekeken, en de gesprekken die ze voerde met locals in Griekenland. Voor haar betekenden die reizen vrijheid, rust en levensvreugde.
Voor mij voelde het echter als afstand. Waarom koos ze voor zichzelf, terwijl ik haar zo hard nodig had?
Sparen om te leven, niet om alleen maar opzij te zetten
Helen vertelde dat haar reizen allesbehalve impulsief waren. Ze had jarenlang kleine bedragen opzijgezet, hier en daar iets gelaten, om haar droom waar te maken zodra ze met pensioen zou gaan.
“Ik wil niet blijven sparen tot ik oud ben en het niet meer kan,” zei ze. “Ik wil nú leven, nú ontdekken, terwijl mijn lichaam en geest het nog toelaten.”
Haar woorden verrasten me. Ik had sparen altijd gezien als iets waarmee je toekomstige problemen voorkomt. Maar zij liet me zien dat sparen óók bedoeld kan zijn om op het juiste moment van het leven te genieten.
Volgens het Nibud is structureel sparen belangrijk voor financiële rust, maar ook voor persoonlijke voldoening. Het geeft ruimte om dromen waar te maken — op je eigen voorwaarden.
Trots, schaamte en wat eronder ligt
Nadat de eerste emoties waren gezakt, begon ik mezelf af te vragen: was ik echt boos op haar, of op mezelf? Ik voelde me tekortschieten, beschaamd zelfs. Mijn frustratie kwam voort uit onmacht. En ergens had ik gehoopt dat haar hulp alles kon oplossen — of in elk geval verzachten.
Maar zoals Wijzer in geldzaken stelt: financiële groei begint bij het erkennen van je situatie. Dat had ik tot dan toe vermeden. Mijn moeder wees me daar op haar manier op, niet met verwijten, maar door me te wijzen op mijn eigen kracht. En misschien was dat wel veel waardevoller dan een geldbedrag.
Tijd voor reflectie
Na het gesprek besloot ik even afstand te nemen. Niet uit boosheid, maar om alles op een rijtje te zetten. In de dagen die volgden dacht ik veel na over onze uitwisseling. En langzaamaan begon ik haar standpunt te begrijpen.
Ze had me niet afgewezen — ze had me juist het vertrouwen gegeven dat ik dit zelf aankon. Ze liet zien dat ik het waard was om in mezelf te geloven, ook al voelde ik me kwetsbaar.
Tijdens mijn zoektocht naar helderheid stuitte ik op platforms als Geldfit en Nibud, waar ik leerde dat financiële problemen vaker voorkomen dan je denkt, en dat hulp vragen geen zwaktebod is — het is een stap vooruit.
Een nieuw begin met een oud vertrouwd iemand
Een week later belde ik haar op.
“Mam, het spijt me. Ik had beter moeten luisteren.”
Haar reactie was precies zoals ik hoopte.
“Ik weet het, lieverd. Je hebt het zwaar. Maar ik geloof echt dat jij dit kunt. Je bent sterker dan je denkt.”
In plaats van geld kwamen er andere vormen van hulp: suggesties om overzicht te creëren, het aanmoedigen om kleine stappen te zetten en bovenal haar onvoorwaardelijke vertrouwen.
Kleine stappen, grote effecten
“Echt voor jezelf zorgen betekent ook dat je jezelf serieus neemt,” zei ze tijdens een van onze gesprekken. Die zin bleef hangen. Want het ging uiteindelijk niet over geld, maar over eigenwaarde.
Ik begon met het opstellen van een maandbudget, keek kritisch naar mijn uitgaven en nam contact op met instanties zoals Schuldhulpmaatje. En wat bleek? Het probleem dat eerst als een onneembare berg voelde, werd stap voor stap overzichtelijker. Ik kreeg ademruimte. Niet alleen financieel, maar ook mentaal.
Elke keer dat ik iets afvinkte op mijn lijstje, groeide mijn vertrouwen. Niet omdat ik alles al opgelost had, maar omdat ik voelde: ik ben in beweging. Ik neem verantwoordelijkheid.
De relatie met mijn moeder veranderde mee
Sinds dat gesprek zijn onze gesprekken veranderd. We praten meer, dieper, eerlijker. Niet over wat we missen, maar over wat we wél hebben: vertrouwen, liefde en toekomstplannen.
Laatst zei ze:
“Als jij straks ruimte hebt, zou ik het heerlijk vinden als je eens met me mee gaat op reis. Niet omdat je iets moet, maar omdat het leuk is.”
Die uitnodiging raakte me. Niet omdat ik meteen mijn koffers wil pakken, maar omdat het een symbool werd. Van een gedeelde toekomst, waarin we allebei ons pad mogen volgen, en elkaar daarin vinden.
Inzichten voor het leven
Wat dit gesprek me vooral leerde, is dat hulp er in veel vormen is. En dat verschil in verwachtingen geen breuk hoeft te betekenen, maar juist kan leiden tot verdieping.
Hier zijn de belangrijkste lessen die ik meeneem:
-
Verwachtingen tussen generaties mogen verschillen — dat biedt juist ruimte voor dialoog.
-
Sparen mag ook een doel hebben dat plezier brengt, niet alleen veiligheid.
-
Boosheid is soms vermomde schaamte. Door die te herkennen, kun je eerlijker zijn naar jezelf.
-
Steun kan emotioneel zijn, niet altijd financieel. En dat is minstens zo waardevol.
-
Kleine stappen brengen grote rust. Overzicht creëert vertrouwen.
-
Een open gesprek, hoe ongemakkelijk ook, kan de basis zijn voor een sterkere band.
Vooruitkijken met vertrouwen
Vandaag de dag weet ik nog steeds niet precies waar ik uitkom. Maar ik weet wél dat ik niet langer afhankelijk hoef te zijn van de keuzes van anderen. Ik maak mijn eigen pad. En mijn moeder, die reist verder — letterlijk en figuurlijk. En ik? Ik ben onderweg. Misschien niet in het vliegtuig, maar wel in groei.
Wil jij ook sterker omgaan met geld, verwachtingen en relaties? Laat je inspireren door verhalen zoals deze. Want groei begint met een goed gesprek — met jezelf of met iemand die je liefhebt.