Algemeen
“Ik was met een narcist getrouwd Maar NIEMAND geloofde me!”
Het is moeilijk te bevatten dat iemand die je vertrouwt en liefhebt, een totaal ander persoon blijkt te zijn achter gesloten deuren. Mijn relatie met mijn ex-man begon als een sprookje, een stormachtige romance die alles leek te bieden wat ik ooit had gewild. Maar achter zijn charmante glimlach en attentheid school een manipulatieve aard die mijn zelfvertrouwen en identiteit langzaam maar zeker wegnam. Hier deel ik mijn verhaal, niet alleen om mijn ervaring te verwerken, maar ook om anderen te waarschuwen voor de subtiele tekenen van narcistisch misbruik.
Een whirlwind romance: te mooi om waar te zijn
Onze relatie begon alsof het uit een romantische film kwam. Al op onze tweede date vroeg hij me zijn vriendin te worden. Ik twijfelde, maar hij overtuigde me met zijn vastberadenheid en passie. Tegen de derde date zei hij al dat hij van me hield. Alles ging in een razend tempo, en ik voelde me meegenomen in een droomwereld.
In de eerste weken voelde ik me alsof ik op een roze wolk leefde. Hij verraste me met dure cadeaus, romantische diners en spontane uitjes. Hij zette me op een voetstuk en liet me voelen alsof ik de enige vrouw ter wereld was. Maar wat ik toen niet wist, was dat dit geen oprechte liefde was. Het was een strategie om me emotioneel afhankelijk van hem te maken.
De man van mijn dromen, of toch niet?
Mijn ex-man was het perfecte voorbeeld van een charismatisch persoon. Hij wist iedereen om zijn vinger te winden met zijn humor en warmte. In het begin voelde het alsof ik eindelijk mijn soulmate had gevonden. Hij leek attent, liefdevol en zorgzaam – een man die alles voor me over had.
Maar naarmate de tijd vorderde, begonnen er kleine scheurtjes te ontstaan in zijn perfecte façade. Hij maakte subtiele opmerkingen die mijn zelfvertrouwen ondermijnden. “Je haar zit vandaag wel anders,” zei hij met een glimlach, alsof het een compliment was. Of: “Ik hou van vrouwen met rondingen,” terwijl hij naar me keek alsof ik niet aan zijn ideaalbeeld voldeed. Deze opmerkingen leken onschuldig, maar ze bleven in mijn hoofd hangen en tastten mijn zelfbeeld aan.
De honeymoonfase: een gecontroleerde illusie
De eerste maanden van onze relatie waren gevuld met liefdevolle gebaren en onvergetelijke momenten. Hij maakte me aan het lachen, gaf me complimenten en liet me geloven dat ik het middelpunt van zijn wereld was. Maar achter deze façade schuilde een gecontroleerde illusie.
Hij gebruikte deze fase om mijn vertrouwen te winnen en me aan hem te binden. Langzaam maar zeker begon hij te veranderen. De lieve woorden maakten plaats voor subtiele kritiek, en zijn aandacht werd selectief en voorwaardelijk. Alles wat ik ooit als een teken van liefde had gezien, bleek een instrument van controle te zijn.
De werkelijke intenties komen naar boven
Voor de buitenwereld bleef mijn ex-man de perfecte partner. Hij wist precies hoe hij zichzelf moest presenteren. Mijn vrienden en familie zagen de cadeaus en de mooie momenten die ik deelde, maar ze zagen niet hoe hij me achter gesloten deuren manipuleerde. Hij was meesterlijk in het scheppen van een perfecte illusie.
Toen hij me ten huwelijk vroeg, zes maanden na het begin van onze relatie, zei ik vol overtuiging ja. Ik geloofde oprecht dat hij mijn droomman was. Maar wat ik niet besefte, was dat zijn snelle huwelijksaanzoek deel uitmaakte van zijn strategie om nog meer controle over mij te krijgen.
De ontmaskering: een donkere realiteit
Na ons huwelijk werd zijn ware aard steeds duidelijker. Hij gaf mij de schuld van alles wat misging, manipuleerde gesprekken en maakte me onzeker over mijn eigen waarnemingen. Als ik hem confronteerde met zijn gedrag, draaide hij het zo dat het leek alsof ik de schuldige was.
Langzaam maar zeker verloor ik mezelf in de relatie. Mijn zelfvertrouwen verdween, en ik begon te geloven dat ik echt niet goed genoeg was. Op mijn dieptepunt besloot ik hulp te zoeken. Een therapeut hielp me inzien dat ik niet gek was en dat zijn gedrag een vorm van emotioneel misbruik was.
De moeilijke weg naar vrijheid
De beslissing om te scheiden was een van de moeilijkste keuzes in mijn leven, maar het was noodzakelijk. Ik moest mezelf opnieuw vinden en mijn eigenwaarde herstellen. Het was een eenzaam en pijnlijk proces, maar ik wist dat ik het moest doen om mijn mentale en emotionele gezondheid te beschermen.
Met de hulp van mijn therapeut begon ik de patronen van zijn manipulatie te herkennen. Ik leerde om weer op mezelf te vertrouwen en mijn eigen grenzen te stellen. Langzaam maar zeker bouwde ik mijn leven opnieuw op, stap voor stap.
Wat ik heb geleerd: waarschuwingen voor anderen
Mijn ervaring heeft me waardevolle lessen geleerd die ik wil delen met anderen:
- Charmante maskers kunnen bedrieglijk zijn: Narcisten weten vaak hoe ze een perfecte buitenkant moeten creëren. Let op subtiele tekenen van manipulatie en controle, zoals gaslighting en subtiele kritiek.
- Blijf trouw aan je intuïtie: Als iets niet goed voelt, is het dat vaak ook niet. Vertrouw op je instincten en wees niet bang om hulp te zoeken.
- Zelfliefde is essentieel: Laat je waarde niet bepalen door de mening of goedkeuring van een ander. Je bent genoeg, precies zoals je bent.
- Zoek professionele hulp: Als je je gevangen voelt in een giftige relatie, kan therapie een cruciale stap zijn naar herstel en vrijheid.
Een nieuw begin
Mijn leven is nu heel anders dan het was toen ik met mijn ex-man samen was. Hoewel het moeilijk was, ben ik dankbaar voor de lessen die ik heb geleerd. Ik heb mijn kracht en onafhankelijkheid teruggevonden en ben vastbesloten om anderen te helpen die in een vergelijkbare situatie zitten.
Mijn verhaal is een herinnering dat we allemaal de kracht hebben om ons leven opnieuw op te bouwen, ongeacht hoe diep we zijn gevallen. Het is nooit te laat om jezelf te bevrijden van een situatie die je niet langer dient en een leven te creëren dat gebaseerd is op liefde, respect en zelfacceptatie.
Algemeen
Wat niemand zag aankomen: Marco Borsato (58) en ex-vrouw Leontine geven hun relatie een tweede kans
Niemand had dit scenario vooraf durven schetsen. Na jaren van stilte, afstand en zichtbaar verdriet lijkt er voorzichtig opnieuw beweging te komen tussen Marco Borsato en zijn ex-vrouw Leontine Ruiters. Niet als groot publiek gebaar, niet met verklaringen of interviews, maar in stilte, ver weg van camera’s en headlines.
Volgens bronnen uit hun omgeving hebben Marco en Leontine besloten om opnieuw met elkaar in gesprek te gaan. Niet om het verleden uit te wissen of te herschrijven, maar om te onderzoeken of er – na alles wat er is gebeurd – nog ruimte is voor wederzijds begrip, menselijk contact en misschien zelfs verzoening op een andere manier dan voorheen.
Van breuk naar voorzichtig contact
De breuk tussen Marco en Leontine was jarenlang een van de meest besproken relatie-eindes in Nederland. Niet alleen vanwege hun bekendheid, maar vooral omdat hun leven samen plotseling onder een vergrootglas kwam te liggen. Waar ze ooit samen symbool stonden voor stabiliteit en gezin, volgden jaren van afstand, afzondering en persoonlijke worstelingen.
Na Marco’s recente vrijspraak in een langlopende juridische kwestie koos hij zichtbaar voor rust. Geen interviews, geen media-optredens, geen publieke uitleg. Volgens mensen in zijn omgeving lag de focus volledig op herstel: mentaal, emotioneel en menselijk. Juist in die periode zou het contact met Leontine langzaam zijn hersteld.
Niet als romantische toenadering, zo benadrukken insiders, maar als een gesprek tussen twee mensen die een groot deel van hun leven hebben gedeeld – en daar ook de littekens van dragen.
“Het was geen romantisch moment,” vertelt iemand die hen goed kent.
“Het was gewoon menselijk. Twee mensen die veel hebben meegemaakt en elkaar opnieuw probeerden te begrijpen.”
Leontine’s rol: afstand én nabijheid
Dat Leontine nu weer voorzichtig dichterbij lijkt te komen, roept vragen op. Zij koos de afgelopen jaren bewust voor afstand, niet alleen van Marco, maar ook van de publieke discussie rondom hem. Haar focus lag op bescherming: van haar kinderen, van haar eigen mentale balans en van haar privéleven.
Juist die houding maakte haar keuze om nu opnieuw contact toe te laten des te opvallender. Volgens ingewijden spreken Marco en Leontine elkaar inmiddels regelmatig. Niet dagelijks, niet intensief, maar wel open en zonder verwijten.
Er zijn geen afspraken, geen verwachtingen, geen labels. Alleen gesprekken.
“Ze willen niets forceren,” klinkt het.
“Maar ze sluiten ook niets uit.”
Geen sprookje, geen ontkenning
Wie bij dit verhaal denkt aan een romantische comeback of een groots herenigingsmoment, wordt bewust afgeremd. Dit is geen sprookje, geen publieke verzoening en zeker geen poging om het verleden te ontkennen of te minimaliseren.
Integendeel: volgens mensen rondom het duo wordt juist erkend dat het verleden altijd onderdeel zal blijven van wie ze zijn – individueel én samen. Dat maakt deze nieuwe fase kwetsbaar, maar ook eerlijker dan ooit.
“Ze kijken vooruit,” zegt een bekende,
“maar ze doen dat mét het verleden, niet ondanks.”
Het contact zou daarom vooral draaien om begrip, respect en het opnieuw afstemmen van wat mogelijk is binnen de realiteit van nu.
Publieke verdeeldheid
Zoals te verwachten valt, zorgen de berichten over hernieuwd contact voor verdeeldheid onder het publiek. Op sociale media lopen de reacties sterk uiteen. Sommigen zien het als een logisch gevolg van alles wat Marco en Leontine samen hebben gedeeld: een huwelijk, een gezin, een geschiedenis die niet zomaar verdwijnt.
Anderen reageren juist kritisch en emotioneel. Zij vinden het idee van toenadering moeilijk te begrijpen en spreken over wonden die volgens hen nooit volledig helen.
“Liefde kent geen rechtbank,” schrijft een volger.
“Maar sommige littekens blijven,” reageert een ander.
Die uiteenlopende meningen lijken Marco en Leontine echter nauwelijks te beïnvloeden. Volgens insiders kiezen ze juist bewust voor stilte en afstand tot de buitenwereld, om te voorkomen dat publieke opinie hun persoonlijke proces stuurt.
Rust boven alles
Wat in alle verhalen terugkomt, is de nadruk op rust. Geen interviews, geen gezamenlijke optredens, geen publieke verklaringen. Alles wat gebeurt, gebeurt buiten beeld. Dat is een bewuste keuze, zeggen mensen uit hun omgeving.
Na jaren waarin elk detail werd geanalyseerd, lijkt juist de afwezigheid van aandacht ruimte te creëren voor iets nieuws – of in elk geval iets oprechter.
Of deze hernieuwde band uiteindelijk zal uitgroeien tot een diepere verzoening, een blijvende vriendschap of simpelweg een respectvolle verstandhouding, is op dit moment onmogelijk te voorspellen. Zelfs voor henzelf.
Een open einde
Wat vaststaat, is dat het feit dat Marco na alles opnieuw contact zoekt met Leontine geen toeval is. Het wijst op de kracht van gedeelde geschiedenis, maar ook op de menselijke behoefte aan begrip en erkenning, juist na zware jaren.
Dit verhaal is nog lang niet afgerond. Misschien groeit het uit tot iets blijvends, misschien blijft het bij voorzichtig contact. Wat de uitkomst ook wordt, één ding is duidelijk: dit proces verloopt langzaam, kwetsbaar en zonder garanties.
En misschien is dat, na alles wat er is gebeurd, precies zoals het moet zijn.