Algemeen
Een kandidaat uit Winter vol Liefde ligt op sterven 😭
Zeven maanden geleden kreeg Winter Vol Liefde-deelnemer Maarten van Gent slecht nieuws. Artsen vertelden hem dat hij alvleesklierk*nker heeft en nog maar drie maanden te leven had. Toch blijft hij opvallend kalm onder zijn situatie. “Ik maak me er totaal niet druk om,” zegt hij in een openhartig interview met Story.
Een keiharde diagnose
Toen Maarten te horen kreeg dat hij ongeneeslijk z!ek was, stond zijn wereld even stil. Toch koos hij ervoor om zijn leven niet door angst te laten bepalen. “Mensen zeggen tegen me dat ik moet v*chten, maar daar heb ik geen boodschap aan,” zegt hij. “Ik geloof niet in v*chten tegen k*nker. Wat komt, dat komt.”
Zijn nuchtere houding is iets wat kijkers van Winter Vol Liefde al eerder opviel. Hij was een man van weinig woorden en hield zijn emoties vaak voor zichzelf. In het programma kwam hij soms wat afstandelijk over, en datzelfde lijkt nu het geval te zijn bij zijn z!ekte.
“Veel mensen zeggen: ‘Sterkte,’ maar ik begrijp niet goed waarom,” vertelt hij. “Wat moet ik doen met sterkte wensen? Met d00dgaan? Ze bedoelen het vast goed, maar voor mij heeft het geen zin.”
Een onverwachte behandeling
In eerste instantie zag Maarten er geen nut in om een behandeling te starten. Hij wilde geen zware chemotherapie ondergaan om zijn leven een paar maanden te rekken. Toch dachten zijn zonen Jan Aare (29) en Robin (20), en hun moeder Piret daar anders over. Zij drongen erop aan dat hij toch een poging zou wagen.
Uiteindelijk besloot Maarten mee te gaan in hun wens en startte hij een chemokuur. “Ik deed het vooral voor hen,” geeft hij toe. “Ze hadden er veel moeite mee en wilden niet dat ik zomaar opgaf.”
De kans op succes was klein, maar tot ieders verrassing sloeg de behandeling enigszins aan. Zijn gezondheid stabiliseerde, en hij kreeg meer tijd dan aanvankelijk werd verwacht. Toch koos Maarten er na een paar maanden voor om te stoppen met de chemo. “Ik zag er het nut niet meer van in,” legt hij uit. “Ik voelde me zwak en misselijk, en het leverde me niets op.”
Leven met de d00d in zicht
Sinds zijn diagnose is Maarten dertig kilo afgevallen, maar zijn nuchterheid heeft hij niet verloren. “Mijn enige zorg is dat ik geen pijn wil lijden,” zegt hij. Gelukkig heeft hij daarvoor medicatie. “Ik heb oxycodon en die pillen helpen goed.”
Hij maakt zich niet druk over zijn eigen lot, maar wel over het verdriet dat hij achterlaat. “Voor mijn dierbaren is dit veel erger dan voor mij,” vertelt hij. “Zij moeten straks zonder mij verder, en dat is moeilijk. Maar ik probeer hen zo goed mogelijk voor te bereiden.”
Ondertussen krijgt hij veel steunbetuigingen van mensen om hem heen. De reacties zijn hartverwarmend, maar soms ook lastig. “Mensen hebben vaak meer moeite met mijn situatie dan ikzelf,” merkt hij op. “Ze weten niet goed wat ze moeten zeggen.”
Winter Vol Liefde: geen liefde, wel prachtige beelden van Estland
Zijn deelname aan Winter Vol Liefde leverde hem uiteindelijk geen relatie op. Vrouwen vonden hem afstandelijk en moeilijk te peilen. Zelf kijkt hij er niet rouwig op terug. “Ik wist van tevoren dat het lastig zou worden,” zegt hij.
Voor Maarten draaide het avontuur niet alleen om de liefde. “Ik wilde vooral Estland laten zien,” vertelt hij. “Het is een prachtig land en ik hoop dat mensen door het programma nieuwsgierig zijn geworden.”
Hij kijkt met tevredenheid terug op zijn deelname, ook al vond hij niet de ware liefde. “Het was een mooie ervaring. Ik heb mezelf laten zien zoals ik ben, zonder fratsen.”
Rust vinden in de laatste fase
Met de tijd die hij nog heeft, probeert Maarten zo normaal mogelijk te leven. Hij brengt tijd door met zijn familie, geniet van de kleine dingen en blijft in zijn geliefde Estland. “Ik voel me hier thuis. Hier wil ik mijn laatste dagen doorbrengen.”
Zijn nuchtere instelling helpt hem om het onvermijdelijke te accepteren. “Ik heb een mooi leven gehad,” zegt hij. “En als het straks voorbij is, dan is het voorbij.”
Zijn verhaal is er een van acceptatie, liefde en loslaten. Ondanks de zware diagnose blijft hij trouw aan zichzelf. Voor Maarten draait het niet om v*chten tegen het onvermijdelijke, maar om het waarderen van wat er nog is. En dat is misschien wel de krachtigste boodschap die hij achterlaat.
Een ongemakkelijk televisiemoment kan soms groter worden dan bedoeld. Dat bleek donderdagavond opnieuw in het programma Vandaag Inside, waar een interviewfragment met Lidewij de Vos, de nieuwe leider van Forum voor Democratie, uitgebreid werd besproken. Wat begon als een korte terugblik op een straatinterview, groeide uit tot een breed debat over politieke voorbereiding, mediavaardigheid en de druk die op jonge partijleiders rust.
Het interview dat bleef hangen
De aanleiding was een gesprek dat De Vos eerder had met Jeanneau van Beurden. In dat interview werd haar gevraagd naar het besluit van Forum voor Democratie om de toespraak van de Oekraïense president Volodymyr Zelensky in de Tweede Kamer te boycotten. De partij vond het ongepast dat Kamerleden geen vragen konden stellen tijdens zijn optreden.
Van Beurden stelde een ogenschijnlijk eenvoudige vervolgvraag: stel dat er wél ruimte was geweest voor vragen, wat had De Vos dan aan Zelensky willen vragen? Het antwoord bleef uit. De Vos begon te twijfelen, zocht naar woorden en probeerde zelfs haar assistent te betrekken bij het formuleren van een antwoord. Het fragment duurde bijna een minuut, waarin het vooral stiltes en aarzelingen waren die de toon zetten.
Van fragment naar gespreksonderwerp
In Vandaag Inside werd het fragment uitgebreid getoond. Presentator Wilfred Genee leidde het onderwerp in en nodigde zijn tafelgenoten uit om hun mening te geven. Dat zorgde voor een mix van milde observaties, scherpe kritiek en cynische opmerkingen, zoals kijkers van het programma gewend zijn.
Johan Derksen trapte af met een relativerende maar kritische analyse. Volgens hem heeft Forum voor Democratie met De Vos electorale winst geboekt ten opzichte van haar voorganger Thierry Baudet, maar plaatst hij tegelijkertijd vraagtekens bij haar optreden in onverwachte situaties. “Ze is intelligent,” stelde hij, “maar als ze onverwachts een vraag krijgt, raakt ze het spoor bijster. Dat oogt dan wat onbeholpen.”
Begrip en twijfel aan tafel
Aanvankelijk klonk er ook begrip. Genee merkte op dat iedereen weleens kan struikelen over een vraag. Renske Leijten, die als gast aan tafel zat, sloot zich daarbij aan. Zij wees erop dat live of onverwachte interviews soms lastig zijn, zeker als de vraag niet letterlijk is voorbereid.
Maar dat begrip had grenzen. Leijten benadrukte dat De Vos in dit geval juist wíst waar het interview over zou gaan. “Als je een groot politiek statement maakt door ergens niet bij te zijn,” zei ze, “dan moet je voorbereid zijn op de vraag: waarom, en wat had je anders gedaan?” Volgens haar hoort het bij het vak van politicus om zulke vragen te kunnen beantwoorden, zeker wanneer ze voorspelbaar zijn.
Een tweede kans die weinig opleverde
Het programma liet zien dat Van Beurden De Vos later in het interview nog een tweede kans gaf om haar antwoord te formuleren. Ook toen bleef het antwoord abstract. De Vos sprak vooral over het belang van debat en wederhoor, zonder concreet te benoemen welke vraag zij Zelensky had willen stellen.
Dat zorgde voor verdere irritatie aan tafel. René van der Gijp reageerde met zijn bekende ironie en vroeg zich hardop af of er nog een derde poging zou volgen. Voor hem was het duidelijk: dit was geen klein foutje, maar een moment dat laat zien hoe lastig politieke communicatie kan zijn als de voorbereiding tekortschiet.
Politiek en mediadruk
Het fragment en de reacties daarop raakten aan een breder thema: hoe zwaar de mediadruk is voor jonge of relatief nieuwe partijleiders. De Vos staat nog maar kort aan het roer van Forum voor Democratie en wordt vrijwel dagelijks geconfronteerd met kritische vragen, media-optredens en publieke verwachtingen.
Leijten bracht dat punt ook in. Ze gaf aan dat ze zelf in haar politieke carrière ook momenten had gehad waarop ze stuntelde voor de camera. “Maar,” voegde ze eraan toe, “je leert ervan. Alleen moet je bij zo’n principieel standpunt wel voorbereid zijn.”
Derksen bleef sceptisch. Volgens hem was dit niet de eerste keer dat De Vos moeite had met spontane vragen. Dat roept volgens hem de vraag op of ze voldoende media-getraind is voor haar rol als partijleider.
Publieke reacties en politieke gevolgen
Na de uitzending werd het fragment opnieuw veel gedeeld op sociale media. Sommige kijkers vonden de kritiek overdreven en wezen erop dat De Vos nog in een leerfase zit. Anderen zagen het juist als bevestiging dat Forum voor Democratie moeite heeft om inhoudelijk sterk over te komen in interviews.
Het incident laat zien hoe één moment kan uitgroeien tot een breed besproken onderwerp, zeker in een tijd waarin fragmenten razendsnel worden verspreid. Voor De Vos betekent het waarschijnlijk dat toekomstige interviews met nog meer aandacht worden gevolgd — door journalisten én door critici.
Meer dan een uitglijder?
Of dit moment grote politieke gevolgen zal hebben, is de vraag. Voorlopig lijkt het vooral een leermoment. Tegelijkertijd benadrukt het hoe belangrijk voorbereiding en helderheid zijn in de politiek. Een standpunt innemen is één ding, het overtuigend uitleggen een ander.
Zoals Van der Gijp het samenvatte aan tafel: “Dit is je vak.” Die uitspraak vat misschien wel de kern samen van het hele debat. In de politieke arena telt niet alleen wat je vindt, maar ook hoe je dat onder woorden brengt — zeker als de camera draait.
Voor Lidewij de Vos zal dit fragment voorlopig nog blijven opduiken. Of het haar sterker maakt in toekomstige optredens, zal de komende tijd moeten blijken. Eén ding is zeker: in het huidige medialandschap krijgt niemand nog het voordeel van de twijfel zonder dat het publiek meekijkt.