Algemeen
De jurk van Hélène Hendriks gaf nogal wat prijs tijdens Hélène’s Oudejaarsborrel: ‘Zo ordinair!’
Allereerst de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar! We beginnen 2025 met een terugblik op de gezellige oudejaarsborrel die Hélène Hendriks gisteravond organiseerde. Tijdens deze speciale uitzending, samen met de vaste gezichten van ‘Vandaag Inside’ en ‘De Oranjezondag’, werd het afgelopen jaar uitgebreid besproken.
Daarnaast ontving Hélène verschillende gasten die in 2024 om bijzondere redenen het nieuws hebben gehaald. Een van de hoogtepunten van de avond was het optreden van Gio Swikker, die zijn populaire hit live in de studio zong.
Hoogtepunten van de avond
De oudejaarsborrel kende verschillende memorabele momenten. Een daarvan was ongetwijfeld de outfit van Hélène Hendriks. De blonde presentatrice, bekend om haar stijlvolle verschijning, had opnieuw een prachtige jurk gekozen die voor de nodige gespreksstof zorgde.
Tijdens de kerstdagen zagen we al dat Hélène een voorliefde heeft voor opvallende outfits, zoals tijdens het evenement ‘De Bevers Vieren Kerst’ in Ahoy, Rotterdam. Hier verraste ze het publiek met een mooie outfit én een zangoptreden. Ze bracht het nummer ‘Kleine Vogel’ ten gehore, en hoewel haar zangkunsten verrassend positief werden ontvangen, draait het bij Hélène natuurlijk vooral om haar uitstraling.
Hélène straalt in gewaagde outfit
Tijdens de oudejaarsborrel wist Hélène opnieuw alle ogen op zich gericht te krijgen met een opvallende jurk. Het jurkje, dat perfect haar slanke figuur benadrukte, trok zowel lof als kritiek.
Veel kijkers vonden de outfit prachtig, maar er waren ook mensen die het “te gewaagd” of “ordinair” noemden. Op sociale media werd er flink over gediscussieerd.
- Yvonne liet in een reactie weten: “Lelijke jurk, ordinaire outfit. Dit ben ik niet gewend van Hélène!”
- Jolanda was het daar volledig mee eens: “Ik had juist meer klasse verwacht.”
- Erik, daarentegen, kwam voor Hélène op: “Niet zo jaloers… Dit is een prachtige jurk die ze prima kan dragen!”
Ondanks de verdeelde reacties waren veel fans het erover eens dat Hélène er opnieuw fantastisch uitzag. De discussie over haar outfit heeft ervoor gezorgd dat het jurkje inmiddels een trending onderwerp is geworden.
Hélène’s invloed op modetrends
Hélène Hendriks heeft de laatste jaren niet alleen naam gemaakt als presentatrice, maar ook als mode-icoon. Haar outfits, vaak elegant met een vleugje gewaagdheid, weten altijd de aandacht te trekken.
Of het nu een chique kerstoutfit is of een sprankelende jurk tijdens een oudejaarsborrel, Hélène weet hoe ze een statement moet maken. Haar keuze voor opvallende jurkjes lijkt een trend te worden, waarbij ze laat zien dat mode niet alleen draait om wat je draagt, maar vooral om hoe je het draagt.
Muzikale intermezzo’s en gezelligheid
Naast de mode-discussie zorgden ook de muzikale momenten voor hoogtepunten tijdens de oudejaarsborrel. Gio Swikker, die in 2024 doorbrak met zijn hit, trad op in de studio en bracht een feestelijke sfeer met zich mee. Het optreden werd enthousiast ontvangen door het publiek en zette de toon voor een gezellige afsluiting van het jaar.
Hélène zelf was zichtbaar in haar element. Met haar charmante glimlach en ontspannen houding wist ze een warme sfeer te creëren, waarin zowel haar gasten als de kijkers thuis zich welkom voelden. Het was duidelijk dat de presentatrice niet alleen geniet van haar werk, maar ook van het samenzijn met collega’s en vrienden tijdens zulke speciale momenten.
Discussie op sociale media
De oudejaarsborrel heeft, zoals inmiddels gebruikelijk bij Hélène, ook online de tongen losgemaakt. Naast de discussie over haar jurk ging het ook over haar rol als gastvrouw en haar uitstraling.
Veel kijkers spraken hun bewondering uit voor de manier waarop ze een balans weet te vinden tussen professionaliteit en spontaniteit. Anderen merkten op dat haar stijl misschien niet voor iedereen is, maar dat ze daar juist haar kracht uit haalt.
Blik op 2025
Met een succesvolle oudejaarsborrel achter de rug kijkt Hélène vooruit naar een veelbelovend nieuw jaar. Haar drukke schema, met projecten zoals ‘Vandaag Inside’ en ‘De Oranjezondag’, belooft opnieuw veel hoogtepunten. Fans kunnen niet wachten om te zien wat ze in 2025 in petto heeft, zowel op professioneel als persoonlijk vlak.
Ondanks de kritische noten blijft één ding zeker: Hélène Hendriks is een van de meest besproken en geliefde gezichten op de Nederlandse televisie. Haar gedurfde keuzes, zowel op het gebied van mode als presentatie, maken haar een inspiratiebron voor velen.
Conclusie
De oudejaarsborrel van Hélène Hendriks was een feestelijke en veelbesproken afsluiting van 2024. Met haar opvallende jurk, haar charmante persoonlijkheid en de gezellige sfeer wist ze opnieuw een blijvende indruk achter te laten.
Hoewel de meningen over haar outfit verdeeld waren, blijft Hélène zichzelf en laat ze zien dat stijl en zelfvertrouwen hand in hand gaan.
Of je nu fan bent van haar jurkjes of niet, één ding is duidelijk: Hélène Hendriks blijft een stralende en invloedrijke verschijning in de Nederlandse mediawereld. En dat belooft veel goeds voor 2025! 🎉
Vrijspraak Marco Borsato leidt tot felle column van Angela de Jong: “Een treurige dag voor slacht0ffers”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Terwijl de rechtbank concludeerde dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was voor de beschuldigingen, laat columnist Angela de Jong in haar nieuwste stuk weten dat de uitspraak volgens haar bittersweet is. Voor de zanger en zijn familie betekent het rust en opluchting, maar volgens haar blijft het vermeende slacht0ffer met lege handen achter. Ze noemt het oordeel van de rechtbank dan ook “een treurige dag”.
“Het recht heeft gezegevierd – zo heet dat dan”
In haar column beschrijft De Jong de uitspraak op een manier die zowel afstandelijk als kritisch klinkt. Ze schrijft dat “het recht heeft gezegevierd”, maar plaatst meteen kanttekeningen. De rechtbank sprak Borsato vrij omdat er onvoldoende steunbewijs was. De Jong benadrukt dat een enkele verklaring in het Nederlandse strafrecht niet genoeg is om tot een veroordeling te komen.
Die juridische realiteit begrijpt ze, zegt ze, maar het maakt de uitkomst volgens haar niet minder pijnlijk:
“Fijn voor Borsato, zijn dierbaren en zijn vrienden, die dit de komende tijd natuurlijk aan alle kanten zullen vieren en uitbuiten in de media. En dat snap ik. Als het mijn vader was, zou ik dat waarschijnlijk ook doen.”
Met deze zin erkent ze dat opluchting vanuit de familie begrijpelijk is, maar tegelijkertijd beschouwt ze het als een dag waarop ook iemand anders, het vermeende slacht0ffer Asmara Thielen, een klap te verwerken krijgt.
“Een slacht0ffer staat met lege handen”
Waar Angela de Jong zich vooral zorgen over maakt, is de bredere boodschap die volgens haar uit de vrijspraak spreekt. Ze schrijft dat het opnieuw laat zien hoe moeilijk het voor slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag kan zijn om gerechtigheid te vinden. Zolang er geen getuigen zijn, geen beeldmateriaal bestaat en een verdachte ontkent, blijft het volgens haar bijna onmogelijk om als aangeefster gehoor te krijgen.
“Zolang er geen getuigen of video-opnames van het misbruik zijn en de dader ontkent, is het jouw woord tegen dat van een ander en heb je geen poot om op te staan.”
Volgens De Jong heeft de nu 26-jarige Asmara Thielen al langer vermoed dat haar verhaal moeilijk voet aan de grond zou krijgen. De columnist stelt dat deze realisatie schrijnend is, zeker omdat de procedure voor haar jarenlang zwaar moet zijn geweest.
De moed van Asmara volgens De Jong
De Jong noemt de aangifte van Asmara “dapper” en verwijst naar de verklaring die haar advocaat, Peter Plasman, tijdens de zittingen voorlas. De tekst raakte haar zichtbaar:
“De verklaring gaf me kippenvel,” schrijft ze.
Ze haalt meerdere passages aan die volgens haar laten zien hoe moeilijk de jaren voor Asmara zijn geweest. Zo beschrijft de verklaring hoe de jonge vrouw jarenlang worstelde met schaamte, onzekerheid en twijfel.
De Jong noemt dat herkenbaar voor veel andere mensen die grensoverschrijdend gedrag melden: gevoelens van schuld, angst en isolatie.
Daarnaast wijst ze op de angst die volgens Asmara speelde rondom haar moeder. Die werkte destijds bij de fanclub van Marco Borsato. Asmara was bang dat haar moeder zou worden ontslagen als zij zou vertellen wat er was gebeurd. Deze angst, schrijft De Jong, zou grote gevolgen voor het gezin hebben kunnen hebben.
“En wie zou haar geloven?” vraagt Asmara
zich in de verklaring hardop af.
Voor Angela de Jong is dat een kernzin: een jonge vrouw die zich
afvraagt of ze op kan boksen tegen de populariteit van een geliefde
artiest.
Volgens haar is de boodschap van Asmara’s verklaring duidelijk: het voelt alsof je je verhaal moet vertellen tegenover iemand die door het hele land bewonderd wordt — en dat maakt het extra zwaar.
Over de rol van de verdediging
In haar column uit De Jong ook kritiek op de verdediging van Borsato, het advocatenduo Carry en Geert-Jan Knoops. Volgens haar heeft de verdediging de moeder van Asmara, Nathalie, op “weinig subtiele wijze” tot dader gemaakt. Daarmee bedoelt ze dat de aandacht in de zaak deels verschoof van het gedrag van de zanger naar de rol van de moeder binnen het verhaal en de totstandkoming van de aangifte.
De Jong schrijft:
“Borsato werd ineens het slacht0ffer. Zo gaat dat dan.”
Zij vindt het opvallend dat de aangeefster weinig vroeg van de rechtbank. Geen financiële compensatie, geen langdurige celstraf, maar alleen erkenning.
Volgens De Jong maakt dat de uiteindelijke uitspraak extra zwaar voor het vermeende slacht0ffer:
“Ze wilde slechts erkenning voor wat haar is aangedaan als piepjong meisje en waar ze nog dagelijks last van had.”
“Met lege handen achterblijven” – een terugkerend patroon?
Angela de Jong plaatst de zaak in een bredere context. Zij stelt dat veel vrouwen die grensoverschrijdend gedrag melden, uiteindelijk zonder erkenning of resultaat achterblijven. Dat is volgens haar niet alleen verdrietig, maar ook een maatschappelijke kwestie waar Nederland nog niet goed raad mee weet.
In haar eigen woorden:
“Maar zoals zoveel vrouwen die seksueel misbruik hebben moeten ondergaan, staat ze nu met lege handen.”
De column eindigt daarmee niet alleen als reflectie op deze specifieke zaak, maar ook als kritiek op een systeem dat volgens haar slacht0ffers weinig ruimte biedt om hun verhaal juridisch bevestigd te krijgen.
De juridische realiteit tegenover emotionele verwachtingen
De uitspraak van de rechtbank in Utrecht draaide om bewijs. Niet om emoties, vermoedens of publieke opinie. Het strafrecht is bedoeld om uitsluitend te veroordelen als er overtuigend bewijs ligt, en dat was hier niet het geval. De rechter concludeerde dat de verklaring van Asmara te algemeen was en onvoldoende concreet om juridisch onderbouwd te worden.
Er waren geen getuigen, geen aanvullend materiaal, geen controleerbare gegevens uit het dagboek en geen onafhankelijke aanwijzingen die de inhoud van de aangifte konden bevestigen.
Juridisch gezien is de beslissing daardoor logisch; emotioneel gezien voelt het voor sommigen pijnlijk. Dat spanningsveld vormt de rode draad in De Jongs column.
Een dag met dubbele lading
De vrijspraak van Marco Borsato is voor veel mensen een moment van opluchting, vooral voor hemzelf en zijn familie. Na zes jaar onzekerheid betekent het een belangrijke stap richting herstel en rust. Tegelijkertijd illustreert Angela de Jong’s column dat een rechterlijke uitspraak ook een andere, veel minder opgeluchte kant kent: die van iemand die het gevoel heeft dat haar verhaal niet geloofd is of niet kon worden bewezen.
En precies dat maakt de gebeurtenis voor De Jong “een treurige dag”.
Conclusie
De vrijspraak van Marco Borsato heeft de juridische wereld duidelijkheid gegeven, maar heeft maatschappelijk juist nieuwe vragen opgeroepen. Hoe gaan we om met meldingen zonder bewijs? Wat betekent erkenning voor slacht0ffers? Hoe groot is de kloof tussen de juridische en de emotionele waarheid?
Angela de Jong legt in haar
column de vinger op die zere plek.
En daarmee is haar bijdrage aan het debat minstens zo veelbesproken
als de uitspraak zelf.