Algemeen
Zoontje Douwe Bob plotseling overleden
Douwe Bob, de geliefde zanger en vader, heeft hartverscheurend nieuws gedeeld via Instagram. Zijn zoontje Gabriël, die vandaag werd geboren, is kort na de geboorte 0verleden. In een emotionele post laat Douwe weten dat zijn wereld volledig is ingestort.
“Onze lieve, kleine Gabriël”
In de post deelt Douwe Bob een foto van een bijzondere tekening met daarop hand- en voetafdrukken in verf, gemaakt ter nagedachtenis aan zijn zoon. Daarin staat de naam Gabriël, een naam die nu een diepgaande betekenis draagt voor Douwe en zijn vriendin Anouk.
Hij schrijft: “Het zou een lentekindje worden, maar het bleek een winterengeltje te zijn. Onze kleine, lieve Gabriël. Geboren en 0verleden op 30-12-2024.”
De pijn in zijn woorden is voelbaar. Dit onverwachte en zware verlies heeft de zanger en zijn gezin diep geraakt.
Massale steun op sociale media
Onder de post stromen de condoleances binnen van fans, vrienden en volgers. De steun is overweldigend, met duizenden mensen die hun medeleven betuigen aan Douwe en Anouk.
Een volger schrijft: “Wat afschuwelijk. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.” Een ander voegt toe: “Gecondoleerd met het verlies van jullie lieve zoon. Woorden schieten tekort.”
De reacties tonen de enorme steun voor Douwe en zijn gezin, die nu een van de moeilijkste momenten uit hun leven doormaken.
Douwe als trotse vader
Dit verdrietige nieuws komt niet lang nadat Douwe Bob en Anouk bekendmaakten dat ze opnieuw in verwachting waren. Eind oktober deelden ze vol trots dat hun gezin zou worden uitgebreid met een nieuw kindje.
Douwe is al vader van drie kinderen. Zijn zoontje Elias werd geboren in mei 2022, als eerste kindje van hem en Anouk. Daarvoor, in december 2021, werd hij vader van dochter Bobby Lou. In dezelfde maand werd ook zijn tweede dochter, Ziggy, geboren bij een andere vrouw.
Douwe heeft altijd gesproken over het vaderschap als een van de grootste vreugdes in zijn leven. Het verlies van Gabriël is dan ook onbeschrijflijk zwaar voor de zanger, die zijn kinderen altijd met liefde en trots omarmt.
Een zware en onwerkelijke tijd
Hoewel Douwe en Anouk de afgelopen jaren veel mooie momenten hebben meegemaakt als gezin, zullen de komende weken en maanden in het teken staan van rouw en verwerking. Het 0verlijden van Gabriël, zo kort na zijn geboorte, is een tragische gebeurtenis die diepe littekens zal achterlaten.
Het is een pijn die bijna niet in woorden te vatten is: de vreugde van een nieuwe geboorte, direct gevolgd door het hartverscheurende verlies van een kindje.
De kracht van steun
In tijden van verdriet is steun van buitenaf belangrijk. Fans blijven massaal liefde en sterkte wensen sturen naar Douwe en zijn gezin. Sommigen delen hun eigen verhalen van verlies, terwijl anderen simpelweg laten weten dat ze er zijn.
Het verlies van Gabriël herinnert ons eraan hoe kostbaar en fragiel het leven is. Het toont ook de kracht van gemeenschap en hoe mensen samenkomen om elkaar te steunen in tijden van verdriet.
Woorden schieten tekort
Douwe’s bericht en de reacties daarop maken duidelijk dat woorden soms tekortschieten in een situatie als deze. Het verlies van een kind is een van de zwaarste ervaringen die een ouder kan meemaken. Het is een verdriet dat alleen tijd en liefde kunnen verzachten.
Herinnering aan Gabriël
Met de tekening van Gabriël’s kleine hand- en voetafdrukken heeft Douwe een tastbare herinnering aan zijn zoon gedeeld. Dit ontroerende gebaar toont de liefde en het verdriet die hij en Anouk voelen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een moment van reflectie
Voor iedereen die het nieuws leest, is dit een moment van reflectie en empathie. Het herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om de mensen van wie we houden te koesteren. Het leven is kwetsbaar, en elke dag samen is een geschenk.
Douwe en Anouk zullen nu tijd nodig hebben om te rouwen en hun verlies te verwerken. De steun van hun naasten en de warme woorden van duizenden fans zullen hopelijk een klein lichtpuntje bieden in deze donkere dagen.
Steun voor Douwe en Anouk
Wij wensen Douwe Bob, Anouk en hun gezin alle kracht en liefde toe in deze moeilijke tijd. Laat een lieve reactie achter om hen te steunen en laat zien dat ze er niet alleen voor staan.
Rust zacht, kleine Gabriël. ❤️
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”