Algemeen
Zo nipt was het voor Tom Waes: 40 minuten behandeld op snelweg en een politiewagen vanuit Nederland voor zijn zoon
Zo Nipt Was Het Voor Tom Waes: 40 Minuten Behandeling op de Snelweg en Hulp uit Nederland Voor Zijn Zoon
De zware cr*sh van Tom Waes (56) afgelopen weekend heeft diepe indruk gemaakt. De Vlaamse televisiepresentator reed met zijn oldtimer Porsche frontaal tegen een botsabsorbeerder, een pijlwagen met een stootkussen, op de Antwerpse snelweg. Het 0ngeval vond plaats ter hoogte van kilometerpaal 13.3, en de situatie was dusdanig ernstig dat h*lpdiensten maar liefst veertig minuten nodig hadden om hem te stabiliseren. Toch lijkt Tom, bekend om zijn vele avonturen, het 0ngeluk te 0verleven. Dit is een reconstructie van de nacht die bijna fataal afliep voor Vlaanderens bekendste tv-gezicht.
Het 0ngeval
Het ging mis op de Antwerpse Ring, richting Gent, net na middernacht. Tom Waes reed met zijn geliefde oldtimer Porsche, een wagen die hij al jaren koestert, toen hij plotseling op een pijlwagen knalde. De botsabsorbeerder stond daar vanwege wegwerkzaamheden, maar het lijkt erop dat Tom de wagen te laat opmerkte.
Volgens getuigen reed de Porsche op dat moment niet met overdreven snelheid, maar de klap was desondanks enorm. Het voertuig werd volledig verwoest, en Tom zat bekneld in het wr*k. De h*lpdiensten arriveerden snel en troffen een kritieke situatie aan. “Tom was buiten bewustzijn en zijn toestand was levensbedre!gend,” aldus een woordvoerder van de federale p0litie.
40 Minuten op de Snelweg
De h*lpdiensten waren maar liefst veertig minuten bezig om Tom uit zijn auto te bevrijden en zijn situatie te stabiliseren. Het dak van zijn Porsche moest volledig worden verwijderd om hem uit de wagen te halen. Ter plekke begonnen de h*lpverleners met rean!matie, terwijl een tra*mahelikopter standby werd gehouden. “We hebben alles op alles gezet,” vertelde een van de br*ndweermannen later. “Zijn toestand was kritiek, maar we wisten dat snelheid essentieel was.”
Eenmaal bevrijd werd Tom met spoed naar het Universitair Z!ekenhuis Antwerpen gebracht. Zijn familie werd direct op de hoogte gesteld, en de ernst van de situatie werd duidelijk gemaakt. De eerste berichten spraken van meerdere b0tbreuken en intern l*tsel. Ondanks de ernst van zijn verw0ndingen werd zijn toestand in de loop van de ochtend als stabiel omschreven.
Hulp uit Nederland voor Zijn Zoon
Naast de medische inspanningen werd ook een emotionele 0peratie op gang gezet. Toms oudste zoon bevond zich op dat moment in Nederland en kreeg ’s nachts het nieuws te horen. Omdat de situatie aanvankelijk levensbedre!gend leek, werd besloten dat hij zo snel mogelijk naar Antwerpen moest worden gebracht.
De Belgische p0litie schakelde hiervoor hun Nederlandse collega’s in. Een p0litiewagen bracht Toms zoon met spoed naar het z!ekenhuis, zodat hij bij zijn vader kon zijn. Dit gebaar benadrukt hoe ernstig de situatie werd ingeschat in de eerste uren na het 0ngeval.
Wat Ging Er Mis?
Hoewel het exacte oorzaak van het 0ngeval nog wordt onderzocht, lijkt het erop dat Tom de pijlwagen niet of te laat heeft opgemerkt. De botsabsorbeerder stond opgesteld vanwege geplande wegwerkzaamheden. Het parket van Antwerpen heeft laten weten dat ze de omstandigheden van het 0ngeval grondig onderzoeken. Er is geen sprake van betrokkenheid van alcohol of drugs, maar vermoeidheid wordt niet uitgesloten.
Een wegwerker die bij de pijlwagen betrokken was, liep lichte verw0ndingen op, maar raakte niet ernstig gew0nd. “Het had veel erger kunnen aflopen,” aldus een woordvoerder van de wegbeheerder. “Tom Waes heeft geluk gehad dat hij in een auto zat met goede veiligheidsvoorzieningen, anders hadden we hier wellicht een ander verhaal verteld.”
De Man Met Negen Levens
Tom Waes staat bekend om zijn avontuurlijke geest en durf. Als presentator van programma’s zoals Reizen Waes en Undercover heeft hij de wereld rondgereisd en zich vaak in risicovolle situaties bevonden. Ironisch genoeg vond dit 0ngeval plaats op een relatief rustige Belgische snelweg.
Vrienden en collega’s noemen hem liefkozend “de man met negen levens.” Actrice Anna Drijver, zijn collega in de serie Undercover, reageerde geschokt maar optimistisch. “Tom heeft al zoveel meegemaakt. Hij is een vechter en ik geloof erin dat hij hier ook bovenop komt.”
Frank Lammers, eveneens bekend van Undercover, gaf aan hoezeer het nieuws hem raakte. “Je denkt altijd dat zoiets hem niet kan overkomen, maar het laat zien hoe kwetsbaar we allemaal zijn.”
Reacties van Familie en VRT
De familie van Tom heeft via de VRT een verklaring gegeven: “Tom is inmiddels bij bewustzijn, ademt zelfstandig en heeft ons gesproken. Zijn toestand is nog steeds ernstig, maar we zijn dankbaar dat hij uit levensgeva*r is. We vragen respect en privacy in deze moeilijke tijd.”
De VRT, de omroep waarvoor Tom veel van zijn programma’s maakt, deelde eveneens een bericht van steun. “Tom is een icoon in de Belgische televisie en een geliefde collega. Onze gedachten zijn bij hem en zijn familie.”
De Nasleep
Hoewel Tom nu stabiel is, staat hem een lange weg van herstel te wachten. Het is nog onduidelijk hoe zijn verw0ndingen zijn werk en toekomstige projecten zullen beïnvloeden. Zijn team heeft laten weten dat alle geplande opnames voor Reizen Waes voorlopig zijn uitgesteld.
Zijn manager gaf aan dat de gezondheid van Tom de hoogste prioriteit heeft. “We zijn dankbaar voor de steun die we van alle kanten ontvangen. Het is hartverwarmend om te zien hoeveel mensen met hem meeleven.”
Een Levensles
Het 0ngeval van Tom Waes herinnert ons eraan hoe snel het leven kan veranderen. Ondanks alle gevaren die hij tijdens zijn avonturen heeft doorstaan, bracht een 0ngeluk op een bekende snelweg hem in levensgeva*r. Het incident benadrukt ook het belang van verkeersveiligheid en de noodzaak om altijd alert te blijven, hoe ervaren of voorzichtig je ook bent.
Tom Waes heeft eerder bewezen een doorzetter te zijn, en zijn fans hebben er alle vertrouwen in dat hij ook deze uitdaging zal overwinnen. Voor nu blijft het afwachten hoe zijn herstel zal verlopen, maar één ding is zeker: België hoopt hun geliefde avonturier snel weer gezond en wel terug te zien.
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.