Algemeen
Uitgelekt: zoveel geld krijgt Rico Verhoeven voor een avondje knokken
Gisteravond boekte Rico Verhoeven een indrukwekkende overwinning op Levi Rigters, waarmee hij zijn wereldtitel voor de 21e keer op rij wist te verdedigen. Het was een spannend gevecht dat de vechtkunst van de 35-jarige kickbokser opnieuw in de schijnwerpers zette. Toch rijst bij fans niet alleen de vraag hoe lang Rico nog in de ring zal staan, maar ook wat hij eigenlijk verdient per partij. Verrassend genoeg is dat bedrag relatief bescheiden in vergelijking met de inkomsten van bokssensatie Jake Paul.
Verhoeven vs. Rigters: Een beladen avond in Arnhem
Het Gelredome in Arnhem was tot de nok toe gevuld met ruim 20.000 toeschouwers die reikhalzend uitkeken naar het gevecht tussen Rico Verhoeven en uitdager Levi Rigters. Het publiek kreeg waar voor zijn geld, want Rigters gaf in de eerste rondes verrassend goed tegenstand. In tegenstelling tot eerdere partijen van Verhoeven, waar de uitslag vaak al snel vast leek te staan, bleef het gevecht tot de vierde ronde spannend.
In de vierde ronde toonde Rico echter waarom hij al meer dan tien jaar ongeslagen is. Zijn ervaring, techniek en fysieke kracht waren simpelweg te veel voor Rigters, die nauwelijks meer in het spel voorkwam. Ondanks zijn nederlaag kreeg Rigters veel respect van het publiek, mede vanwege zijn mentale veerkracht. Slechts een week voor het gevecht verloor hij zijn vader, maar toch stond hij met vastberadenheid in de ring. Zijn emotionele opkomst en strijdlust maakten indruk.
Wat verdient Rico Verhoeven?
Hoewel Rico Verhoeven bekendstaat als een van de beste kickboksers ter wereld, zijn zijn inkomsten relatief bescheiden in vergelijking met die van boksers in andere disciplines. Volgens insiders verdient Rico ongeveer €200.000 per wedstrijd wanneer het gaat om standaardgevechten. Bij grotere partijen, zoals titelgevechten, loopt dit bedrag op tot ongeveer €500.000.
Hoewel dat een aanzienlijk bedrag is, verbleekt het naast de bedragen die sterren als Jake Paul verdienen. De Amerikaanse bokser, die bekendstaat om zijn bombastische shows en controversiële persoonlijkheid, verdient gemakkelijk tientallen miljoenen dollars per gevecht. Om een vergelijkbaar bedrag te verdienen, zou Rico bijna veertig keer de ring in moeten stappen.
Verschil in beloning: Kickboksen vs. Boksen
Het verschil in inkomsten is te verklaren door de uiteenlopende populariteit van de sporten. Kickboksen is wereldwijd minder groot dan boksen en trekt daardoor minder sponsoren, prijzengeld en uitzendrechten. Terwijl boksen regelmatig prime time wordt uitgezonden op grote Amerikaanse netwerken, heeft kickboksen een kleiner bereik en minder commerciële mogelijkheden.
Rico heeft zich hier eerder over uitgesproken. Hij vindt dat kickboksen meer waardering verdient, niet alleen vanwege de fysieke intensiteit, maar ook vanwege de complexiteit van de sport. “Mensen denken dat het alleen om vechten gaat, maar het is zoveel meer. Het is een mix van techniek, strategie en doorzettingsvermogen,” aldus Rico in een eerder interview.
Levi Rigters: De opkomende ster
De tegenstander van Rico, Levi Rigters, verdiende aanzienlijk minder aan het gevecht. Als relatieve nieuwkomer in de kickbokswereld heeft hij nog niet dezelfde status of inkomsten als Verhoeven. Zijn prestatie tegen de regerende kampioen was echter indrukwekkend en bevestigde zijn potentieel als toekomstige ster in de sport. Rigters zal ongetwijfeld meer kansen krijgen om zich te bewijzen en daarmee zijn inkomsten te verhogen.
Is het einde van Rico’s carrière in zicht?
Na zijn overwinning liet Rico doorschemeren dat zijn carrière misschien niet lang meer zal duren. Hoewel hij met zijn 35 jaar nog fit is en uitstekende prestaties levert, lijkt hij te overwegen om binnenkort afscheid te nemen van de ring. “Ik heb nog een contract tot 2026, maar ik denk dat het einde in zicht is,” zei hij in een interview na de wedstrijd.
Rico benadrukte dat hij zijn carrière op een hoogtepunt wil afsluiten. “Ik wil nog een paar mooie gevechten doen, maar ik wil niet doorgaan tot het moment dat ik niet meer op mijn best ben. Ik wil stoppen terwijl ik nog de beste ben.”
Wat brengt de toekomst voor Verhoeven?
Rico Verhoeven heeft al laten zien dat hij meer is dan alleen een vechter. Naast zijn carrière in de ring heeft hij geïnvesteerd in verschillende bedrijven, acteerde hij in films en bouwde hij een succesvol personal branding-imperium op. Het lijkt erop dat hij na zijn afscheid uit de sport een overstap zal maken naar andere gebieden waarin hij kan excelleren.
Ook wordt er gespeculeerd over een mogelijk gevecht buiten het kickboksen. Fans dromen van een clash met boksers zoals Tyson Fury of een cross-over gevecht in de stijl van Conor McGregor tegen Floyd Mayweather. Of dit realistisch is, blijft de vraag, maar het zou ongetwijfeld een van de meest bekeken gevechten ooit kunnen worden.
Conclusie
De partij tussen Rico Verhoeven en Levi Rigters was niet alleen een sportief spektakel, maar ook een reminder van de status van Verhoeven als een van de grootste kickboksers aller tijden. Terwijl hij zijn overwinningsreeks voortzet, blijft de vraag hoeveel gevechten hij nog in zich heeft.
Rico’s inkomen, hoe indrukwekkend ook, benadrukt de kloof tussen kickboksen en boksen in termen van populariteit en commerciële mogelijkheden. Toch heeft Rico iets dat niet in cijfers uit te drukken is: het respect en de bewondering van fans wereldwijd. Zijn nalatenschap als koning van het kickboksen is al verzekerd, ongeacht hoeveel partijen hij nog vecht.
De toekomst van de sport lijkt in handen van nieuwkomers zoals Rigters, maar Rico zal voor altijd een icoon blijven in de wereld van vechtsporten. Fans zullen elke minuut van zijn resterende tijd in de ring koesteren, terwijl ze tegelijkertijd speculeren over wat zijn volgende stappen zullen zijn. Eén ding is zeker: met Rico Verhoeven is het nooit saai.
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.