Algemeen
Uitgelekt: zoveel geld krijgt Rico Verhoeven voor een avondje knokken
Gisteravond boekte Rico Verhoeven een indrukwekkende overwinning op Levi Rigters, waarmee hij zijn wereldtitel voor de 21e keer op rij wist te verdedigen. Het was een spannend gevecht dat de vechtkunst van de 35-jarige kickbokser opnieuw in de schijnwerpers zette. Toch rijst bij fans niet alleen de vraag hoe lang Rico nog in de ring zal staan, maar ook wat hij eigenlijk verdient per partij. Verrassend genoeg is dat bedrag relatief bescheiden in vergelijking met de inkomsten van bokssensatie Jake Paul.
Verhoeven vs. Rigters: Een beladen avond in Arnhem
Het Gelredome in Arnhem was tot de nok toe gevuld met ruim 20.000 toeschouwers die reikhalzend uitkeken naar het gevecht tussen Rico Verhoeven en uitdager Levi Rigters. Het publiek kreeg waar voor zijn geld, want Rigters gaf in de eerste rondes verrassend goed tegenstand. In tegenstelling tot eerdere partijen van Verhoeven, waar de uitslag vaak al snel vast leek te staan, bleef het gevecht tot de vierde ronde spannend.
In de vierde ronde toonde Rico echter waarom hij al meer dan tien jaar ongeslagen is. Zijn ervaring, techniek en fysieke kracht waren simpelweg te veel voor Rigters, die nauwelijks meer in het spel voorkwam. Ondanks zijn nederlaag kreeg Rigters veel respect van het publiek, mede vanwege zijn mentale veerkracht. Slechts een week voor het gevecht verloor hij zijn vader, maar toch stond hij met vastberadenheid in de ring. Zijn emotionele opkomst en strijdlust maakten indruk.
Wat verdient Rico Verhoeven?
Hoewel Rico Verhoeven bekendstaat als een van de beste kickboksers ter wereld, zijn zijn inkomsten relatief bescheiden in vergelijking met die van boksers in andere disciplines. Volgens insiders verdient Rico ongeveer €200.000 per wedstrijd wanneer het gaat om standaardgevechten. Bij grotere partijen, zoals titelgevechten, loopt dit bedrag op tot ongeveer €500.000.
Hoewel dat een aanzienlijk bedrag is, verbleekt het naast de bedragen die sterren als Jake Paul verdienen. De Amerikaanse bokser, die bekendstaat om zijn bombastische shows en controversiële persoonlijkheid, verdient gemakkelijk tientallen miljoenen dollars per gevecht. Om een vergelijkbaar bedrag te verdienen, zou Rico bijna veertig keer de ring in moeten stappen.
Verschil in beloning: Kickboksen vs. Boksen
Het verschil in inkomsten is te verklaren door de uiteenlopende populariteit van de sporten. Kickboksen is wereldwijd minder groot dan boksen en trekt daardoor minder sponsoren, prijzengeld en uitzendrechten. Terwijl boksen regelmatig prime time wordt uitgezonden op grote Amerikaanse netwerken, heeft kickboksen een kleiner bereik en minder commerciële mogelijkheden.
Rico heeft zich hier eerder over uitgesproken. Hij vindt dat kickboksen meer waardering verdient, niet alleen vanwege de fysieke intensiteit, maar ook vanwege de complexiteit van de sport. “Mensen denken dat het alleen om vechten gaat, maar het is zoveel meer. Het is een mix van techniek, strategie en doorzettingsvermogen,” aldus Rico in een eerder interview.
Levi Rigters: De opkomende ster
De tegenstander van Rico, Levi Rigters, verdiende aanzienlijk minder aan het gevecht. Als relatieve nieuwkomer in de kickbokswereld heeft hij nog niet dezelfde status of inkomsten als Verhoeven. Zijn prestatie tegen de regerende kampioen was echter indrukwekkend en bevestigde zijn potentieel als toekomstige ster in de sport. Rigters zal ongetwijfeld meer kansen krijgen om zich te bewijzen en daarmee zijn inkomsten te verhogen.
Is het einde van Rico’s carrière in zicht?
Na zijn overwinning liet Rico doorschemeren dat zijn carrière misschien niet lang meer zal duren. Hoewel hij met zijn 35 jaar nog fit is en uitstekende prestaties levert, lijkt hij te overwegen om binnenkort afscheid te nemen van de ring. “Ik heb nog een contract tot 2026, maar ik denk dat het einde in zicht is,” zei hij in een interview na de wedstrijd.
Rico benadrukte dat hij zijn carrière op een hoogtepunt wil afsluiten. “Ik wil nog een paar mooie gevechten doen, maar ik wil niet doorgaan tot het moment dat ik niet meer op mijn best ben. Ik wil stoppen terwijl ik nog de beste ben.”
Wat brengt de toekomst voor Verhoeven?
Rico Verhoeven heeft al laten zien dat hij meer is dan alleen een vechter. Naast zijn carrière in de ring heeft hij geïnvesteerd in verschillende bedrijven, acteerde hij in films en bouwde hij een succesvol personal branding-imperium op. Het lijkt erop dat hij na zijn afscheid uit de sport een overstap zal maken naar andere gebieden waarin hij kan excelleren.
Ook wordt er gespeculeerd over een mogelijk gevecht buiten het kickboksen. Fans dromen van een clash met boksers zoals Tyson Fury of een cross-over gevecht in de stijl van Conor McGregor tegen Floyd Mayweather. Of dit realistisch is, blijft de vraag, maar het zou ongetwijfeld een van de meest bekeken gevechten ooit kunnen worden.
Conclusie
De partij tussen Rico Verhoeven en Levi Rigters was niet alleen een sportief spektakel, maar ook een reminder van de status van Verhoeven als een van de grootste kickboksers aller tijden. Terwijl hij zijn overwinningsreeks voortzet, blijft de vraag hoeveel gevechten hij nog in zich heeft.
Rico’s inkomen, hoe indrukwekkend ook, benadrukt de kloof tussen kickboksen en boksen in termen van populariteit en commerciële mogelijkheden. Toch heeft Rico iets dat niet in cijfers uit te drukken is: het respect en de bewondering van fans wereldwijd. Zijn nalatenschap als koning van het kickboksen is al verzekerd, ongeacht hoeveel partijen hij nog vecht.
De toekomst van de sport lijkt in handen van nieuwkomers zoals Rigters, maar Rico zal voor altijd een icoon blijven in de wereld van vechtsporten. Fans zullen elke minuut van zijn resterende tijd in de ring koesteren, terwijl ze tegelijkertijd speculeren over wat zijn volgende stappen zullen zijn. Eén ding is zeker: met Rico Verhoeven is het nooit saai.
De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.
Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.
Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.
Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.
Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.
Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.