Algemeen
Schokkende beelden: man krijgt 18 jaar cel voor ai-gegenereerde kinderbeelden gebruikte echte kinder fotos!
In een baanbrekende en schokkende zaak heeft een 27-jarige man een gevangenisstraf van 18 jaar gekregen voor het creëren van kinderpornografisch materiaal met behulp van kunstmatige intelligentie (AI). Wat deze zaak nog verontrustender maakt, is dat hij de AI gebruikte om beelden te genereren vanuit ogenschijnlijk onschuldige foto’s, en dat deze beelden gekoppeld konden worden aan echte kinderen. Dit incident benadrukt de groeiende gevaren van AI-technologie en de verwoestende impact ervan op de privacy en veiligheid van kinderen.
Een grensoverschrijdend misdrijf
De zaak begon met een onderzoek naar verdachte online activiteiten van de man, waarbij politie ontdekte dat hij AI-tools gebruikte om normale, onschuldige foto’s om te zetten in schadelijke beelden. De technologie, die oorspronkelijk bedoeld is voor creatieve en educatieve doeleinden, werd door hem op gruwelijke wijze misbruikt. Dit is de eerste zaak in zijn soort waarbij een persoon wordt veroordeeld voor het gebruik van AI om dergelijke beelden te maken.
De politie kon vaststellen dat de gegenereerde beelden rechtstreeks waren gekoppeld aan echte kinderen. Dit gebeurde doordat hij foto’s van sociale media en andere openbare platforms had gebruikt als bronmateriaal. Het incident toont aan hoe gemakkelijk onschuldige foto’s, die vaak zonder veel nadenken online worden gedeeld, kunnen worden gemanipuleerd en misbruikt.
De juridische impact
De straf van 18 jaar cel onderstreept de ernst waarmee dit soort misdrijven wordt behandeld. Het vonnis is niet alleen een waarschuwing voor degenen die overwegen om AI-technologie te misbruiken, maar ook een signaal aan de samenleving over de dringende noodzaak om dit probleem aan te pakken.
De rechter noemde het gebruik van AI in deze context “een fundamenteel nieuwe bedreiging voor de veiligheid van kinderen” en benadrukte de behoefte aan strengere regelgeving rondom de toepassing van AI-technologieën.
Reacties uit de samenleving
Het incident heeft veel reacties uitgelokt van ouders, technologische experts en privacy-activisten. Veel ouders maken zich zorgen over de kwetsbaarheid van hun kinderen in het digitale tijdperk. “We plaatsen foto’s van onze kinderen online zonder erbij stil te staan wie deze beelden kan zien en wat ermee gedaan kan worden,” zei een bezorgde ouder.
Experts op het gebied van kunstmatige intelligentie wijzen erop dat dergelijke technologieën steeds toegankelijker worden, wat betekent dat de potentiële risico’s alleen maar groter worden. “AI is een krachtig hulpmiddel, maar in de verkeerde handen kan het onvoorstelbare schade aanrichten,” waarschuwde een AI-specialist.
Wat kunnen we doen om dit te voorkomen?
Dit incident benadrukt de noodzaak voor meer bewustwording en regelgeving rondom het delen van foto’s online. Hier zijn enkele stappen die ouders en verzorgers kunnen nemen om de veiligheid van hun kinderen te waarborgen:
- Wees selectief met wat je deelt: Plaats geen herkenbare foto’s van kinderen op openbare platforms.
- Controleer privacy-instellingen: Zorg ervoor dat je sociale media-accounts op privé staan en dat alleen vertrouwde personen toegang hebben tot je foto’s.
- Educatie: Leer kinderen over online veiligheid en het belang van het beschermen van hun privacy.
Daarnaast wordt er opgeroepen tot strengere internationale regels voor het gebruik van AI en een betere samenwerking tussen overheden en technologiebedrijven om misbruik te voorkomen.
Conclusie
De zaak van de 27-jarige man die werd veroordeeld tot 18 jaar cel, markeert een keerpunt in hoe de samenleving omgaat met de ethische en juridische uitdagingen van kunstmatige intelligentie. Het incident herinnert ons eraan dat zelfs onschuldige foto’s online een doelwit kunnen worden voor kwaadwillenden. Het is nu aan overheden, technologiebedrijven en gebruikers om samen te werken aan een veiligere digitale toekomst voor kinderen.
@metrouk This just reminds us how far innocent photos posted online can go. In a landmark case, a 27-year-old man’s been jailed for 18 years for generating child a**** images from normal photos using artificial intelligence. And police have been able to link the AI-generated images to real children. #ai#aritificialintelligence#newstok#news#uknews#newstok#policeinterview#crime#crimecases#onlinesafety#jailed#prisontiktok#technology
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”