Algemeen
Rico Verhoeven weer de beste, maar kijkers hebben het allemaal over iets anders
Rico Verhoeven behoudt wereldtitel in emotionele strijd tegen Levi Rigters
Kickboksfans hebben er lang op gewacht, en vanavond was het eindelijk zover: Rico Verhoeven verdedigde zijn wereldtitel tegen Levi Rigters tijdens Glory Collision 7. Het was een gevecht dat niet alleen sportieve kracht en techniek liet zien, maar ook emotie en doorzettingsvermogen, vooral aan de kant van Rigters, die slechts zes dagen geleden zijn vader verloor.

Een revanche vol emotie
In maart stonden Verhoeven en Rigters al tegenover elkaar tijdens het Glory Grand Prix-toernooi. Rigters liet toen indruk achter met een spectaculaire spinning backfist, maar Verhoeven kwam als winnaar uit de bus. De rematch van vanavond beloofde veel, niet alleen vanwege de sportieve rivaliteit, maar ook vanwege de emotionele lading.
Rigters besloot ondanks het recente verlies van zijn vader de strijd aan te gaan. “Mijn vader zou dat gewild hebben,” zei hij voorafgaand aan het gevecht. Het verlies van zijn vader maakte de aanloop naar het gevecht zwaar, maar ook bijzonder.
De opkomst: een moment van kippenvel
De sfeer in het uitverkochte GelreDome was geladen met emotie toen de vechters de ring betraden. Levi Rigters koos voor “Kleine Jongen” van de legendarische André Hazes als zijn opkomstnummer. Het publiek werd stil toen Rigters, zichtbaar geëmotioneerd, elk woord van het nummer meezong.
Het gebaar raakte fans diep. Op sociale media werd de opkomst massaal geprezen als een moment van pure emotie. Het was een eerbetoon aan zijn vader en een herinnering aan de menselijke kant van deze keiharde sport.
“Zes dagen na het 0verlijden van zijn vader staat Levi Rigters voor de wereldtitel tegen Rico Verhoeven. Hij betreedt de ring met Kleine Jongen van André Hazes. Wat een moment.” – Tim Hartman, Twitter.
Het gevecht: een waardige strijd
De eerste ronde begon veelbelovend voor Rigters, die met een krachtige linkerknie Rico Verhoeven naar de grond bracht. Toch wist Verhoeven zijn controle te behouden, en de jury kende de ronde aan de wereldkampioen toe.

In de tweede ronde leek Verhoeven zijn ritme te vinden en domineerde hij de strijd. Rigters, bekend om zijn krachtige stoten en knieën, begon terug te vechten en bracht het publiek op het puntje van hun stoel. Maar Verhoeven, met zijn jarenlange ervaring en ongeslagen reeks van 20 gevechten, liet zien waarom hij de regerende kampioen is.
Een keiharde hoek in de derde ronde maakte een einde aan Rigters’ droom om wereldkampioen te worden. De scheidsrechter beëindigde de partij, en Rico werd opnieuw als winnaar uitgeroepen.
Respect en sportiviteit
Na het gevecht toonden beide mannen zich sportieve rivalen. Verhoeven en Rigters omhelsden elkaar in de ring, een moment van respect dat liet zien dat de strijd voorbij was en dat beide vechters hun persoonlijke overwinningen hadden behaald.
Rico’s dominantie: wie stopt hem?
Met deze overwinning blijft Rico Verhoeven ongeslagen als wereldkampioen. Het is zijn 21e opeenvolgende overwinning, een prestatie die hem tot een levende legende maakt in de kickbokswereld. De vraag blijft: wie kan hem van de troon stoten? Verhoeven zelf hintte op nieuwe uitdagingen en een mogelijke overstap naar andere sporten, maar voorlopig blijft hij de onbetwiste koning van Glory.
Zes dagen na het overlijden van zijn vader staat Levi Rigters voor de wereldtitel tegen Rico Verhoeven. Hij betreedt de ring met Kleine Jongen van André Hazes. #COLLISION7 pic.twitter.com/Q6aeQdZbR7
— Tim Hartman (@TimHartman09) December 7, 2024
Een ode aan Levi Rigters
Hoewel Rigters de strijd verloor, won hij het respect van het publiek. Zijn moed om ondanks persoonlijke tegenslagen in de ring te stappen, maakte hem een voorbeeld van doorzettingsvermogen en kracht. Zijn opkomst met “Kleine Jongen” zal nog lang in de herinnering blijven als een van de meest emotionele momenten in de geschiedenis van Glory.
Onze gedachten gaan uit naar Levi en zijn familie in deze moeilijke tijd. Ondanks het verlies in de ring heeft hij laten zien wat het betekent om een vechter te zijn, niet alleen fysiek, maar ook emotioneel.
Laat een ❤️ achter om Levi en zijn familie te steunen in deze zware periode.

Algemeen
Finale The tribute: battle of the bands krijgt verrassende wending: Kijkers zeggen allemaal hetzelfde

De finale van The Tribute: Battle of the Bands kreeg zaterdagavond een ontknoping die niemand had zien aankomen. Waar normaal gesproken één band met de winst naar huis gaat, bleek dit seizoen zo uitzonderlijk spannend dat de jury en het scorebord geen keuze konden afdwingen. De uitslag liet zien dat Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff exact hetzelfde aantal punten hadden verzameld. Het resultaat: twee winnaars, twee dolblije bands en een finale die nog lang zal worden besproken.

Een seizoen vol topniveau
Al vanaf de eerste afleveringen werd duidelijk dat dit seizoen van The Tribute er één was van een bijzonder hoog niveau. De deelnemende tributebands legden de lat telkens een stukje hoger en de jury strooide regelmatig met hoge cijfers. Ook in de halve finales gaven de juryleden al aan hoe moeilijk het werd om onderscheid te maken. Elke band bracht niet alleen muzikaal vakmanschap, maar ook emotie, podiumprésence en een overtuigende vertolking van iconische artiesten.
Dat hoge niveau zorgde voor een spannende aanloop naar de finale. Kijkers thuis hadden hun favorieten, maar ook zij merkten dat het verschil tussen de overgebleven acts flinterdun was. Het leek dan ook haast onvermijdelijk dat de finale een bijzondere wending zou krijgen.

Een onverwachte uitslag
Toen de punten na de laatste optredens werden opgeteld, ontstond er verwarring in de studio. Op het scorebord verscheen een gelijke stand: Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff hadden exact hetzelfde totaal behaald. Voor het eerst in de geschiedenis van het programma kon er geen duidelijke winnaar worden aangewezen.
Zanger en drummer Tim Beudel van Beach Boys’ Best vertelt later dat het moment surrealistisch aanvoelde. Hij dacht zelfs even dat er nog een extra optreden zou volgen om de doorslag te geven. Dat bleek niet nodig: de programmamakers besloten beide bands tot winnaar uit te roepen. Een beslissing die zorgde voor verrassing, maar ook voor een warm applaus vanuit het publiek.

Beach Boys’ Best: favoriet én winnaar
Beach Boys’ Best werd vanaf de eerste aflevering gezien als een van de grote kanshebbers. Hun loepzuivere samenzang, authentieke sound en liefde voor het repertoire van The Beach Boys maakten indruk op zowel jury als kijkers. In de finale wisten ze opnieuw te raken met een gevoelige uitvoering die bij jurylid Angela Groothuizen zichtbaar emoties losmaakte.
Tim Beudel kijkt met trots terug op dat moment. Tijdens het optreden zelf was hij volledig gefocust op de muziek, maar pas achteraf drong door wat het had losgemaakt. Het besef dat je iemand zo kunt raken met muziek, noemt hij een van de mooiste ervaringen van het hele traject. Dat de band nu ook daadwerkelijk als winnaar de geschiedenis ingaat, voelt als de kroon op weken van hard werken.
Donna’s Hot Stuff: een droom die uitkomt
Voor Donna’s Hot Stuff was de winst minstens zo bijzonder. Zangeres Irma Derby (54) ziet de overwinning als de vervulling van een langgekoesterde droom. Jaren geleden begon ze vol ambitie aan haar muzikale carrière, maar zoals bij zovelen bleek doorbreken geen eenvoudige opgave. De deelname aan The Tribute bracht haar terug naar dat oorspronkelijke gevoel van hoop en passie.
Dat ze nu, samen met haar band, als winnaar wordt uitgeroepen, voelt voor haar als erkenning. Ze hoopt dat de overwinning zal leiden tot meer bekendheid en nieuwe kansen. Toch blijft ze nuchter: ze kijkt vooral uit naar de komende optredens en laat alles wat daarna komt rustig op zich afkomen.
Twee winnaars, één podium
Het unieke aan deze finale is niet alleen de gedeelde winst, maar ook de sfeer die daarbij ontstond. In plaats van teleurstelling of rivaliteit was er vooral wederzijds respect. Beide bands gunden elkaar het succes en vierden samen het resultaat. Die houding werd ook door kijkers gewaardeerd, die op sociale media spraken van een “mooie en sportieve ontknoping”.
De beslissing om twee winnaars aan te wijzen voelt voor velen dan ook passend bij dit seizoen. Het weerspiegelt hoe dicht het niveau bij elkaar lag en hoe lastig het was om één act boven de ander te plaatsen. In plaats van een geforceerde keuze kreeg de finale zo een extra dimensie.

Op naar de Ziggo Dome
Een belangrijk onderdeel van de prijs is het optreden in de Ziggo Dome, een droompodium voor veel artiesten. Zowel Beach Boys’ Best als Donna’s Hot Stuff kijken hier enorm naar uit. Voor beide bands betekent het een kans om hun muziek voor een nog groter publiek te brengen en hun succes verder uit te bouwen.
Tim Beudel benadrukt dat alleen al het vooruitzicht van dat optreden hen euforisch maakte, los van de uiteindelijke winst. Voor Irma Derby voelt het als een bevestiging dat het nooit te laat is om je dromen na te jagen. De Ziggo Dome wordt zo het gezamenlijke eindpunt – én tegelijk een nieuw begin.
Een finale die bijblijft
De finale van The Tribute: Battle of the Bands zal de boeken ingaan als een van de meest bijzondere ooit. Niet door controverse of drama, maar door de zeldzame situatie waarin talent, inzet en passie zo gelijkwaardig bleken dat er geen winnaar te kiezen viel. Het resultaat was een gedeelde overwinning die recht doet aan beide bands.
Voor kijkers betekende het een verrassende, maar ook bevredigende afsluiting van een sterk seizoen. Voor de deelnemers is het een herinnering die ze hun leven lang zullen meedragen. En voor het programma zelf is het een bewijs dat muziek soms belangrijker is dan winnen alleen.