Algemeen
Rachel stapt naar de rechter als Monique na bruiloft ook Hazes heet
Het lijkt erop dat Monique Westenberg met spanning uitkijkt naar het moment waarop André Hazes haar opnieuw ten huwelijk vraagt. Maar wat gebeurt er daarna? Zal ze als Monique Hazes door het leven gaan, of zal dat op weerstand stuiten? Insiders suggereren namelijk dat Rachel Hazes, de moeder van André, dat absoluut niet zou accepteren.

Een verleden vol pieken en dalen
Het liefdesverhaal van Monique en André is allesbehalve vlekkeloos verlopen. Enkele jaren geleden vroeg André Monique ten huwelijk, een gebaar dat veelbelovend leek voor hun toekomst.
Maar het huwelijk vond nooit plaats. André worstelde destijds met verslavingen, affaires en persoonlijke problemen, waardoor hun relatie ernstig onder druk kwam te staan.
Nu, jaren later, is het leven van André compleet veranderd. Hij is afgekickt van dr*nk en dr*gs, heeft zijn leven weer op de rails gekregen en richt zich volledig op zijn rol als vader en partner.
Hoewel André en Monique niet samenwonen, lijkt hun relatie sterker dan ooit. Veel fans hopen dat het stel de liefde officieel zal bezegelen met een huwelijk.

De tijd lijkt rijp
Het lijkt erop dat André ook klaar is voor die volgende stap. Tijdens hun vakantie in Londen zouden ze zomaar een bijzonder moment kunnen beleven. Toch ging de reis niet zonder hindernissen.
Het gezin miste hun vlucht naar Londen, moest via een omweg via Milaan reizen, en bij aankomst bleek dat hun bagage niet was meegekomen. Alsof dat nog niet genoeg was, werd Monique ook nog beroofd van haar iPhone in de drukke uitgaanswijk West End. Voor Monique, die veel actief is op sociale media, betekende dit direct dat er een nieuwe telefoon moest komen.
Een huwelijk met obstakels
Hoewel een huwelijk tussen André en Monique voor veel fans een droomscenario lijkt, zou het ook een bron van nieuwe spanningen kunnen worden. Volgens geruchten zou Rachel Hazes, de moeder van André, hier grote bezwaren tegen kunnen hebben. Het lijkt er zelfs op dat ze juridische stappen zou overwegen om te voorkomen dat Monique de achternaam Hazes gaat dragen.

Dit onderwerp kwam onlangs ter sprake in het programma Shownieuws, waar panelleden Bart Ettekoven en Guido den Aantrekker, tevens pr-man van Rachel Hazes, hierover discussieerden. Bart opperde: “Als André Monique ten huwelijk vraagt, mag ik hopen dat ze geen rechtszaak van Rachel aan d’r broek heeft. Rachel vindt namelijk dat zij de enige echte mevrouw Hazes is en dat niemand anders die naam mag dragen.”
Guido, die bekendstaat om zijn loyaliteit aan Rachel, reageerde luchtig: “Dat zou zomaar kunnen, hahahaha.” Maar Bart was serieus: “Het zou mij niets verbazen als dat de volgende dagvaarding wordt die op de mat valt. Rachel zal waarschijnlijk zeggen: ‘Je mag geen mevrouw Hazes heten, want dat ben ik.’”
Rachel’s strijd om de naam Hazes
Rachel Hazes is al jaren verwikkeld in juridische kwesties rondom de naam Hazes, die zij beschouwt als een waardevol erfgoed. Eerder dit jaar spande ze een rechtszaak aan tegen haar zoon André omdat ze eiste dat hij zijn artiestennaam zou aanpassen naar André Hazes Jr..
Volgens Rachel is het gebruik van de naam zonder toevoeging van Junior misleidend en zou het afbreuk doen aan de nalatenschap van de originele André Hazes, haar overleden echtgenoot.
Als Rachel zo fel strijdt om de artiestennaam van haar zoon, is het niet ondenkbaar dat ze ook bezwaar zou maken tegen Monique die officieel de achternaam Hazes aanneemt. Dit zou de toch al complexe familierelatie verder kunnen verslechteren.

Wat vinden de fans?
Fans van André en Monique zijn verdeeld over het idee van een huwelijk. Terwijl sommigen enthousiast zijn en hopen op een sprookjeshuwelijk, uiten anderen hun zorgen over de mogelijke gevolgen.
“Monique verdient het om eindelijk officieel bij André te horen, maar als Rachel daar moeilijk over doet, wordt het een drama,” schrijft een volger op sociale media.
Anderen zijn juist sceptisch. “Ik gun Monique alle geluk van de wereld, maar trouwen met André betekent dat Rachel je leven nog meer gaat bepalen. Is dat het waard?” vraagt een ander zich af.

Een toekomst vol uitdagingen
Of André en Monique daadwerkelijk in Londen verloofd raken, blijft voorlopig speculatie. Maar het is duidelijk dat hun relatie niet alleen draait om hun eigen keuzes. De constante bemoeienis van Rachel Hazes zorgt voor spanningen die zelfs een huwelijk zouden kunnen overschaduwen.
Toch lijkt het stel vastberaden om samen gelukkig te worden. André heeft in interviews aangegeven dat Monique zijn steun en toeverlaat is in moeilijke tijden.
Monique op haar beurt heeft meerdere keren laten zien dat ze bereid is om door dik en dun achter André te staan, zelfs als dat betekent dat ze te maken krijgt met kritiek en inmenging van zijn moeder.

Een mogelijke verzoening?
Hoewel de verhoudingen tussen Monique en Rachel al jaren gespannen zijn, hopen sommigen dat een huwelijk juist voor verzoening kan zorgen. Een officiële verbintenis zou kunnen laten zien dat André en Monique serieus zijn over hun toekomst samen, wat Rachel misschien kan overtuigen om hun relatie te accepteren.
Toch is dat geen garantie. Rachel heeft in het verleden laten zien dat ze vastberaden is om haar eigen visie op de naam Hazes te beschermen, ongeacht de impact op haar relaties met anderen.

Een gelukkig gezin in de schijnwerpers
Voor nu lijkt André vastbesloten om zich te richten op zijn gezin. Ondanks de obstakels tijdens hun reis naar Londen, straalt het gezin op sociale media als nooit tevoren. André en Monique delen regelmatig liefdevolle momenten met hun zoontje, wat laat zien dat ze prioriteit geven aan hun gezinsgeluk.
Een huwelijk zou de volgende stap kunnen zijn in hun reis samen, maar het is duidelijk dat dit niet zonder uitdagingen zal zijn. Of Rachel haar zegen zal geven of juist een nieuw obstakel zal vormen, blijft voorlopig de grote vraag.
Eén ding is zeker: de relatie tussen André en Monique blijft een van de meest besproken onderwerpen in de Nederlandse showbizz.
Algemeen
Complete twist in zaak Marco Borsato: ‘Dat dagboekje is een verdacht boekje!’

De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.

In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”

Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.

Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.

Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.