Algemeen
Rachel Hazes pakt André jr. hard aan: ‘In elk straatje een ander gaatje!’
Rachel Hazes: Opmerkingen over het liefdesleven van André Hazes jr. zorgen voor ophef
Rachel Hazes blijft een opvallende verschijning in de Nederlandse showbizzwereld. Dit keer ligt ze onder vuur vanwege opmerkelijke uitspraken over het liefdesleven van haar zoon, André Hazes jr. De veelbesproken familie Hazes blijft zo een constante bron van mediadrama en intriges.
Familieruzies en controverses
Rachel Hazes heeft een geschiedenis van tumultueuze relaties binnen haar gezin. De spanningen met haar dochter Roxeanne zijn al langere tijd onderwerp van gesprek, maar ook met zoon André Hazes jr. lijkt het contact moeizaam. Hoewel de twee eerder een hechte band leken te hebben, zijn er inmiddels flinke barsten ontstaan. De oorzaak? Onder meer Rachel’s uitgesproken mening over André’s ex-partner, Monique Westenberg, met wie hij een turbulente relatie had.
‘In elk straatje een ander gaatje’
De uitspraken die Rachel onlangs deed over André’s liefdesleven zorgden voor veel ophef. Volgens Guido den Aantrekker, hoofdredacteur van Story, zou Rachel een nogal grove opmerking hebben gemaakt. In het programma Beroemd of Berucht vertelde Guido:
“Rachel zei ooit: ‘Bij André is het niet: in elk stadje een ander schatje, maar: in elk straatje een ander gaatje.’”
Deze opmerking werd breed opgepikt en leidde tot reacties van zowel bewonderaars als critici. Het lijkt erop dat Rachel met haar opmerkingen meer schade toebrengt aan haar relatie met André dan dat ze helpt.
Imagoproblemen voor André Hazes jr.
Het turbulente liefdesleven van André heeft volgens Guido den Aantrekker een duidelijke impact gehad op zijn carrière. Zijn relatieproblemen en affaires werden breed uitgemeten in de media, wat hem veel kritiek opleverde. Guido stelt:
“André heeft in zijn carrière veel last gehad van het feit dat hij een zooitje maakte van zijn liefdesleven. Hij ging niet altijd charmant om met de vrouwen in zijn leven, en dat heeft zijn populariteit geen goed gedaan.”
Veranderend beeld
Hoewel André in het verleden vaak in opspraak kwam door zijn privéleven, lijkt het tij langzaam te keren. Na een periode van overmatige aandacht voor zijn liefdesperikelen begint hij nu weer de focus te leggen op zijn muziekcarrière. De “Hazes-moeheid” die veel mensen voelden, lijkt enigszins te zijn afgenomen. Zelfs Angela de Jong, die eerder kritisch was op André, ziet een positieve wending.
Angela vertelde in Beroemd of Berucht:
“Ik heb geen hekel aan André. Maar er was wel een tijd dat ik dacht: mag het een tandje minder? Hoeft echt niet alles breed uitgemeten te worden op social media.”
Nieuwe storm op komst?
Ondanks dat de rust enigszins lijkt te zijn teruggekeerd, blijft de Hazes-familie een bron van spanning en drama. Rachel dreigt haar zoon voor de rechter te slepen als hij zijn optredens blijft uitvoeren onder de naam André Hazes. Dit dreigement voedt de geruchten over een mogelijke escalatie van de ruzie.
Guido den Aantrekker ziet het zo:
“Het is eigenlijk een dagelijkse soap geworden, maar dan in de media. Er is altijd wel iets gaande rondom de Hazes-familie.”
Een publiek mysterie
Het is niet duidelijk hoe deze nieuwe ontwikkelingen de relatie tussen André en Rachel verder zullen beïnvloeden. Fans en critici blijven verdeeld over de rol van Rachel in de aanhoudende familieruzies. Terwijl sommigen vinden dat zij haar kinderen te veel bekritiseert, bewonderen anderen haar rechtlijnigheid en onverbloemde uitspraken.
Reflectie voor de toekomst
Voor André lijkt het nu belangrijk om zich te richten op zijn muziek en het herstel van zijn imago. Hoewel zijn privéleven een prominente rol blijft spelen in de media, is er hoop dat hij door zijn talent en hard werken opnieuw het vertrouwen van het publiek kan winnen. Of de band met zijn moeder ooit volledig zal herstellen, blijft echter onzeker.
De Hazes-saga is voorlopig nog niet ten einde, maar één ding is zeker: het publiek blijft geboeid. Of het nu gaat om familiedrama, muziek of nieuwe plannen, de Hazes-naam blijft een vaste waarde in de Nederlandse entertainmentwereld.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.