Algemeen
Rachel deelt torenhoge prijs: dit kost het kerstmenu bij Casa Hazes
Peperduur kerstmenu bij Casa Hazes: Een diner dat tongen losmaakt
Wie deze feestdagen een avondje uit wil en overweegt te dineren bij Casa Hazes, moet niet alleen vroegtijdig reserveren, maar ook diep in de buidel tasten. Rachel Hazes heeft het uitgebreide kerstmenu van haar restaurant gedeeld, en dat is niet bepaald budgetvriendelijk. Op social media is het zesgangendiner voor kerst gepresenteerd, wat zowel nieuwsgierigheid als kritiek heeft opgeroepen.
Het kerstmenu van Casa Hazes
Het menu van Casa Hazes is uitgebreid en biedt keuze uit zes gangen, elk zorgvuldig samengesteld voor een luxe dinerervaring. Hieronder volgt een overzicht van wat gasten kunnen verwachten:
- Voorgerecht: Keuze uit steak tartaar of een vistrio.
- Tweede gang: Bouillabaisse of ossenstaartsoep.
- Tussengerecht: Coquilles of burrata met een cocktail.
- Hoofdgerecht: Een keuze uit kalfsoester, kabeljauwfilet of tournedos.
- Nagerecht: Het dessert blijft een verrassing en wordt aangeduid als een “geheim van de zaak.”
- Optioneel: Een wijnarrangement van 30 euro per persoon.
De kosten voor het zesgangendiner bedragen 90 euro per persoon, exclusief drankjes. Voeg je het wijnarrangement toe, dan komt de totaalprijs uit op 120 euro per persoon.
Luxe prijskaartje
Hoewel het menu klinkt als een culinaire belevenis, hebben de prijzen de nodige kritiek losgemaakt. Velen vinden het bedrag dat Rachel Hazes vraagt buitensporig, vooral in vergelijking met andere toprestaurants in Nederland. Reacties zoals “Voor dat bedrag dineer je in het Okura-hotel!” en “Die is helemaal de weg kwijt” illustreren de verdeeldheid.
Bovendien lijken sommige negatieve reacties op sociale media te zijn verwijderd, wat speculaties aanwakkert over hoe Rachel Hazes omgaat met kritiek. De hoge prijs, gecombineerd met Rachel’s aanwezigheid, roept bij sommigen de vraag op of het diner de moeite waard is.
Het ontstaan van Casa Hazes
Casa Hazes heeft een bijzondere geschiedenis. Rachel Hazes nam het restaurant vorig jaar over van Melanie Beense, dochter van volkszanger Peter Beense. In eerste instantie leek de overname soepel te verlopen, maar al snel ontstonden er spanningen tussen Rachel en Melanie. Volgens geruchten zou Melanie Rachel zelfs op straat hebben aangevallen. Het conflict had niet alleen impact op hun persoonlijke relatie, maar ook op het professionele netwerk van Rachel. Zo werd Peter Beense, na tien jaar betrokken te zijn geweest, niet langer welkom bij het evenement Holland Zingt Hazes.
Luxe of overprijsd?
De vraag of het kerstmenu van Casa Hazes zijn prijs waard is, blijft voer voor discussie. Voor 90 euro exclusief drankjes (en 120 euro inclusief het wijnarrangement) wordt een hoogwaardige culinaire ervaring beloofd. Critici wijzen erop dat voor dezelfde prijs dineren in gerenommeerde vijfsterrenhotels of restaurants in Nederland mogelijk is, wat de vergelijking met Casa Hazes niet in het voordeel van Rachel’s zaak maakt.
Voor liefhebbers van exclusieve diners met een vleugje Nederlandse volkscultuur, kan Casa Hazes echter een unieke ervaring bieden. Het blijft een persoonlijke keuze of het prijskaartje gerechtvaardigd is.
Controverses rondom Rachel Hazes
Rachel Hazes is niet onbekend met controverse. Haar rol als zakenvrouw en prominente figuur in de Nederlandse entertainmentindustrie heeft haar zowel bewondering als kritiek opgeleverd. De overname van Casa Hazes was een opvallende stap, maar het succes van het restaurant lijkt samen te hangen met haar reputatie. Kritische reacties op sociale media en vermeende conflicten met voormalige partners in de zaak hebben het imago van Casa Hazes niet ongeschonden gelaten.
Sociale media en kritiek
De kritiek op het kerstmenu van Casa Hazes heeft zich voornamelijk op sociale media afgespeeld. Negatieve reacties over de hoge prijzen en Rachel’s betrokkenheid zijn snel opgepikt, maar opvallend genoeg lijken sommige van deze opmerkingen te zijn verwijderd. Het verwijderen van reacties heeft geleid tot speculaties over hoe open Casa Hazes omgaat met feedback.
Reacties zoals “120 euro is meer voor het Okura-hotel!” en “Dit is geen prijs die je verwacht bij een restaurant van Rachel Hazes” blijven echter zichtbaar, wat de discussie over de waarde van het menu levendig houdt.
De toekomst van Casa Hazes
Ondanks de kritiek blijft Casa Hazes een unieke plek binnen de Nederlandse horeca. De combinatie van culinaire luxe en de link met de familie Hazes maakt het restaurant tot een opvallende verschijning. Of het kerstmenu zijn belofte waarmaakt, zal afhangen van de ervaringen van de gasten die ervoor kiezen om de feestdagen bij Casa Hazes door te brengen.
Rachel Hazes lijkt vastberaden om Casa Hazes succesvol te maken, ondanks de tegenwind die ze krijgt. Haar betrokkenheid bij het restaurant, in combinatie met haar gevestigde naam, blijft zowel een kracht als een uitdaging.
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie
Het kerstmenu van Casa Hazes biedt een luxe ervaring met een stevig prijskaartje. Met een zesgangenmenu dat 90 euro kost en een optioneel wijnarrangement van 30 euro, is het een keuze die niet voor iedereen is weggelegd. Hoewel het menu klinkt als een culinaire belevenis, hebben de prijzen en de betrokkenheid van Rachel Hazes geleid tot verdeeldheid.
Voor wie op zoek is naar een bijzondere dinerervaring tijdens de feestdagen, kan Casa Hazes een unieke optie zijn. Maar voor wie twijfelt over de waarde van het menu, blijft de vraag of het kerstmenu het prijskaartje rechtvaardigt. Eén ding is zeker: Casa Hazes blijft het gesprek van de dag, en dat lijkt precies wat Rachel Hazes beoogt.
Hevige politieke en publieke reacties op nieuwe Kamervoorzitter: keuze leidt tot felle discussie
De verkiezing van een nieuwe Kamervoorzitter, normaal gesproken een procedurele stap in het parlementaire proces, groeide dit keer uit tot een moment dat Den Haag en de rest van het land in beroering bracht. Na drie stemrondes werd Thom van Campen gekozen als nieuwe voorzitter, terwijl Martin Bosma – die in de eerste twee rondes duidelijk de meeste stemmen kreeg – uiteindelijk aan de kant werd geschoven.
Wat volgde was een golf van reacties. In de Kamer, op sociale media en in talkshows werd druk gediscussieerd over de vraag of deze uitkomst het gevolg was van een eerlijke afweging van kwaliteiten, of van politieke strategie die de geloofwaardigheid van het proces onder druk zette.
Een stemronde die meer vragen opriep dan antwoorden gaf
Het contrast tussen de eerste twee rondes en de uiteindelijke uitslag viel veel mensen meteen op. Bosma stond aanvankelijk ruim bovenaan, maar bleek in de beslissende ronde niet langer de voorkeurskandidaat.
Volgens critici leek het erop dat de procedure minder draaide om het kiezen van de meest ervaren of meest natuurlijke voorzitter, maar vooral om het voorkomen van een ongewenste uitkomst. Voorstanders van Bosma benadrukten dat hij de afgelopen jaren herhaaldelijk had laten zien dat hij Kamerdebatten ordelijk en rustig kon leiden. Zelfs politieke tegenstanders roemden zijn kalme stijl en heldere manier van voorzitten.
Toch kreeg hij niet het vertrouwen van een meerderheid. Dat maakte deze voorzittersverkiezing tot een bron van debat: gaat het in zo’n functie om vakmanschap, of om politieke comfortzones?
Online ontstond direct een storm van verontwaardiging
Binnen enkele minuten nadat de uitslag bekend werd gemaakt, barstte op sociale media een golf van woede en ongeloof los. Oud-Kamerlid Harm Beertema merkte op dat de derde ronde eerder leek op een blokkade dan op een zorgvuldige beoordeling. Zijn analyse werd duizenden keren gedeeld en onderschreven.
Veel berichten klonken in dezelfde lijn: hoe kan iemand die twee rondes bovenaan staat in de slotfase toch worden weggestemd, zonder duidelijke inhoudelijke reden?
Onder de reacties zat een voelbare frustratie over het idee dat gevestigde partijen elkaar vasthouden om een bepaalde politieke richting te voorkomen. Volgens veel commentatoren aangaf dit moment een bredere zorg: dat het parlement niet altijd aansluit bij de wens van een groot deel van de kiezers.
Ook Elbertus van Lagen uitte zorgen over het groeiende wantrouwen in de politiek. Zijn uitspraak dat het vertrouwen nóg verder zou kunnen dalen, raakte een gevoelige snaar bij veel burgers.
Journalisten zien een patroon in deze gang van zaken
De discussie bleef niet beperkt tot sociale media. Verschillende journalisten reageerden kritisch op de stemprocedure. Bart Nijman omschreef de situatie als een ‘politiek onderonsje’, een verwijzing naar het idee dat partijen soms vooral bezig zijn elkaar intern te beschermen in plaats van de beste kandidaat naar voren te schuiven.
Zijn woorden kregen veel bijval. Voor een grote groep kijkers voelde de verkiezing inderdaad als een proces waarin de uitkomst al min of meer was bepaald voordat de rondes begonnen. Niet door open debat of door inhoudelijke afweging, maar door afspraken achter de schermen.
Daardoor ervoer een deel van het publiek de uitkomst als een gemiste kans voor transparantie en professionaliteit.
Een gevoel van buitensluiting bij veel kiezers
Voor veel mensen ging de discussie niet alleen over de functie van de nieuwe Kamervoorzitter. Het voelde ook als een symbolische gebeurtenis waarin zichtbaar werd hoe grote groepen kiezers zich niet vertegenwoordigd voelen.
Na de verkiezingen, waarin de rechtse partijen een grote overwinning behaalden, leek dit moment dat gevoel verder te versterken. De boodschap die sommige burgers eruit haalden: zelfs wanneer een kandidaat op basis van stemmen en ervaring een logische keuze lijkt, kunnen politieke afspraken alsnog bepalen dat hij niet wordt gekozen.
In gesprekken rond het Binnenhof viel te horen dat de keuze mogelijk voortkomt uit een reflex die al jarenlang te zien is: het proberen te behouden van vertrouwde verhoudingen binnen het politieke midden. Het resultaat is dat veel burgers de indruk krijgen dat hun stem minder invloed heeft dan ze hopen.
Een gemiste kans om vertrouwen te herstellen
De derde stemronde werd door veel politieke analisten gezien als een belangrijk moment om te laten zien dat kwaliteit boven partijgrenzen kan worden gesteld. Dat gebeurde niet, en juist daardoor werd een kans gemist om vertrouwen bij het publiek te versterken.
Doordat de keuze uiteindelijk vooral werd gezien als een strategisch besluit, is de kloof tussen politiek en burger opnieuw zichtbaar geworden. Mensen die de stemmingen live volgden, zagen hoe een kandidaat met veel ervaring en brede erkenning toch aan de kant werd gezet.
Voor burgers die al langer twijfelen aan de manier waarop de politiek functioneert, gaf dit moment nieuwe aanleiding om zich af te vragen of het parlement werkelijk handelt op basis van transparantie en inhoud.
Het debat over vertrouwen in de politiek laait verder op
De intense reacties van burgers, journalisten en oud-politici laten zien dat de behoefte aan een opener en eerlijker politiek proces groot is. De voorzittersverkiezing werd daardoor meer dan een procedurele stap: het werd een moment waarin het grotere vraagstuk van vertrouwen opnieuw centraal kwam te staan.
Veel mensen hopen dat dit geen gesprek is dat snel wegzakt. Het is juist een kans om te bespreken hoe democratische processen beter kunnen worden bewaakt en hoe de afstand tussen burgers en politiek kan worden verkleind.
Het zou waardevol zijn als er ruimte komt voor een breed gesprek over representatie, transparantie en de rol van politieke strategie bij belangrijke beslissingen.
Praat mee over deze politieke ontwikkeling
Hoe kijk jij naar deze gang
van zaken?
Vond je de keuze logisch, of zie je het – net als veel anderen –
als een gemiste kans voor geloofwaardig leiderschap?
Deel jouw mening op onze Facebookpagina en praat mee over een onderwerp dat veel Nederlanders bezighoudt.