Algemeen
Rachel deelt torenhoge prijs: dit kost het kerstmenu bij Casa Hazes
Peperduur kerstmenu bij Casa Hazes: Een diner dat tongen losmaakt
Wie deze feestdagen een avondje uit wil en overweegt te dineren bij Casa Hazes, moet niet alleen vroegtijdig reserveren, maar ook diep in de buidel tasten. Rachel Hazes heeft het uitgebreide kerstmenu van haar restaurant gedeeld, en dat is niet bepaald budgetvriendelijk. Op social media is het zesgangendiner voor kerst gepresenteerd, wat zowel nieuwsgierigheid als kritiek heeft opgeroepen.
Het kerstmenu van Casa Hazes
Het menu van Casa Hazes is uitgebreid en biedt keuze uit zes gangen, elk zorgvuldig samengesteld voor een luxe dinerervaring. Hieronder volgt een overzicht van wat gasten kunnen verwachten:
- Voorgerecht: Keuze uit steak tartaar of een vistrio.
- Tweede gang: Bouillabaisse of ossenstaartsoep.
- Tussengerecht: Coquilles of burrata met een cocktail.
- Hoofdgerecht: Een keuze uit kalfsoester, kabeljauwfilet of tournedos.
- Nagerecht: Het dessert blijft een verrassing en wordt aangeduid als een “geheim van de zaak.”
- Optioneel: Een wijnarrangement van 30 euro per persoon.
De kosten voor het zesgangendiner bedragen 90 euro per persoon, exclusief drankjes. Voeg je het wijnarrangement toe, dan komt de totaalprijs uit op 120 euro per persoon.
Luxe prijskaartje
Hoewel het menu klinkt als een culinaire belevenis, hebben de prijzen de nodige kritiek losgemaakt. Velen vinden het bedrag dat Rachel Hazes vraagt buitensporig, vooral in vergelijking met andere toprestaurants in Nederland. Reacties zoals “Voor dat bedrag dineer je in het Okura-hotel!” en “Die is helemaal de weg kwijt” illustreren de verdeeldheid.
Bovendien lijken sommige negatieve reacties op sociale media te zijn verwijderd, wat speculaties aanwakkert over hoe Rachel Hazes omgaat met kritiek. De hoge prijs, gecombineerd met Rachel’s aanwezigheid, roept bij sommigen de vraag op of het diner de moeite waard is.
Het ontstaan van Casa Hazes
Casa Hazes heeft een bijzondere geschiedenis. Rachel Hazes nam het restaurant vorig jaar over van Melanie Beense, dochter van volkszanger Peter Beense. In eerste instantie leek de overname soepel te verlopen, maar al snel ontstonden er spanningen tussen Rachel en Melanie. Volgens geruchten zou Melanie Rachel zelfs op straat hebben aangevallen. Het conflict had niet alleen impact op hun persoonlijke relatie, maar ook op het professionele netwerk van Rachel. Zo werd Peter Beense, na tien jaar betrokken te zijn geweest, niet langer welkom bij het evenement Holland Zingt Hazes.
Luxe of overprijsd?
De vraag of het kerstmenu van Casa Hazes zijn prijs waard is, blijft voer voor discussie. Voor 90 euro exclusief drankjes (en 120 euro inclusief het wijnarrangement) wordt een hoogwaardige culinaire ervaring beloofd. Critici wijzen erop dat voor dezelfde prijs dineren in gerenommeerde vijfsterrenhotels of restaurants in Nederland mogelijk is, wat de vergelijking met Casa Hazes niet in het voordeel van Rachel’s zaak maakt.
Voor liefhebbers van exclusieve diners met een vleugje Nederlandse volkscultuur, kan Casa Hazes echter een unieke ervaring bieden. Het blijft een persoonlijke keuze of het prijskaartje gerechtvaardigd is.
Controverses rondom Rachel Hazes
Rachel Hazes is niet onbekend met controverse. Haar rol als zakenvrouw en prominente figuur in de Nederlandse entertainmentindustrie heeft haar zowel bewondering als kritiek opgeleverd. De overname van Casa Hazes was een opvallende stap, maar het succes van het restaurant lijkt samen te hangen met haar reputatie. Kritische reacties op sociale media en vermeende conflicten met voormalige partners in de zaak hebben het imago van Casa Hazes niet ongeschonden gelaten.
Sociale media en kritiek
De kritiek op het kerstmenu van Casa Hazes heeft zich voornamelijk op sociale media afgespeeld. Negatieve reacties over de hoge prijzen en Rachel’s betrokkenheid zijn snel opgepikt, maar opvallend genoeg lijken sommige van deze opmerkingen te zijn verwijderd. Het verwijderen van reacties heeft geleid tot speculaties over hoe open Casa Hazes omgaat met feedback.
Reacties zoals “120 euro is meer voor het Okura-hotel!” en “Dit is geen prijs die je verwacht bij een restaurant van Rachel Hazes” blijven echter zichtbaar, wat de discussie over de waarde van het menu levendig houdt.
De toekomst van Casa Hazes
Ondanks de kritiek blijft Casa Hazes een unieke plek binnen de Nederlandse horeca. De combinatie van culinaire luxe en de link met de familie Hazes maakt het restaurant tot een opvallende verschijning. Of het kerstmenu zijn belofte waarmaakt, zal afhangen van de ervaringen van de gasten die ervoor kiezen om de feestdagen bij Casa Hazes door te brengen.
Rachel Hazes lijkt vastberaden om Casa Hazes succesvol te maken, ondanks de tegenwind die ze krijgt. Haar betrokkenheid bij het restaurant, in combinatie met haar gevestigde naam, blijft zowel een kracht als een uitdaging.
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie
Het kerstmenu van Casa Hazes biedt een luxe ervaring met een stevig prijskaartje. Met een zesgangenmenu dat 90 euro kost en een optioneel wijnarrangement van 30 euro, is het een keuze die niet voor iedereen is weggelegd. Hoewel het menu klinkt als een culinaire belevenis, hebben de prijzen en de betrokkenheid van Rachel Hazes geleid tot verdeeldheid.
Voor wie op zoek is naar een bijzondere dinerervaring tijdens de feestdagen, kan Casa Hazes een unieke optie zijn. Maar voor wie twijfelt over de waarde van het menu, blijft de vraag of het kerstmenu het prijskaartje rechtvaardigt. Eén ding is zeker: Casa Hazes blijft het gesprek van de dag, en dat lijkt precies wat Rachel Hazes beoogt.
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.