Algemeen
Ophef om vieze spelletjes in Expeditie Robinson: ´Dit is niet geschikt voor televisie´
Het survivalprogramma Expeditie Robinson laat ook dit seizoen zien hoe bikkelharde strategieën, onverwachte bondjes en manipulatieve spelletjes de koers bepalen. Aflevering 19 was daarop geen uitzondering, en met de finale in zicht worden de overgebleven deelnemers steeds meedogenlozer. Vooral de acties van Ouassima en Marijn, die dit seizoen sterk inzetten op de ‘girl code’, leidden tot veel kritiek.
Bondjes boven alles
De zogeheten ‘girl code’, waarin het belang van vrouwenwinnaars boven individuele kwaliteiten lijkt te staan, heeft dit seizoen opvallend veel aandacht gekregen. Justine Marcella sprak er weken geleden al over, maar in deze aflevering bereikte het een hoogtepunt. Marijn gaf haar immuniteitsmunt aan Ouassima, wat door presentator Art als een dappere zet werd bestempeld. Toch bleek deze actie meer calculerend dan nobel, zeker toen Ouassima haar eigen bondgenoot Hamza genadeloos opofferde om zelf door te kunnen naar de halve finale.
Koele strategie zonder empathie
Wat vooral opviel, was het gebrek aan reflectie en empathie bij Ouassima. Haar acties wekten verbazing, zelfs bij mededeelnemer Timor, die normaal niet bekend staat om zijn emotionele betrokkenheid.
De sfeer in het kamp werd daardoor ijzig, met als dieptepunt de ochtend na Hamza’s vertrek. Het contrast tussen haar eerdere sympathieke indruk en haar koelbloedige spel viel ook kijkers op. Online platforms zoals X (voorheen Twitter) stonden vol kritiek, waarbij veel fans hoopten op haar snelle uitschakeling.
Morele grenzen in het spel
Hoewel slim spelen en bondjes sluiten deel uitmaken van Expeditie Robinson, lijken de strategieën van Marijn en Ouassima volgens velen de grens te overschrijden.
Het idee dat het duo meer gefocust is op het sámen bereiken van de finale dan op het winnen op basis van kracht en doorzettingsvermogen, roept irritatie op. Het eiland zou immers geen plek moeten zijn voor vriendschappen die het spel overschaduwen.
Favorieten voor de winst
Met de finale in zicht blijven de meningen over de favorieten verdeeld. Voor redacteur Elsemieke Wormhoudt lijkt Nouchka de meest terechte winnaar, dankzij haar mentale kracht en uithoudingsvermogen. Ook Kiran wordt als kanshebber gezien, mede door zijn vooruitdenkende spel.
Of de controversiële strategieën van Ouassima en Marijn hen naar de overwinning leiden, zal komende zondag blijken. Maar één ding is duidelijk: dit seizoen blijft, zelfs tot het laatste moment, voor vuurwerk zorgen.
De definitieve vrijspraak van Marco Borsato markeert een belangrijk keerpunt in een zaak die Nederland jarenlang in zijn greep hield. Nu het Openbaar Ministerie heeft besloten geen hoger beroep in te stellen, rijst een nieuwe vraag die minstens zo beladen is: kan de zanger zijn publieke imago ooit herstellen? Volgens imagodeskundige Zabeth van Veen is dat niet uitgesloten, al benadrukt zij dat het proces allesbehalve eenvoudig zal zijn.
Van Veen schoof woensdagavond aan bij Nieuwsuur, waar zij reflecteerde op de gevolgen van de vrijspraak voor Borsato’s reputatie. Haar analyse is genuanceerd, kritisch én realistisch: herstel is mogelijk, maar alleen onder strikte voorwaarden.
Definitieve juridische duidelijkheid
Dinsdagochtend werd bekend dat het 0penbaar Ministerie afziet van hoger beroep in de strafzaak tegen Borsato. Daarmee is de vrijspraak die de rechtbank Midden-Nederland eerder uitsprak definitief geworden. De zanger werd beschuldigd van ontucht in het verleden, maar volgens de rechtbank was er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs om tot een veroordeling te komen.
Het OM had aanvankelijk een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden geëist. Na bestudering van het vonnis concludeerde justitie echter dat de kans op een andere uitkomst in hoger beroep minimaal was. Daarmee kwam, juridisch gezien, een einde aan een langdurige en emotioneel beladen procedure.
Imagoschade: moeilijk, maar niet onmogelijk
Volgens Van Veen is het belangrijk om onderscheid te maken tussen juridische schuld en publieke perceptie. “Er zijn situaties waarvan mensen zeggen: daar kom je imago-technisch eigenlijk nooit meer van terug,” legt ze uit. “Denk aan geweld onder invloed of grensoverschrijdend gedrag richting minderjarigen. Dat zijn onderwerpen die in het collectieve geheugen blijven hangen.”
Toch maakt de vrijspraak volgens haar een essentieel verschil. “Nu is hij vrijgesproken, en dat betekent dat een deel van het publiek bereid zal zijn om hem opnieuw te bekijken. In onze samenleving geloven we nog steeds in tweede kansen, al gelden die niet automatisch.”
Een comeback vraagt meer dan stilte
Van Veen benadrukt dat een eventuele terugkeer zorgvuldig moet worden opgebouwd. “Een comeback kan niet zomaar. Het moet geloofwaardig zijn. Er moet een duidelijke reflectie in zitten, een besef van wat deze periode heeft aangericht — niet alleen voor hemzelf, maar ook voor anderen.”
Ze waarschuwt voor snelle stappen of plotselinge optredens. “Dit is een zaak die heel Nederland heeft gevolgd. Mensen hebben er een mening over, soms vanuit eigen ervaringen. Als je dan iets wilt doen, moet dat met een sterk, consistent en menselijk verhaal.”
Morele discussie blijft bestaan
Hoewel de rechtbank tot vrijspraak kwam, is daarmee niet alle discussie verdwenen. Van Veen wijst erop dat bepaalde details die tijdens de zaak naar buiten kwamen, bij een deel van het publiek blijven doorwerken. “Voor sommige mensen voelt het moreel nog steeds ongemakkelijk. Dat verdwijnt niet ineens.”
Ze benadrukt dat dit vooral geldt voor mensen die zelf vergelijkbare situaties hebben meegemaakt. “Voor hen ligt de lat anders. Juridisch kan iemand vrijgesproken zijn, maar emotioneel ligt dat soms ingewikkelder.”
Een zichtbare kentering in toon
Toch ziet Van Veen duidelijke signalen dat het sentiment rond Borsato langzaam verschuift. “Je merkt dat media en publiek hem voorzichtig weer beginnen te omarmen. De scherpe toon maakt op sommige plekken plaats voor nuance.”
Ook de steun uit zijn directe omgeving speelt daarbij een rol. Zijn ex-partner en vrienden hebben zich al langere tijd publiekelijk achter hem geschaard. “Dat geeft een signaal af: mensen die hem goed kennen, blijven achter hem staan. Dat weegt mee in hoe het publiek hem opnieuw beoordeelt.”
Economische realiteit van bekendheid
Een opvallend punt in Van Veens analyse is de economische kant van publieke rehabilitatie. “Er is ook een groep mensen en partijen die belang heeft bij zijn terugkeer. Denk aan muzieklabels, organisatoren, media. Als iemand commercieel relevant blijft, ontstaat er vanzelf ruimte voor een comeback.”
Dat betekent volgens haar niet dat alles ineens weer kan zoals voorheen. “Maar het zorgt er wel voor dat er beweging komt. De zogenaamde ‘ontcancelling’ is in feite al begonnen.”
Muziek als mogelijke brug
Of Borsato ooit weer zal optreden of nieuwe muziek uitbrengt, is nog onbekend. Van Veen sluit het niet uit, maar benadrukt dat timing cruciaal is. “Muziek kan verbinden, maar alleen als het moment klopt. Als het te vroeg voelt, werkt het averechts.”
Ze stelt dat het publiek gevoelig is voor oprechtheid. “Als mensen het idee hebben dat iets alleen gebeurt om de draad weer op te pakken, zonder reflectie, dan prikken ze daar doorheen.”
Geen snelle weg terug
De conclusie van Van Veen is helder: herstel is mogelijk, maar niet vanzelfsprekend. “Dit is geen kwestie van wachten tot de storm gaat liggen. Het vraagt om keuzes, geduld en verantwoordelijkheid.”
Voor Borsato betekent dat voorlopig vooral rust, terughoudendheid en het zorgvuldig afwegen van elke volgende stap. “Sommige verhalen hebben tijd nodig,” aldus Van Veen. “En soms is stilte op dit moment sterker dan welk optreden dan ook.”
Een nieuw hoofdstuk, maar geen blanco blad
Met het definitieve besluit van het OM is het juridische hoofdstuk gesloten, maar het maatschappelijke gesprek gaat door. Of Marco Borsato uiteindelijk weer een plek krijgt in het Nederlandse muzieklandschap, zal afhangen van meer dan alleen een vrijspraak.
Zoals Van Veen het samenvat: “Het publiek is bereid om te luisteren, maar alleen als het verhaal klopt. En dat verhaal moet zorgvuldig, eerlijk en menselijk zijn.”
De komende tijd zal uitwijzen of die weg daadwerkelijk wordt ingeslagen.