Algemeen
Op deze geweldige manier willen mensen OML-Eva eren
Eva Hermans-Kroot overleed dit weekend op slechts 26-jarige leeftijd aan de gevolgen van longk@nker. Haar overlijden laat een diepe indruk achter in Nederland. Eva wist velen te raken door openlijk haar verhaal te delen over het verloop van haar z1ekte. Inmiddels is er een bijzondere actie opgezet om haar te eren en haar positiviteit te blijven herinneren.
Een laatste gesprek
Maandagochtend werd op de radio het emotionele laatste telefoongesprek tussen Eva en Mattie Valk uitgezonden. De twee hadden een speciale band; Eva belde maar liefst drie jaar lang als vriendin van de show naar Mattie & Marieke om te vertellen over haar strijd tegen longkanker. Het afscheid tussen hen raakte luisteraars diep, met laatste woorden die zwaar vielen maar tegelijkertijd vol liefde waren.
Oproep voor de Top 2000
Onder het fragment van de uitzending op sociale media werd een bijzondere oproep gedaan door een van Eva’s bewonderaars. “Laten we nog één keer de onuitputbare kracht, energie en positiviteit van Eva keihard neerzetten door haar favoriete nummer een plek in de Top 2000 te geven,” schreef deze persoon. Het bericht ging viraal en werd duizenden keren geliket. Dit nummer, dat Eva zelf veel kracht gaf, symboliseert de veerkracht waarmee ze haar strijd aanging.
Een krachtige ontmoeting
Voor Eva had dit nummer een speciale betekenis. Tijdens haar leven ontmoette ze de artiest die het nummer zong, een moment dat haar veel steun bood. Het idee om het nummer in de Top 2000 te krijgen, wordt door velen gezien als een prachtig eerbetoon aan haar levenslust en de inspiratie die ze anderen gaf.
Bekend door Over Mijn L1jk
Eva werd bij een breder publiek bekend door haar deelname aan het BNNVARA-programma Over Mijn L1jk. In dit programma deelde ze haar verhaal met indrukwekkende openheid en gaf ze een gezicht aan de strijd van jonge mensen met een ongen**slijke z1ekte. Haar oprechte en positieve houding maakte haar tot een symbool van veerkracht en doorzettingsvermogen.
Updates en een boek
Sinds haar diagnose in 2021 hield Eva haar volgers op de hoogte via sociale media. Ze deelde niet alleen de moeilijke momenten, maar wist ook lichtpuntjes en hoop te vinden. Deze bijzondere reis heeft ze verwerkt in een boek, dat op 17 december postuum zal verschijnen. Het boek belooft een krachtig testament te zijn van haar levenslust en wilskracht.
Een groot gemis
Eva’s overlijden laat een leegte achter bij haar volgers, vrienden en familie. Haar optimisme, humor en doorzettingsvermogen zijn een bron van inspiratie geweest voor velen. Haar verhaal is niet alleen een herinnering aan haar strijd, maar ook aan haar unieke manier om van elk moment iets moois te maken.
Een blijvend eerbetoon
De actie rondom het nummer in de Top 2000 is slechts een van de manieren waarop Nederland Eva wil eren. Haar verhaal zal blijven inspireren en herinneren aan de kracht van positiviteit, zelfs in de moeilijkste tijden. Eva’s nalatenschap is een baken van hoop voor iedereen die met vergelijkbare uitdagingen te maken heeft.
Dit bericht op Instagram bekijken
De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.
Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.
Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.
Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.
Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.
Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.