Algemeen
Ook al versta je er niks van, bij deze zangeres wil je vooraan staan
Ken je dat gevoel? Dat je op school een keuze had uit talen zoals Duits, Frans of Spaans, maar je nu wenst dat Portugees ook een optie was geweest? Die spijt komt vaak pas later in het leven, en voor ons is dat moment nu aangebroken. We zijn namelijk een bijzonder intrigerende zangeres tegengekomen, en hoewel we niet begrijpen wat ze zingt, voelen we wel dat we iets speciaals missen.
Een muzikale ontdekking
Het draait allemaal om een artiest die optreedt op het evenement ‘Que Rica Cumbia’, en het is direct duidelijk waarom haar optredens zo populair zijn. Haar charisma, talent en energie spatten eraf. Maar er is één probleem: we verstaan haar niet. En dat is zonde, want haar muziek heeft ons volledig in zijn greep.
Is het haar stem, haar uitstraling, of misschien de hele sfeer die ze creëert? Waarschijnlijk een combinatie van alles. Eén ding is zeker: deze zangeres weet hoe ze haar publiek moet betoveren, zelfs zonder dat we de woorden begrijpen.
De aantrekkingskracht van cumbia
Het evenement waar deze zangeres optreedt, Que Rica Cumbia, lijkt dé plek te zijn voor liefhebbers van Latijns-Amerikaanse muziek. Cumbia, een muziekgenre met wortels in Colombia, is aanstekelijk, ritmisch en maakt het bijna onmogelijk om stil te blijven zitten. Als je deze zangeres ziet optreden, begrijp je meteen waarom de kaartverkoop voor dit soort evenementen zo goed loopt.
Het enige wat we nog moeten doen, is uitzoeken hoe we aan tickets komen en wanneer de volgende editie is. Oh, en misschien een korte taalcursus volgen, want hoe leuk zou het zijn om eindelijk te begrijpen wat ze zingt?
Wie is deze mysterieuze zangeres?
Tot onze frustratie weten we nog niet eens haar naam. Haar optreden heeft ons volledig omvergeblazen, maar het lijkt alsof ze met een mysterieus aura omgeven is. Misschien is dat ook juist wat haar zo intrigerend maakt. Het is alsof we een verborgen juweel hebben ontdekt dat wacht om volledig ontrafeld te worden.
Volgens Google Translate betekent de naam van het evenement, ‘Que Rica’, zoiets als “wat lekker” of “wat mooi.” Als dat geen passende beschrijving is voor de sfeer die deze zangeres weet te creëren, weten we het ook niet meer.
Tijd om in actie te komen
De volgende stap is duidelijk: we moeten meer over haar te weten komen. Een korte zoektocht op sociale media en muziekplatforms levert vast genoeg op om een diepe duik in haar repertoire te nemen. En misschien is het ook tijd om te kijken naar vliegtickets, want als haar muziek ons al zoveel doet, kun je je voorstellen wat een live-optreden met ons zal doen.
De energie, de dans en de passie van Latijns-Amerikaanse muziek voelen niet alleen als een feestje, maar als een levensstijl. Het is de moeite waard om er helemaal voor te gaan, inclusief de reis naar Colombia om deze dame live te zien schitteren.
Een boodschap van bewondering
Terwijl we onze zoektocht voortzetten, kunnen we niet anders dan bewondering uitspreken voor de manier waarop muziek taalbarrières kan doorbreken. Je hoeft geen Portugees of Spaans te spreken om geraakt te worden door de emotie en kracht van een artiest. Muziek is een universele taal, en deze zangeres is daar het levende bewijs van.
Dus of je nu, net als wij, nog moet uitzoeken wie ze precies is, of je al fan bent van dit genre: laat dit een oproep zijn om jezelf open te stellen voor nieuwe muzikale ontdekkingen. Wie weet waar die je brengen – misschien wel naar een dansvloer in Colombia.
Wat wordt jouw volgende stap?
Terwijl wij druk bezig zijn met het boeken van tickets en uitzoeken wie deze mysterieuze ster is, willen we jou uitdagen om hetzelfde te doen. Laat je meeslepen door muziek die buiten je comfortzone ligt, ontdek artiesten waarvan je het bestaan nog niet kende, en laat je verrassen.
Want als muziek één ding duidelijk maakt, is het wel dat de wereld vol is van prachtige verhalen, ritmes en emoties – zelfs als je de woorden niet meteen begrijpt. Dus pak je agenda, kijk wanneer de volgende Que Rica Cumbia plaatsvindt en wie weet zien we elkaar daar, dansend op de aanstekelijke klanken van cumbia.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.