Algemeen
Om deze droevige reden kon Dieuwertje Blok het Sinterklaasjournaal niet meer doen
Dit jaar ontbrak Dieuwertje Blok, de vaste presentatrice van het Sinterklaasjournaal, wegens een ernstige medische situatie. De 67-jarige presentatrice kreeg te maken met uitgezaaide k@nker, wat haar dwong om een tweede ingrijpende operatie te ondergaan. In RTL Boulevard deed ze openhartig haar verhaal.
Ontdekking van een nieuwe bobbel
Na een eerdere behandeling voor neusk@nker ontdekte Blok een bobbel in haar hals, vlakbij haar oor. “Dat was na de hele neusoperatie,” vertelt ze. Hoewel de eerste ingreep succesvol leek, bleek al snel dat er sprake was van uitzaaiingen. Hierdoor was een tweede operatie noodzakelijk, gevolgd door intensieve bestralingen. Deze behandelingen hebben een zware impact op haar gezondheid en herstelproces gehad.
Amputatie van haar neus
Eerder moest Blok haar neus laten amputeren als onderdeel van haar behandeling. Momenteel draagt ze een tijdelijke prothese, maar er staat nog een belangrijke mijlpaal gepland. “Ik wacht nog op mijn definitieve neus, die ik half december zal krijgen,” deelt ze. Deze prothese, die met een magneet bevestigd zal worden, is een belangrijke stap in haar proces van herstel en aanpassing.
Emotioneel en fysiek zwaar
De behandelingen en operaties hebben hun tol geëist. Blok beschrijft de afgelopen periode als een van de zwaarste in haar leven. De combinatie van fysieke pijn en emotionele belasting heeft het jaar tot een enorme uitdaging gemaakt. Toch blijft ze hoopvol en probeert ze zich te richten op de positieve momenten die nog voor haar liggen.
Erkenning voor haar werk
Ondanks het zware jaar kende 2024 ook een bijzonder moment van erkenning voor Dieuwertje Blok. Tijdens een bijeenkomst van Het Sinterklaasjournaal in Baarn werd ze benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester Mark Verheijen van de gemeente Wijdemeren speldde haar het bijbehorende lintje op, wat voor de presentatrice een enorme eer was.
Belangrijke steun van familie en collega’s
Blok benadrukte hoe belangrijk de steun van haar familie en collega’s voor haar is geweest. Tijdens het moeilijke herstelproces hebben zij haar geholpen om door te blijven zetten. Ook het moment van de onderscheiding heeft haar geraakt. “Het is een heerlijke afronding van een kutjaar, van een klotejaar,” vertelt ze openhartig.
Terugblik op een bewogen jaar
Het gemis van haar rol in het Sinterklaasjournaal was een harde klap, zowel voor Blok als voor haar trouwe publiek. Toch blijft ze dankbaar voor wat ze wél heeft bereikt en hoopt ze volgend jaar weer sterker terug te komen. Haar verhaal is er een van doorzettingsvermogen en hoop, ondanks de zware omstandigheden.
Hoop voor de toekomst
Met de definitieve neusprothese in het vooruitzicht en de steun van haar dierbaren blijft Dieuwertje Blok hoopvol. Hoewel het herstel nog een lange weg is, ziet ze ook de positieve momenten die haar kracht geven. Haar benoeming tot Ridder is daarbij een symbool van waardering voor haar jarenlange inzet en veerkracht in moeilijke tijden.
Heftige beschuldiging van Antine Algra aan adres van Monique Hansler: “Het ging veel verder dan mensen denken”
De realityserie De Hanslers: Van de Piste naar de Playa houdt de gemoederen al weken flink bezig. Wat voor de ene kijker vermakelijke televisie is, roept bij anderen vooral ongemak op. Met name de dominante aanwezigheid van Monique Hansler in het leven van haar zoon Mike zorgt voor felle discussies op sociale media. Nu doet Antine Algra, de ex-partner van Mike Hansler, een opmerkelijke en ingrijpende beschuldiging. Volgens haar bleef het gedrag van Monique niet beperkt tot woorden alleen.
Antine, die Mike leerde kennen tijdens Winter Vol Liefde, vertelt in een interview dat wat kijkers nu op televisie zien, voor haar pijnlijk herkenbaar is. “Het is confronterend om die fragmenten voorbij te zien komen,” zegt ze. “Voor mij is het geen verrassing. Wat nu wordt uitgezonden, heb ik zelf ook meegemaakt.”
“Ik kijk de serie niet, maar ontkom er niet aan”
Hoewel Antine benadrukt dat ze de realityserie niet actief volgt, komt ze er nauwelijks omheen. Fragmenten circuleren volop online en zorgen steeds opnieuw voor reacties. “Ik kijk de afleveringen niet bewust,” legt ze uit. “Maar de fragmentjes zie je overal. Op social media, in nieuwsartikelen, via anderen. Dan herken je patronen.”
Volgens Antine speelde veel van wat nu wordt uitgezonden zich destijds af buiten het zicht van camera’s. “Bij Mike en mij gebeurde dit in onze vrije tijd, niet tijdens opnames. Daardoor is er nooit een compleet beeld van geweest,” vertelt ze. “Maar het gedrag dat mensen nu zien, dat is niet nieuw.”
Escalatie achter gesloten deuren
Wat Antine vervolgens beschrijft, gaat verder dan wat tot nu toe in de media is verschenen. Ze stelt dat de spanningen op een bepaald moment volledig escaleerden. Aanleiding zou een bezoek van Mike aan Friesland zijn geweest, waar Antine haar leven had opgebouwd.
“Toen Mike naar Friesland wilde komen om mijn leefomgeving te zien, sloeg de sfeer volledig om,” vertelt ze. “Monique was woedend.” Volgens Antine liep dat uit op een incident dat diepe indruk op haar maakte. “Ze gooide een vaas naar mijn hoofd,” zegt ze. “En schreeuwde dat Mike moest kiezen tussen haar en mij.”
Antine spreekt zichtbaar geëmotioneerd over dat moment. “Dat zijn dingen die je niet zomaar vergeet. Het ging zó ver. Het was geen meningsverschil meer, maar pure escalatie.”
Loyaliteit onder druk
Volgens Antine staat Mike al jaren onder grote emotionele druk. “Zij houdt hem krampachtig vast,” zegt ze over Monique. “Het is alsof er geen ruimte is voor een volwassen relatie naast haar.” In haar ogen wordt haar ex-partner gedwongen voortdurend te laveren tussen zijn eigen leven en de verwachtingen van zijn moeder.
“Het ging niet alleen om mij,” benadrukt ze. “Het ging om controle. Om invloed. Om niet loslaten.” Antine zegt dat ze meerdere keren heeft geprobeerd het gesprek aan te gaan, maar dat dit zelden tot rust leidde. “Alles draaide om loyaliteit. Wie staat op één?”
“Dit vraagt om hulp”
Antine is voorzichtig met haar woorden, maar spreekt wel haar zorgen uit. Ze gelooft dat er onderliggend meer speelt. “Ik denk dat Monique hulp nodig heeft,” zegt ze. “Al weet ik niet of ze daar voor openstaat.”
Volgens Antine leeft Monique sterk in haar eigen overtuigingen. “Ze heeft haar eigen wereld gecreëerd, met haar eigen waarheden. Ik weet niet of een specialist daar nog doorheen komt.” Daarbij verwijst Antine naar verhalen die Monique zelf eerder zou hebben gedeeld over haar jeugd.
“Ze heeft verteld dat haar eigen moeder worstelde met borderline en dat haar vader vaak afwezig was,” legt Antine uit. “Dat betekent dat ze waarschijnlijk geen veilige hechting heeft gekend. En dat zie je terug: ze houdt haar gezin krampachtig vast.”
Publieke discussie, privégevolgen
De uitspraken van Antine zorgen voor veel reacties. Waar sommige kijkers haar verhaal zien als bevestiging van wat zij al langer vermoeden, wijzen anderen op het belang van voorzichtigheid. Het gaat om ernstige beschuldigingen, gebaseerd op persoonlijke ervaringen, zonder dat betrokkenen publiekelijk hebben gereageerd.
Antine begrijpt die terughoudendheid. “Ik weet dat dit gevoelig ligt,” zegt ze. “Maar ik deel dit niet om iemand zwart te maken. Ik deel dit omdat mensen nu oordelen op basis van televisiebeelden, terwijl er veel meer speelt achter de schermen.”
Ze benadrukt dat ze haar verhaal lange tijd voor zich heeft gehouden. “Ik heb hier niet eerder over gesproken, omdat ik rust wilde. Maar nu dit opnieuw naar boven komt, voel ik dat ik eerlijk moet zijn.”
Impact die blijft
De periode met Mike en zijn familie heeft volgens Antine diepe sporen nagelaten. “Het heeft me lang gekost om weer vertrouwen te krijgen,” vertelt ze. “Je gaat aan jezelf twijfelen. Je vraagt je af of jij degene bent die het verkeerd ziet.”
Toch kijkt ze nu met meer afstand terug. “Ik sta sterker dan toen,” zegt ze. “En ik hoop vooral dat Mike ooit de ruimte krijgt om zijn eigen leven te leiden, zonder angst of druk.”
Geen oordeel, wel erkenning
Antine sluit af met een duidelijke boodschap: ze vraagt geen veroordeling, maar begrip. “Dit is geen zwart-witverhaal,” zegt ze. “Het is complex, pijnlijk en menselijk.” Ze hoopt dat kijkers zich dat realiseren wanneer ze naar de serie kijken.
“Wat op televisie verschijnt, is maar een deel van het verhaal,” besluit ze. “En soms is het deel dat je níét ziet, het zwaarst om te dragen.”