Algemeen
Nieuwe hype of levensgevaarlijk? stanley drinkbekers kunnen ontploffen!
Stanley drinkbekers, een populaire trend op sociale media, worden nu met argusogen bekeken. Wat begon als een praktische en hippe oplossing om dranken langer warm of koud te houden, is uitgegroeid tot een product dat veel vragen oproept over veiligheid. Een recente video op TikTok waarschuwt voor het risico dat deze bekers kunnen ontploffen, en dat heeft de gemoederen flink beziggehouden. Hier is wat we weten over de situatie en hoe je veilig kunt blijven.
Wat is er aan de hand met de Stanley drinkbekers?
Stanley drinkbekers staan bekend om hun duurzaamheid en uitstekende isolatie. Ze zijn ontworpen om dranken urenlang warm of koud te houden, wat ze bijzonder populair maakt onder mensen die veel onderweg zijn. Maar een video op TikTok heeft deze hype nu in een ander daglicht gesteld. Volgens de maker van de video kan de beker onder bepaalde omstandigheden exploderen.
De waarschuwing draait vooral om het gebruik van de beker met koolzuurhoudende dranken of warme vloeistoffen in combinatie met een afgesloten deksel. Door de luchtdichte afsluiting ontstaat er druk binnenin de beker, wat tot een explosie kan leiden als die druk te hoog oploopt. Dit fenomeen heeft geleid tot verschillende incidenten waarbij gebruikers gewond zijn geraakt of schade hebben opgelopen.
Waarom kunnen ze ontploffen?
Het probleem lijkt te liggen in de manier waarop druk zich opbouwt in de beker. Als je bijvoorbeeld een koolzuurhoudende drank inschenkt en het deksel stevig vastdraait, wordt de koolstofdioxide opgesloten. Bij een temperatuurstijging of schudden van de beker neemt de druk snel toe. Voor warme dranken kan hetzelfde gebeuren als stoom zich ophoopt in de afgesloten ruimte.
Hoewel Stanley drinkbekers ontworpen zijn om stevig en duurzaam te zijn, hebben ze geen ingebouwde veiligheidskleppen die overtollige druk kunnen laten ontsnappen. Dit maakt ze kwetsbaar in situaties waarin druk zich ophoopt, wat kan leiden tot gevaarlijke explosies.
Reacties op sociale media
De video over de Stanley drinkbekers ging razendsnel viraal en heeft geleid tot veel discussie. Gebruikers op TikTok en andere platforms delen hun eigen ervaringen, variërend van kleine lekkages tot volledige explosies. Veel mensen zijn geschokt en vragen zich af of ze hun bekers nog wel veilig kunnen gebruiken. “Ik dacht dat dit gewoon een hippe beker was, maar nu ben ik doodsbang om hem te gebruiken,” schreef een gebruiker in de reacties.
Anderen roepen op tot meer transparantie van de fabrikant. “Stanley moet duidelijkheid geven over hoe dit kan gebeuren en wat ze gaan doen om het op te lossen,” stelde een bezorgde gebruiker. Sommigen pleiten zelfs voor een terugroepactie.
Hoe kun je veilig blijven?
Als je een Stanley drinkbeker hebt, zijn er een paar stappen die je kunt nemen om risico’s te minimaliseren:
- Vermijd koolzuurhoudende dranken: Gebruik de beker alleen voor water, thee, koffie of andere niet-koolzuurhoudende dranken.
- Laat het deksel losjes zitten: Draai het deksel niet te strak vast om de druk te verminderen.
- Schud de beker niet: Schudden verhoogt de druk, vooral bij warme dranken of koolzuurhoudende vloeistoffen.
- Controleer regelmatig: Kijk of er tekenen van slijtage of beschadiging zijn aan de beker.
Conclusie
De Stanley drinkbekers, ooit een symbool van gemak en stijl, zijn nu het onderwerp van een verhitte discussie over veiligheid. Hoewel het product in de meeste situaties veilig is, benadrukken de recente incidenten het belang van bewust gebruik. De fabrikant heeft nog niet gereageerd op de zorgen van gebruikers, maar het is duidelijk dat transparantie en mogelijk verbeteringen aan het ontwerp nodig zijn om het vertrouwen van klanten te herstellen. Tot die tijd is voorzichtigheid geboden bij het gebruik van deze populaire bekers
@summernews1
Algemeen
Norma (80) was twee keer in de hemel en werd teruggestuurd om mensen te vertellen wat je kunt verwachten
Norma Edwards vertelt over haar drie bijna-d00dervaringen: “Ik werd twee keer teruggestuurd met een boodschap”
Het verhaal van de Amerikaanse vrouw Norma Edwards gaat al jaren rond in spirituele kringen, maar nu bereikt het opnieuw een groter publiek. In een interview met de Britse krant Mirror vertelt de inmiddels oudere vrouw hoe ze naar eigen zeggen meerdere keren klinisch 0verleden is – en hoe ze tijdens twee van die momenten een reis maakte naar wat zij beschrijft als “een andere dimensie”.
Norma beweert dat ze tijdens die ervaringen buitenaardse of spirituele wezens ontmoette, zicht kreeg op haar levensdoel en zelfs te horen kreeg dat ze nog niet mocht blijven. Haar verhaal is zowel ontroerend als mysterieus, en hoe je het ook bekijkt, het raakt aan iets waar vrijwel iedereen vragen over heeft: wat gebeurt er nadat het leven stopt?
“Ik zag kleuren die op aarde niet bestaan”
Norma vertelt dat haar ervaringen altijd beginnen met hetzelfde gevoel: alsof ze door een oneindig donkere tunnel wordt getrokken. Een compleet duistere ruimte, zo zwart dat het bijna tastbaar lijkt. Toch zegt ze nooit bang te zijn geweest.
“Ik reisde met de snelheid van het licht,” vertelt ze. “En toen doemde er iets op dat leek op een regenboog, maar dan in kleuren die ik nooit eerder had gezien.”
Die kleuren gingen over in een felle witte gloed, helder en warm tegelijk. “Ik dacht dat het mijn ogen pijn zou doen,” zegt ze, “maar toen voelde ik dat ik met het licht versmolt. Alsof ik niet langer een lichaam had, maar veranderde in pure energie.”
Het zijn woorden die vaker terugkeren in verhalen van mensen die een bijna-d00dervaring hadden, maar Norma gaat veel verder. Zij zegt niet alleen licht of liefde te hebben gevoeld, maar daadwerkelijk in gesprek te zijn geweest met wezens aan de “andere kant”.
De eerste keer: een hartstilstand en een onthutsende ontdekking
Norma was pas twintig jaar oud toen ze voor het eerst in aanraking kwam met wat zij ziet als het hiernamaals. Ze was op weg naar haar werk toen ze plotseling instortte. In het z!ekenhuis ontdekten artsen dat er een 0verleden foetus in haar lichaam zat die een ernstige infectie had veroorzaakt. Haar lichaam was bezig zichzelf te vergiftigen.
Tijdens de operatie stopte haar hart. Voor de artsen was het een race tegen de klok; voor Norma begon een reis buiten de grenzen van het tastbare.
“Ik keek vanuit het plafond neer op mijn eigen lichaam,” zegt ze. “Ik zag hoe de artsen hun best deden, maar ik voelde geen pijn. Ik wilde zeggen dat het goed met me ging, maar niemand hoorde mij.”
Vanaf dat moment voelde ze zich weggetrokken uit de operatiekamer, alsof ze werd meegenomen naar een nieuwe wereld.
Een levensoverzicht in drie kolommen
Tijdens haar eerste ervaring zag Norma iets dat haar diep raakte. Ze spreekt over een soort enorm scherm waarop drie kolommen verschenen.
Kolom 1: het leven dat ze naar
eigen zeggen had gepland vóór haar geboorte.
Kolom 2: het leven zoals ze dat daadwerkelijk
leefde.
Kolom 3: het resultaat van die vergelijking.
“Keer op keer stond er: ‘Doel niet bereikt’,” vertelt ze. “Dat vond ik bijna grappig. Het was alsof ik naar een soort hemelse administratie keek.”
Het moment zorgde eerder voor verwondering dan voor angst. Maar meteen daarna veranderde de scène opnieuw.
Een rivier, een geliefde tante en een grens die ze niet mocht oversteken
Norma kwam bij wat ze beschrijft als een grote, rustige rivier. Aan de overkant stonden honderden zielen die haar leken te herkennen. Ze voelde warmte, verbondenheid en een liefde die ze met geen pen kan beschrijven.
Aan die overkant zag ze ook haar tante, iemand met wie ze tijdens haar jeugd veel contact had gehad.
“Ze stapte het water in om mij te ontmoeten,” vertelt Norma. “Ik deed hetzelfde. Maar net voordat we elkaar raakten, stopte ze.”
Toen sprak haar tante de woorden die Norma nooit heeft vergeten: “Het spijt me. Ze staan niet toe dat je blijft. Je wordt teruggestuurd met een boodschap.”
De boodschap, zegt Norma, was simpel maar krachtig: het leven stopt niet, het gaat verder. De ziel is eeuwig.
Op dat moment werd ze teruggetrokken in haar lichaam en ontwaakte ze op de operatietafel.
De tweede keer: een vrouwelijke aanwezigheid die haar begeleidde
De tweede keer dat Norma klinisch 0verleed, leek het proces in de kern hetzelfde, maar de details waren anders. Ze voelde opnieuw de overgang naar een donkere ruimte, opnieuw het licht en opnieuw de overweldigende liefde.
Maar ze stond er deze keer niet alleen voor.
“Ik voelde een vrouwelijke aanwezigheid naast me,” zegt ze. “Ik geloof dat het een engel was. Ze leidde me, alsof ze wilde voorkomen dat ik zou denken dat ik al mocht blijven.”
Net als de eerste keer kreeg Norma volgens eigen zeggen dezelfde boodschap: dat haar missie nog niet voltooid was. Dat ze moest terugkeren naar haar lichaam omdat ze hier op aarde nog iets te doen had.
Een missie op aarde: stervensbegeleiding
Na haar ervaringen besloot Norma haar leven te wijden aan het begeleiden van mensen in hun laatste levensfase. Ze werkt sindsdien als deskundige stervensbegeleider. Ze vertelt families wat zij zelf zegt gezien te hebben: dat de d00d geen eindpunt is, maar een overgang.
“De ziel sterft niet,” zegt ze. “We gaan ergens naartoe. Niemand hoeft bang te zijn.”
Ze probeert geen angst weg te wuiven, maar juist ruimte te maken voor rust, vertrouwen en betekenis tijdens het moeilijkste moment van het leven.
Een boodschap die mensen verdeelt
Het verhaal van Norma wordt zowel omarmd als bekritiseerd. Sommige mensen vinden troost in haar woorden. Anderen zijn sceptisch en wijzen op neurologische verklaringen voor bijna-d00dervaringen, zoals zuurstoftekort en hallucinaties.
Maar Norma zelf twijfelt geen seconde aan wat ze gezien heeft.
Voor haar is het geen mysterie, geen hersenspinsel, maar een realiteit die ze twee keer intens heeft meegemaakt.
“Ik weet wat ik voelde,” zegt ze. “En ik weet dat ik iets moest doorgeven.”
Wat betekenen deze ervaringen voor de rest van ons?
Of je nu gelooft in bijna-d00dervaringen of niet, verhalen zoals dat van Norma raken iets fundamenteels. Het idee dat er iets is na het leven, dat de d00d misschien niet het einde is, spreekt tot de verbeelding. Mensen zoeken houvast, hoop, betekenis. Norma komt met een boodschap die precies daarin raakt.
Haar verhaal is uiteindelijk niet alleen een mystiek verslag, maar ook een uitnodiging: om anders naar het leven te kijken. Om te reflecteren op je eigen keuzes, je eigen doelen, je eigen liefde voor mensen om je heen.