-

Algemeen

Nederland is WOEST op Marco Borsato: ‘Misselijkmakend’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Marco Borsato is deze week een opvallende verschijning in de Top 2000. Ondanks de aanhoudende controverse rondom zijn persoon, heeft de zanger maar liefst negen nummers in de prestigieuze lijst staan. Dit jaar steeg een van zijn grootste hits, Ik Leef Niet Meer Voor Jou, maar liefst 239 plekken en staat nu op nummer 1238. De reacties op zijn aanwezigheid in de lijst variëren van bewondering tot afschuw en zijn onderwerp van gesprek op sociale media.

Tegenstrijdige reacties op sociale media

De muziek van Marco Borsato roept gemengde gevoelens op bij luisteraars. Terwijl sommigen blij zijn om zijn nummers weer te horen, spreken anderen hun afkeer uit door middel van kritische berichten en misselijkmakende emoji’s. Vooral op X (voorheen Twitter) is de discussie over zijn aanwezigheid in de Top 2000 losgebarsten.

Een greep uit de reacties laat zien hoe verdeeld de meningen zijn. Zo schreef een luisteraar: “Ik ben zo blij dat dit voorbij is,” met verwijzing naar een van zijn nummers. Een ander gaf aan opgelucht te zijn dat hij de laatste Borsato-hit van de dag had gehoord, maar al enkele uren later kwam hij weer een ander nummer van de zanger tegen in de lijst.

Daarentegen zijn er ook fans die hun steun blijven uitspreken. Sommigen noemen Marco zelfs nog steeds “de beste zanger van Nederland.” Dit toont aan dat zijn muziek, ondanks de controverse, voor velen een blijvende indruk heeft achtergelaten.


Posities in de Top 2000

Naast Ik Leef Niet Meer Voor Jou heeft Marco Borsato nog acht andere nummers in de lijst staan. Een daarvan is De Bestemming, dat dit jaar op nummer 1202 staat. Hoewel de exacte posities van zijn andere nummers niet zijn vrijgegeven, blijft zijn prominente aanwezigheid in de lijst een teken van zijn muzikale invloed.

De stijgingen in de lijst suggereren dat zijn muziek, ondanks alles, nog steeds wordt gewaardeerd door een groot deel van het publiek. Tegelijkertijd zorgt zijn voortdurende aanwezigheid in de Top 2000 ook voor discussie over de rol van artiesten die in opspraak zijn geraakt.


Jur*dische voortgang: Z*denzaak tegen Marco Borsato

Naast zijn muzikale prestaties blijft Marco Borsato ook in het nieuws vanwege de jur*dische zaak die tegen hem loopt. De zanger wordt beschuldigd van s*ksueel grensoverschrijdend gedrag, een zaak die oorspronkelijk in 2025 voor de rechter zou komen. Volgens recente berichten overweegt de moeder van het vermeende slacht0ffer echter een schikking, wat de zaak mogelijk buiten de rechtbank zou kunnen oplossen.

Privé-hoofdredacteur Evert Santegoeds verklaarde dat Borsato’s advocaten inmiddels 29 verklaringen hebben verzameld die hem zouden ontlasten. Hij suggereert tevens dat de beschuld*gingen mogelijk voortkomen uit wra*k, omdat de moeder van het vermeende slacht0ffer eerder een relatie met Borsato zou hebben gehad.


Een verdeeld publiek

De beschuldigingen tegen Marco Borsato hebben zijn reputatie zwaar aangetast, maar zijn muziek blijft een belangrijke rol spelen in de Nederlandse muziekscene. Voor sommige fans is het lastig om de kunstenaar te scheiden van de persoon achter de muziek. Anderen hebben zijn nummers volledig afgezworen en kunnen zijn verschijning in de Top 2000 niet begrijpen.

Het fenomeen dat artiesten ondanks persoonlijke schandalen hun populariteit behouden, is niet nieuw. In het geval van Borsato is het duidelijk dat hij nog steeds een trouwe schare fans heeft die zijn muziek blijven waarderen, zelfs nu hij verwikkeld is in een juridische strijd.


Sociale media ontploft: Gemengde reacties op Marco’s muziek

Op sociale media blijft de discussie over Borsato levendig. De meningen over zijn muziek lopen sterk uiteen, en sommige gebruikers aarzelen niet om hun onvrede openlijk te delen. Hieronder enkele voorbeelden van reacties op X:

  • Linda (@liboroni): “🤢 #Top2000”
  • Luciël (@LucielPieters): “Marco B. 🤢🤢🤢🤮🤮🤮 #Top2000”
  • Wim (@DPMMusic): “Ik ben zo blij dat dit voorbij is. Dat zeg ik ook over pak ’m beet 3 minuten. #metjeMarcoProstato #Top2000”
  • Jeffrey (@JPTX_010): “Blijft bijzonder om te zien. Jonge meisjes meezingend met een nummer van Marco Borsato. #Top2000”

Ondanks deze negatieve geluiden zijn er ook positieve berichten. Fans blijven benadrukken dat zijn muziek hen raakt en een belangrijke plek in hun leven inneemt. Sommigen zien de Top 2000 zelfs als een kans om te genieten van zijn grootste hits, los van de persoonlijke controverse.


De nalatenschap van Marco Borsato

Met een carrière van meer dan drie decennia heeft Marco Borsato onmiskenbaar een grote stempel gedrukt op de Nederlandse muziekwereld. Zijn nummers zoals Rood, Afscheid Nemen Bestaat Niet en De Bestemming behoren tot de meest iconische nummers in de Nederlandse popgeschiedenis. De huidige discussie rondom zijn muziek en persoon werpt echter een schaduw over zijn nalatenschap.

De controverse roept een bredere vraag op: hoe moeten we omgaan met artiesten die persoonlijk in opspraak zijn geraakt? Voor veel fans is het een kwestie van persoonlijke keuze, waarbij sommigen zijn muziek blijven waarderen en anderen hem volledig afschrijven.


Een blik op de toekomst

Of Marco Borsato ooit volledig kan herstellen van de reputatieschade die hij heeft opgelopen, blijft onzeker. Wat wel duidelijk is, is dat zijn muziek een blijvende impact heeft op een groot publiek. Terwijl de juridische zaak tegen hem voortduurt, zal het interessant zijn om te zien hoe zijn aanwezigheid in de muziekindustrie zich ontwikkelt.

Ondertussen blijft de Top 2000 een platform waar zijn muziek, ondanks de verdeeldheid, een prominente plek behoudt. Dit benadrukt de complexiteit van het scheiden van kunst en artiest, een vraagstuk dat niet alleen bij Marco Borsato speelt, maar ook bij andere artiesten wereldwijd.


Conclusie

Marco Borsato blijft een controversieel figuur in de Nederlandse muziekscene. Zijn aanwezigheid in de Top 2000, met negen nummers, laat zien dat zijn muziek nog steeds wordt gewaardeerd door een aanzienlijk deel van het publiek. Tegelijkertijd zorgen de besch*ldigingen tegen hem en de lopende jur*dische zaak voor scherpe verdeeldheid onder luisteraars.

Met een finale uitspraak in de r*chtszaak en een mogelijk schikkingsvoorstel in zicht, blijft het onduidelijk hoe zijn carrière zich verder zal ontwikkelen. Eén ding is echter zeker: Marco Borsato blijft onderwerp van gesprek, zowel binnen als buiten de muziekindustrie. Zijn muziek, geliefd door velen en verafschuwd door anderen, blijft voorlopig een vaste waarde in de Top 2000.

Algemeen

Joke heeft spijt: ‘Mijn lichaam staat vol met zijn naam, wel 250 keer’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Joke (52) vond de moed om opnieuw te beginnen na jaren van controle en angst: “Ik was mezelf kwijt, maar niet voorgoed”

Toen Joke (52) enkele jaren geleden Hans leerde kennen, dacht ze dat het lot had toegeslagen. Het voelde alsof hun ontmoeting voorbestemd was — een nieuw begin na een moeilijke periode in haar leven. Familie en vrienden waren verbaasd over hoe snel de relatie zich ontwikkelde, maar Joke zag alleen de warmte en aandacht die ze al zo lang had gemist.

Wat begon als een liefdevol sprookje, veranderde echter langzaam in een verstikkend verhaal. Achter gesloten deuren nam Hans stukje bij beetje de controle over haar leven. Voor Joke begon een periode waarin ze haar vrijheid, haar identiteit en zelfs haar lichaam kwijtraakte — maar uiteindelijk ook de moed vond om zichzelf terug te vinden.


Liefde die omsloeg in controle

In het begin leek alles perfect. Hans was charmant, complimenteus en leek oprecht geïnteresseerd in haar dromen en geloof. Hij sprak over een gezamenlijke toekomst en overtuigde haar dat ze samen een bijzondere roeping hadden.

“Hij gaf me het gevoel dat ik speciaal was,” vertelt Joke. “Dat ik eindelijk iemand had gevonden die me begreep.”

Maar na verloop van tijd begonnen de kleine signalen van controle zichtbaar te worden. Hij bepaalde met wie ze sprak, wat ze droeg en wanneer ze haar familie mocht zien. Zijn woorden klonken liefdevol, maar gingen steeds vaker gepaard met voorwaarden.


Geloof als middel om te overheersen

Hans wist dat Joke gelovig was en gebruikte haar vertrouwen in het geloof als middel om macht uit te oefenen. Hij beweerde namens God te spreken en stuurde haar bijbelteksten die volgens hem “bevestigden” wat hij zei. Soms deed hij zelfs alsof die berichten van een hogere stem afkomstig waren.

“Ik dacht dat ik iets bijzonders mocht doen, een soort spirituele opdracht,” vertelt Joke. “Maar eigenlijk raakte ik mezelf kwijt in zijn woorden.”

Elke beslissing, hoe klein ook, moest via hem lopen. Haar geloof — ooit een bron van kracht — werd een instrument van controle. Wat begon als toewijding aan iets groters, veranderde in totale afhankelijkheid.


Langzaam verdween haar eigen identiteit

Hans eiste dat Joke alles uit haar verleden zou loslaten. Foto’s, kleding en persoonlijke herinneringen moesten verdwijnen. Alles wat haar herinnerde aan haar vroegere leven, werd volgens hem “niet zuiver” genoemd.

Het huis waarin ze woonde, veranderde stap voor stap in een lege ruimte zonder kleur of warmte. Zelfs kleine voorwerpen — een ketting van haar moeder, een schilderij van een vriendin — werden weggehaald.

“Op een dag keek ik om me heen en zag niets meer wat van mij was,” zegt Joke. “Alsof ik uit mijn eigen leven was gewist.”


Wanneer liefde bezit wordt

De controle stopte niet bij haar gedachten of omgeving. Hans begon ook over haar lichaam te beslissen. Hij vond dat hun verbondenheid letterlijk zichtbaar moest zijn en dwong haar urenlang onder de tattoonaald te zitten om zijn naam en symbolen op haar huid te laten zetten.

Zelfs wanneer ze ziek was of pijn had, moest ze door. De sessies duurden soms een halve dag, en de wonden die achterbleven waren niet alleen lichamelijk.

“Hij zei dat het een teken van liefde was,” herinnert Joke zich. “Maar het voelde als iets dat me vastketende.”

De littekens op haar huid werden een dagelijkse herinnering aan de macht die hij over haar had.


De grens van vernedering

De fysieke pijn ging gepaard met vernedering en angst. Joke mocht geen pijnstillers nemen en werd bij klachten soms gedwongen om urenlang in koud water te zitten. De kou, de angst en het verlies van controle maakten haar nog kwetsbaarder.

“Ik voelde me geen mens meer,” zegt ze zacht. “Elke dag hoopte ik dat het de laatste keer was.”

Voor buitenstaanders was er niets te merken. De situatie speelde zich af achter gesloten deuren — een patroon dat bekendstaat als intieme terreur: een vorm van structurele controle waarbij een partner langzaam alle vrijheid van de ander afneemt.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Hart van Nederland (@hartvannederland)


Gevangen in stilte

De angst om te spreken hield Joke jarenlang gevangen. Ze durfde niemand in vertrouwen te nemen. Zelfs wanneer ze vrienden kort sprak, glimlachte ze en zei dat alles goed ging.

Haar omgeving zag hooguit de tatoeages en trok daar eigen conclusies uit. De schaamte groeide, waardoor ze zich nog verder terugtrok.

“Mensen keken me aan alsof ik die keuzes zelf had gemaakt,” vertelt ze. “Ze zagen niet wat erachter zat.”

Financieel raakte ze intussen alles kwijt. Haar huis, haar spaargeld — alles ging op in de controle van haar partner. Uiteindelijk belandde ze in een caravan, met nauwelijks middelen om rond te komen.

Screenshot


Het breekpunt

Pas na een heftige ruzie vond Joke de moed om actie te ondernemen. Toen Hans haar opnieuw dreigde te isoleren, greep ze naar haar telefoon om de politie te bellen.

Dat moment werd het kantelpunt. Hans verliet haar en Joke kreeg hulp via een opvangorganisatie.

“Voor het eerst voelde ik dat ik weer kon ademen,” zegt ze. “Ik had niets meer, maar ik was vrij.”

Via een hulpverlener kwam ze in contact met Andy Han van Stichting Spijt van Tattoo, een specialist in het verwijderen van ongewenste tatoeages. Andy besloot haar kosteloos te helpen.


Een langzaam herstel

De behandelingen waren zwaar, fysiek en emotioneel. Elke sessie bracht pijn, maar ook een stukje bevrijding. De inkt verdween langzaam — en daarmee ook de sporen van controle die haar jarenlang hadden achtervolgd.

“Elke keer als een stukje van zijn naam vervaagde, voelde het alsof ik mezelf terugvond,” zegt Joke.

Het proces duurt jaren, maar het biedt haar de kans om opnieuw in de spiegel te kijken zonder overal herinneringen aan het verleden te zien.


Leven met littekens — en kracht

Vandaag woont Joke weer zelfstandig. Ze werkt aan haar herstel, fysiek én mentaal. De littekens blijven zichtbaar, maar ze ziet ze niet langer als een teken van pijn — eerder als bewijs van overleven.

“Mijn huid vertelt een verhaal,” zegt ze. “Niet van hem, maar van mij. Van iemand die gevallen is en weer is opgestaan.”

Ze gebruikt haar ervaring nu om anderen te steunen die vastzitten in een vergelijkbare situatie. Via praatgroepen en lotgenotendagen probeert ze taboes te doorbreken rond psychische en relationele dwang.


Een boodschap van hoop

Joke weet dat herstel tijd kost. Toch wil ze met haar verhaal laten zien dat er altijd een uitweg bestaat.

“Ik dacht dat ik voorgoed verloren was,” zegt ze. “Maar hulp bestaat echt. Er zijn mensen die luisteren zonder te oordelen.”

Voor iedereen die zich gevangen voelt in een relatie vol angst of controle, heeft ze één boodschap:

“Praat erover. Schaam je niet. Jij verdient vrijheid.”


Slot: vrijheid stap voor stap

Joke’s verhaal laat zien hoe liefde kan verschuiven naar macht, en hoe moeilijk het is om daaraan te ontsnappen. Maar het toont ook iets anders: dat herstel mogelijk is, zelfs na jaren van controle.

Met elke behandeling, met elke stap buiten de deur, verovert Joke haar leven terug. Ze is niet langer de vrouw die leefde onder dwang — ze is iemand die haar stem hervonden heeft.

“Ik was mezelf kwijt,” zegt ze. “Maar niet voorgoed.”

Lees verder