Algemeen
Monique Westenberg deelt foto van haar zwangerschapsbuikje
Monique Westenberg straalt van geluk tijdens zwangerschap: “Ik voel me nog steeds een ‘lekkere chick’”
Monique Westenberg (46), de partner van zanger en presentator André Hazes (30), geniet met volle teugen van haar zwangerschap. Het stel verwacht volgende maand hun kindje, een jongetje. Op Instagram deelt Monique haar vreugde over hoe goed haar zwangerschap verloopt. Bij een stijlvolle foto schrijft ze zelfverzekerd: “Ik vind mezelf nog best een ‘lekkere chick.’”
Zwangerschap verloopt soepel ondanks griep
Monique, die deze week terugkeerde van een vakantie in Bangkok, is inmiddels 33 weken zwanger. Ondanks dat ze tijdens haar verblijf in Thailand werd getroffen door griep, kijkt ze positief terug op haar zwangerschap. “Ik voel me al die maanden héél goed en had van tevoren niet gedacht dat ik mezelf nog best een ‘lekkere chick’ zou vinden tijdens het groeien,” vertelt ze openhartig.
De blondine, die sinds 2014 een stel vormt met André, benadrukt hoe bijzonder deze fase in haar leven is. Samen bereiden ze zich voor op het ouderschap en genieten ze van de laatste weken voordat hun “kleine wondertje” ter wereld komt.
De glow van het moederschap
Monique noemt zichzelf dankbaar voor de zogenaamde zwangerschapsglow die ze ervaart. Ze voelt zich stralend en mooi, wat haar extra zelfvertrouwen geeft in deze bijzondere tijd. “Daarom durf ik ook best een foto als deze te plaatsen,” schrijft ze bij een zwart-wit kiekje waarop ze in een stijlvolle zwarte bikini onder een buitendouche poseert.
“Trots op dat ik mama mag worden van, voor ons, een wondertje,” voegt ze eraan toe. Haar volgers reageren massaal met hartverwarmende felicitaties en complimenten, waarmee ze de liefde en steun vanuit haar fans voelt.
Een bijzonder avontuur samen
Monique en André, die in de zomer van 2014 hun relatie begonnen, kijken vol verwachting uit naar de komst van hun zoon. Voor Monique is dit haar eerste zwangerschap, en hoewel ze al eerder openhartig heeft gesproken over de uitdagingen die ze heeft ervaren om zwanger te raken, noemt ze deze periode een “droom die uitkomt.” André, die ondanks zijn jonge leeftijd al een drukke carrière heeft als artiest, is volgens Monique een betrokken en liefdevolle partner tijdens deze reis.
De vakantie in Bangkok was voor het stel een kans om nog even samen te ontspannen voordat de baby komt. Hoewel Monique last had van griep tijdens de reis, benadrukt ze dat de tijd samen met André bijzonder waardevol was.
Liefde en steun van volgers
Op Instagram wordt Monique overspoeld met steun en lieve woorden van haar volgers. Veel mensen prijzen haar zelfverzekerdheid en uitstraling. “Je ziet er prachtig uit, Monique! Stralend zoals altijd,” schrijft een volger. Een ander reageert: “Wat een mooie mama word jij. Je kindje mag zich gelukkig prijzen met zulke ouders.”
Het delen van deze intieme momenten heeft haar alleen maar dichter bij haar fans gebracht. Monique is altijd open geweest over haar leven en kiest ervoor om deze bijzondere periode te vieren, ondanks dat ze soms kritiek ontvangt op sociale media.
Een nieuw hoofdstuk voor André en Monique
Voor André is het ouderschap een nieuw avontuur. Hoewel hij pas 30 jaar oud is, kijkt hij volgens Monique met veel enthousiasme uit naar zijn rol als vader. Het stel heeft samen al veel meegemaakt, waaronder de druk van een leven in de schijnwerpers. Toch hebben ze elkaar altijd gesteund en zijn ze vastbesloten om samen een liefdevolle omgeving te creëren voor hun zoon.
De zwangerschap heeft André en Monique nog dichter bij elkaar gebracht. Ze genieten niet alleen van de voorbereidingen op het ouderschap, maar ook van de kleine momenten samen. Het stel heeft laten weten dat ze zich goed voorbereiden op hun nieuwe gezinsleven en dat ze met vertrouwen uitkijken naar wat komen gaat.
Trots op het moederschap
Monique’s trotse houding ten opzichte van haar zwangerschap inspireert veel vrouwen. Haar openheid over de veranderingen in haar lichaam en haar gevoelens benadrukt dat het moederschap een prachtige ervaring is, ongeacht de uitdagingen die het met zich meebrengt. Haar woorden: “Trots op dat ik mama mag worden van een wondertje,” resoneren bij veel volgers die hun bewondering voor haar blijven uiten.
Monique laat zien dat moederschap niet alleen een fysiek, maar ook een emotioneel en spiritueel avontuur is. Ze straalt niet alleen vanwege haar “glow,” maar ook door de liefde en vreugde die ze voelt terwijl ze zich voorbereidt op de komst van haar kindje.
Wat de toekomst brengt
De komende weken zijn spannend voor Monique en André. Met de uitgerekende datum in zicht bereiden ze zich voor op een nieuw hoofdstuk in hun leven. Monique heeft aangegeven dat ze blij is met de steun die ze van André krijgt en dat ze samen een sterk team vormen.
Hun reis naar het ouderschap wordt met veel liefde gevolgd door hun fans en vrienden. En terwijl Monique zich blijft focussen op haar gezondheid en het genieten van de laatste weken van haar zwangerschap, is het duidelijk dat dit stel klaar is om hun gezin te verwelkomen.
Monique eindigt haar Instagram-bericht met een boodschap die haar vreugde en dankbaarheid perfect samenvat: “Ik ben zo trots dat ik mama mag worden. Dit is een droom die uitkomt.”
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.