Algemeen
Mensen ontdekken nu pas waar de korst van kaas van gemaakt is: ´Help, dit eet ik al jaren op!´
De korst van kaas roept al jarenlang vragen op: kun je hem eten of niet? Een recente video van de Keuringsdienst van Waarde heeft eindelijk het mysterie ontrafeld, en de reacties variëren van verbazing tot gelatenheid. Laten we eens duiken in de feiten.

Wat zit er in de kaaskorst?
Bij veel kazen wordt de korst behandeld met polyvinylacetaat, een synthetische stof die wordt gebruikt als beschermende laag. Dit materiaal is ook te vinden in producten zoals kauwgom en houtlijm en dient om de kaas te beschermen tegen uitdroging en schimmels. Hoewel het veilig is voor consumptie, is het niet bepaald iets dat je met smaak zou opeten.

Toch is niet elke kaaskorst hetzelfde. Bij ambachtelijke en oude kazen is de korst vaak volledig natuurlijk. Bij fabrieksmatig geproduceerde kazen wordt polyvinylacetaat echter regelmatig gebruikt, vaak voorzien van een gekleurd laagje (rood of geel) om aantrekkelijker te lijken.

Waarom wordt dit gebruikt?
De synthetische laag helpt de kaas vers te houden, vooral tijdens het rijpingsproces en transport. Het voorkomt uitdroging en maakt de kaas langer houdbaar. Dit is vooral handig bij massaproductie, waar kazen vaak grote afstanden moeten afleggen voordat ze in de winkel belanden.

Hoe reageren mensen erop?
De video van de Keuringsdienst van Waarde bracht veel teweeg. Sommige mensen waren geschokt, terwijl anderen aangaven dat ze de korst al jaren zonder problemen eten. Een paar populaire reacties:
- “Ik pulk alleen dat gele laagje eraf en eet de rest gewoon op. Ik leef nog steeds!”
- “Ik eet het al jaren, niks mis mee.”
- “Perfect voor in de soep!”
Dit illustreert dat veel mensen het niet als een groot probleem zien, maar het toch interessant vinden om te weten wat ze eten.
Moet je de korst vermijden?
Polyvinylacetaat mag dan veilig zijn verklaard, de keuze om het op te eten ligt bij jou. Controleer bij twijfel de verpakking; daar staat vaak vermeld of de korst eetbaar is.
- Natuurlijke korsten: Bijvoorbeeld die van Parmezaanse kaas, kun je gerust eten.
- Synthetische korsten: Het kan geen kwaad om ze te eten, maar je kunt ze beter laten liggen als je twijfels hebt.
Pro-tip: Gooi de korst niet weg! Bewaar hem en gebruik hem later om smaak toe te voegen aan soep of bouillon.
Dit bericht op Instagram bekijken
Wat doe jij?
Nu je weet wat er in de kaaskorst zit, is het aan jou om te beslissen. Eet je hem op of laat je hem liggen? Hoe dan ook, de kaas zelf blijft heerlijk. Laat het ons weten in de reacties!
Algemeen
Kledingkeuze van Hélène Hendriks in Oranjewinter zorgt voor knallende kijkcijfers!

De eerste aflevering van De Oranjewinter heeft meteen laten zien hoe onvoorspelbaar live televisie kan zijn. Nog voordat de gesprekken aan tafel echt op gang kwamen, was er al een ander onderwerp dat de avond domineerde. Niet de actualiteit, niet de gasten en zelfs niet de inhoud van het programma, maar de outfit van presentatrice Hélène Hendriks werd het gesprek van de dag.

Hoewel aan tafel bekende namen zaten als Thomas van Groningen, Ronald Molendijk en Nicky van der Gijp, verschoof de aandacht al snel naar iets heel anders. Op sociale media barstte vrijwel direct een discussie los over de kledingkeuze van Hendriks. Haar topje, dat volgens sommige kijkers “net iets te veel” liet zien, werd binnen enkele minuten trending onderwerp op X, het platform dat voorheen bekendstond als Twitter.
Van talkshow naar kledingdebat
Het is niet de eerste keer dat een presentator of presentatrice onderwerp van gesprek wordt vanwege een opvallende outfit, maar de snelheid waarmee dit nu gebeurde was opmerkelijk. Al tijdens de eerste minuten van de uitzending verschenen er tientallen berichten online. Kijkers deelden hun verbazing, maakten grappen of spraken juist hun bewondering uit. Voor sommigen leidde het de aandacht af van de gesprekken aan tafel, terwijl anderen het zagen als een verfrissende breuk met de vaak veilige, voorspelbare stijl die talkshows kenmerkt.
“Gaat het nog over de inhoud, of kijken we allemaal naar hetzelfde topje?” schreef een kijker. Een ander merkte cynisch op dat de stylist van Hendriks “waarschijnlijk een avondje vrij had genomen”. Tegelijkertijd klonken er ook positieve reacties. Sommige kijkers prezen haar lef en vonden dat ze zich niets moest aantrekken van de kritiek. “Eindelijk eens iets anders dan het standaardpakje,” was een veelgehoorde reactie.

Verdeelde meningen, één gesprek
Wat vooral opviel, was hoe verdeeld de meningen waren. Waar de ene helft van de kijkers vond dat de outfit niet paste bij een talkshow over sport, politiek en actualiteit, zag de andere helft het juist als een persoonlijke keuze die geen invloed zou moeten hebben op de inhoud. Dat spanningsveld is kenmerkend voor discussies over uiterlijk in de media. Vrouwelijke presentatoren worden nog altijd vaker beoordeeld op hun kleding dan hun mannelijke collega’s, en deze aflevering van De Oranjewinter maakte dat opnieuw pijnlijk zichtbaar.
Toch was de discussie niet uitsluitend kritisch. Er waren ook kijkers die benadrukten dat Hendriks al jaren bekendstaat om haar zelfverzekerde uitstraling en dat haar kleding daar een verlengde van is. “Ze zit daar niet om een modepolitie tevreden te houden,” schreef iemand. “Ze presenteert en dat doet ze goed.”

De impact op het programma
Los van de inhoudelijke discussie over stijl en uitstraling, had het kledingdebat één onmiskenbaar effect: De Oranjewinter stond meteen volop in de schijnwerpers. Op sociale media werd het programma massaal genoemd, gedeeld en besproken. Voor een eerste aflevering is dat goud waard. In televisieland geldt immers vaak: zolang er over je gepraat wordt, besta je.
De buzz rondom Hendriks’ outfit zorgde ervoor dat ook mensen die normaal misschien niet zouden kijken, nieuwsgierig werden. Fragmenten circuleerden online, screenshots werden gedeeld en de naam van het programma dook op in uiteenlopende discussies. Of die aandacht uiteindelijk structureel leidt tot hogere kijkcijfers, zal de komende weken moeten blijken, maar de start was in elk geval allesbehalve geruisloos.

Afleiding of slimme marketing?
De vraag die na afloop bleef hangen, was of deze aandacht de inhoud van het programma overschaduwde of juist versterkte. Critici vonden dat het jammer was dat de gesprekken aan tafel ondergesneeuwd raakten door een kledingdiscussie. Zij vrezen dat de show daardoor minder serieus wordt genomen. Anderen zagen het juist als een slimme, zij het onbedoelde, vorm van marketing. In een tijd waarin programma’s vechten om aandacht, kan een onverwacht moment het verschil maken.
Hendriks zelf liet zich tijdens de uitzending niet uit over de reacties en presenteerde zoals altijd professioneel en ontspannen. Dat werd door sommige kijkers juist gewaardeerd. “Ze liet zich niet afleiden en deed gewoon haar werk,” klonk het. Dat onderstreepte voor velen dat de ophef vooral buiten de studio plaatsvond.
Meer dan alleen een outfit
Uiteindelijk zegt de discussie misschien meer over het publiek en de tijdgeest dan over Hendriks zelf. In een mediatijdperk waarin alles direct wordt becommentarieerd, kan één detail uitgroeien tot het hoofdonderwerp van de avond. De Oranjewinter kreeg daardoor een start die niemand had voorspeld: niet door een spraakmakend debat of een felle discussie aan tafel, maar door een kledingkeuze die emoties losmaakte.
Of de outfit van Hélène Hendriks nu als geslaagd of misplaatst wordt gezien, één ding staat vast: de eerste aflevering van De Oranjewinter werd niet genegeerd. En in televisieland is aandacht vaak de belangrijkste valuta. De komende afleveringen zullen moeten uitwijzen of het programma die aandacht weet vast te houden met inhoud, of dat deze avond vooral herinnerd zal worden als het moment waarop een topje de show stal.