Algemeen
😱🔮 Medium Liesbeth onthult angstaanjagende voorspelling voor 2025
Paragnost Liesbeth van Dijk blikt vooruit: Wat brengt 2025 ons?
Met het einde van het jaar in zicht, maakt paragnost Liesbeth van Dijk traditiegetrouw haar voorspellingen voor het komende jaar. Zoals gebruikelijk heeft De Telegraaf haar uitgenodigd om haar visie op 2025 te delen. Volgens Liesbeth staan ons spannende tijden te wachten, en haar voorspellingen variëren van politieke verschuivingen tot persoonlijke drama’s in de showbizz. Hier is wat zij voor ons in petto heeft.
Terugblik: Liesbeth’s successen in 2024
Voordat we naar 2025 kijken, blikt Liesbeth kort terug op het afgelopen jaar. Ze wist enkele voorspellingen opvallend nauwkeurig te doen. Zo voorspelde ze dat Spanje het EK zou winnen, wat inderdaad gebeurde. Ook voorzag ze dat Joost Klein hoge ogen zou gooien op het Eurovisie Songfestival. Hoewel Joost inderdaad succesvol was, eindigde zijn deelname in diskwalificatie, iets wat Liesbeth niet had voorzien.
Een jaar van crisis
Volgens Liesbeth wordt 2025 een jaar van grote uitdagingen. “Er komt een economische crisis,” zegt ze met overtuiging. De gevolgen hiervan zullen volgens haar diepgaand zijn, met name voor ouderen. “Veel zestigplussers zullen Nederland verlaten vanwege de woningnood,” voegt ze eraan toe. Het vooruitzicht van een toenemende druk op de woningmarkt en economische onzekerheid schetst een somber beeld voor het komende jaar.
Politieke onrust: Valt het kabinet?
Liesbeth waagt zich ook aan voorspellingen over de Nederlandse politiek. Ze denkt dat het kabinet volgend jaar zal vallen, hoewel verslaggever Jeroen Holtrop sceptisch reageert. “Dat is de makkelijkste voorspelling die je kunt doen,” merkt hij op. Liesbeth houdt echter voet bij stuk: “Voor hetzelfde geld blijven ze zitten, maar mijn gevoel zegt dat ze gaan vallen.”
Marco Borsato: Herstel of controverse?
Een van de meest besproken rechtszaken van 2025 wordt die van Marco Borsato. Liesbeth heeft een opvallende voorspelling: “Ik denk dat hij gerehabiliteerd wordt. Dat gevoel heb ik heel sterk.” Ze voegt eraan toe dat haar voorspelling niet onfeilbaar is, maar blijft optimistisch over de uitkomst voor Borsato. Als dit klopt, zou het een schokkende wending zijn in een zaak die veel publieke aandacht heeft gekregen.
Familie Hazes: Verzoening in zicht?
Ook de roerige familie Hazes blijft niet onbesproken. Roxeanne en André Hazes hebben momenteel geen contact met hun moeder Rachel, maar Liesbeth ziet hier verandering in komen. “Er komen signalen dat er weer contact wordt gelegd. Naar mijn gevoel gaat Rachel een beetje ombuigen,” voorspelt ze. Als dit waar blijkt te zijn, zou het een onverwachte wending zijn in de langlopende familieruzie.
Ajax en Francesco Farioli: Geen grootse successen
Wanneer Holtrop vraagt hoe het Ajax komend jaar zal vergaan onder trainer Francesco Farioli, bekent Liesbeth dat voetbal niet haar expertise is. Toch voelt ze dat Ajax het “redelijk” zal doen. “Ze doen het goed, maar worden geen wereldkampioen,” zegt ze. Holtrop wijst haar er lachend op dat dit überhaupt niet mogelijk is, aangezien clubs niet deelnemen aan een wereldkampioenschap.
Donald Trump en Elon Musk: Een verrassende politieke alliantie
Liesbeth’s voorspellingen reiken ook tot de andere kant van de Atlantische Oceaan. Ze voorziet dat Donald Trump opnieuw president van de Verenigde Staten zal worden, maar niet zonder hulp. “Trump is gekocht door Elon Musk,” beweert ze. Volgens Liesbeth zal Musk een grote invloed uitoefenen op Trumps beleid, met mogelijk verrassende uitkomsten. Zo denkt ze dat Trump ervoor zal zorgen dat het conflict tussen Oekraïne en Rusland in 2025 wordt opgelost. “Daar gaat hij voor zorgen,” zegt ze met zekerheid.
Bitcoin: Een gouden jaar?
Op economisch vlak voorspelt Liesbeth een goede tijd voor bitcoin. “Die gaat het heel erg goed doen,” zegt ze. Hoewel ze geen specifieke details geeft, suggereert ze dat de cryptomunt flink zal groeien in waarde. Voor investeerders in bitcoin kan dit een interessante ontwikkeling zijn.
Een jaar van grote veranderingen?
De voorspellingen van Liesbeth schetsen een beeld van een tumultueus 2025, vol politieke onrust, economische uitdagingen en persoonlijke drama’s. Haar inzichten variëren van de val van het kabinet tot verzoening in de familie Hazes en de invloed van Elon Musk op de wereldpolitiek. Zoals altijd is het afwachten in hoeverre haar voorspellingen werkelijkheid worden.
De kracht van voorspellingen
Liesbeth’s voorspellingen laten zien hoezeer mensen zich aangetrokken voelen tot de mystiek van de toekomst. Of je nu gelooft in haar gave of niet, haar inzichten zorgen altijd voor gesprekstof. Zeker in een tijdperk waarin onzekerheid een constante factor is, bieden haar voorspellingen een interessante kijk op wat ons mogelijk te wachten staat.
Conclusie
Het jaar 2025 belooft volgens Liesbeth van Dijk een periode te worden van grote veranderingen en uitdagingen. Haar voorspellingen, die uiteenlopen van politieke verschuivingen tot persoonlijke ontwikkelingen in de showbizz, bieden veel stof tot nadenken. Of ze het bij het juiste eind heeft, zal de tijd leren. Eén ding is zeker: haar inzichten blijven de gemoederen bezighouden. Wat denk jij? Zal 2025 echt zo turbulent worden als Liesbeth voorspelt? Deel je mening in de reacties.
Vrijspraak Marco Borsato leidt tot felle column van Angela de Jong: “Een treurige dag voor slacht0ffers”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Terwijl de rechtbank concludeerde dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was voor de beschuldigingen, laat columnist Angela de Jong in haar nieuwste stuk weten dat de uitspraak volgens haar bittersweet is. Voor de zanger en zijn familie betekent het rust en opluchting, maar volgens haar blijft het vermeende slacht0ffer met lege handen achter. Ze noemt het oordeel van de rechtbank dan ook “een treurige dag”.
“Het recht heeft gezegevierd – zo heet dat dan”
In haar column beschrijft De Jong de uitspraak op een manier die zowel afstandelijk als kritisch klinkt. Ze schrijft dat “het recht heeft gezegevierd”, maar plaatst meteen kanttekeningen. De rechtbank sprak Borsato vrij omdat er onvoldoende steunbewijs was. De Jong benadrukt dat een enkele verklaring in het Nederlandse strafrecht niet genoeg is om tot een veroordeling te komen.
Die juridische realiteit begrijpt ze, zegt ze, maar het maakt de uitkomst volgens haar niet minder pijnlijk:
“Fijn voor Borsato, zijn dierbaren en zijn vrienden, die dit de komende tijd natuurlijk aan alle kanten zullen vieren en uitbuiten in de media. En dat snap ik. Als het mijn vader was, zou ik dat waarschijnlijk ook doen.”
Met deze zin erkent ze dat opluchting vanuit de familie begrijpelijk is, maar tegelijkertijd beschouwt ze het als een dag waarop ook iemand anders, het vermeende slacht0ffer Asmara Thielen, een klap te verwerken krijgt.
“Een slacht0ffer staat met lege handen”
Waar Angela de Jong zich vooral zorgen over maakt, is de bredere boodschap die volgens haar uit de vrijspraak spreekt. Ze schrijft dat het opnieuw laat zien hoe moeilijk het voor slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag kan zijn om gerechtigheid te vinden. Zolang er geen getuigen zijn, geen beeldmateriaal bestaat en een verdachte ontkent, blijft het volgens haar bijna onmogelijk om als aangeefster gehoor te krijgen.
“Zolang er geen getuigen of video-opnames van het misbruik zijn en de dader ontkent, is het jouw woord tegen dat van een ander en heb je geen poot om op te staan.”
Volgens De Jong heeft de nu 26-jarige Asmara Thielen al langer vermoed dat haar verhaal moeilijk voet aan de grond zou krijgen. De columnist stelt dat deze realisatie schrijnend is, zeker omdat de procedure voor haar jarenlang zwaar moet zijn geweest.
De moed van Asmara volgens De Jong
De Jong noemt de aangifte van Asmara “dapper” en verwijst naar de verklaring die haar advocaat, Peter Plasman, tijdens de zittingen voorlas. De tekst raakte haar zichtbaar:
“De verklaring gaf me kippenvel,” schrijft ze.
Ze haalt meerdere passages aan die volgens haar laten zien hoe moeilijk de jaren voor Asmara zijn geweest. Zo beschrijft de verklaring hoe de jonge vrouw jarenlang worstelde met schaamte, onzekerheid en twijfel.
De Jong noemt dat herkenbaar voor veel andere mensen die grensoverschrijdend gedrag melden: gevoelens van schuld, angst en isolatie.
Daarnaast wijst ze op de angst die volgens Asmara speelde rondom haar moeder. Die werkte destijds bij de fanclub van Marco Borsato. Asmara was bang dat haar moeder zou worden ontslagen als zij zou vertellen wat er was gebeurd. Deze angst, schrijft De Jong, zou grote gevolgen voor het gezin hebben kunnen hebben.
“En wie zou haar geloven?” vraagt Asmara
zich in de verklaring hardop af.
Voor Angela de Jong is dat een kernzin: een jonge vrouw die zich
afvraagt of ze op kan boksen tegen de populariteit van een geliefde
artiest.
Volgens haar is de boodschap van Asmara’s verklaring duidelijk: het voelt alsof je je verhaal moet vertellen tegenover iemand die door het hele land bewonderd wordt — en dat maakt het extra zwaar.
Over de rol van de verdediging
In haar column uit De Jong ook kritiek op de verdediging van Borsato, het advocatenduo Carry en Geert-Jan Knoops. Volgens haar heeft de verdediging de moeder van Asmara, Nathalie, op “weinig subtiele wijze” tot dader gemaakt. Daarmee bedoelt ze dat de aandacht in de zaak deels verschoof van het gedrag van de zanger naar de rol van de moeder binnen het verhaal en de totstandkoming van de aangifte.
De Jong schrijft:
“Borsato werd ineens het slacht0ffer. Zo gaat dat dan.”
Zij vindt het opvallend dat de aangeefster weinig vroeg van de rechtbank. Geen financiële compensatie, geen langdurige celstraf, maar alleen erkenning.
Volgens De Jong maakt dat de uiteindelijke uitspraak extra zwaar voor het vermeende slacht0ffer:
“Ze wilde slechts erkenning voor wat haar is aangedaan als piepjong meisje en waar ze nog dagelijks last van had.”
“Met lege handen achterblijven” – een terugkerend patroon?
Angela de Jong plaatst de zaak in een bredere context. Zij stelt dat veel vrouwen die grensoverschrijdend gedrag melden, uiteindelijk zonder erkenning of resultaat achterblijven. Dat is volgens haar niet alleen verdrietig, maar ook een maatschappelijke kwestie waar Nederland nog niet goed raad mee weet.
In haar eigen woorden:
“Maar zoals zoveel vrouwen die seksueel misbruik hebben moeten ondergaan, staat ze nu met lege handen.”
De column eindigt daarmee niet alleen als reflectie op deze specifieke zaak, maar ook als kritiek op een systeem dat volgens haar slacht0ffers weinig ruimte biedt om hun verhaal juridisch bevestigd te krijgen.
De juridische realiteit tegenover emotionele verwachtingen
De uitspraak van de rechtbank in Utrecht draaide om bewijs. Niet om emoties, vermoedens of publieke opinie. Het strafrecht is bedoeld om uitsluitend te veroordelen als er overtuigend bewijs ligt, en dat was hier niet het geval. De rechter concludeerde dat de verklaring van Asmara te algemeen was en onvoldoende concreet om juridisch onderbouwd te worden.
Er waren geen getuigen, geen aanvullend materiaal, geen controleerbare gegevens uit het dagboek en geen onafhankelijke aanwijzingen die de inhoud van de aangifte konden bevestigen.
Juridisch gezien is de beslissing daardoor logisch; emotioneel gezien voelt het voor sommigen pijnlijk. Dat spanningsveld vormt de rode draad in De Jongs column.
Een dag met dubbele lading
De vrijspraak van Marco Borsato is voor veel mensen een moment van opluchting, vooral voor hemzelf en zijn familie. Na zes jaar onzekerheid betekent het een belangrijke stap richting herstel en rust. Tegelijkertijd illustreert Angela de Jong’s column dat een rechterlijke uitspraak ook een andere, veel minder opgeluchte kant kent: die van iemand die het gevoel heeft dat haar verhaal niet geloofd is of niet kon worden bewezen.
En precies dat maakt de gebeurtenis voor De Jong “een treurige dag”.
Conclusie
De vrijspraak van Marco Borsato heeft de juridische wereld duidelijkheid gegeven, maar heeft maatschappelijk juist nieuwe vragen opgeroepen. Hoe gaan we om met meldingen zonder bewijs? Wat betekent erkenning voor slacht0ffers? Hoe groot is de kloof tussen de juridische en de emotionele waarheid?
Angela de Jong legt in haar
column de vinger op die zere plek.
En daarmee is haar bijdrage aan het debat minstens zo veelbesproken
als de uitspraak zelf.