Algemeen
Massa is géén Kassa meer: Peter Gillis stapt op na 13 seizoenen Massa is Kassa!
Peter Gillis: Massa is (Even) Geen Kassa Meer
Peter Gillis, bekend van het realityprogramma Massa is Kassa op SBS 6, heeft jarenlang kijkers aan zich weten te binden met zijn ondernemingen en familieperikelen in Nederland en België. In de show kregen we niet alleen een inkijkje in zijn zakelijke leven, maar leerden we ook zijn partner Nicol Kremers en de rest van zijn familieleden kennen. De relatie tussen Peter en Nicol liep uiteindelijk op de klippen, met rechtszaken over mishandeling als pijnlijke nasleep. Inmiddels lijkt Peter het geluk weer te hebben gevonden met Wendy van Hout, maar achter de schermen stapelen de problemen zich op.
Geldzorgen en Ondergang van de Nederlandse Vakantieparken
Ondanks de vrolijke façade in zijn programma, verkeert Peter in zware financiële problemen. Recent werd bekend dat hij een lening van ruim 20 miljoen euro heeft afgesloten, met een torenhoge rente. Zijn Nederlandse vakantieparken zijn inmiddels gesloten, en ook de Belgische vestigingen draaien verre van optimaal. Met nog maar drie operationele parken zijn de inkomsten van Gillis fors gedaald. Daarbij komt ook nog eens het achterstallige onderhoud, wat zijn parken onaantrekkelijk maakt voor bezoekers. Critici voorspellen dat er voor Peter haast geen andere uitweg meer is dan faillissement.
De achterliggende problemen zijn groot. Door strengere controles en negatieve publiciteit is het vertrouwen in de onderneming van Gillis verder afgenomen. Zijn parken, ooit goudmijnen, zijn veranderd in financiële ballast. Met de stijgende onderhoudskosten lijkt het einde van zijn vakantieparken-imperium steeds dichterbij te komen.
Peter’s Plannen voor het Buitenland
In een poging om aan de financiële malaise te ontsnappen, overweegt Peter zijn focus te verleggen naar het buitenland. In het programma Massa is Kassa hintte hij al op deze mogelijkheid. Kroatië lijkt volgens Peter een aantrekkelijk alternatief vanwege de ogenschijnlijk minder strenge regelgeving. “Misschien zijn er daar meer mogelijkheden,” liet hij doorschemeren.
Maar de vraag blijft of Kroatië zit te wachten op een ondernemer met zo’n omstreden reputatie. In de afgelopen jaren is Peter immers meerdere keren negatief in het nieuws geweest, met rechtszaken variërend van mishandeling tot het huisvesten van illegale arbeidsmigranten. Zulke zaken maken het lastig om vertrouwen te winnen bij nieuwe samenwerkingspartners of investeerders.
Rechtszaken Blijven Zich Ophopen
De lijst van juridische problemen waar Peter Gillis mee te maken heeft, lijkt eindeloos. Naast de mishandelingszaak die Nicol Kremers aanspande, heeft Peter onlangs ook een rechtszaak verloren tegen zijn voormalige werknemer Samir. Deze oud-medewerker claimde meer dan duizend onbetaalde overuren te hebben gemaakt en eiste een bedrag van ongeveer 200.000 euro. De rechter gaf Samir grotendeels gelijk, wat betekent dat Gillis weer diep in de buidel moet tasten.
Dit soort zaken hebben niet alleen een financiële impact, maar schaden ook het imago van Peter als ondernemer. Waar hij vroeger gezien werd als een slimme zakenman, wordt hij nu vaker in verband gebracht met rechtszaken, controverse en mismanagement.
Is Dit het Einde van Massa is Kassa?
In een interview met weekblad Privé liet Peter doorschemeren dat hij twijfelt over de toekomst van zijn realityprogramma. Hoewel hij benadrukt dat hij altijd met veel plezier aan het programma heeft gewerkt, vraagt hij zich af of het tijd is voor iets nieuws. “Misschien is het ook wel een keer klaar,” aldus Peter.
Na 13 seizoenen lijkt de rek eruit, zowel in zijn zakelijke leven als in de verhaallijnen van het programma. De kijkcijfers blijven weliswaar stabiel, maar de realiteit achter de schermen begint de fictie op tv in te halen. Gillis hint zelfs op het ontwikkelen van een nieuwe formule. “Misschien moeten we een ander soort programma maken,” zegt hij. “Dat gesprek gaan we binnenkort voeren.”
Het Einde van een Tijdperk?
Massa is Kassa heeft jarenlang kijkers weten te boeien met een mix van humor, chaos en zakelijke inzichten. Maar met de groeiende stapel problemen lijkt het onvermijdelijk dat het programma op zijn laatste benen loopt. Het concept, dat ooit een kijkje gaf in de opkomst van een ondernemend imperium, lijkt nu vast te zitten in de neergang ervan.
Fans van de show zijn verdeeld. Sommigen roepen op tot een doorstart, waarbij Peter met een frisse blik zijn uitdagingen aanpakt. Anderen denken dat het tijd is om afscheid te nemen. “Het heeft zijn beste tijd gehad,” klinkt het op sociale media. “Misschien moet Peter nu focussen op het oplossen van zijn problemen in plaats van op tv te verschijnen.”
Toekomstperspectief
Het is duidelijk dat Peter Gillis op een kruispunt staat. Hij moet niet alleen moeilijke beslissingen nemen over zijn zakelijke activiteiten, maar ook over zijn publieke imago. Of hij nu kiest voor een nieuwe start in het buitenland, een reorganisatie van zijn bestaande parken, of een afscheid van de televisiewereld, één ding is zeker: het wordt een cruciale periode in zijn leven.
De toekomst van Massa is Kassa hangt aan een zijden draadje, maar misschien biedt dat ook ruimte voor vernieuwing. Voorlopig blijft het speculeren wat de volgende stap zal zijn voor Peter Gillis en zijn familie. Eén ding is echter zeker: het verhaal van Peter Gillis is nog lang niet afgelopen.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.