Algemeen
Massa is géén Kassa meer: Peter Gillis stapt op na 13 seizoenen Massa is Kassa!
Peter Gillis: Massa is (Even) Geen Kassa Meer
Peter Gillis, bekend van het realityprogramma Massa is Kassa op SBS 6, heeft jarenlang kijkers aan zich weten te binden met zijn ondernemingen en familieperikelen in Nederland en België. In de show kregen we niet alleen een inkijkje in zijn zakelijke leven, maar leerden we ook zijn partner Nicol Kremers en de rest van zijn familieleden kennen. De relatie tussen Peter en Nicol liep uiteindelijk op de klippen, met rechtszaken over mishandeling als pijnlijke nasleep. Inmiddels lijkt Peter het geluk weer te hebben gevonden met Wendy van Hout, maar achter de schermen stapelen de problemen zich op.
Geldzorgen en Ondergang van de Nederlandse Vakantieparken
Ondanks de vrolijke façade in zijn programma, verkeert Peter in zware financiële problemen. Recent werd bekend dat hij een lening van ruim 20 miljoen euro heeft afgesloten, met een torenhoge rente. Zijn Nederlandse vakantieparken zijn inmiddels gesloten, en ook de Belgische vestigingen draaien verre van optimaal. Met nog maar drie operationele parken zijn de inkomsten van Gillis fors gedaald. Daarbij komt ook nog eens het achterstallige onderhoud, wat zijn parken onaantrekkelijk maakt voor bezoekers. Critici voorspellen dat er voor Peter haast geen andere uitweg meer is dan faillissement.
De achterliggende problemen zijn groot. Door strengere controles en negatieve publiciteit is het vertrouwen in de onderneming van Gillis verder afgenomen. Zijn parken, ooit goudmijnen, zijn veranderd in financiële ballast. Met de stijgende onderhoudskosten lijkt het einde van zijn vakantieparken-imperium steeds dichterbij te komen.
Peter’s Plannen voor het Buitenland
In een poging om aan de financiële malaise te ontsnappen, overweegt Peter zijn focus te verleggen naar het buitenland. In het programma Massa is Kassa hintte hij al op deze mogelijkheid. Kroatië lijkt volgens Peter een aantrekkelijk alternatief vanwege de ogenschijnlijk minder strenge regelgeving. “Misschien zijn er daar meer mogelijkheden,” liet hij doorschemeren.
Maar de vraag blijft of Kroatië zit te wachten op een ondernemer met zo’n omstreden reputatie. In de afgelopen jaren is Peter immers meerdere keren negatief in het nieuws geweest, met rechtszaken variërend van mishandeling tot het huisvesten van illegale arbeidsmigranten. Zulke zaken maken het lastig om vertrouwen te winnen bij nieuwe samenwerkingspartners of investeerders.
Rechtszaken Blijven Zich Ophopen
De lijst van juridische problemen waar Peter Gillis mee te maken heeft, lijkt eindeloos. Naast de mishandelingszaak die Nicol Kremers aanspande, heeft Peter onlangs ook een rechtszaak verloren tegen zijn voormalige werknemer Samir. Deze oud-medewerker claimde meer dan duizend onbetaalde overuren te hebben gemaakt en eiste een bedrag van ongeveer 200.000 euro. De rechter gaf Samir grotendeels gelijk, wat betekent dat Gillis weer diep in de buidel moet tasten.
Dit soort zaken hebben niet alleen een financiële impact, maar schaden ook het imago van Peter als ondernemer. Waar hij vroeger gezien werd als een slimme zakenman, wordt hij nu vaker in verband gebracht met rechtszaken, controverse en mismanagement.
Is Dit het Einde van Massa is Kassa?
In een interview met weekblad Privé liet Peter doorschemeren dat hij twijfelt over de toekomst van zijn realityprogramma. Hoewel hij benadrukt dat hij altijd met veel plezier aan het programma heeft gewerkt, vraagt hij zich af of het tijd is voor iets nieuws. “Misschien is het ook wel een keer klaar,” aldus Peter.
Na 13 seizoenen lijkt de rek eruit, zowel in zijn zakelijke leven als in de verhaallijnen van het programma. De kijkcijfers blijven weliswaar stabiel, maar de realiteit achter de schermen begint de fictie op tv in te halen. Gillis hint zelfs op het ontwikkelen van een nieuwe formule. “Misschien moeten we een ander soort programma maken,” zegt hij. “Dat gesprek gaan we binnenkort voeren.”
Het Einde van een Tijdperk?
Massa is Kassa heeft jarenlang kijkers weten te boeien met een mix van humor, chaos en zakelijke inzichten. Maar met de groeiende stapel problemen lijkt het onvermijdelijk dat het programma op zijn laatste benen loopt. Het concept, dat ooit een kijkje gaf in de opkomst van een ondernemend imperium, lijkt nu vast te zitten in de neergang ervan.
Fans van de show zijn verdeeld. Sommigen roepen op tot een doorstart, waarbij Peter met een frisse blik zijn uitdagingen aanpakt. Anderen denken dat het tijd is om afscheid te nemen. “Het heeft zijn beste tijd gehad,” klinkt het op sociale media. “Misschien moet Peter nu focussen op het oplossen van zijn problemen in plaats van op tv te verschijnen.”
Toekomstperspectief
Het is duidelijk dat Peter Gillis op een kruispunt staat. Hij moet niet alleen moeilijke beslissingen nemen over zijn zakelijke activiteiten, maar ook over zijn publieke imago. Of hij nu kiest voor een nieuwe start in het buitenland, een reorganisatie van zijn bestaande parken, of een afscheid van de televisiewereld, één ding is zeker: het wordt een cruciale periode in zijn leven.
De toekomst van Massa is Kassa hangt aan een zijden draadje, maar misschien biedt dat ook ruimte voor vernieuwing. Voorlopig blijft het speculeren wat de volgende stap zal zijn voor Peter Gillis en zijn familie. Eén ding is echter zeker: het verhaal van Peter Gillis is nog lang niet afgelopen.
Krijgen ag*nten in Bureau Utrecht betaald voor hun deelname? Peter en Eduard geven eindelijk duidelijkheid
Het televisieprogramma Bureau Utrecht, waarin programmamaker Ewout Genemans een jaar lang meeliep met p0litieagenten in de Domstad, is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste kijkcijferhits van het moment. Het programma geeft een unieke inkijk in het dagelijkse werk van agenten en laat zien wat er gebeurt achter de schermen van een p0litieteam dat voortdurend schakelt tussen meldingen, emoties, veiligheid en menselijkheid.
Met inmiddels zeven seizoenen binnen de bredere Bureau-reeks — waarvan Bureau Burgwallen, Bureau Arnhem en Bureau Rotterdam eerdere successen waren — heeft Bureau Utrecht opnieuw een groot publiek weten te boeien. Veel kijkers raken geïnteresseerd in de agenten achter het uniform en stellen vragen over hun dagelijkse werk, hun motivatie en hun ervaringen met de camera’s.
Een van de meest gestelde vragen gaat over de deelname zelf: krijgen de agenten betaald voor hun rol op televisie? Het antwoord zorgt voor veel verbazing, en dat geven Peter en Eduard — twee van de populairste agenten uit de reeks — helder in een recent interview.
Een kijkje achter de schermen dat miljoenen mensen raakt
In het zevende seizoen van de serie volgen we een divers team van agenten: Rebecca, Ellen, Lennart, Kiki, Kirsten, Naomi, Yannick, Frank, Maikel, en natuurlijk het duo Peter en Eduard. Iedere aflevering laat zien wat er op straat gebeurt, maar ook wat je normaal niet ziet: de emoties, de hectiek, het geduld, de humor en de saamhorigheid in het team.
Het succes van Bureau Utrecht komt niet alleen door de spannende meldingen die worden afgehandeld, maar vooral door de menselijkheid van de agenten. Kijkers leren hen beter kennen en ontdekken dat achter iedere agent ook gewone mensen schuilgaan die hun werk met passie doen, maar soms ook worstelen met lastige situaties.
Dat maakt de vraag over financiële compensatie des te relevanter: met zoveel kijkers, zoveel impact en zoveel betrokkenheid zou je verwachten dat de agenten extra beloond worden voor hun deelname. De werkelijkheid blijkt echter heel anders.
Krijgen de agenten betaald voor Bureau Utrecht?
In een gesprek met Veronica Superguide worden Peter en Eduard — twee publiekslievelingen — gevraagd of zij een vergoeding ontvangen voor hun deelname aan het televisieprogramma.
Hun antwoord is verrassend simpel én eerlijk:
“Nee hoor, was het maar waar!”
Er wordt dus géén extra vergoeding uitgekeerd aan de agenten die meedoen. Voor velen komt dat onverwacht, omdat de mediawereld bekendstaat om flinke vergoedingen voor mensen die op televisie verschijnen. Denk aan realityprogramma’s, talentenshows of documentaires: deelnemers ontvangen daar vaak wel een financiële compensatie.
In Bureau Utrecht is dat anders. De agenten doen mee als onderdeel van hun werk, en de opnames vinden plaats tijdens hun reguliere diensten. De extra uren, intensiteit of publieke aandacht leveren dus geen extra financiële beloning op.
Waarom doen de agenten dan wél mee?
De logische vervolgvraag is: waarom zou je op nationale televisie verschijnen als je er niet extra voor betaald krijgt?
Daar hebben Peter en Eduard beiden een duidelijk, maar verschillend antwoord op.
Eduard: bijdragen aan begrip voor het p0litiewerk
Eduard vertelt dat zijn motivatie vooral ligt in het creëren van begrip voor het vak. Hij wil graag laten zien wat agenten dagelijks meemaken en hoeveel druk er soms op hen ligt.
Hij zegt:
“Ik wil mensen laten zien wat wij als p0litie allemaal over ons heen krijgen. Dat verhaal wilde ik graag voortzetten.”
Voor hem draait deelname dus om transparantie en maatschappelijke impact. Door de camera’s een jaar lang mee te nemen, hoopt hij dat kijkers meer inzicht krijgen in hoe breed en uitdagend het p0litiewerk werkelijk is — van kleine buurtconflicten tot emotioneel zware meldingen.
Peter: twijfels, een duwtje in de rug en onverwacht succes
Peter had juist een heel andere start. Hij bekent dat hij lange tijd twijfelde of hij zich moest opgeven. De deadline kwam steeds dichterbij en zelfs een kwartier voor het verstrijken van die tijd had hij zijn inschrijving nog niet verstuurd.
Volgens Peter was het uiteindelijk een collega die de knoop doorhakte:
“We moesten ons voor een bepaalde datum opgeven en een kwartiertje voor de deadline had ik dat nog niet gedaan.”
Het blijkt een beslissing te zijn geweest die zijn leven op onverwachte manieren veranderde. Peter groeide in razend tempo uit tot een van de meest geliefde agenten van de serie. Op sociale media ontvangen hij en Eduard talloze positieve berichten, waardoor ze een vaste schare fans hebben opgebouwd.
Peter is dankbaar voor die steun, maar blijft tegelijkertijd nuchter:
“Je weet van tevoren dat het kan gebeuren, dus het hoort er een beetje bij. Maar wat het echt met je doet als persoon, dat weet je pas achteraf.”
Hij benadrukt dat hij niet bekend wil staan als een televisiepersoonlijkheid:
“Ik wil bekendstaan om het werk dat ik laat zien. Ik ben gewoon Peter, niet de nieuwe Daan.”
Met de verwijzing naar ‘de nieuwe Daan’ doelt hij op Daan — een collega-agent uit eerdere Bureau-reeksen — die eveneens enorm populair werd door zijn televisieoptredens.
Publieke waardering als grootste beloning
Hoewel de agenten geen extra vergoeding ontvangen, blijkt dat waardering van kijkers een belangrijke rol speelt in hun motivatie. Veel kijkers sturen berichten via Instagram, laten complimenten achter onder filmpjes, of spreken hen aan op straat.
Kijkers waarderen vooral:
-
de geduldige toon die de agenten aannemen,
-
hun humor tijdens stressvolle situaties,
-
de menselijke manier waarop ze met burgers omgaan,
-
en hun uitleg over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.
Door het programma ontstaat er meer begrip voor het p0litiewerk. Burgers zien niet alleen de incidenten zelf, maar ook de gesprekken, overwegingen, emoties en dilemma’s die voorafgaan aan beslissingen.
Voor Peter en Eduard voelt dat als een vorm van erkenning die verder gaat dan een financiële vergoeding. Het laat zien dat hun werk ertoe doet en dat het publiek hen ziet als mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de veiligheid van anderen.
Waarom Bureau Utrecht zo goed werkt voor televisie
Dat Bureau Utrecht zo’n enorme hit is, heeft meerdere redenen. De serie combineert:
-
actie met rustige observaties,
-
spanning met humor,
-
emotie met professionaliteit,
-
en kwetsbare momenten met krachtige interventies.
Ewout Genemans weet het p0litiewerk toegankelijk te maken zonder sensatiezucht, waardoor de serie bijzonder geschikt is voor een breed publiek. Van jongeren die nieuwsgierig zijn naar de praktijk van het blauwe uniform tot volwassenen die willen begrijpen wat er speelt in hun eigen wijk: de serie toont het allemaal.
Daarnaast zijn de agenten herkenbare figuren geworden. Niet als sterren, maar als gewone mensen die toevallig een bijzondere baan hebben.
De impact van bekendheid op het dagelijks leven van een agent
Hoewel Peter en Eduard hun bekendheid omarmen, blijft de realiteit dat ze ook gewoon op straat moeten werken. Dat betekent dat ze soms worden herkend tijdens een dienst, aangesproken door bewoners of gecomplimenteerd door voorbijgangers.
Peter zegt hierover dat bekendheid “een beetje bij het programma hoort”, maar dat hij graag wil dat mensen hem vooral zien als p0litieman, niet als televisiegezicht.
Zijn nuchtere houding en oprechte manier van communiceren maken hem geliefd. Dat is misschien wel de grootste reden waarom kijkers zo graag naar hem en zijn collega’s kijken.
Conclusie: geen extra geld, wel een groot publiek dat meeleeft
Agenten die deelnemen aan Bureau Utrecht krijgen geen vergoeding voor hun rol op televisie. Toch kiezen zij ervoor om mee te doen om een reden die misschien nog waardevoller is: om het echte p0litiewerk zichtbaar te maken, begrip te creëren en te laten zien hoe veelzijdig en menselijk hun vak is.
Peter en Eduard veroverden de harten van kijkers door hun eerlijkheid, humor en professionaliteit. Dat zij dit zonder extra betaling doen, versterkt wellicht nog meer hoe authentiek hun inzet is.
En precies dat maakt Bureau Utrecht tot een van de meest geliefde en besproken tv-programma’s van dit moment.