Algemeen
MAFS-Gerben in het buitenland met spoed naar ziekenhuis gebracht: ‘Heel slecht aan toe’
Gerben Vereggen, bekend van het populaire televisieprogramma Married At First Sight, heeft een vakantie meegemaakt die in een nachtmerrie eindigde. Wat begon als een ontspannen uitje, liep uit op een pijnlijke ervaring toen Gerben viel in zijn hotelkamer en met spoed naar het z!ekenhuis moest worden gebracht.
Vakantie eindigt na één dag
Op Instagram deelde Gerben zijn teleurstelling en fysieke ongemak met zijn volgers. Hij had dagenlang uitgekeken naar zijn vakantie, maar deze kwam al na één dag abrupt ten einde. In een Instagram-story schrijft hij:
“Gisteren aangekomen en nu al einde vakantie. Na onderzoeken z!ekenhuis gelukkig niks gebroken, wel zware kneuzingen, zwellingen, ribben, rug.”
Het is duidelijk dat er iets ernstigs is gebeurd. In dezelfde post legt Gerben uit wat er precies misging. Hij gleed uit in de badkuip van zijn hotelkamer en kwam met zijn rug hard op de badrand terecht. De impact was zo hevig dat hij zich genoodzaakt zag medische hulp te zoeken.
Onzekere terugreis
Hoewel Gerben opgelucht was dat er niets gebroken bleek, zorgen de zware kneuzingen en zwellingen ervoor dat zijn med!sche toestand precair blijft. Hij hoopte dezelfde dag nog naar huis te kunnen vliegen, maar het was onzeker of zijn lichaam daar al toe in staat zou zijn. Zijn volgers leefden massaal met hem mee en wensten hem sterkte en een spoedig herstel.
Bekend van Married At First Sight
Gerben werd begin dit jaar bekend door zijn deelname aan het populaire programma Married At First Sight. In het programma hoopte hij zijn droompartner te vinden en werd hij gekoppeld aan Erik.
Wat aanvankelijk leek op een veelbelovende start, veranderde al snel in een teleurstelling. Erik hield Gerben voortdurend op afstand, en er ontstond geen enkele romantische connectie. Erik gaf aan geen aantrekkingskracht te voelen, wat niet alleen voor Gerben frustrerend was, maar ook bij presentator Carlo Boszhard en de experts vragen opriep over de oprechtheid van Erik.
Opvallend gedrag van Erik
Tijdens de uitzendingen uitte Erik dat hij geen spelletje speelde, maar veel kijkers hadden hun twijfels bij zijn houding. Zijn afwijzende en koele gedrag ten opzichte van Gerben riep bij velen de vraag op of hij wel serieus deelnam aan het programma. Ondanks de teleurstelling bleef Gerben hoopvol over zijn toekomst op liefdesgebied.
Liefdesleven na het programma
Na zijn deelname leek het even alsof Gerben toch geluk in de liefde had gevonden. Tijdens een vakantie ontmoette hij een leuke jongen, en de twee spraken af om elkaar in Nederland beter te leren kennen. Helaas bleek deze romance uiteindelijk niet stand te houden, waardoor Gerben opnieuw zonder partner verderging.
Ondanks deze tegenslagen blijft Gerben een optimistische kijk op het leven houden. Zijn deelname aan het programma bracht hem niet de liefde, maar wel veel nieuwe ervaringen en een groter publiek dat met hem meeleeft.
Reacties van fans en spoedig herstel
De zware val in zijn hotelkamer heeft een grote impact gehad op Gerben, zowel fysiek als emotioneel. Fans reageren massaal op zijn Instagram-posts om hem sterkte te wensen. Zijn openhartigheid over zijn val en de gevolgen zorgt voor veel medeleven onder zijn volgers.
“Het is echt ontzettend balen dat mijn vakantie zo abrupt moest eindigen,” schrijft Gerben in een latere update. “Maar ik ben vooral dankbaar dat het niets ernstigers is en dat ik de juiste medische zorg heb gekregen.”
Hij bedankt zijn volgers voor de steun en benadrukt dat hij vastberaden is om snel weer op de been te zijn. “Dit is een tegenvaller, maar het gaat allemaal goed komen,” sluit hij positief af.
We wensen Gerben veel beterschap
Hoewel Gerbens vakantie niet verliep zoals gepland, blijft hij een inspiratie voor velen door zijn openheid en veerkracht. Zijn positieve instelling is bewonderenswaardig, en we hopen dat hij snel herstelt van zijn bless* res.
Vanuit de redactie wensen we Gerben een spoedig herstel toe en hopen we dat zijn volgende vakantie een stuk beter verloopt.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.