Algemeen
Maan volgens fans véél te intiem met ándere zanger van Goldband op podium
Zangeres Maan de Steenwinkel, jarenlang een van de meest geliefde artiesten in Nederland, stond bekend om haar krachtige stem, energieke optredens en aanstekelijke dansmoves. Ze werd zelfs de “Nederlandse Dua Lipa” genoemd, een titel die ze met flair en talent waarmaakte. Toch lijkt haar sterrenstatus de afgelopen tijd een knauw te hebben gekregen. Een reeks veranderingen in haar muzikale richting en persoonlijke leven heeft een deel van haar trouwe fanbase doen afhaken.
Een iconisch begin met een uitzinnig publiek
Maan wist vanaf haar doorbraak de harten van vele Nederlanders te veroveren. Haar optredens op festivals en concerten waren gevuld met energieke nummers die het publiek uitnodigden om mee te zingen en te dansen. Ze trok een breed publiek, maar vooral mannen stonden vaak vooraan bij het podium, volledig betoverd door haar uitstraling. Met haar vrolijke repertoire werd ze een symbool van positiviteit en muzikaal talent.
De grote koerswijziging
Recentelijk heeft Maan echter een andere weg ingeslagen. Haar nieuwe muzikale stijl wordt door veel van haar fans omschreven als “depressief” en “hallucinerend.” De opzwepende en vrolijke nummers die haar populair maakten, hebben plaatsgemaakt voor melancholische melodieën en introspectieve teksten. Hoewel deze transformatie artistiek gewaagd is, valt deze niet bij iedereen in de smaak. Trouwe fans, die juist op haar levendige optredens rekenden, voelen zich hierdoor minder aangesproken.
Invloed van Karel Gerlach en Goldband
Een veelbesproken factor in deze verandering is haar relatie met Karel Gerlach, de leadzanger van de populaire band Goldband. Fans speculeren dat haar nieuwe stijl deels is beïnvloed door Karel en de sfeer rondom zijn band. Goldband, bekend om hun alternatieve stijl en rauwe uitstraling, contrasteert sterk met het beeld dat Maan jarenlang neerzette. Sinds haar relatie met Karel wordt Maan regelmatig geassocieerd met een meer rebelse en hedonistische levensstijl, iets wat in interviews ook subtiel naar voren kwam toen ze open sprak over haar ervaring met dr*gsgebruik.
Een verschuiving in haar publiek
Waar vroeger menig heteroman vooraan stond om Maan te bewonderen, lijkt die trend te zijn gekeerd. Haar veranderde imago en muzikale koers hebben de dynamiek tijdens haar optredens compleet veranderd. Vooral wanneer Maan samen met Karel en zijn band op het podium staat, wordt er door sommige fans gesproken over een compleet andere sfeer. Op sociale media wordt gespeculeerd dat haar optredens minder professioneel en meer chaotisch aandoen. Sommigen zeggen zelfs dat het meer weg heeft van een scène uit een “probleemwijk” dan van een concert.
Erotiek en controverse op het podium
Ook het gedrag van Maan tijdens haar optredens staat onder de loep. Haar optredens worden door een deel van haar publiek als té erotisch bestempeld, vooral in combinatie met de andere leden van Goldband. Speculaties over haar interacties met een van de andere zangers van de band doen de ronde, wat tot verdeeldheid leidt onder haar fans. Sommigen juichen haar zelfverzekerdheid en durf toe, terwijl anderen haar stijl als “overdreven” en “onprofessioneel” bestempelen.
Een bewuste artistieke keuze of een misstap?
Hoewel Maan’s ommezwaai ongetwijfeld een artistieke keuze is, roept het vragen op over de balans tussen persoonlijke groei en het behouden van een trouwe fanbase. Veranderingen in stijl en imago zijn niet ongewoon in de muziekindustrie, maar ze brengen risico’s met zich mee. Voor Maan lijkt de transformatie niet zonder gevolgen te zijn. Haar populariteit is nog steeds groot, maar haar publiek is verdeeld.
Reacties van fans en critici
Op sociale media wordt volop gediscussieerd over Maan’s carrièreverloop. Veel fans waarderen haar nieuwe stijl en zien het als een natuurlijke evolutie van een artiest die haar eigen pad volgt. Anderen vinden dat ze zich te veel laat beïnvloeden door haar relatie en de sfeer rondom Goldband. “Waar is de Maan van ‘Perfect World’ gebleven?” vragen sommigen zich af, terwijl anderen juist aangeven dat ze haar authentieker vinden dan ooit.
Critici wijzen erop dat een artiest nooit alleen maar kan voldoen aan de verwachtingen van een fanbase. Ze prijzen Maan’s durf om een andere richting in te slaan, maar waarschuwen ook dat de associaties met een meer losbandig imago risico’s met zich meebrengen.
De toekomst van Maan
Het blijft de vraag hoe Maan haar carrière zal voortzetten. Blijft ze trouw aan haar nieuwe stijl en imago, of zal ze zich opnieuw heruitvinden om haar oorspronkelijke publiek terug te winnen? Haar talent en charisma staan buiten kijf, maar de uitdaging zal zijn om een balans te vinden tussen artistieke vrijheid en het behouden van een brede aantrekkingskracht.
Wat de toekomst ook brengt, één ding is zeker: Maan blijft een van de meest besproken artiesten van Nederland. Haar carrière is een voorbeeld van hoe artistieke keuzes niet alleen kansen, maar ook uitdagingen kunnen creëren.
Wat vinden jullie van Maan’s nieuwe richting? Deel je mening hieronder!
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.