Algemeen
Maak kennis met de knappe vriendin van Art Roojiakkers
Art Rooijakkers, een naam die staat voor charisma, talent en veelzijdigheid, blijft indruk maken, niet alleen met zijn werk, maar ook met zijn persoonlijke leven. De 46-jarige presentator, die al jarenlang een vaste waarde is op de Nederlandse televisie, heeft recent zijn geluk gedeeld met zijn nieuwe vriendin, Karlijn Gudden. De twee vormen een onafscheidelijk stel, en hun chemie is duidelijk zichtbaar, zowel op Instagram als in het dagelijks leven. Hun foto’s samen brengen een golf van positieve reacties teweeg, en het is hartverwarmend om Art zo gelukkig te zien, vooral na een periode van uitdagingen.
De vrouw achter Art: Karlijn Gudden
Karlijn Gudden, de nieuwe vriendin van Art, is allesbehalve een onbekende. Als Influencer Specialist en Social Creative Concepter bij Noto Media heeft ze haar eigen indrukwekkende carrière opgebouwd. Haar expertise in social media en het ontwikkelen van creatieve concepten maakt haar een belangrijke speler in de digitale wereld. Met haar strategische aanpak weet ze merken en mensen effectief samen te brengen, wat haar een perfecte match maakt voor Art.
Herstel na een moeilijke periode
De periode van uitdagingen in Art’s leven begon in 2021, toen hij werd geconfronteerd met een ernstige zwelling op zijn stemband, een granuloom, die zijn carrière tijdelijk tot stilstand bracht. De medische behandeling vereiste een operatie, en Art moest tussen 2021 en 2022 een pauze inlassen. Toch gaf hij zich niet over en kwam sterker terug. In het najaar van 2022 hervatte hij zijn werk, zowel voor RTL als voor BNR, en herwon hij zijn plaats in de schijnwerpers.
Hoogtepunten in Art’s carrière
Art Rooijakkers heeft zich door de jaren heen bewezen als een veelzijdige presentator. In 2013 won hij de felbegeerde Gouden Televizier-Ring voor zijn werk aan Wie is de Mol?. Zijn scherpe analyses en warme presentatie maakten hem geliefd bij het publiek. Meer recentelijk was Art te zien in B&B Vol Liefde, waar hij zijn talent voor het verbinden van mensen opnieuw toonde, met name in de finale-aflevering.
Nieuwe uitdagingen in 2024
Het jaar 2024 markeert een nieuw hoofdstuk in Art’s carrière. Hij heeft aangekondigd de overstap te maken naar SBS6, waar hij samen met Malou Petter het programma Nieuws van de Dag gaat presenteren. Deze overstap biedt Art een frisse uitdaging, en zijn fans kijken ernaar uit om hem te zien schitteren in een nieuwe rol.
Art’s veelzijdigheid in entertainment
Naast zijn werk in actualiteiten blijft Art zich bewijzen in quizprogramma’s. Hij zal opnieuw te zien zijn in De Slimste Mens, waar hij al eerder hoge ogen gooide. Zijn deelname aan het zomerseizoen van 2014 liet zien dat hij niet alleen een scherp observator is, maar ook een strategische denker met veel kennis.
Een carrière van formaat
Art’s indrukwekkende loopbaan begon al op jonge leeftijd, toen hij zijn debuut maakte als de jongste verslaggever ooit bij NOVA. Al snel werd zijn journalistieke talent opgemerkt, en in 2001 ontving hij de prestigieuze ‘Gouden Tapeje’, een aanmoedigingsprijs die zijn potentieel als journalist bevestigde. Dit was het begin van een carrière die zowel diepgang als entertainment biedt.
Een toekomst vol mogelijkheden
Het is inspirerend om te zien hoe Art Rooijakkers zowel zijn professionele als persoonlijke leven in balans houdt. Zijn relatie met Karlijn lijkt hem nieuwe energie te geven, terwijl hij blijft schitteren op het scherm. De veelzijdigheid en veerkracht die hij keer op keer laat zien, maken hem tot een van de meest geliefde persoonlijkheden in Nederland. Fans kijken uit naar zijn nieuwe avontuur bij SBS6 en zijn deelname aan De Slimste Mens. Eén ding is zeker: Art Rooijakkers blijft een blijvende indruk maken.
Dit bericht op Instagram bekijken
Na bijna twintig jaar debat, politieke omwegen en halfslachtige compromissen lijkt Nederland opnieuw op een kruispunt te staan in een van de meest gevoelige maatschappelijke dossiers van de afgelopen decennia. Het demissionaire kabinet zet stappen richting een uitbreiding van het huidige boerkaverbod, waarmee gezichtsbedekkende kleding niet langer alleen in specifieke gebouwen verboden zou zijn, maar ook in alle openbare ruimtes.
Dat betekent: niet alleen in het openbaar vervoer, zorginstellingen, scholen en overheidsgebouwen, maar ook op straat, in winkels, op markten en andere publiek toegankelijke plekken. De aankondiging zorgt direct voor felle discussies, maar tegelijkertijd klinkt bij veel mensen ook opluchting. Het gevoel overheerst dat de politiek eindelijk een knoop wil doorhakken die al veel te lang vooruit is geschoven.
Van gedeeltelijk verbod naar één duidelijke regel
Sinds 2019 geldt in Nederland een gedeeltelijk boerkaverbod. Gezichtsbedekkende kleding is sindsdien verboden in een beperkt aantal publieke instellingen, maar in de openbare ruimte bleef het toegestaan. Die constructie was destijds bedoeld als compromis, maar heeft in de praktijk juist geleid tot onduidelijkheid.
Voor burgers is het vaak onbegrijpelijk waarom iets in een tram verboden is, maar een paar meter verderop op het perron weer wel mag. Voor handhavers is het minstens zo ingewikkeld. Zij moeten ter plekke inschatten of een locatie onder de wet valt, wat regelmatig leidt tot discussies, spanningen en terughoudend optreden.
Wat bedoeld was als nuance, werd zo door velen ervaren als een halfslachtige oplossing die niemand echt tevreden stelt.
Kabinet wil helderheid en uniformiteit
Het kabinet onderzoekt nu hoe het verbod kan worden uitgebreid naar alle openbare ruimtes, met als doel één uniforme regel te creëren. Daarbij wordt benadrukt dat dit moet gebeuren binnen de kaders van de Grondwet en internationale verdragen.
Hoewel de toon voorzichtig is, is de politieke boodschap duidelijk: het huidige systeem werkt niet. Meerdere partijen pleiten al jaren voor een heldere norm zonder uitzonderingen. Niet om te provoceren, maar om duidelijkheid te scheppen.
Het uitgangspunt dat nu centraal staat is eenvoudig: wie zich in de openbare ruimte begeeft, moet herkenbaar zijn. Ongeacht overtuiging, afkomst of reden.
Waarom zichtbaarheid zo’n kernpunt is
Zichtbaarheid speelt een fundamentele rol in het dagelijks samenleven. In een open samenleving is het normaal dat mensen elkaar kunnen zien, aanspreken en herkennen. Dat vormt de basis voor vertrouwen, veiligheid en sociale interactie.
Wanneer iemand volledig onherkenbaar is, verandert die dynamiek. Cameratoezicht verliest effect, communicatie wordt lastiger en het gevoel van veiligheid kan afnemen. Dit speelt niet alleen bij toezicht, maar ook bij hulpverlening en noodsituaties.
In een tijd waarin maatschappelijke spanningen en polarisatie toenemen, zien veel mensen zichtbaarheid als een minimale voorwaarde voor wederzijds respect.
Vrijheid versus sociale druk
Tegenstanders van een volledig verbod wijzen op individuele vrijheid en religieuze expressie. Dat argument is belangrijk en raakt aan fundamentele rechten. Tegelijkertijd roept het ook vragen op.
Hoe vrij is een keuze wanneer die onder sociale, culturele of religieuze druk wordt gemaakt? Uit verhalen van vrouwen die afstand namen van gezichtsbedekkende kleding blijkt regelmatig dat zij zich beperkt of gecontroleerd voelden.
Voorstanders van een verbod stellen daarom dat vrijheid niet alleen gaat over mogen, maar ook over bescherming tegen dwang. In die redenering is het stellen van grenzen juist een manier om autonomie te versterken.
Internationale voorbeelden als referentie
Nederland staat niet alleen in deze discussie. Verschillende Europese landen, waaronder Frankrijk, België, Denemarken, Oostenrijk en Zwitserland, voerden al eerder een algemeen verbod op gezichtsbedekkende kleding in de openbare ruimte in.
In al deze landen werd dezelfde afweging gemaakt tussen individuele rechten en maatschappelijke belangen zoals veiligheid, gelijkwaardigheid en openheid. De wetten hielden stand bij juridische toetsing, wat ook in Nederland meeweegt bij de huidige overwegingen.
Veiligheid en gelijkheid voor de wet
Een belangrijk punt in het debat is dat een uitgebreid verbod niet exclusief religieus is. Het zou ook gelden voor andere vormen van gezichtsbedekking, zoals maskers en bivakmutsen.
Het uitgangspunt is gelijkheid voor de wet: geen uitzonderingen op basis van overtuiging. Dat maakt beleid eenvoudiger, eerlijker en beter handhaafbaar. Voor toezichthouders en hulpdiensten betekent het duidelijkheid, voor burgers voorspelbaarheid.
Vrijheid heeft grenzen in de publieke ruimte
Vrijheid is een kernwaarde in Nederland, maar geen absolute. In de publieke ruimte gelden regels die het samenleven mogelijk maken. Geluidsnormen, verkeersregels en identificatieplicht zijn daar voorbeelden van.
Volledige anonimiteit past voor veel mensen niet binnen dat kader. Elkaar kunnen zien en herkennen wordt gezien als een minimale voorwaarde voor wederzijds vertrouwen.
Het debat over gezichtsbedekkende kleding gaat daarmee niet alleen over religie of kleding, maar over de vraag hoe een open samenleving eruitziet.
Eindelijk een besluit na jaren debat
Het boerkadebat loopt al sinds het midden van de jaren 2000. In die tijd passeerden talloze commissies, wetsvoorstellen en compromissen de revue. Toch bleef de maatschappelijke spanning bestaan.
De huidige stap van het kabinet wordt door voorstanders gezien als een poging om eindelijk duidelijkheid te scheppen. Niet langer eindeloos uitstellen, maar een norm formuleren die voor iedereen geldt.
Dat zal ongetwijfeld leiden tot stevige reacties, maar juist dat hoort bij een democratie die moeilijke keuzes niet blijft vermijden.
Een signaal over Nederlandse kernwaarden
Voorstanders zien de uitbreiding van het verbod als een bevestiging van kernwaarden als openheid, gelijkwaardigheid en veiligheid. Niet als een aanval op geloof, maar als een afbakening van wat thuishoort in de publieke ruimte.
Door duidelijke grenzen te stellen, blijft samenleven mogelijk. Een samenleving zonder regels is immers geen vrije samenleving, maar een onduidelijke.
Conclusie: duidelijkheid boven onzekerheid
Met deze stap lijkt Nederland afscheid te nemen van halfslachtig beleid. Of het volledige boerkaverbod er daadwerkelijk komt, hangt af van juridische toetsing en politieke steun, maar één ding is duidelijk: de tijd van wegkijken en uitstellen lijkt voorbij.
Voor veel mensen voelt deze ontwikkeling niet als een beperking van vrijheid, maar juist als bescherming ervan. De komende periode zal uitwijzen of Nederland kiest voor één heldere regel in de openbare ruimte – en daarmee voor duidelijkheid boven voortdurende onzekerheid.