Algemeen
Loretta Schrijver woedend op Koffietijd-collega: ‘Ik liep op mijn tenen’
De periode van Loretta Schrijver bij Koffietijd was er een van hoogtepunten, maar ook van uitdagingen. In een openhartig gesprek met De Telegraaf kijkt de voormalig presentatrice terug op haar tijd bij het programma. Hoewel ze veel mooie herinneringen heeft, waren er ook momenten waarop ze zich onbegrepen voelde en moeite had om zich staande te houden in een veranderende werkomgeving.
Een einde en een nieuw begin
Toen Koffietijd na jaren van uitzendingen stopte, voelde Loretta gemengde emoties. Aan de ene kant betreurde ze het afscheid van een programma waaraan ze zoveel had bijgedragen, maar aan de andere kant was het ook een opluchting. “Ik wist mij geen houding meer te geven,” vertelt ze. “Het was tijd voor iets anders. Tijd voor dingen die echt belangrijk voor mij zijn.”
Perfectionisme en onbegrip
Loretta’s perfectionisme speelde een grote rol in haar ervaringen bij Koffietijd. Ze was vaak kritisch over de voorbereidingen en merkte dat niet iedereen haar hoge standaarden deelde. “Met mijn favoriete co-host Quinty Trustfull had ik een geweldige samenwerking. Wij vormden echt een front en hebben een vriendschap voor het leven opgebouwd,” legt ze uit. “Maar er gebeurden regelmatig dingen waar ik het niet mee eens was. Dan kreeg ik een lijst met onderwerpen en dacht ik: ‘Wie heeft dit samengesteld?’”
Haar behoefte aan perfectie werd volgens Loretta niet altijd begrepen door haar collega’s en de redactie. “Dat onbegrip vrat energie. Het is iets dat ik pas met terugwerkende kracht volledig besef. Mijn perfectionistische aard was voor sommigen misschien lastig, maar voor mij voelde het alsof ik constant tegen een muur aanliep.”
Een veranderende werkomgeving
De laatste seizoenen van Koffietijd werden voor Loretta steeds moeilijker. Ze voelde zich niet alleen onbegrepen, maar merkte ook dat de dynamiek binnen de productie veranderde. “Het hele wereldje werd krampachtig,” zegt ze. Deze verandering kwam mede door de bredere maatschappelijke discussie over grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer, een thema dat de afgelopen jaren veel aandacht heeft gekregen.
Loretta vertelt: “Na alle zogeheten grensoverschrijdende gevallen ontstond er juist een angstcultuur op andere plekken. Niemand durfde meer een ander te corrigeren. Het was volledig doorgeslagen. En dat gold voor alle lagen binnen het bedrijf, van hoog tot laag.”
Deze angstcultuur had een grote impact op Loretta. Ze voelde zich beperkt in haar mogelijkheden om problemen aan te kaarten of haar mening te geven. “Ik durfde niemand te corrigeren, ook al was ik het soms totaal niet eens met bepaalde keuzes. Het zorgde ervoor dat ik mij steeds meer op mijn tenen voelde lopen.”
Een passend afscheid
Uiteindelijk was het stoppen van Koffietijd voor Loretta het juiste moment om afscheid te nemen. Ze beschrijft het als een natuurlijk einde aan een periode die steeds minder goed bij haar paste. “Het laatste jaar voelde ik mij niet meer thuis in de wereld van Koffietijd. Het programma ophield, kwam voor mij precies goed uit. Het was mooi geweest.”
Met het einde van Koffietijd kwam er voor Loretta ruimte om na te denken over wat echt belangrijk voor haar is. “Ik kijk terug op een mooie tijd, maar ook op een periode waarin ik veel heb geleerd over mezelf. Het was tijd voor nieuwe dingen.”
Samenwerking met Quinty Trustfull
Een van de lichtpunten in Loretta’s tijd bij Koffietijd was haar samenwerking met Quinty Trustfull. De twee presentatrices ontwikkelden niet alleen een professionele band, maar ook een hechte vriendschap. “Met Quinty had ik altijd een klik,” vertelt Loretta. “We konden elkaar vertrouwen en vulden elkaar aan. Die band blijft voor het leven, ongeacht wat er verder gebeurt.”
De steun van Quinty was belangrijk voor Loretta, vooral in de moeilijkere periodes. Samen wisten ze het programma jarenlang op de kaart te houden en een vertrouwde plek te creëren voor kijkers.
Een breder perspectief
Loretta’s verhaal past in een bredere discussie over de veranderingen in de mediawereld. De afgelopen jaren hebben veel bedrijven en producties te maken gekregen met veranderende normen en verwachtingen. De opkomst van discussies over grensoverschrijdend gedrag heeft geleid tot meer bewustwording, maar volgens Loretta ook tot een vorm van krampachtigheid.
“Er moet een balans zijn,” benadrukt ze. “Het is belangrijk dat mensen zich veilig voelen op de werkvloer, maar het moet ook mogelijk blijven om elkaar aan te spreken en kritisch te zijn. Die balans was in mijn laatste jaar bij Koffietijd ver te zoeken.”
De toekomst voor Loretta
Nu Koffietijd tot een einde is gekomen, richt Loretta zich op andere projecten en persoonlijke doelen. Ze is dankbaar voor de ervaring die ze heeft opgedaan, maar kijkt ook uit naar wat de toekomst haar brengt. “Het is tijd voor dingen die echt belangrijk voor mij zijn,” zegt ze.
Hoewel Loretta haar tijd bij Koffietijd achter zich heeft gelaten, blijven de lessen die ze heeft geleerd een belangrijk deel van haar verhaal. Haar openheid over de uitdagingen die ze heeft ervaren, biedt een waardevol inzicht in hoe het is om te werken in een veranderende en soms moeilijke werkomgeving.
Conclusie: Een bewogen periode
Loretta Schrijver blikt met gemengde gevoelens terug op haar tijd bij Koffietijd. Hoewel ze mooie momenten heeft beleefd en een hechte vriendschap met Quinty Trustfull heeft opgebouwd, waren er ook uitdagingen die haar energie kostten.
Haar perfectionisme en de veranderende dynamiek binnen het team maakten het laatste seizoen van het programma zwaar.
Het stoppen van Koffietijd bood Loretta de kans om verder te kijken en zich te richten op wat echt belangrijk voor haar is. Met haar verhaal werpt ze niet alleen licht op haar persoonlijke ervaringen, maar ook op bredere thema’s in de mediawereld.
Het is een afscheid van een tijdperk, maar ook een nieuw begin voor een presentatrice die altijd trouw blijft aan zichzelf.
Onrust bij GroenLinks-PvdA: eerste dag van Jesse Klaver overschaduwd door nieuwe rel rond Esmah Lahlah
De eerste werkdag van Jesse Klaver als nieuwe fractievoorzitter van GroenLinks-PvdA had feestelijk moeten zijn. Na het vertrek van Frans Timmermans kreeg Klaver opnieuw de leiding over de linkse samenwerking in de Tweede Kamer. Maar nog voordat hij goed en wel aan zijn bureau zat, brak er een nieuw schandaal los binnen de partij.
Volgens een onthulling van het Algemeen Dagblad blijkt partijgenoot Esmah Lahlah niet alleen te hebben gesolliciteerd naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar óók naar diezelfde functie in Delft. Daarmee laait de discussie over haar loyaliteit aan de Haagse politiek opnieuw op — precies op het moment dat de partij juist rust en stabiliteit wilde uitstralen.
De eerste storm: de sollicitatie in Tilburg
Het was pas twee weken geleden dat de naam van Esmah Lahlah voor het eerst in opspraak kwam. Tijdens de landelijke verkiezingscampagne, waarin zij als nummer twee op de lijst stond en een belangrijk boegbeeld was naast Timmermans, bleek ze gesolliciteerd te hebben naar het burgemeesterschap van Tilburg.
Dat kwam bij de partijtop als een verrassing. De fractieleiding wist niets van haar sollicitatie, en dat zorgde voor flinke onrust binnen de partij én bij kiezers. De timing was ongelukkig: terwijl Lahlah kiezers opriep om op haar te stemmen, bleek ze tegelijk te kijken naar een functie buiten Den Haag.
In talkshow Pauw & De Wit noemde presentator Jeroen Pauw het “een vorm van kiezersbedrog”. Volgens hem mag van een kandidaat verwacht worden dat die zich volledig inzet voor de functie waarvoor men campagne voert. Zijn woorden vonden weerklank op sociale media, waar Lahlah dagenlang onder vuur lag.
De politica reageerde destijds met spijtbetuigingen en zei dat ze het anders had moeten aanpakken. Ze benadrukte dat ze “niet wegliep voor haar verantwoordelijkheid”, maar de schade was al aangericht.
Een tweede sollicitatie duikt op
Toen de storm net wat was gaan liggen, bracht het AD maandagochtend nieuw nieuws naar buiten. Lahlah had namelijk óók gesolliciteerd naar de burgemeestersfunctie in Delft.
Die onthulling kwam hard aan — niet alleen bij kiezers, maar ook bij haar eigen partij. Terwijl GroenLinks-PvdA probeert het vertrouwen van het publiek te herstellen na een teleurstellende verkiezingsuitslag, lijkt de fractie opnieuw verstrikt te raken in interne onrust.
Toen Lahlah door de krant werd gevraagd om een reactie, gaf ze een opmerkelijk ontwijkend antwoord:
“We hebben het de afgelopen weken de hele tijd gehad over vertrouwelijke zaken en vertrouwenscommissies. Als daar iets over uitlekt, is dat vreemd. Ik ontken de sollicitatie niet, maar ik bevestig het ook niet.”
Die reactie zorgde niet voor rust, maar juist voor extra speculatie.
Jesse Klaver probeert de rust te herstellen
Voor Jesse Klaver was het de slechtst denkbare timing. Op zijn eerste dag als fractievoorzitter moest hij zich verdedigen tegen vragen over partijdiscipline en interne communicatie. Hij probeerde de schade te beperken door de nadruk te leggen op Lahlah’s kwaliteiten en betrokkenheid.
“Ik ken Esmah als iemand met een grote maatschappelijke inzet, zowel landelijk als lokaal,” zei Klaver in een eerste reactie. “We hebben goede mensen zoals zij nodig. Ze blijft deze hele periode bij ons in Den Haag.”
Toch leidde zijn uitspraak tot nieuwe vragen. Als Klaver al wist van de sollicitatie in Delft, waarom had hij dat dan niet eerder gedeeld? En waarom koos de partij ervoor deze informatie stil te houden, zeker nu het leiderschap officieel van Timmermans op hem was overgegaan?
Volgens het AD “roept het nieuws opnieuw vragen op over de transparantie en loyaliteit binnen de partijtop”.
Kritiek van buitenaf: “Een rommeltje bij GroenLinks-PvdA”
De politieke concurrentie reageerde voorspelbaar scherp. Geert Wilders, leider van de PVV, greep de situatie aan om de linkse fusiepartij belachelijk te maken. Op X (voorheen Twitter) plaatste hij een foto van Lahlah met de tekst:
“Wat een bende daar. Wat een onbetrouwbaarheid. Wat een vals spel. Ze wil zo graag weg maar het lukt maar niet. Dan toch maar op nummer 2 op de lijst. En ondertussen nog even in Tilburg solliciteren. Met zulke vrienden heeft GL/PvdA geen vijanden nodig.”
Ook De Telegraaf was hard in haar analyse. De krant schreef dat de kwestie Klaver “meteen in verlegenheid brengt” en zijn start als fractievoorzitter overschaduwt. Voor een partij die juist probeert stabiliteit te tonen na het vertrek van Frans Timmermans, komt dit nieuws bijzonder slecht uit.
Lol 😳 “GL/PvdA-Kamerlid Esmah Lahlah heeft niet alleen een gooi gedaan naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar ook naar dat van Delft”: https://t.co/BvvNyg0O6S
— Wierd Duk ܦܝܪܬ ܕܘܟ (@wierdduk) November 3, 2025
Spanningen binnen de partij
Volgens ingewijden binnen GroenLinks-PvdA groeit de irritatie over de voortdurende onrust rond Lahlah. Veel fractieleden zouden vinden dat het tijd is om zich te concentreren op inhoudelijke politiek in plaats van persoonlijke kwesties.
“De timing is rampzalig,” zegt een anonieme bron binnen de partij. “We willen bouwen aan vertrouwen, maar telkens wordt de aandacht afgeleid door incidenten. Dat werkt verlammend.”
Daarnaast sijpelen er berichten door over spanningen tussen de twee bloedgroepen van de fusiepartij: de sociaal-democratische PvdA en het progressieve GroenLinks. Sommige leden zouden vinden dat de samenwerking te stroperig verloopt en dat de interne communicatie te wensen overlaat.
Het is eigenlijk wel goed dat dit allemaal uitlekt. Totaal archaïsch systeem om burgemeesters zo stiekem te selecteren. Voer gewoon de direct gekozen burgemeester in (zoals de rest van de wereld). Zijn we ook meteen van dit soort baantjesjagers verlost. https://t.co/hM9os2RVI1
— Henk Otten (@hendrikotten3) November 3, 2025
Een leiderschapstest voor Klaver
Voor Jesse Klaver is dit een cruciaal moment. Na jaren als partijleider van GroenLinks keerde hij terug aan het roer van de fusiefractie, met de missie om de partij een duidelijke koers te geven. Maar nu wordt hij meteen geconfronteerd met een vertrouwenskwestie binnen zijn eigen team.
Politieke analisten spreken van “een eerste serieuze test” voor zijn leiderschap. Als Klaver erin slaagt de rust te herstellen, kan dat zijn positie versterken. Maar als de onrust voortduurt, dreigt het beeld van een wankele fractie te blijven hangen.
“Klaver moet nu laten zien dat hij boven de emoties kan staan,” zegt politicoloog Nicolas Bouteca (UGent). “De partij kan zich geen nieuwe vertrouwenscrisis permitteren, zeker niet nu de coalitievorming in Den Haag in een cruciale fase zit.”
https://twitter.com/hendrikotten3/status/1985396538730848348?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1985396538730848348%7Ctwgr%5E9aaac55db3f93ebecd0b4cedf0346904c45e6094%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Frumeurs.nl%2Fnieuw-schandaal-uitgelekt-rondom-esmah-lahlah-nummer-2-van-gl-pvda%2F
De nasleep voor Esmah Lahlah
De positie van Lahlah komt intussen steeds meer onder druk te staan. Hoewel ze formeel nog gewoon Kamerlid is, klinkt er achter de schermen discussie over haar toekomst binnen de fractie. Sommige leden vragen zich af of zij haar werk nog met volle overtuiging kan doen, nu haar naam opnieuw negatief in het nieuws komt.
Volgens bronnen binnen de partijtop wordt er intern gesproken over mogelijke vervolgstappen. Er zouden gesprekken gepland staan om “de situatie te evalueren” en te bepalen hoe de fractie verdergaat.
Voorlopig houdt Lahlah echter vast aan haar zetel. In gesprekken met collega’s zou ze hebben aangegeven dat ze zich volledig blijft inzetten voor haar werk in Den Haag.
Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt. Kent u die uitdrukking?
Juf Lahlah in ieder geval wel. Probeerde in meerdere steden burgemeester te worden maar gaf haar plek als nummer twee (!) op de lijst niet op.
https://t.co/ZJsKSlqP5g
#Lahlah #GroenLinksPvdA #Lahlah pic.twitter.com/hLZVF2Cihz— widtvoet (@widtvoet) November 3, 2025
Een partij op zoek naar evenwicht
De timing van het incident kon haast niet slechter. Na het vertrek van Frans Timmermans stond GroenLinks-PvdA op een kantelpunt: een nieuwe fase, met Jesse Klaver als gezicht van vernieuwing en samenwerking. De partij wilde de blik vooruit richten, richting beleid en oppositie, niet terug naar interne ruis.
Maar het beeld van verdeeldheid en onduidelijkheid dringt zich opnieuw op. Volgens insiders is het essentieel dat Klaver de komende weken eenheid weet te creëren. Alleen dan kan de partij zich profileren als een betrouwbaar alternatief in het huidige politieke landschap.
“De fusie tussen GroenLinks en PvdA is nog jong,” aldus een partijstrateeg. “Zulke groeipijnen horen erbij, maar het is nu aan Klaver om te tonen dat hij de touwtjes in handen heeft.”
Conclusie: een valse start, maar niet per se het einde
Wat bedoeld was als een frisse start voor Jesse Klaver, is uitgelopen op een ongemakkelijke vuurdoop. De dubbele sollicitatie van Esmah Lahlah werpt een schaduw over zijn eerste dagen als fractievoorzitter, maar biedt tegelijk ook een kans om leiderschap te tonen.
Of de partij dit incident kan ombuigen tot een les in transparantie en interne discipline, zal de komende weken blijken. Eén ding is duidelijk: de linkse fusiepartij heeft rust nodig om haar politieke ambities waar te maken. En dat begint met helderheid — over wie blijft, wie vertrekt, en wie de koers bepaalt.
💬 Wat vind jij: moet Esmah Lahlah aanblijven als Kamerlid, of is het tijd voor een nieuwe start binnen GroenLinks-PvdA? Deel je mening via onze sociale kanalen.