-

Algemeen

Loretta Schrijver woedend op Koffietijd-collega: ‘Ik liep op mijn tenen’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De periode van Loretta Schrijver bij Koffietijd was er een van hoogtepunten, maar ook van uitdagingen. In een openhartig gesprek met De Telegraaf kijkt de voormalig presentatrice terug op haar tijd bij het programma. Hoewel ze veel mooie herinneringen heeft, waren er ook momenten waarop ze zich onbegrepen voelde en moeite had om zich staande te houden in een veranderende werkomgeving.

Een einde en een nieuw begin

Toen Koffietijd na jaren van uitzendingen stopte, voelde Loretta gemengde emoties. Aan de ene kant betreurde ze het afscheid van een programma waaraan ze zoveel had bijgedragen, maar aan de andere kant was het ook een opluchting. “Ik wist mij geen houding meer te geven,” vertelt ze. “Het was tijd voor iets anders. Tijd voor dingen die echt belangrijk voor mij zijn.”

Perfectionisme en onbegrip

Loretta’s perfectionisme speelde een grote rol in haar ervaringen bij Koffietijd. Ze was vaak kritisch over de voorbereidingen en merkte dat niet iedereen haar hoge standaarden deelde. “Met mijn favoriete co-host Quinty Trustfull had ik een geweldige samenwerking. Wij vormden echt een front en hebben een vriendschap voor het leven opgebouwd,” legt ze uit. “Maar er gebeurden regelmatig dingen waar ik het niet mee eens was. Dan kreeg ik een lijst met onderwerpen en dacht ik: ‘Wie heeft dit samengesteld?’”

Haar behoefte aan perfectie werd volgens Loretta niet altijd begrepen door haar collega’s en de redactie. “Dat onbegrip vrat energie. Het is iets dat ik pas met terugwerkende kracht volledig besef. Mijn perfectionistische aard was voor sommigen misschien lastig, maar voor mij voelde het alsof ik constant tegen een muur aanliep.”

Een veranderende werkomgeving

De laatste seizoenen van Koffietijd werden voor Loretta steeds moeilijker. Ze voelde zich niet alleen onbegrepen, maar merkte ook dat de dynamiek binnen de productie veranderde. “Het hele wereldje werd krampachtig,” zegt ze. Deze verandering kwam mede door de bredere maatschappelijke discussie over grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer, een thema dat de afgelopen jaren veel aandacht heeft gekregen.

Loretta vertelt: “Na alle zogeheten grensoverschrijdende gevallen ontstond er juist een angstcultuur op andere plekken. Niemand durfde meer een ander te corrigeren. Het was volledig doorgeslagen. En dat gold voor alle lagen binnen het bedrijf, van hoog tot laag.”

Deze angstcultuur had een grote impact op Loretta. Ze voelde zich beperkt in haar mogelijkheden om problemen aan te kaarten of haar mening te geven. “Ik durfde niemand te corrigeren, ook al was ik het soms totaal niet eens met bepaalde keuzes. Het zorgde ervoor dat ik mij steeds meer op mijn tenen voelde lopen.”

Een passend afscheid

Uiteindelijk was het stoppen van Koffietijd voor Loretta het juiste moment om afscheid te nemen. Ze beschrijft het als een natuurlijk einde aan een periode die steeds minder goed bij haar paste. “Het laatste jaar voelde ik mij niet meer thuis in de wereld van Koffietijd. Het programma ophield, kwam voor mij precies goed uit. Het was mooi geweest.”

Met het einde van Koffietijd kwam er voor Loretta ruimte om na te denken over wat echt belangrijk voor haar is. “Ik kijk terug op een mooie tijd, maar ook op een periode waarin ik veel heb geleerd over mezelf. Het was tijd voor nieuwe dingen.”

Samenwerking met Quinty Trustfull

Een van de lichtpunten in Loretta’s tijd bij Koffietijd was haar samenwerking met Quinty Trustfull. De twee presentatrices ontwikkelden niet alleen een professionele band, maar ook een hechte vriendschap. “Met Quinty had ik altijd een klik,” vertelt Loretta. “We konden elkaar vertrouwen en vulden elkaar aan. Die band blijft voor het leven, ongeacht wat er verder gebeurt.”

De steun van Quinty was belangrijk voor Loretta, vooral in de moeilijkere periodes. Samen wisten ze het programma jarenlang op de kaart te houden en een vertrouwde plek te creëren voor kijkers.

Een breder perspectief

Loretta’s verhaal past in een bredere discussie over de veranderingen in de mediawereld. De afgelopen jaren hebben veel bedrijven en producties te maken gekregen met veranderende normen en verwachtingen. De opkomst van discussies over grensoverschrijdend gedrag heeft geleid tot meer bewustwording, maar volgens Loretta ook tot een vorm van krampachtigheid.

“Er moet een balans zijn,” benadrukt ze. “Het is belangrijk dat mensen zich veilig voelen op de werkvloer, maar het moet ook mogelijk blijven om elkaar aan te spreken en kritisch te zijn. Die balans was in mijn laatste jaar bij Koffietijd ver te zoeken.”

De toekomst voor Loretta

Nu Koffietijd tot een einde is gekomen, richt Loretta zich op andere projecten en persoonlijke doelen. Ze is dankbaar voor de ervaring die ze heeft opgedaan, maar kijkt ook uit naar wat de toekomst haar brengt. “Het is tijd voor dingen die echt belangrijk voor mij zijn,” zegt ze.

Hoewel Loretta haar tijd bij Koffietijd achter zich heeft gelaten, blijven de lessen die ze heeft geleerd een belangrijk deel van haar verhaal. Haar openheid over de uitdagingen die ze heeft ervaren, biedt een waardevol inzicht in hoe het is om te werken in een veranderende en soms moeilijke werkomgeving.

Conclusie: Een bewogen periode

Loretta Schrijver blikt met gemengde gevoelens terug op haar tijd bij Koffietijd. Hoewel ze mooie momenten heeft beleefd en een hechte vriendschap met Quinty Trustfull heeft opgebouwd, waren er ook uitdagingen die haar energie kostten.

Haar perfectionisme en de veranderende dynamiek binnen het team maakten het laatste seizoen van het programma zwaar.

Het stoppen van Koffietijd bood Loretta de kans om verder te kijken en zich te richten op wat echt belangrijk voor haar is. Met haar verhaal werpt ze niet alleen licht op haar persoonlijke ervaringen, maar ook op bredere thema’s in de mediawereld.

Het is een afscheid van een tijdperk, maar ook een nieuw begin voor een presentatrice die altijd trouw blijft aan zichzelf.

Algemeen

Ik ben 70 jaar oud en nog steeds maagd

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Pam Shaw (70) bewandelt haar eigen pad in liefde en leven: “Ik heb nooit spijt gehad van mijn keuzes”

In het Engelse stadje Wigan woont een vrouw met een levensverhaal dat raakt en inspireert. Pam Shaw, een stijlvolle dame van 70 jaar, heeft bewust gekozen voor een leven dat afwijkt van de gebaande paden. Terwijl de wereld in rap tempo veranderde, bleef zij trouw aan zichzelf, haar ritme en haar visie op geluk.

In een samenleving waarin veel draait om snelheid, uiterlijk vertoon en sociale verwachtingen, laat Pam iets bijzonders zien: dat je niet hoeft mee te rennen om gelukkig te zijn. Haar verhaal is een ode aan eigenheid, rust en de kracht van kiezen voor jezelf.


💫 Een leven vol toewijding aan het podium

Pam vond haar passie in de wereld van entertainment. Als cabaretière trad ze jarenlang op en wist ze zalen te laten lachen met haar scherpe humor, elegante uitstraling en aanstekelijke energie. Terwijl anderen zich misschien richtten op relaties of gezinnen, koos Pam voor haar carrière. Niet omdat ze niets met liefde had, maar omdat het podium haar hart veroverde.

“Het applaus voelde als verbondenheid,” vertelde ze eens in een interview. “Ik deelde iets van mezelf, en dat werd ontvangen. Daar zat voor mij veel betekenis in.”

Ze vond vreugde en vrijheid in haar optredens, en bouwde haar leven rond die creatieve energie. Het maakte haar onafhankelijk, maar zeker niet eenzaam.


🧭 Standvastig in waarden

Vanaf jonge leeftijd had Pam duidelijke ideeën over verbondenheid. Ze geloofde dat diepe liefde thuishoort in een relatie gebaseerd op respect, veiligheid en oprechte interesse. Terwijl maatschappelijke normen verschoven en generaties experimenteerden met nieuwe vormen van liefde, bleef Pam dichtbij haar eigen overtuigingen.

Ze voelde nooit de druk om “mee te moeten doen” met wat gangbaar was.

“Ik wilde mezelf nooit forceren in iets wat niet goed voelde,” zegt ze. “Ook als dat betekende dat ik alleen zou blijven.”

Dat leverde haar niet alleen rust op, maar ook kracht. Want trouw blijven aan jezelf, zéker als dat afwijkt van wat anderen verwachten, vraagt moed.


🎨 Een leven vol kleur en flair

Pam houdt van schoonheid en expressie. Mode, kunst en interieur zijn voor haar manieren om haar persoonlijkheid te laten zien. Onlangs organiseerde ze een stijlvolle fotoshoot in haar eigen huis, waar haar liefde voor kleur, vintage charme en creativiteit duidelijk zichtbaar was.

“Ik wil me op elke leeftijd vrouwelijk en krachtig voelen,” zei ze daarover. “Je bent nooit te oud om te stralen.”

Voor Pam draait ouder worden niet om stilstand, maar om nieuwe fases omarmen. Ze laat zien dat je op elk moment in je leven opnieuw kunt bloeien — zolang je maar blijft luisteren naar wat je echt belangrijk vindt.


❤️ Open voor liefde, maar op haar voorwaarden

Hoewel Pam lange tijd bewust koos voor het singleleven, sluit ze de liefde niet uit. Integendeel: ze staat open voor een relatie — maar alleen als het echt goed voelt. Geen vluchtige romantiek, geen compromissen uit eenzaamheid.

“Als ik iemand tegenkom met wie ik kan lachen, praten én stil zijn, dan zou dat mooi zijn,” vertelt ze.

Ze zoekt een partner met diepgang, respect en humor. Iemand die haar aanvult, niet aanvult wat zogenaamd ontbreekt. Want Pam voelt zich volledig — ook zonder partner. En dat maakt haar openheid voor liefde des te krachtiger.


🕊️ Zelfgekozen rust als krachtbron

In een wereld waar drukte vaak wordt verward met succes, koos Pam bewust voor rust. Geen overvolle agenda’s, geen sociale verplichtingen uit beleefdheid — maar ruimte voor reflectie, stilte en ontspanning.

“Rust betekent niet dat je niets meemaakt. Het betekent dat je de tijd neemt om bewust te leven,” zegt ze.

Alleen zijn was voor Pam nooit een gemis, maar juist een kans om zichzelf beter te leren kennen. In die rust vond ze helderheid, richting en creativiteit. En ze gelooft dat rust niet alleen een luxe is, maar een noodzakelijke voedingsbodem voor balans en tevredenheid.


✨ Vrijheid als levensfilosofie

Vrijheid was voor Pam geen abstract ideaal, maar een bewuste keuze. Ze wilde haar dagen kunnen invullen op haar eigen manier. Niet geleid door verwachtingen van buitenaf, maar door wat haar energie gaf. En dat begon al vroeg: ze koos ervoor om zelfstandig te blijven, financieel onafhankelijk te zijn en haar eigen pad te bewandelen.

“Vrijheid is voor mij geen rebellie, maar een vorm van zachtheid naar mezelf toe,” legt ze uit.

Het gaf haar ruimte om te creëren, te reizen, mensen te ontmoeten en zichzelf te blijven ontwikkelen. Niet vanuit prestatiedruk, maar vanuit nieuwsgierigheid.


😊 Tevreden met het leven zoals het is

Wat vooral opvalt aan Pam is haar tevredenheid. Ze kijkt terug op haar leven zonder spijt, zonder ‘wat als’-scenario’s. Ze heeft geen bucketlist, geen haast en geen honger naar meer. Ze geniet van wat er is, en dat doet ze bewust.

“Geluk zit voor mij in kleine dingen,” zegt ze. “Een goed gesprek, een kop thee in de zon, een jurk die goed zit. Het hoeft allemaal niet groot te zijn om waardevol te zijn.”

Voor veel mensen is dat een verademing om te horen. Zeker in een tijd waarin alles sneller, meer en beter moet, laat Pam zien dat tevredenheid misschien wel de grootste vorm van vrijheid is.


📚 Wat we kunnen leren van Pam Shaw

Pam’s levensverhaal is meer dan een persoonlijke keuze. Het is een krachtige reminder dat geluk niet altijd ligt in de richting die anderen kiezen, maar juist in het volgen van je eigen kompas. Ze bewijst dat trouw blijven aan jezelf loont — ook als je daarmee een ander tempo of pad kiest dan de meerderheid.

Samengevat:

  • Pam koos bewust voor een leven zonder haast, druk of sociale dwang.

  • Haar werk als cabaretière gaf haar voldoening en creatieve vrijheid.

  • Ze bleef trouw aan haar waarden, ook als die afweken van de norm.

  • Ze geniet van rust, schoonheid, zelfstandigheid én blijft openstaan voor liefde.

  • Haar verhaal laat zien dat vrijheid, tevredenheid en innerlijke rust krachtige bronnen van geluk zijn.


🌷 Een leven in eigen stijl

Of je nu jong bent of ouder, in een relatie of single, druk of juist reflectief: het verhaal van Pam Shaw biedt inspiratie. Ze laat zien dat je op elke leeftijd opnieuw kunt kiezen voor wat écht bij je past. En dat stilstaan soms meer brengt dan doorgaan.

Haar leven is een ode aan bewust kiezen, aan kracht in zachtheid, en aan de schoonheid van gewoon jezelf zijn — op je eigen manier, in je eigen tempo.


Wil je meer inspirerende verhalen lezen over bijzondere levenskeuzes, liefde op latere leeftijd en de kracht van trouw blijven aan jezelf? Volg ons dan voor meer portretten en inzichten die raken.

Lees verder