Algemeen
Kerst met de Bauers blijkt ook nep 😯 Dit is er nu ontdekt:
De televisiewereld zit vol illusies, dat weten we inmiddels wel. Van geregisseerde scènes tot volledige toneelstukjes – het is eerder regel dan uitzondering. Toch schokt het menig kijker wanneer een geliefde ster zoals Frans Bauer beschuldigd wordt van kijkersbedrog. Angela de Jong, bekend van haar scherpe analyses, heeft de zanger en zijn familie in haar nieuwste column onder de loep genomen. Volgens haar zijn de avonturen van de Bauers in Kerst met de Bauers minder authentiek dan ze lijken.
Toneelstukjes in televisieprogramma’s
Het is geen geheim dat televisieprogramma’s vaak gebruik maken van regie om alles ‘perfect’ te laten verlopen. Voorbeelden zijn er genoeg. Zo kwamen eerder onthullingen naar buiten over Steenrijk, Straatarm, waarin kandidaten openlijk spraken over hoe situaties werden geënsceneerd. Ook deelnemers van B&B Vol Liefde deelden dat de werkelijkheid vaak heel anders was dan wat op tv te zien was.
Deze week voegde Ellen ten Damme daar nog een nieuw voorbeeld aan toe. De zangeres vertelde in een interview dat er bij Boerderij van Dorst veel niet echt is. Zo werd gesuggereerd dat ze zelf een maaltijd had bereid, terwijl het eten gewoon van de catering kwam. Het roept bij veel kijkers de vraag op: wat is er nog wél authentiek op televisie?
Lovende reacties voor Kerst met de Bauers
Sinds gisteren is de familie Bauer weer terug op televisie met hun nieuwe serie Kerst met de Bauers. De eerste aflevering werd direct goed ontvangen door het publiek. Fans lieten op sociale media weten hoezeer ze genoten van de vrolijke dynamiek binnen het gezin. Lovende woorden als “hartverwarmend” en “pure gezelligheid” stroomden binnen.
Maar niet iedereen was onder de indruk. Angela de Jong, de kritische columnist van het AD, keek met een scherp oog naar de serie en ontdekte volgens haar al snel dat niet alles is wat het lijkt.
De kritiek van Angela de Jong
De Jong deelt in haar column dat ze altijd het idee had dat Frans Bauer “wars van toneelstukjes” was. Volgens haar probeerde Frans zichzelf jarenlang te profileren als een authentieke volkszanger, iemand die het echte leven van zijn publiek vertegenwoordigt. Maar deze keer lijkt zelfs hij voor de charmes van regie en script te zijn gevallen.
Een specifieke scène in de aflevering waarin Frans en zijn gezin een tuincentrum bezoeken, werd door De Jong aangehaald als voorbeeld van hoe nep televisie kan zijn. In deze scène ziet de kijker hoe Frans zuchtend om zich heen kijkt en zegt: “Zo ben je de ster in Rotterdam, zo loop je met je vrouw in het tuincentrum.” Maar volgens Angela klopt er weinig van deze spontane setting. “Frans liep daar natuurlijk niet toevallig. De cameraploeg was ingehuurd en het bezoekje stond al weken van tevoren gepland. Niks spontaans aan,” schrijft ze.
Kritiek op ingestudeerde momenten
Niet alleen Frans zelf kreeg een veeg uit de pan. Ook zijn zoon Christiaan moest het ontgelden. De Jong merkte op dat hij overdreven gekke gezichten trok voor de camera, wat volgens haar duidelijk ingestudeerd was. “Het voelde alsof ze krampachtig probeerden de kijker te vermaken,” aldus Angela. Dit soort momenten zouden volgens haar de natuurlijke charme van de familie Bauer tenietdoen.
Een welgemeend advies
Angela de Jong sloot haar column af met een advies voor de familie Bauer. “Blijf vooral lekker prutsen met kerstlichtjes,” schreef ze, verwijzend naar de vrolijke voorbereidingen van de familie. “Maar doe dat de komende jaren gewoon zonder camera.” Volgens haar zou de familie op die manier weer de echtheid kunnen uitstralen waar het publiek zo dol op is.
De balans tussen entertainment en echtheid
De kritiek van De Jong raakt aan een breder thema binnen televisie: hoe balans te vinden tussen het creëren van entertainment en het behouden van authenticiteit. Kijkers waarderen programma’s die oprecht overkomen, maar tegelijkertijd willen ze ook vermaakt worden. Voor de makers van Kerst met de Bauers lijkt dat een lastig evenwicht te zijn.
Het is niet de eerste keer dat een populair programma onder vuur komt te liggen wegens geënsceneerde momenten, en het zal zeker niet de laatste keer zijn. De vraag blijft: moeten programma’s zoals Kerst met de Bauers volledig spontaan zijn, of hoort een beetje regie er nu eenmaal bij?
Frans Bauer blijft geliefd
Ondanks de kritiek blijft Frans Bauer een van de meest geliefde persoonlijkheden van Nederland. Zijn openhartige uitstraling en vrolijke karakter zorgen ervoor dat zijn programma’s door miljoenen worden bekeken. Of Angela de Jong’s onthulling invloed zal hebben op de populariteit van Kerst met de Bauers, valt nog te bezien. Eén ding is zeker: de familie Bauer weet hoe ze een feestelijke sfeer neer moet zetten, zelfs als die soms een beetje geregisseerd is.
Wat vind jij?
De discussie rondom de echtheid van televisieprogramma’s blijft voortduren. Is het erg als er een beetje regie aan te pas komt, zolang het eindresultaat vermakelijk is? Of moeten programma’s zoals Kerst met de Bauers juist authentiek blijven om de harten van de kijkers te winnen? Deel jouw mening in de reacties! 🎄✨
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.