Algemeen
Kerst met de Bauers blijkt ook nep 😯 Dit is er nu ontdekt:
De televisiewereld zit vol illusies, dat weten we inmiddels wel. Van geregisseerde scènes tot volledige toneelstukjes – het is eerder regel dan uitzondering. Toch schokt het menig kijker wanneer een geliefde ster zoals Frans Bauer beschuldigd wordt van kijkersbedrog. Angela de Jong, bekend van haar scherpe analyses, heeft de zanger en zijn familie in haar nieuwste column onder de loep genomen. Volgens haar zijn de avonturen van de Bauers in Kerst met de Bauers minder authentiek dan ze lijken.
Toneelstukjes in televisieprogramma’s
Het is geen geheim dat televisieprogramma’s vaak gebruik maken van regie om alles ‘perfect’ te laten verlopen. Voorbeelden zijn er genoeg. Zo kwamen eerder onthullingen naar buiten over Steenrijk, Straatarm, waarin kandidaten openlijk spraken over hoe situaties werden geënsceneerd. Ook deelnemers van B&B Vol Liefde deelden dat de werkelijkheid vaak heel anders was dan wat op tv te zien was.
Deze week voegde Ellen ten Damme daar nog een nieuw voorbeeld aan toe. De zangeres vertelde in een interview dat er bij Boerderij van Dorst veel niet echt is. Zo werd gesuggereerd dat ze zelf een maaltijd had bereid, terwijl het eten gewoon van de catering kwam. Het roept bij veel kijkers de vraag op: wat is er nog wél authentiek op televisie?
Lovende reacties voor Kerst met de Bauers
Sinds gisteren is de familie Bauer weer terug op televisie met hun nieuwe serie Kerst met de Bauers. De eerste aflevering werd direct goed ontvangen door het publiek. Fans lieten op sociale media weten hoezeer ze genoten van de vrolijke dynamiek binnen het gezin. Lovende woorden als “hartverwarmend” en “pure gezelligheid” stroomden binnen.
Maar niet iedereen was onder de indruk. Angela de Jong, de kritische columnist van het AD, keek met een scherp oog naar de serie en ontdekte volgens haar al snel dat niet alles is wat het lijkt.
De kritiek van Angela de Jong
De Jong deelt in haar column dat ze altijd het idee had dat Frans Bauer “wars van toneelstukjes” was. Volgens haar probeerde Frans zichzelf jarenlang te profileren als een authentieke volkszanger, iemand die het echte leven van zijn publiek vertegenwoordigt. Maar deze keer lijkt zelfs hij voor de charmes van regie en script te zijn gevallen.
Een specifieke scène in de aflevering waarin Frans en zijn gezin een tuincentrum bezoeken, werd door De Jong aangehaald als voorbeeld van hoe nep televisie kan zijn. In deze scène ziet de kijker hoe Frans zuchtend om zich heen kijkt en zegt: “Zo ben je de ster in Rotterdam, zo loop je met je vrouw in het tuincentrum.” Maar volgens Angela klopt er weinig van deze spontane setting. “Frans liep daar natuurlijk niet toevallig. De cameraploeg was ingehuurd en het bezoekje stond al weken van tevoren gepland. Niks spontaans aan,” schrijft ze.
Kritiek op ingestudeerde momenten
Niet alleen Frans zelf kreeg een veeg uit de pan. Ook zijn zoon Christiaan moest het ontgelden. De Jong merkte op dat hij overdreven gekke gezichten trok voor de camera, wat volgens haar duidelijk ingestudeerd was. “Het voelde alsof ze krampachtig probeerden de kijker te vermaken,” aldus Angela. Dit soort momenten zouden volgens haar de natuurlijke charme van de familie Bauer tenietdoen.
Een welgemeend advies
Angela de Jong sloot haar column af met een advies voor de familie Bauer. “Blijf vooral lekker prutsen met kerstlichtjes,” schreef ze, verwijzend naar de vrolijke voorbereidingen van de familie. “Maar doe dat de komende jaren gewoon zonder camera.” Volgens haar zou de familie op die manier weer de echtheid kunnen uitstralen waar het publiek zo dol op is.
De balans tussen entertainment en echtheid
De kritiek van De Jong raakt aan een breder thema binnen televisie: hoe balans te vinden tussen het creëren van entertainment en het behouden van authenticiteit. Kijkers waarderen programma’s die oprecht overkomen, maar tegelijkertijd willen ze ook vermaakt worden. Voor de makers van Kerst met de Bauers lijkt dat een lastig evenwicht te zijn.
Het is niet de eerste keer dat een populair programma onder vuur komt te liggen wegens geënsceneerde momenten, en het zal zeker niet de laatste keer zijn. De vraag blijft: moeten programma’s zoals Kerst met de Bauers volledig spontaan zijn, of hoort een beetje regie er nu eenmaal bij?
Frans Bauer blijft geliefd
Ondanks de kritiek blijft Frans Bauer een van de meest geliefde persoonlijkheden van Nederland. Zijn openhartige uitstraling en vrolijke karakter zorgen ervoor dat zijn programma’s door miljoenen worden bekeken. Of Angela de Jong’s onthulling invloed zal hebben op de populariteit van Kerst met de Bauers, valt nog te bezien. Eén ding is zeker: de familie Bauer weet hoe ze een feestelijke sfeer neer moet zetten, zelfs als die soms een beetje geregisseerd is.
Wat vind jij?
De discussie rondom de echtheid van televisieprogramma’s blijft voortduren. Is het erg als er een beetje regie aan te pas komt, zolang het eindresultaat vermakelijk is? Of moeten programma’s zoals Kerst met de Bauers juist authentiek blijven om de harten van de kijkers te winnen? Deel jouw mening in de reacties! 🎄✨
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.