Algemeen
Katja Schuurman logeert in asielcentrum en beleeft nachtmerrie: ´Dit nooit meer!´
Katja Schuurman heeft recentelijk een nacht doorgebracht in een zogenaamd ‘Hotel AZC’, een nagebouwd asielzoekerscentrum in Amsterdam. Deze bijzondere actie had als doel aandacht te vragen voor de situatie van vluchtelingen in Nederland. Schuurman, die zich al langer inzet voor vluchtelingen, was niet van plan om gewoon in een bed te liggen. De actrice had weliswaar een ongemakkelijke ervaring, maar benadrukt hiermee de moeilijke omstandigheden waar veel asielzoekers dagelijks mee te maken hebben.
VluchtelingenWerk en het ‘Hotel AZC’
Het nagebouwde asielzoekerscentrum was een initiatief van VluchtelingenWerk Nederland, een organisatie die zich inzet voor de rechten van vluchtelingen. Schuurman werd uitgenodigd om te overnachten om de onvrede rondom de asielinstroom te adresseren. Veel Nederlanders denken, zo stelt Schuurman, dat vluchtelingen worden verwelkomd in luxe vijfsterrenhotels, wat een misverstand is. “Dit gebouw is gemaakt om te laten zien dat vluchtelingen allesbehalve in luxe verblijven,” zegt ze.
De harde realiteit voor vluchtelingen
De omstandigheden in Nederlandse azc’s zijn voor veel vluchtelingen verre van ideaal. Schuurman kreeg tijdens haar verblijf een goed gevoel van wat deze realiteit inhoudt. “De asielzoekers in Nederland worden vaak behandeld als criminelen, terwijl ze hier komen om te ontsnappen aan oorlog en vervolging,” zegt ze. De situatie in de opvangcentra is vaak verre van menswaardig, en Schuurman pleit dan ook voor betere voorzieningen en een hartelijke ontvangst van deze mensen.
Vluchtelingen en menselijke empathie
Schuurman uit haar zorgen over de manier waarop vluchtelingen in Nederland worden behandeld. “Ik wil dat we weer handelen vanuit ons menselijke empathisch vermogen,” zegt ze. Ze gelooft dat vluchtelingen, ondanks hun verschillende achtergronden, net als ieder ander recht hebben op respect en een veilige opvang. “We zijn allemaal hetzelfde, we zijn gewoon op een andere plek geboren,” voegt ze eraan toe. Deze uitspraak benadrukt haar pleidooi voor een inclusievere en gastvrijere samenleving.
Een nacht vol onrust
Na haar overnachting in het Hotel AZC reflecteert Schuurman op haar ervaring. Ze had gehoopt dat het verblijf haar meer inzicht zou geven in de leefomstandigheden van vluchtelingen, maar de nacht was allesbehalve comfortabel. “Het was een onrustige nacht. Het lawaai was ongelooflijk,” vertelt ze. Ze was geconfronteerd met huilende baby’s, telefoons die afgingen en mensen die door de gangen kletsten. Dit was voor haar een enorme uitdaging. “Je kunt niet ontsnappen aan het geluid, je kunt de knop niet uitzetten,” zegt ze.
Gevoel van claustrofobie
Het lawaai en de constante afleiding maakten de ervaring erg intens voor Schuurman. “Ik kan eigenlijk overal slapen als ik moe ben, maar dit was anders. Het geluid was zo overweldigend dat het echt claustrofobisch aanvoelde,” legt ze uit. Dit gevoel van opgesloten zitten geeft haar een beter begrip van wat vluchtelingen ervaren in de opvangcentra, waar de omstandigheden vaak verre van ideaal zijn.
Impact van de ervaring
Schuurman geeft aan dat de ervaring haar meer heeft geholpen om de situatie van vluchtelingen te begrijpen. Ondanks de onrustige nacht, is het haar duidelijk geworden hoe belangrijk het is om empathie en begrip te tonen voor de mensen die in Nederland asiel zoeken. Haar doel is niet om medelijden op te wekken, maar om bewustzijn te creëren en verandering te bewerkstelligen.
Aandacht voor betere opvang
Schuurman blijft pleiten voor een betere opvang van vluchtelingen in Nederland. Ze hoopt dat haar ervaring en haar publieke pleidooi zullen bijdragen aan een positievere kijk op de vluchtelingenproblematiek. “Laten we vluchtelingen niet behandelen als criminelen, maar als mensen die in de meest extreme situaties hebben moeten vluchten,” zegt ze met klem. Schuurman blijft zich inzetten voor een wereld waarin vluchtelingen welkom zijn en hun mensenrechten worden gerespecteerd.
Heftige beschuldiging van Antine Algra aan adres van Monique Hansler: “Het ging veel verder dan mensen denken”
De realityserie De Hanslers: Van de Piste naar de Playa houdt de gemoederen al weken flink bezig. Wat voor de ene kijker vermakelijke televisie is, roept bij anderen vooral ongemak op. Met name de dominante aanwezigheid van Monique Hansler in het leven van haar zoon Mike zorgt voor felle discussies op sociale media. Nu doet Antine Algra, de ex-partner van Mike Hansler, een opmerkelijke en ingrijpende beschuldiging. Volgens haar bleef het gedrag van Monique niet beperkt tot woorden alleen.
Antine, die Mike leerde kennen tijdens Winter Vol Liefde, vertelt in een interview dat wat kijkers nu op televisie zien, voor haar pijnlijk herkenbaar is. “Het is confronterend om die fragmenten voorbij te zien komen,” zegt ze. “Voor mij is het geen verrassing. Wat nu wordt uitgezonden, heb ik zelf ook meegemaakt.”
“Ik kijk de serie niet, maar ontkom er niet aan”
Hoewel Antine benadrukt dat ze de realityserie niet actief volgt, komt ze er nauwelijks omheen. Fragmenten circuleren volop online en zorgen steeds opnieuw voor reacties. “Ik kijk de afleveringen niet bewust,” legt ze uit. “Maar de fragmentjes zie je overal. Op social media, in nieuwsartikelen, via anderen. Dan herken je patronen.”
Volgens Antine speelde veel van wat nu wordt uitgezonden zich destijds af buiten het zicht van camera’s. “Bij Mike en mij gebeurde dit in onze vrije tijd, niet tijdens opnames. Daardoor is er nooit een compleet beeld van geweest,” vertelt ze. “Maar het gedrag dat mensen nu zien, dat is niet nieuw.”
Escalatie achter gesloten deuren
Wat Antine vervolgens beschrijft, gaat verder dan wat tot nu toe in de media is verschenen. Ze stelt dat de spanningen op een bepaald moment volledig escaleerden. Aanleiding zou een bezoek van Mike aan Friesland zijn geweest, waar Antine haar leven had opgebouwd.
“Toen Mike naar Friesland wilde komen om mijn leefomgeving te zien, sloeg de sfeer volledig om,” vertelt ze. “Monique was woedend.” Volgens Antine liep dat uit op een incident dat diepe indruk op haar maakte. “Ze gooide een vaas naar mijn hoofd,” zegt ze. “En schreeuwde dat Mike moest kiezen tussen haar en mij.”
Antine spreekt zichtbaar geëmotioneerd over dat moment. “Dat zijn dingen die je niet zomaar vergeet. Het ging zó ver. Het was geen meningsverschil meer, maar pure escalatie.”
Loyaliteit onder druk
Volgens Antine staat Mike al jaren onder grote emotionele druk. “Zij houdt hem krampachtig vast,” zegt ze over Monique. “Het is alsof er geen ruimte is voor een volwassen relatie naast haar.” In haar ogen wordt haar ex-partner gedwongen voortdurend te laveren tussen zijn eigen leven en de verwachtingen van zijn moeder.
“Het ging niet alleen om mij,” benadrukt ze. “Het ging om controle. Om invloed. Om niet loslaten.” Antine zegt dat ze meerdere keren heeft geprobeerd het gesprek aan te gaan, maar dat dit zelden tot rust leidde. “Alles draaide om loyaliteit. Wie staat op één?”
“Dit vraagt om hulp”
Antine is voorzichtig met haar woorden, maar spreekt wel haar zorgen uit. Ze gelooft dat er onderliggend meer speelt. “Ik denk dat Monique hulp nodig heeft,” zegt ze. “Al weet ik niet of ze daar voor openstaat.”
Volgens Antine leeft Monique sterk in haar eigen overtuigingen. “Ze heeft haar eigen wereld gecreëerd, met haar eigen waarheden. Ik weet niet of een specialist daar nog doorheen komt.” Daarbij verwijst Antine naar verhalen die Monique zelf eerder zou hebben gedeeld over haar jeugd.
“Ze heeft verteld dat haar eigen moeder worstelde met borderline en dat haar vader vaak afwezig was,” legt Antine uit. “Dat betekent dat ze waarschijnlijk geen veilige hechting heeft gekend. En dat zie je terug: ze houdt haar gezin krampachtig vast.”
Publieke discussie, privégevolgen
De uitspraken van Antine zorgen voor veel reacties. Waar sommige kijkers haar verhaal zien als bevestiging van wat zij al langer vermoeden, wijzen anderen op het belang van voorzichtigheid. Het gaat om ernstige beschuldigingen, gebaseerd op persoonlijke ervaringen, zonder dat betrokkenen publiekelijk hebben gereageerd.
Antine begrijpt die terughoudendheid. “Ik weet dat dit gevoelig ligt,” zegt ze. “Maar ik deel dit niet om iemand zwart te maken. Ik deel dit omdat mensen nu oordelen op basis van televisiebeelden, terwijl er veel meer speelt achter de schermen.”
Ze benadrukt dat ze haar verhaal lange tijd voor zich heeft gehouden. “Ik heb hier niet eerder over gesproken, omdat ik rust wilde. Maar nu dit opnieuw naar boven komt, voel ik dat ik eerlijk moet zijn.”
Impact die blijft
De periode met Mike en zijn familie heeft volgens Antine diepe sporen nagelaten. “Het heeft me lang gekost om weer vertrouwen te krijgen,” vertelt ze. “Je gaat aan jezelf twijfelen. Je vraagt je af of jij degene bent die het verkeerd ziet.”
Toch kijkt ze nu met meer afstand terug. “Ik sta sterker dan toen,” zegt ze. “En ik hoop vooral dat Mike ooit de ruimte krijgt om zijn eigen leven te leiden, zonder angst of druk.”
Geen oordeel, wel erkenning
Antine sluit af met een duidelijke boodschap: ze vraagt geen veroordeling, maar begrip. “Dit is geen zwart-witverhaal,” zegt ze. “Het is complex, pijnlijk en menselijk.” Ze hoopt dat kijkers zich dat realiseren wanneer ze naar de serie kijken.
“Wat op televisie verschijnt, is maar een deel van het verhaal,” besluit ze. “En soms is het deel dat je níét ziet, het zwaarst om te dragen.”