-

Algemeen

Jada Borsato doet bizarre bekentenis: ´Hij deed iets in mijn drankje!´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

In de meest recente aflevering van het verborgen camera-experiment In Your Face op NPO 3 deed Jada Borsato een onthulling die veel losmaakte. De dochter van Marco en Leontine Borsato sprak openhartig over een ervaring waarin ze vermoedt gedrogeerd te zijn. Dit experiment, waarin sociaal gedrag van Nederlanders wordt getest, neemt deze keer de thematiek van drogering tijdens een date onder de loep.

Jada Borsato

Persoonlijk verhaal van Jada

Jada deelt in het programma haar traumatische ervaring. “Ik denk ooit gedrogeerd te zijn,” vertelt ze aan de makers, YouTubers Jaap en Benjamin. Ze beschrijft hoe ze een “blackout” ervaarde en zich later niets meer kon herinneren van een groot deel van de avond. “Ik was niet aanspreekbaar en wist niet meer wat er was gebeurd,” zegt ze. Bewijzen dat ze gedrogeerd is, bleek onmogelijk: “Die middelen verdwijnen snel uit je bloed, waardoor het vaak niet meer te achterhalen is.”

Jada Borsato

Deelname aan verborgen camera-experiment

Door haar eigen ervaring wilde Jada graag meedoen aan het programma. In de aflevering speelt ze een slachtoffer van drogering tijdens een date. Het experiment test hoe restaurantgasten reageren wanneer ze zien dat een man iets in haar drankje doet terwijl zij even weg is. De aflevering roept belangrijke vragen op over waakzaamheid en ingrijpen in sociale situaties.

Jada Borsato

Confronterende thema’s van het programma

Het programma In Your Face staat bekend om zijn indringende onderwerpen. Eerder was gravin Eloise te zien in een aflevering waarin een racistische conversatie in scène werd gezet. Twee acteurs speelden een gesprek waarin de één stelde dat hij een relatie met een zwarte vrouw niet kon accepteren. Eloise, die het gesprek opving, greep direct in: “What the fuck, ben jij fucking racistisch,” riep ze boos naar de acteur.

Jada Borsato

Emotionele reactie van Eloise

Nadat duidelijk werd dat het om een verborgen camera ging, reageerde Eloise geëmotioneerd. “Ik tril helemaal, ik kan hier zo slecht tegen,” zei ze. Haar actie leverde haar veel lof op, zowel van sociale media als van bekende Nederlanders. Tim Hofman noemde haar zelfs “onze nieuwe koningin” en riep gekscherend op om Amalia af te bellen.

Jada Borsato

Bewustwording door de aflevering

De aflevering met Jada zet een belangrijk probleem in de schijnwerpers: drogering tijdens uitgaan of dates. Het bespreekbaar maken van dit onderwerp kan anderen aanmoedigen om alert te zijn en in te grijpen wanneer zij iets verdachts zien gebeuren. Het programma benadrukt ook de moeilijkheden rondom bewijsvoering in dergelijke gevallen, wat het probleem extra schrijnend maakt.

Jada Borsato

Jada ontvangt lof

Net als Eloise ontvangt Jada veel lof voor haar deelname aan het programma. Haar openheid over haar persoonlijke ervaring en haar rol in het experiment zorgen voor meer bewustwording rondom dit ernstige probleem. Door het bespreekbaar maken van drogering geeft ze een krachtig signaal af.

Jada Borsato

Blijvende impact van In Your Face

Met afleveringen als deze laat In Your Face zien dat het mogelijk is om sociale problemen onder de aandacht te brengen en positieve verandering te stimuleren. Of het nu gaat om racisme of het voorkomen van drogering, het programma inspireert mensen om stil te staan bij hun eigen handelen én dat van anderen.

Algemeen

Kerstgrap over Marco Borsato valt volledig verkeerd: ”Wat is dit kansloos zeg”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.

Een kerst in het teken van saamhorigheid

De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.

Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.

De opmerking die verkeerd viel

Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.

De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.

Golf van verontwaardiging op sociale media

Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.

Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.

Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.

Humor versus verantwoordelijkheid

De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.

Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.

De rol van mediacommentatoren

Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.

De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?

De impact op het publieke debat

De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.

Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.

Stilte vanuit Goossens

Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.

Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.

Kerstgedachte onder druk

Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.

Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.

Een les in publieke gevoeligheid

Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.

In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.

Lees verder