Algemeen
Informatie bekendgemaakt over de uitvaart van Eva Hermans-Kroot (26)
Eva Hermans-Kroot (26) 0verleden: ‘Ik heb van elke minuut genoten’
Op zaterdag 30 november 2024 is Eva Hermans-Kroot op 26-jarige leeftijd 0verleden. Eva, bekend van haar inspirerende updates over haar leven met k*nker, deelde tot het einde haar ervaringen en emoties via haar Instagram-account Longgeneeslijk. Hoewel haar gezondheid de laatste tijd snel achteruitging, kwam haar 0verlijden voor velen toch onverwacht. In haar laatste bericht richtte Eva zich op haar volgers met een krachtige boodschap over leven, veerkracht en liefde.
Een leven vol moed en inspiratie
Eva’s strijd tegen k*nker begon in 2021, toen bij haar longk*nker in een vergevorderd stadium werd vastgesteld. Vanaf het moment van haar diagnose koos ze ervoor haar verhaal te delen, niet alleen om zichzelf een stem te geven, maar ook om anderen te inspireren en bewustzijn te creëren over de impact van ongeneeslijke z!ekte. Haar Instagram-account groeide uit tot een baken van hoop, kracht en kwetsbaarheid, met bijna een half miljoen volgers.
Ondanks haar diagnose bleef Eva vastberaden om van het leven te genieten en haar dromen na te jagen. Ze behaalde haar diploma Communicatie, trouwde met haar grote liefde Matthijs, en zette zich in voor bewustwording rondom k*nker en leven met een ongeneeslijke z!ekte. Eva was geliefd bij velen, niet alleen vanwege haar moed, maar ook vanwege haar warme persoonlijkheid en openhartigheid.
Een laatste boodschap aan haar volgers
Twee uur na haar 0verlijden werd een laatste bericht geplaatst op haar Instagram-account, geschreven door Eva zelf. In haar eigen woorden nam ze afscheid van haar volgers, die haar jarenlang hadden gesteund en geïnspireerd.
“Als je dit leest betekent het dat ik er niet meer ben. Ik ben op zaterdag 30 november 2024 0verleden in het bijzijn van mijn lieve naasten. Voor mij veel te vroeg, want het leven was zo leuk. Ik heb genoten van elke minuut samen met mijn familie, vrienden en mijn grote liefde Matthijs.”
Eva benadrukte dat ze haar strijd tegen k*nker niet zag als een verlies. “Knoop goed in je oren dat ik de strijd met k*nker niet verlies, want deze strijd heb ik keihard gestreden en ik neem de k*nker met mij mee. K*nker kent geen winnaars of verliezers.”
Ze liet haar volgers achter met een waardevolle les: “We denken allemaal dat we onverwoestbaar zijn, maar uiteindelijk leeft iedereen met de dag. Dat advies kan ik meegeven: plan niet heel je toekomst, leef je leven nu. Kijk wat het leven je brengt.”
Steun van haar volgers
Eva’s Instagram-account werd niet alleen een platform voor haar persoonlijke verhaal, maar ook een gemeenschap waar mensen hun steun en ervaringen deelden. Het was een plek waar Eva inspiratie putte uit de reacties van haar volgers en waar ze zelf een bron van inspiratie werd.
In haar laatste bericht bedankte ze haar volgers voor de steun en liefde die ze via haar blog en sociale media ontving. “Met mijn blog heb ik onwijs veel steun gehad door jullie onder andere. Nooit gedacht dat ik zoveel voor anderen ook kon betekenen door gewoon van mij af te schrijven.”
Ze vroeg haar volgers ook om respect en rust voor haar naasten: “Ik hoop dat de mensen uit mijn inner circle er voor elkaar zijn! Dat zij na mijn 0verlijden niet continu de vraag gaan krijgen hoe zij hun leven nu leven. Want ik heb ervoor gekozen om alles te delen, maar niet zij.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Uitvaart in besloten kring
Vanwege Eva’s grote invloed en de talloze mensen die haar volgden, is het te verwachten dat er veel belangstelling zou zijn om haar een laatste eer te bewijzen. Toch koos Eva ervoor om haar uitvaart in besloten kring te houden.
In haar bericht liet ze weten dat ze gecremeerd zou worden en dat ze haar laatste momenten in stilte en rust wilde doorbrengen met haar familie en naasten. “Ik wil zeggen: ik hou van het leven en zal er altijd toch een beetje bij blijven.”
Een erfenis van inspiratie
Eva’s leven, hoe kort ook, heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten. Haar positiviteit en vastberadenheid om het beste uit het leven te halen, ondanks de moeilijke omstandigheden, hebben duizenden mensen geraakt. Haar boodschap om in het moment te leven en het leven te omarmen, wordt door velen gedeeld en gewaardeerd.
In de afgelopen jaren deelde Eva haar verhaal in het BNNVARA-programma Over Mijn Lijk, waar ze openhartig sprak over haar z!ekte, haar dromen en de liefde voor haar familie. Presentator Tim Hofman roemde haar moed en noemde haar een voorbeeld voor velen. Op het Gouden Televizier-Ring Gala van dit jaar begeleidde Eva hem als zijn date, een moment dat nu des te betekenisvoller voelt.
Het afscheid van een inspiratiebron
Het 0verlijden van Eva Hermans-Kroot laat een diepe leegte achter, niet alleen bij haar familie en vrienden, maar ook bij de velen die haar verhaal volgden en zich door haar lieten inspireren. Haar laatste woorden weerspiegelen haar levenshouding: optimistisch, veerkrachtig en vol liefde voor het leven.
Zoals ze zelf schreef: “Ik hou van het leven en zal er altijd toch een beetje bij blijven.”
Haar impact en boodschap zullen nog lang resoneren bij iedereen die het voorrecht had haar verhaal te volgen. Eva heeft laten zien dat, zelfs in de meest moeilijke omstandigheden, het mogelijk is om liefde, hoop en inspiratie te verspreiden.
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.