Algemeen
Gordon blijkt familie te zijn van wereldberoemde Amerikaanse zanger
Onze grote vriend Gordon Heuckeroth zorgt wel vaker voor opschudding met zijn uitspraken, maar deze keer slaat hij de plank behoorlijk mis. Gordon beweert namelijk dat hij familie is van de legendarische overleden zanger Elvis Presley. Dat lijkt bijna te ongeloofwaardig voor woorden, en toch lijkt Gordon er serieus in te geloven. Maar wie zou dat nou echt geloven? Het is dan ook geen wonder dat deze bewering veel stof doet opwaaien.
Gordon en Hélène Hendriks leggen ruzie bij
Naast de opvallende bewering over zijn familieband met Elvis, is Gordon ook weer in het nieuws vanwege een andere kwestie. Hij had namelijk een ruzie met Hélène Hendriks, maar gelukkig werd dat weer goedgemaakt. De twee kwamen elkaar opnieuw tegen tijdens het maken van de kerstpromo voor SBS. Gordon, altijd goed voor een grapje, zei: “Je raadt het nooit, maar we doen de kerstpromo voor SBS en het blonde schaap is gevonden.” Hélène kon er wel om lachen, maar het is duidelijk dat Gordon zelf nog niet altijd de humor kan inzien. Zijn imago heeft door dit soort opmerkingen helaas niet veel verbeterd, zeker niet na de documentaire Dit Ben Ik: Gordon….
Beelden van Gordon’s familieband met Elvis
Wat Gordon nu echt op de kaart heeft gezet, is de foto die hij deelde van een stamboom, waarin stond dat hij familie zou zijn van de beroemde Elvis Presley. De stamboom toont de achternaam Van Bunschoten, die ook twee keer voorkomt. Dit is bijzonder, omdat de moeder van Gordon ook de achternaam Van Bunschoten droeg, wat volgens Gordon een link naar Elvis zou kunnen zijn. De manier waarop Gordon deze ontdekking deelt, doet denken aan iemand die een prijs heeft gewonnen. “Jongens dit geloof je toch niet! Ben ik gewoon familie van Elvis. Mijn moeder is Bunschoten en uit Huizen,” schrijft hij bij de foto van de stamboom.
De stamboom en de link naar Elvis Presley
Natuurlijk roept dit veel vragen op bij de fans van Gordon, die zich afvragen hoe serieus deze bewering werkelijk is. Het lijkt haast te gek voor woorden om een directe link naar Elvis Presley te leggen, vooral als je bedenkt dat de naam Van Bunschoten eerder voorkomt in de stamboom van Gordon. Maar volgens Gordon zelf is dit een ‘vondst’ die hij niet kan negeren. Of dit ook daadwerkelijk betekent dat hij een verre bloedband heeft met de iconische zanger, is echter nog maar de vraag.
De muzikale geschiedenis van Gordon’s familie
Gordon’s claim om familie te zijn van Elvis is niet de eerste keer dat hij zich uitspreekt over zijn muzikale achtergrond. Eerder dit jaar deelde hij zijn emoties in het programma Verborgen Verleden, waar hij ontdekte dat zijn verre voorouders ook zeer muzikaal waren. Gordon was zichtbaar geëmotioneerd toen hij ontdekte dat zijn voorvader Martin Heuckeroth een bekende muzikant was in de negentiende eeuw. De familie van Martin, met acht kinderen, bleek ook erg muzikaal te zijn in de jaren 1860. Dit gegeven gaf Gordon de bevestiging dat muziek altijd al een belangrijke rol heeft gespeeld in zijn familie.
De zoektocht naar familiegeschiedenis
De ontdekking van zijn muzikale voorouders heeft Gordon duidelijk geraakt, en het lijkt alsof hij steeds meer op zoek is naar zijn wortels. Of zijn claim om familie te zijn van Elvis Presley serieus is of niet, het zet wel aan tot nadenken over hoe mensen hun familiegeschiedenis zien en interpreteren. Gordon lijkt in ieder geval geen moeite te hebben met het delen van deze bijzondere ontdekkingen, zelfs als ze wat ongeloofwaardig overkomen.
Wat betekent dit voor Gordon’s imago?
Of Gordon nu echt familie is van Elvis Presley of niet, deze bewering draagt niet echt bij aan een sterkere reputatie. Het lijkt meer een poging om opnieuw in de schijnwerpers te staan, wat hem misschien tijdelijk wat aandacht oplevert. De documentaire Dit Ben Ik: Gordon… bracht al veel persoonlijke verhalen van de zanger naar buiten, maar deze uitspraak over Elvis lijkt een stap te ver. Het is nog maar de vraag hoe zijn fans en het publiek hierop zullen reageren. Het lijkt erop dat Gordon, ondanks de vele kritiek, niet bang is om zichzelf op deze manier te presenteren.
De toekomst van Gordon’s imago
Gordon is altijd al een figuur geweest die zijn persoonlijke leven en uitspraken niet schuwt, en het lijkt erop dat hij dit in de toekomst nog wel vaker zal blijven doen. Of de bewering dat hij familie is van Elvis Presley serieus genomen zal worden, is twijfelachtig. Wat wel duidelijk is, is dat Gordon blijft provoceren en zijn imago blijft ontwikkelen, ook al is het niet altijd in de meest positieve zin. De vraag is of deze uitspraken ooit daadwerkelijk iets positiefs zullen opleveren voor zijn carrière.
Wierd Duk slaat terug: hoe één talkshow-uitzending uitgroeide tot een nationale mediastorm
Wat begon als een ogenschijnlijk gewone talkshow-uitnodiging, groeide binnen enkele dagen uit tot een van de meest besproken mediagebeurtenissen van de week. Journalist Wierd Duk, bekend van zijn uitgesproken analyses en scherpe columns, zit opnieuw midden in een storm die niet alleen hemzelf raakt, maar ook de manier waarop talkshows werken — en hoe gasten daarover worden geïnformeerd.
Zaterdagavond liep het flink mis toen Duk tijdens een live-uitzending van het EO-programma Dit is de Week abrupt opstond en de studio verliet. Zijn vertrek werd binnen minuten gedeeld op sociale media en ontplofte binnen een uur op X. De kritiek, steunbetuigingen, meningen en tegenmeningen volgden elkaar razendsnel op. Maar nu, enkele dagen later, heeft Duk zelf de lont nog dieper in het kruitvat gestoken door een appgesprek openbaar te maken dat volgens hem bewijst dat hij verkeerd is voorgelicht vóór zijn deelname.
De kwestie raakt een gevoelige snaar: hoe eerlijk zijn talkshows over hun bedoelingen? En hoe gaan redacties om met gasten die niet vermoeden dat er een stevige confrontatie op hen wacht?
Wat gebeurde er in de uitzending?
De uitzending waar alles mee begon, had volgens Duk een duidelijk thema: de joods-christelijke cultuur in Nederland en de manier waarop die cultureel en maatschappelijk onder druk staat. Een onderwerp waarover hij vaker schrijft, spreekt en debatteert.
Toen hij de studio binnenkwam, verwachtte hij volgens eigen zeggen een serieus, inhoudelijk gesprek. Maar dat draaide anders uit.
Naast hem aan tafel zat opiniemaker Ronit Palache, die bekendstaat om haar scherpe observaties en uitgesproken mening. In plaats van een filosofisch debat over cultuur en waarden, opende ze vrijwel direct met kritiek op Duk zelf. Ze haalde uitspraken uit zijn podcasts aan, legde de nadruk op zijn toonzetting en stelde dat hij “apocriefe verhalen” verspreidt, onder meer over een eerder door hem genoemd risico in Moerdijk.
De toon was confronterend en voor Duk zichtbaar onverwacht. Binnen een paar minuten voelde hij zich, naar eigen zeggen, aangevallen in plaats van uitgenodigd tot gesprek. Zijn irritatie liep op, hij brak in, uitte zijn ongenoegen en zei uiteindelijk:
“Hier ben ik niet voor gekomen.”
Daarna stond hij op, liep de studio uit en liet presentatrice Margje Fikse en de rest van de tafel verbijsterd achter.
De online ontploffing — steun én kritiek
Binnen minuten werd het fragment gedeeld op sociale media. De hashtag #WierdDuk begon te trenden. Kijkers reageerden massaal, en het viel op hoe verdeeld de meningen waren.
Een greep uit de reacties:
-
“Volkomen terecht dat hij opstond. Dit was een hinderlaag.”
-
“Als journalist moet je tegen kritiek kunnen. Dit was niet professioneel.”
-
“Duidelijk dat hij niet wist wat hem te wachten stond.”
-
“Dit hoort bij het debat. Je weigert toch niet zomaar een gesprek?”
Die verdeeldheid zorgde ervoor dat het onderwerp niet bleef hangen bij het incident zelf, maar uitgroeide tot een bredere discussie over media, transparantie en vertrouwen.
EO verklaart: ‘Hij wist dat dit eraan zat te komen’
Omdat de ophef bleef groeien, bracht de EO al snel een verklaring naar buiten. Volgens de omroep was er wél duidelijk gecommuniceerd dat Palache stevige kritiek had op Duk en dat ze die wilde uiten aan tafel.
De redactie benadrukte dat Duk vooraf was geïnformeerd over de aard van het gesprek en dat hij dus niet verrast kon zijn door de persoonlijke wrijving. Sterker nog: volgens de EO was dat precies de reden om hem en Palache samen uit te nodigen.
De verklaring klonk als een poging om rust te creëren, maar zorgde voor het tegenovergestelde.
Want niet veel later kwam Duk zelf met tegenbewijs.
Wierd Duk deelt appgesprek: ‘Dit klopt niet wat jullie zeggen’
Duk plaatste op X screenshots van de uitnodiging die hij had ontvangen. In dat gesprek werd hem een “mooi, uitgebreid gesprek over de verdediging van de christelijke cultuur” beloofd. Palache werd slechts genoemd als iemand met een andere achtergrond en een aanvullende blik.
Nergens, zo benadrukt Duk, stond dat hij zich moest voorbereiden op scherpe persoonlijke kritiek of op een debat over zijn journalistieke integriteit. Volgens hem was het gesprek totaal anders gepresenteerd dan het in werkelijkheid bleek te zijn.
Duk schreef:
“Bij volledige informatie was ik nooit gekomen. Ik was uitgenodigd onder valse voorwendselen.”
Hij noemde de EO-reactie daarop “een onwaarheid” en benadrukte dat hij normaal gesproken privécommunicatie nooit deelt, maar nu geen andere keuze zag omdat hij zich slachtoffer voelde van verdraaiing.
Een groter vraagstuk komt bovendrijven
Het incident rond Duk staat niet op zichzelf. De afgelopen jaren zijn er vaker discussies geweest over de manier waarop talkshows gasten benaderen. Vooral wanneer het gaat om gevoelige thema’s — politiek, cultuur, religie — lopen gasten soms in situaties die niet overeenkomen met hun verwachting.
Het geval-Duk raakt precies aan dat pijnpunt:
-
Hoe eerlijk moeten redacties zijn over de invalshoek?
-
Moet een gast altijd weten dat hij een confrontatie tegemoet gaat?
-
Wanneer wordt kritische journalistiek een hinderlaag?
-
En hoever mag een talkshow gaan in het verrassen of “uitlokken” van reacties?
Kijkers zien steeds vaker dat talkshows leunen op spanning, botsing en virale fragmenten. Voorstanders noemen dat dynamiek. Kritische kijkers noemen het onveilig en manipulatief.
In dit geval lijkt de kloof tussen omroep en gast groter dan ooit.
Waarom Duk zo fel reageert
Wierd Duk is niet iemand die snel terugdeinst voor debat. Hij heeft veel discussies gevoerd, ook met tegenstanders, en is vertrouwd met stevige kritiek. Juist daarom viel het velen op dat hij deze keer opstond en wegliep.
Volgens hem zit daar een principiële reden achter.
Hij zegt dat een discussie alleen zin heeft als alle partijen weten waar het gesprek over gaat, en als er geen sprake is van vooraf ingestelde valkuilen. Zijn vertrek was volgens hem een reactie op het gevoel dat het gesprek niet eerlijk was opgezet.
Daarnaast voelde hij zich persoonlijk aangevallen op een manier die volgens hem niets meer te maken had met het topic.
Zijn woorden:
“Ik was uitgenodigd voor een inhoudelijk gesprek. In plaats daarvan werd er karaktermoord gepleegd.”
Dit is een leugen van @DIT_eo Mij was verteld dat Palache het niet eens is met mijn nadruk op het belang van onze joods-christelijke wortels. Mij is niets gezegd over haar eventuele bezwaren tegen mijn ‘werkwijze’. In dat geval was ik niet eens gekomen. Dus get your act together… pic.twitter.com/NfmG26nWpU
— Wierd Duk ܦܝܪܬ ܕܘܟ (@wierdduk) November 24, 2025
De weg vooruit — of een ruzie die nog niet voorbij is
De storm rond de uitzending lijkt nog lang niet te zijn gaan liggen. Zowel de EO als Duk blijven bij hun versie van het verhaal. En doordat Duk privé-apps deelde, is er nu nóg meer voer voor discussie.
Wat opvalt:
-
Journalisten debatteren onderling over de grenzen van talkshowjournalistiek.
-
Politici mengen zich in de kwestie, vaak met grote woorden over framing, transparantie of polarisatie.
-
Kijkers twijfelen wat ze moeten geloven, want beide kanten vertellen een compleet ander verhaal.
Het incident laat zien hoe broos het vertrouwen is tussen talkshows en hun gasten — en hoe snel een verkeerd ingeschat gesprek kan uitmonden in landelijke ophef.
Slot: het gesprek dat nooit gevoerd werd
Ironisch genoeg ging de uitzending maar nauwelijks over het oorspronkelijke onderwerp: de joods-christelijke cultuur. In plaats daarvan werd het een voorbeeld van hoe datzelfde maatschappelijke debat vastloopt door miscommunicatie, onderlinge vurigheid en verschillen in verwachtingen.
Of er een vervolg komt? Dat is nog niet duidelijk.
Maar één ding staat vast:
De manier waarop dit ging, zal nog lang worden besproken — niet alleen vanwege Wierd Duk, maar vooral vanwege de vraag hoe open, eerlijk en respectvol talkshows moeten zijn in een tijd waarin de hele wereld meekijkt.