Algemeen
Gordon blijkt familie te zijn van wereldberoemde Amerikaanse zanger
Onze grote vriend Gordon Heuckeroth zorgt wel vaker voor opschudding met zijn uitspraken, maar deze keer slaat hij de plank behoorlijk mis. Gordon beweert namelijk dat hij familie is van de legendarische overleden zanger Elvis Presley. Dat lijkt bijna te ongeloofwaardig voor woorden, en toch lijkt Gordon er serieus in te geloven. Maar wie zou dat nou echt geloven? Het is dan ook geen wonder dat deze bewering veel stof doet opwaaien.
Gordon en Hélène Hendriks leggen ruzie bij
Naast de opvallende bewering over zijn familieband met Elvis, is Gordon ook weer in het nieuws vanwege een andere kwestie. Hij had namelijk een ruzie met Hélène Hendriks, maar gelukkig werd dat weer goedgemaakt. De twee kwamen elkaar opnieuw tegen tijdens het maken van de kerstpromo voor SBS. Gordon, altijd goed voor een grapje, zei: “Je raadt het nooit, maar we doen de kerstpromo voor SBS en het blonde schaap is gevonden.” Hélène kon er wel om lachen, maar het is duidelijk dat Gordon zelf nog niet altijd de humor kan inzien. Zijn imago heeft door dit soort opmerkingen helaas niet veel verbeterd, zeker niet na de documentaire Dit Ben Ik: Gordon….
Beelden van Gordon’s familieband met Elvis
Wat Gordon nu echt op de kaart heeft gezet, is de foto die hij deelde van een stamboom, waarin stond dat hij familie zou zijn van de beroemde Elvis Presley. De stamboom toont de achternaam Van Bunschoten, die ook twee keer voorkomt. Dit is bijzonder, omdat de moeder van Gordon ook de achternaam Van Bunschoten droeg, wat volgens Gordon een link naar Elvis zou kunnen zijn. De manier waarop Gordon deze ontdekking deelt, doet denken aan iemand die een prijs heeft gewonnen. “Jongens dit geloof je toch niet! Ben ik gewoon familie van Elvis. Mijn moeder is Bunschoten en uit Huizen,” schrijft hij bij de foto van de stamboom.
De stamboom en de link naar Elvis Presley
Natuurlijk roept dit veel vragen op bij de fans van Gordon, die zich afvragen hoe serieus deze bewering werkelijk is. Het lijkt haast te gek voor woorden om een directe link naar Elvis Presley te leggen, vooral als je bedenkt dat de naam Van Bunschoten eerder voorkomt in de stamboom van Gordon. Maar volgens Gordon zelf is dit een ‘vondst’ die hij niet kan negeren. Of dit ook daadwerkelijk betekent dat hij een verre bloedband heeft met de iconische zanger, is echter nog maar de vraag.
De muzikale geschiedenis van Gordon’s familie
Gordon’s claim om familie te zijn van Elvis is niet de eerste keer dat hij zich uitspreekt over zijn muzikale achtergrond. Eerder dit jaar deelde hij zijn emoties in het programma Verborgen Verleden, waar hij ontdekte dat zijn verre voorouders ook zeer muzikaal waren. Gordon was zichtbaar geëmotioneerd toen hij ontdekte dat zijn voorvader Martin Heuckeroth een bekende muzikant was in de negentiende eeuw. De familie van Martin, met acht kinderen, bleek ook erg muzikaal te zijn in de jaren 1860. Dit gegeven gaf Gordon de bevestiging dat muziek altijd al een belangrijke rol heeft gespeeld in zijn familie.
De zoektocht naar familiegeschiedenis
De ontdekking van zijn muzikale voorouders heeft Gordon duidelijk geraakt, en het lijkt alsof hij steeds meer op zoek is naar zijn wortels. Of zijn claim om familie te zijn van Elvis Presley serieus is of niet, het zet wel aan tot nadenken over hoe mensen hun familiegeschiedenis zien en interpreteren. Gordon lijkt in ieder geval geen moeite te hebben met het delen van deze bijzondere ontdekkingen, zelfs als ze wat ongeloofwaardig overkomen.
Wat betekent dit voor Gordon’s imago?
Of Gordon nu echt familie is van Elvis Presley of niet, deze bewering draagt niet echt bij aan een sterkere reputatie. Het lijkt meer een poging om opnieuw in de schijnwerpers te staan, wat hem misschien tijdelijk wat aandacht oplevert. De documentaire Dit Ben Ik: Gordon… bracht al veel persoonlijke verhalen van de zanger naar buiten, maar deze uitspraak over Elvis lijkt een stap te ver. Het is nog maar de vraag hoe zijn fans en het publiek hierop zullen reageren. Het lijkt erop dat Gordon, ondanks de vele kritiek, niet bang is om zichzelf op deze manier te presenteren.
De toekomst van Gordon’s imago
Gordon is altijd al een figuur geweest die zijn persoonlijke leven en uitspraken niet schuwt, en het lijkt erop dat hij dit in de toekomst nog wel vaker zal blijven doen. Of de bewering dat hij familie is van Elvis Presley serieus genomen zal worden, is twijfelachtig. Wat wel duidelijk is, is dat Gordon blijft provoceren en zijn imago blijft ontwikkelen, ook al is het niet altijd in de meest positieve zin. De vraag is of deze uitspraken ooit daadwerkelijk iets positiefs zullen opleveren voor zijn carrière.
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.