-

Algemeen

Gemeentelijke woonlasten weer flink omhoog: dit ga je volgend jaar betalen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Huiseigenaren in Nederland moeten zich voorbereiden op een hogere rekening voor gemeentelijke woonlasten in 2024. De gemiddelde stijging bedraagt 4,8%, wat neerkomt op een extra kostenpost van ongeveer €45 per huishouden. Dit betekent dat huiseigenaren volgend jaar gemiddeld €996 betalen aan onroerendezaakbelasting (ozb), rioolheffing en afvalstoffenheffing. Deze cijfers zijn afkomstig uit een steekproef van Vereniging Eigen Huis (VEH) onder 113 gemeenten.

Hoewel het gemiddelde een indicatie geeft, zijn de verschillen tussen gemeenten aanzienlijk. In sommige gemeenten worden huishoudens veel zwaarder belast dan in andere. Het rapport waarschuwt ook dat de stijging van de woonlasten hoger is dan de verwachte inflatie van ruim 3% in 2024, wat de druk op huishoudens verder vergroot.


Grote Verschillen tussen Gemeenten

In gemeenten zoals het villadorp Laren in Noord-Holland betalen huishoudens fors meer, met een gemiddelde rekening van €1647 aan woonlasten. Aan de andere kant van het spectrum staat het Overijsselse Rijssen-Holten, waar huiseigenaren slechts €703 betalen. Dit verschil van bijna €1000 illustreert hoe sterk de lasten kunnen variëren op basis van gemeentelijk beleid en lokale omstandigheden.

Naast de verschillen in absolute bedragen zijn er gemeenten waar de lasten fors stijgen. In Reusel-De Mierden, Barendrecht, Overbetuwe, Hillegom en Druten stijgen de woonlasten met percentages tussen de 10% en 17%, wat neerkomt op een jaarlijkse toename van €70 tot €180.


De Blik op 2026: Het ‘Ravijnjaar’

Vereniging Eigen Huis waarschuwt ook voor een toekomstige uitdaging die in 2026 zichtbaar kan worden: het zogenoemde ‘ravijnjaar’. Gemeenten zullen dan te maken krijgen met significante begrotingstekorten door aflopende subsidies en stijgende kosten. Hoewel de precieze impact nog onzeker is, vrezen veel deskundigen dat deze tekorten mogelijk worden gecompenseerd met nóg hogere belastingen voor huiseigenaren.

Opvallend is dat veel gemeenten nu nog niet lijken te anticiperen op deze toekomstige financiële problemen. Volgens VEH zijn de onzekerheden te groot om nu al maatregelen te nemen, zoals het verhogen van de ozb. Dit betekent echter niet dat huiseigenaren gerustgesteld kunnen zijn; de kans is groot dat zij uiteindelijk de rekening gepresenteerd krijgen.


Ozb Blijft de Grootste Inkomstenbron

De onroerendezaakbelasting blijft een cruciale inkomstenbron voor gemeenten, die zelf het tarief mogen bepalen. In Renkum, de grootste stijger van het land, neemt de ozb in 2024 met maar liefst 39% toe. Hiermee stijgt de gemiddelde ozb in Renkum in slechts twee jaar tijd met €277. Dit illustreert hoe sommige gemeenten de ozb gebruiken om begrotingstekorten te dichten. Aan de andere kant zijn er ook gemeenten – bijna 10% van de onderzochte plaatsen – die de ozb-tarieven juist hebben verlaagd.


Riool- en Afvalstoffenheffing: Grote Variaties

Naast de ozb zijn er ook grote verschillen in de riool- en afvalstoffenheffing. Hoewel deze belastingen wettelijk niet meer dan kostendekkend mogen zijn, varieert het bedrag dat huiseigenaren betalen aanzienlijk. In Rijswijk betalen inwoners bijvoorbeeld €568 aan afvalstoffenheffing, terwijl dit in Losser slechts €219 is. Deze verschillen worden veroorzaakt door uiteenlopende inzamelkosten en de manier waarop gemeenten eventuele financiële meevallers doorberekenen aan inwoners.


Een Gematigder Stijging dan in 2023, maar Nog Steeds Fors

Hoewel de stijging van de woonlasten in 2024 gemiddeld €45 per huishouden bedraagt, is dit iets minder scherp dan de toename in 2023, toen de lasten met gemiddeld €51 stegen. Toch blijven de absolute bedragen en de stijgingspercentages zorgwekkend, vooral in een tijd waarin de koopkracht van veel Nederlanders al onder druk staat door stijgende kosten voor energie, boodschappen en andere levensbehoeften.


Wat Betekent Dit voor Huiseigenaren?

De stijgende gemeentelijke woonlasten maken het voor veel huishoudens lastig om de eindjes aan elkaar te knopen. Vooral in gemeenten met bovengemiddelde stijgingen, zoals Renkum, zullen huiseigenaren de gevolgen voelen. Vereniging Eigen Huis roept huiseigenaren op om kritisch te blijven kijken naar de keuzes van hun gemeenten en vraagt beleidsmakers om transparanter te zijn over de verdeling van lasten.

In het voorjaar zal Vereniging Eigen Huis een volledig overzicht publiceren van de gemeentelijke woonlasten in alle Nederlandse gemeenten. Dit rapport biedt huiseigenaren inzicht in de specifieke kosten die zij kunnen verwachten, en hoe deze zich verhouden tot het landelijke gemiddelde.


Conclusie

Met een gemiddelde stijging van 4,8% in de gemeentelijke woonlasten en uitschieters die oplopen tot 17%, zullen veel Nederlandse huiseigenaren in 2024 opnieuw diep in de buidel moeten tasten. De verschillen tussen gemeenten blijven groot, en de onzekerheid over toekomstige ontwikkelingen, zoals het ‘ravijnjaar’ in 2026, werpt een schaduw over de financiële toekomst van huiseigenaren.

Hoewel sommige gemeenten proberen de lasten te verlagen of stabiel te houden, blijft de algemene trend stijgend. Vereniging Eigen Huis roept op tot meer transparantie en verantwoording van gemeenten, en benadrukt het belang van langetermijnoplossingen om begrotingstekorten niet volledig af te wentelen op de inwoners.

Algemeen

Steenrijk, Straatarm-kijkers gaan los over arm gezin: ”Dit is niet te bevatten”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Kijkers in tranen na emotionele aflevering van Steenrijk, Straatarm: alleenstaande moeder Laura raakt harten met haar verhaal

De nieuwste aflevering van het programma Steenrijk, Straatarm heeft woensdagavond diepe indruk gemaakt op kijkers. In de aflevering was te zien hoe het welgestelde stel Reza en Sahar voor een week van leven en woning ruilde met Laura, een alleenstaande moeder van vier kinderen. Haar situatie, getekend door verlies, ziekte en financiële zorgen, liet bij velen een onuitwisbare indruk achter.

Van overvloed naar overleven

Reza en Sahar zijn gewend aan luxe: een ruim huis, een royaal weekbudget en volop comfort. Laura daarentegen moet met haar gezin rondkomen van slechts 150 euro per week. Ze woont in een bescheiden woning en doet alles om haar kinderen een zo normaal mogelijk leven te geven, ondanks de enorme uitdagingen waarmee ze wordt geconfronteerd.

Wat Laura onderscheidt, is haar veerkracht. Ondanks alles blijft ze positief en strijdvaardig, met haar kinderen altijd op de eerste plaats. Tijdens de aflevering deelt ze haar persoonlijke verhaal – een verhaal dat menigeen met een brok in de keel achterliet.

Een dubbele klap: verlies en ziekte

Laura verloor haar echtgenoot Bart op jonge leeftijd. Alleen achterblijven met vier kinderen is voor iedere ouder zwaar, maar voor Laura kwam daar al snel nog een schokkende diagnose bovenop. Kort na het overlijden van haar man kreeg ze te horen dat ze leed aan schildklierkanker. De ziekte bleek al uitgezaaid naar haar lymfeklieren.

In tranen vertelt Laura over de angst die haar op dat moment overviel: “Mijn grootste zorg was niet eens mijn eigen gezondheid, maar het idee dat mijn kinderen straks helemaal alleen zouden zijn. Wat zou er met hen gebeuren als ik er niet meer was?”

Behandelingen en financiële gevolgen

Laura onderging meerdere behandelingen, waaronder operaties, chemotherapie en bestralingen. Inmiddels is de kanker onder controle, maar de nasleep van haar ziekte is nog altijd voelbaar. Ze is fysiek niet in staat om te werken en het vinden van de juiste medicatie is een langdurig proces.

Haar financiële situatie verslechterde snel nadat zij van instantie naar instantie werd gestuurd. “Het UWV verwees me naar de bijstand, en de bijstand stuurde me terug naar het UWV. Ondertussen kreeg ik maandenlang helemaal niets,” legt Laura uit. “Als je dan zonder inkomen zit, stapelen de schulden zich razendsnel op.”

Vrijwillig onder bewind: kiezen voor rust

Om weer grip te krijgen op haar financiën, besloot Laura zichzelf onder bewindvoering te laten plaatsen. “Ik wilde rust creëren voor mezelf en mijn kinderen,” zegt ze. “Bewindvoering gaf me een klein beetje ademruimte, hoe vreemd dat misschien ook klinkt. Ik wil dat mijn kinderen zich kunnen focussen op kind zijn, niet op geldzorgen.”

Kinderen die meedenken en meeleven

Wat veel kijkers raakte, was de manier waarop Laura’s kinderen omgaan met de situatie. Ondanks hun jonge leeftijd zijn ze enorm betrokken. Ze verzamelen lege flessen en blikjes om statiegeld op te halen, met als doel hun moeder te helpen.

“We willen mama helpen geld te verdienen,” klinkt het enthousiast in de aflevering. Hun veerkracht en positiviteit zijn hartverwarmend. Maar het besef dat deze kinderen zulke verantwoordelijkheden voelen, zorgt bij veel kijkers ook voor verdriet en frustratie over hoe hard het leven kan zijn.

Onvervulde verlangens en schuldgevoel

Laura doet er alles aan om haar kinderen gelukkig te maken, maar het knaagt aan haar dat ze niet altijd kan bieden wat andere gezinnen wél kunnen. “Als ik zie wat voor traktaties er op school worden uitgedeeld, of naar welke feestjes andere kinderen gaan, dan voel ik me tekortschieten,” vertelt ze geëmotioneerd. “Niet omdat ik mijn best niet doe, maar omdat ik het gewoon niet kán geven. En dat doet soms pijn.”

Ze vervolgt: “Soms word ik boos. Niet op iemand in het bijzonder, maar gewoon op het systeem, op de ongelijkheid. Waarom is het zo moeilijk om gewoon je hoofd boven water te houden als je het al zwaar hebt?”

Een contrast dat raakt

De aflevering laat ook zien hoe Reza en Sahar de week met weinig middelen ervaren. De ruil zet hen aan het denken over wat écht belangrijk is in het leven. Ze zijn zichtbaar geraakt door Laura’s verhaal en tonen oprechte bewondering voor haar kracht.

Na de week keren ze terug naar hun eigen leven, maar niet zonder eerst iets terug te doen. Ze laten Laura en haar gezin niet met lege handen achter — een gebaar dat veel kijkers ontroerde.

Kijkers massaal geraakt: “Tranen in de ogen”

Op sociale media wordt massaal gereageerd op de uitzending. De woorden “respect”, “krachtig” en “hartverscheurend” komen veelvuldig voorbij. Velen uiten hun bewondering voor Laura en haar gezin, en vragen zich hardop af hoe het mogelijk is dat iemand in zo’n situatie nauwelijks geholpen wordt door instanties.

“Ik heb met tranen in mijn ogen gekeken,” schrijft een kijker op X (voorheen Twitter). “Wat een ongelooflijk sterke vrouw, en wat een liefdevol gezin.”

Een ander zegt: “Deze aflevering zou iedereen moeten zien. Niet om medelijden te hebben, maar om te beseffen dat armoede vaak onzichtbaar is, en dat er zoveel veerkracht achter schuilt.”

Hoop op een betere toekomst

Ondanks alles blijft Laura hoopvol. “Ik wil niet bij de pakken neerzitten. Mijn kinderen verdienen een toekomst. En ik ga er alles aan doen om die hen te geven.”

De aflevering laat zien dat armoede en ziekte mensen kunnen treffen die alles op orde hadden, maar door omstandigheden ineens in een neerwaartse spiraal belanden. Het is een krachtige herinnering aan hoe kwetsbaar een mens kan zijn — en hoe belangrijk steun, begrip en een luisterend oor kunnen zijn.

Een vrouw met een missie

Laura’s verhaal is er één van pijn, maar ook van liefde en veerkracht. Haar wens is simpel, maar krachtig: “Ik wil er gewoon zijn voor mijn kinderen. Dat is mijn enige doel.”

Met de uitzending van Steenrijk, Straatarm heeft ze niet alleen haar verhaal gedeeld, maar ook duizenden mensen geraakt. En dat, op zichzelf, is al een vorm van winst.

Lees verder