Algemeen
Gelekt filmpje van Amalia in Madrid gaat viral, SBS durft niet uit te zenden
Het lijkt erop dat prinses Amalia, na alle ophef rond de dreigingen van de Mocro-maffia, inmiddels in Madrid verblijft. Een video waarin ze ontspannen op een terras zit, gaat momenteel viral op sociale media. Toch durven Nederlandse media het fragment niet te publiceren vanwege de strikte mediacode die het Koninklijk Huis beschermt. Dit heeft geleid tot een nieuwe discussie over de balans tussen privacy en nieuwswaarde.
De video: Amalia op een terras in Madrid
De luchtvaartjournalist Menno Swart, bekend van eerdere onthullingen over de Oranjes, plaatste op Nieuwjaarsdag een video op X (voorheen Twitter). Het filmpje toont prinses Amalia die geniet van een kopje koffie op een terras in Madrid, samen met Eveline van den Bent, een voormalig nanny die nu een andere rol in het leven van de prinses vervult.
Swart deelde de video met de tekst: “👸 Prinses Amalia zit lekker te smikkelen in Spanje.” De beelden, afkomstig van een Spaans medium, hebben sindsdien al honderdduizenden views verzameld. Toch wordt het fragment door Nederlandse media niet overgenomen.
De mediacode: beschermengel of beperking?
De terughoudendheid van Nederlandse media heeft alles te maken met de mediacode van de Rijksvoorlichtingsdienst (RVD). Deze richtlijn is opgesteld om de persoonlijke levenssfeer van de Koninklijke Familie te beschermen. Volgens de mediacode mogen beelden van privéactiviteiten alleen worden gepubliceerd als er sprake is van een duidelijke nieuwswaarde.
Evert Santegoeds, hoofdredacteur van Privé en een ervaren royaltyverslaggever, gaf in Shownieuws uitleg over waarom dit soort video’s in Nederland vaak niet wordt gepubliceerd. “De mediacode zegt dat het niet relevant is, omdat ze koffie drinkt en dat geen nieuws is. Het advies van de RVD is dan: ‘Ik zou het niet doen.’”
Menno Swart: “We moeten dit kunnen zien”
Swart, die de video bewust op sociale media plaatste, is van mening dat beelden van Amalia relevant zijn vanwege haar status als toekomstige koningin. “Ze is gewoon in Madrid, en dat moeten we kunnen zien,” stelt hij. Swart benadrukt dat het filmpje afkomstig is van een Spaans medium, waar men minder terughoudend is.
In een eerder geval, tijdens de omstreden vakantie van de Oranjes in Griekenland, kreeg Swart een waarschuwing van de RVD en verwijderde hij de beelden na overleg met zijn advocaat. Deze keer heeft hij die waarschuwing nog niet ontvangen.
Evert Santegoeds: “De RVD gaat ver”
Volgens Santegoeds kan de RVD streng optreden wanneer de mediacode wordt overtreden. “Ik heb in het verleden meerdere keren getest hoe ver ze zouden gaan, en dat bleek behoorlijk ver te zijn,” vertelt hij. “Op een gegeven moment hing me een dwangsom van 5 miljoen euro boven het hoofd. Dan hou je er vanzelf mee op.”
Santegoeds zegt dat hij inmiddels minder geneigd is om de mediacode uit te dagen. “Ik heb mijn best gedaan. In het verleden zijn er vonnissen geweest waarbij privacy voorop stond. Dit soort situaties blijven lastig.”
Wanneer wél publiceren?
Hoewel de huidige video volgens de mediacode geen nieuwswaarde heeft, geeft Santegoeds aan dat dit anders zou zijn als Amalia bijvoorbeeld met een nieuwe partner op het terras zou zitten. “Als ze daar met haar nieuwe liefde zit te zoenen, dan kun je het gewoon plaatsen. Dat is relevant, omdat het publiek wil weten wie die persoon is en wat zijn achtergrond is.”
Privacy versus publieke interesse
De discussie rondom Amalia’s privacy raakt aan een breder debat over wat als nieuwswaardig wordt beschouwd. Voorstanders van de mediacode wijzen op het recht van Amalia om ongestoord van haar privéleven te genieten, vooral gezien de persoonlijke en veiligheidsdreigingen waarmee ze te maken heeft gehad. Tegenstanders, zoals Swart, vinden dat publieke figuren zoals Amalia meer transparantie moeten bieden, zeker wanneer ze worden gezien in een publieke ruimte.
De rol van buitenlandse media
Interessant is dat buitenlandse media minder strikt zijn. Zo heeft de Duitse krant Bild destijds beelden van de Griekse vakantie van de Oranjes gepubliceerd, ondanks waarschuwingen van de RVD. In veel landen wordt de grens tussen privé en publiek anders geïnterpreteerd, wat leidt tot een spanningsveld wanneer beelden van het Koninklijk Huis via internationale kanalen beschikbaar komen.
De toekomst van de mediacode
De situatie rond Amalia roept de vraag op of de mediacode nog houdbaar is in een tijd waarin beelden razendsnel via sociale media worden verspreid. Hoewel de code bedoeld is om de privacy van de Koninklijke Familie te beschermen, kan het publiek via platforms zoals X alsnog toegang krijgen tot materiaal dat door Nederlandse media wordt geweerd.
De huidige video laat zien hoe moeilijk het is om controle te houden over wat er wordt gedeeld. Voor royaltyverslaggevers als Santegoeds blijft het een uitdaging om te balanceren tussen journalistieke vrijheid en respect voor de mediacode.
Een nieuw hoofdstuk in Amalia’s leven?
Het filmpje voedt ook speculaties over een mogelijk nieuw hoofdstuk in Amalia’s leven. Hoewel het niet bevestigd is dat ze permanent in Madrid verblijft, lijkt haar aanwezigheid daar een bewuste keuze. Voor Amalia, die vanwege bedreigingen haar studentenleven in Amsterdam moest onderbreken, kan een verblijf in het buitenland meer vrijheid en rust bieden.
Conclusie
Het viral gaan van de video waarin Amalia op een terras in Madrid zit, toont opnieuw aan hoe groot de publieke interesse is in haar leven. Tegelijkertijd benadrukt het de complexe verhouding tussen privacy en nieuwswaarde in de verslaggeving over het Koninklijk Huis. Of dit soort beelden in de toekomst vaker zullen opduiken, hangt niet alleen af van de mediacode, maar ook van hoe media en publiek blijven omgaan met de grenzen van privacy. Eén ding is zeker: de balans tussen Amalia’s persoonlijke ruimte en haar publieke rol blijft een uitdaging.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.