Algemeen
Gelekt filmpje van Amalia in Madrid gaat viral, SBS durft niet uit te zenden
Het lijkt erop dat prinses Amalia, na alle ophef rond de dreigingen van de Mocro-maffia, inmiddels in Madrid verblijft. Een video waarin ze ontspannen op een terras zit, gaat momenteel viral op sociale media. Toch durven Nederlandse media het fragment niet te publiceren vanwege de strikte mediacode die het Koninklijk Huis beschermt. Dit heeft geleid tot een nieuwe discussie over de balans tussen privacy en nieuwswaarde.
De video: Amalia op een terras in Madrid
De luchtvaartjournalist Menno Swart, bekend van eerdere onthullingen over de Oranjes, plaatste op Nieuwjaarsdag een video op X (voorheen Twitter). Het filmpje toont prinses Amalia die geniet van een kopje koffie op een terras in Madrid, samen met Eveline van den Bent, een voormalig nanny die nu een andere rol in het leven van de prinses vervult.
Swart deelde de video met de tekst: “👸 Prinses Amalia zit lekker te smikkelen in Spanje.” De beelden, afkomstig van een Spaans medium, hebben sindsdien al honderdduizenden views verzameld. Toch wordt het fragment door Nederlandse media niet overgenomen.
De mediacode: beschermengel of beperking?
De terughoudendheid van Nederlandse media heeft alles te maken met de mediacode van de Rijksvoorlichtingsdienst (RVD). Deze richtlijn is opgesteld om de persoonlijke levenssfeer van de Koninklijke Familie te beschermen. Volgens de mediacode mogen beelden van privéactiviteiten alleen worden gepubliceerd als er sprake is van een duidelijke nieuwswaarde.
Evert Santegoeds, hoofdredacteur van Privé en een ervaren royaltyverslaggever, gaf in Shownieuws uitleg over waarom dit soort video’s in Nederland vaak niet wordt gepubliceerd. “De mediacode zegt dat het niet relevant is, omdat ze koffie drinkt en dat geen nieuws is. Het advies van de RVD is dan: ‘Ik zou het niet doen.’”
Menno Swart: “We moeten dit kunnen zien”
Swart, die de video bewust op sociale media plaatste, is van mening dat beelden van Amalia relevant zijn vanwege haar status als toekomstige koningin. “Ze is gewoon in Madrid, en dat moeten we kunnen zien,” stelt hij. Swart benadrukt dat het filmpje afkomstig is van een Spaans medium, waar men minder terughoudend is.
In een eerder geval, tijdens de omstreden vakantie van de Oranjes in Griekenland, kreeg Swart een waarschuwing van de RVD en verwijderde hij de beelden na overleg met zijn advocaat. Deze keer heeft hij die waarschuwing nog niet ontvangen.
Evert Santegoeds: “De RVD gaat ver”
Volgens Santegoeds kan de RVD streng optreden wanneer de mediacode wordt overtreden. “Ik heb in het verleden meerdere keren getest hoe ver ze zouden gaan, en dat bleek behoorlijk ver te zijn,” vertelt hij. “Op een gegeven moment hing me een dwangsom van 5 miljoen euro boven het hoofd. Dan hou je er vanzelf mee op.”
Santegoeds zegt dat hij inmiddels minder geneigd is om de mediacode uit te dagen. “Ik heb mijn best gedaan. In het verleden zijn er vonnissen geweest waarbij privacy voorop stond. Dit soort situaties blijven lastig.”
Wanneer wél publiceren?
Hoewel de huidige video volgens de mediacode geen nieuwswaarde heeft, geeft Santegoeds aan dat dit anders zou zijn als Amalia bijvoorbeeld met een nieuwe partner op het terras zou zitten. “Als ze daar met haar nieuwe liefde zit te zoenen, dan kun je het gewoon plaatsen. Dat is relevant, omdat het publiek wil weten wie die persoon is en wat zijn achtergrond is.”
Privacy versus publieke interesse
De discussie rondom Amalia’s privacy raakt aan een breder debat over wat als nieuwswaardig wordt beschouwd. Voorstanders van de mediacode wijzen op het recht van Amalia om ongestoord van haar privéleven te genieten, vooral gezien de persoonlijke en veiligheidsdreigingen waarmee ze te maken heeft gehad. Tegenstanders, zoals Swart, vinden dat publieke figuren zoals Amalia meer transparantie moeten bieden, zeker wanneer ze worden gezien in een publieke ruimte.
De rol van buitenlandse media
Interessant is dat buitenlandse media minder strikt zijn. Zo heeft de Duitse krant Bild destijds beelden van de Griekse vakantie van de Oranjes gepubliceerd, ondanks waarschuwingen van de RVD. In veel landen wordt de grens tussen privé en publiek anders geïnterpreteerd, wat leidt tot een spanningsveld wanneer beelden van het Koninklijk Huis via internationale kanalen beschikbaar komen.
De toekomst van de mediacode
De situatie rond Amalia roept de vraag op of de mediacode nog houdbaar is in een tijd waarin beelden razendsnel via sociale media worden verspreid. Hoewel de code bedoeld is om de privacy van de Koninklijke Familie te beschermen, kan het publiek via platforms zoals X alsnog toegang krijgen tot materiaal dat door Nederlandse media wordt geweerd.
De huidige video laat zien hoe moeilijk het is om controle te houden over wat er wordt gedeeld. Voor royaltyverslaggevers als Santegoeds blijft het een uitdaging om te balanceren tussen journalistieke vrijheid en respect voor de mediacode.
Een nieuw hoofdstuk in Amalia’s leven?
Het filmpje voedt ook speculaties over een mogelijk nieuw hoofdstuk in Amalia’s leven. Hoewel het niet bevestigd is dat ze permanent in Madrid verblijft, lijkt haar aanwezigheid daar een bewuste keuze. Voor Amalia, die vanwege bedreigingen haar studentenleven in Amsterdam moest onderbreken, kan een verblijf in het buitenland meer vrijheid en rust bieden.
Conclusie
Het viral gaan van de video waarin Amalia op een terras in Madrid zit, toont opnieuw aan hoe groot de publieke interesse is in haar leven. Tegelijkertijd benadrukt het de complexe verhouding tussen privacy en nieuwswaarde in de verslaggeving over het Koninklijk Huis. Of dit soort beelden in de toekomst vaker zullen opduiken, hangt niet alleen af van de mediacode, maar ook van hoe media en publiek blijven omgaan met de grenzen van privacy. Eén ding is zeker: de balans tussen Amalia’s persoonlijke ruimte en haar publieke rol blijft een uitdaging.
Spaanse bevolking wantrouwt digitale euro: meerderheid ziet niets in nieuwe munt
De digitale euro, een ambitieus project van de Europese Centrale Bank (ECB), lijkt in Spanje vooralsnog op weinig enthousiasme te kunnen rekenen. Uit nieuw onderzoek van de Spaanse Bank (Banco de España) blijkt dat maar liefst zeventig procent van de bevolking niet van plan is de digitale munt te gebruiken zodra die in 2029 wordt ingevoerd.
Dat cijfer ligt zelfs iets hoger dan een jaar geleden, toen 67 procent van de Spanjaarden aangaf weinig vertrouwen te hebben in het initiatief. Daarmee lijkt het wantrouwen richting de Europese plannen eerder toe dan af te nemen.
Weinig animo bij jong én oud
De cijfers laten zien dat de scepsis breed leeft onder de Spaanse bevolking. Zelfs jongeren, die doorgaans snel nieuwe technologieën omarmen, blijken weinig enthousiast.
In de leeftijdsgroep van 18 tot 24 jaar zegt ruim de helft geen interesse te hebben in de digitale euro. Bij mensen boven de 65 jaar loopt dat percentage zelfs op tot ruim tachtig procent. Daarmee is Spanje een van de landen waar het draagvlak voor de digitale munt opvallend laag ligt.
Volgens de Spaanse Bank is de terughoudendheid te verklaren door een gebrek aan kennis en duidelijke informatie. Veel mensen weten simpelweg niet wat de digitale euro precies inhoudt of hoe die verschilt van bestaande betaalmiddelen.
“Driekwart van de ondervraagden geeft aan nauwelijks iets te weten over de digitale euro,” aldus het rapport. “Zonder heldere communicatie blijft wantrouwen overheersen.”
Ondernemers ook slecht geïnformeerd
Niet alleen consumenten, maar ook kleine ondernemers blijken nauwelijks op de hoogte. Meer dan zeventig procent van de zelfstandigen zegt geen idee te hebben van wat er op hen afkomt.
Veel winkeliers en mkb’ers vragen zich af of de digitale euro verplicht zal worden, of dat zij zelf kunnen kiezen of ze deze vorm van betaling accepteren. Volgens de ECB zal de digitale euro geen vervanger zijn van bestaande betaalmiddelen, maar een aanvulling op contant geld, bankpassen en mobiele betaalapps.
Toch blijft dat onderscheid voor veel mensen onduidelijk. Slechts een kwart van de ondervraagden geeft aan de digitale munt te willen uitproberen, maar dan uitsluitend als extra optie naast het huidige systeem.
“Voor de meeste Spanjaarden hoort contant geld nog bij het dagelijks leven,” stelt het rapport. “De digitale euro wordt pas geaccepteerd als duidelijk is dat munten en biljetten blijven bestaan.”
Europese plannen krijgen politieke lading
De digitale euro is al enkele jaren onderwerp van discussie binnen Europa. De Europese Commissie werkt samen met de ECB aan de wetgeving die de munt moet mogelijk maken.
Volgens de huidige planning worden de Europese regels in 2026 vastgesteld, waarna een testfase in 2027 moet beginnen. Als die succesvol verloopt, wordt de digitale euro in 2029 officieel gelanceerd in de eurozone.
Het doel van het project is om Europa minder afhankelijk te maken van buitenlandse betaalbedrijven zoals Visa, PayPal en Apple Pay, die nu een groot deel van het Europese betalingsverkeer beheren.
“Het is belangrijk dat Europa een eigen digitaal betaalmiddel heeft,” verklaarde Piero Cipollone, bestuurslid van de ECB, eerder. “Zonder eigen infrastructuur blijft Europa kwetsbaar voor invloeden van buitenaf.”
Strategische en geopolitieke motieven
De invoering van de digitale euro is niet alleen economisch, maar ook geopolitiek van belang. De opkomst van cryptomunten en vooral zogeheten stablecoins — digitale munten die vaak aan de Amerikaanse dollar zijn gekoppeld — zorgen in Brussel voor onrust.
Veel beleidsmakers vrezen dat Europa zijn financiële autonomie dreigt te verliezen als het geen eigen alternatief ontwikkelt. De digitale euro moet dat tegenwicht bieden: een stabiel, door de staat gegarandeerd betaalmiddel dat wereldwijd erkend en betrouwbaar is.
Toch blijft de vraag of burgers er ook zo naar kijken. Waar beleidsmakers vooral spreken over strategische onafhankelijkheid, vrezen veel inwoners dat de overheid juist meer controle krijgt over hun dagelijkse betalingen.
Privacyzorgen blijven groot
De privacy blijkt het grootste struikelblok. In Spanje, maar ook in andere Europese landen, leeft de angst dat de overheid via de digitale euro inzicht krijgt in ieders uitgavenpatroon.
Ruim de helft van de ondervraagden zegt zich daar zorgen over te maken. Sommigen vrezen dat de digitale munt de weg vrijmaakt voor toezicht op persoonlijke transacties, bijvoorbeeld door belastingdiensten of banken.
De Europese Centrale Bank probeert die onrust weg te nemen. Ze benadrukt dat anonimiteit en dataveiligheid centraal staan in het ontwerp van de munt.
“De digitale euro wordt ontwikkeld met het hoogste niveau van privacybescherming,” stelt de ECB in een verklaring. “Betalingen kunnen zelfs offline plaatsvinden, zonder dat er een digitaal spoor wordt opgeslagen.”
Toch is de scepsis moeilijk weg te nemen, zeker in een tijd waarin digitale veiligheid en datalekken vaak in het nieuws komen.
Deskundigen: contant geld blijft essentieel
Volgens verschillende experts is het belangrijk dat de digitale euro niet de plaats inneemt van contant geld. Fysieke munten en biljetten bieden volgens hen een vorm van vrijheid die digitale alternatieven niet volledig kunnen evenaren.
“Contant geld is anoniem en universeel,” zegt een Spaanse econoom. “Niet iedereen heeft toegang tot internet of vertrouwt technologie. Die groep mag niet worden buitengesloten.”
De ECB heeft toegezegd dat fysiek geld zal blijven bestaan, ook na de invoering van de digitale munt. De digitale euro is bedoeld als extra betaalmogelijkheid, niet als vervanging. Toch blijft het vertrouwen laag zolang mensen bang zijn dat dit op termijn alsnog verandert.
Wat is de digitale euro precies?
De digitale euro is in feite een digitale versie van contant geld. In plaats van munten of biljetten op zak te hebben, kan het bedrag digitaal worden opgeslagen op een telefoon, computer of speciale kaart.
Het grote verschil met andere digitale betaalvormen is dat de digitale euro rechtstreeks wordt uitgegeven door de Europese Centrale Bank, zonder tussenkomst van commerciële banken.
Het is geen cryptomunt en ook niet bedoeld als belegging. De waarde van één digitale euro blijft altijd gelijk aan één reguliere euro. Het systeem moet betalingen mogelijk maken zelfs wanneer banken of betaalapps tijdelijk niet werken, bijvoorbeeld bij storingen of crisissituaties.
Zo kan de digitale euro volgens de ECB bijdragen aan stabiliteit en continuïteit in het Europese betalingsverkeer.
Een koude ontvangst in een warm land
Ondanks de beloften over veiligheid, privacy en stabiliteit, is duidelijk dat de Spanjaarden nog niet overtuigd zijn. Het onderzoek van de Spaanse Bank laat zien dat wantrouwen en onbekendheid de grootste obstakels vormen.
Voor veel mensen voelt de digitale euro nog als een ver-van-hun-bed-show. De connectie tussen Europese regelgeving en het dagelijks leven is vaag, terwijl de angst voor toezicht concreet is.
“De uitdaging voor Brussel en de ECB is om de bevolking beter te informeren,” zegt een communicatiespecialist. “Zolang mensen niet begrijpen wat de digitale euro doet, blijft het wantrouwen bestaan.”
De komende jaren worden beslissend
Met de testfase in zicht wordt de komende periode cruciaal voor het draagvlak in Europa. Als het vertrouwen niet groeit, dreigt de digitale euro uit te draaien op een bureaucratisch project zonder brede steun.
De ironie is groot: een munt die juist bedoeld is om Europa vooruit te helpen, lijkt voorlopig vooral op koude scepsis te stuiten — zeker in een warm land als Spanje.
Of de digitale euro uiteindelijk het vertrouwen van de Europese burger weet te winnen, zal afhangen van één ding: duidelijkheid en transparantie.