Algemeen
Frank de Tank: Van drugsbaron tot TikTok-sensatie met 1,9 miljoen volgers
Frank ‘De Tank’, een naam die zowel gevreesd als bewonderd wordt, leeft een leven dat rechtstreeks uit een film lijkt te komen. Als ex-bodybuilder, liefhebber van snelle wagens en flamboyante vrouwen, en hoofdverdachte in een van de grootste drugsdossiers van Antwerpen, weet hij keer op keer de aandacht te trekken. Maar waar velen denken dat zijn criminele verleden hem tot zwijgen zou dwingen, heeft hij zichzelf opnieuw uitgevonden als TikTok-sensatie met bijna 2 miljoen volgers.
Van glitter en glamour naar de rechtbank
Frank V., beter bekend als Frank ‘De Tank’, werd groot in de Antwerpse onderwereld door zijn rol in de invoer van cocaïne via de haven van Antwerpen. Volgens de politie verdiende hij hiermee tot wel 3,5 miljoen euro, een bedrag dat hij witwaste via luxe uitgaven en een leven vol glitter en glamour. Hij reed in de duurste sportwagens, ging op extravagante vakanties en omringde zich met knappe vrouwen.
Maar deze levensstijl trok ook de aandacht van de autoriteiten. Het Belgische gerecht beschuldigt hem van grootschalige drugshandel, witwassen en het opzetten van een uitgebreid netwerk om cocaïne uit containers te halen. Hij is de hoofdverdachte in een omvangrijk drugsdossier dat de Antwerpse onderwereld op zijn grondvesten heeft doen schudden.
TikTok: van crimineel naar influencer
Waar velen zich na een dergelijke beschuldiging terugtrekken uit de schijnwerpers, besloot Frank het anders aan te pakken. Hij dook op TikTok op en begon zijn dagelijkse leven te delen. Wat begon met eenvoudige filmpjes over zijn dagelijkse bezigheden, groeide uit tot een online fenomeen. Zijn video’s, waarin hij zijn luxueuze levensstijl en opvallende humor laat zien, trokken miljoenen kijkers.
Met zijn uitspraken zoals “Op naar 2 miljoen” en video’s waarin hij zichzelf omringt met stapels contant geld, snelle auto’s en knappe vrouwen, heeft hij inmiddels 1,9 miljoen volgers verzameld. Voor zijn fans is hij een fascinerend personage: een man met een duister verleden die zijn charisma gebruikt om online beroemdheid te vergaren.
Kritiek en controverse
Hoewel zijn populariteit op TikTok blijft groeien, is er ook veel kritiek op zijn online aanwezigheid. Veel mensen vinden het problematisch dat iemand met een crimineel verleden een podium krijgt om zijn levensstijl te verheerlijken. Experts waarschuwen dat zijn video’s een verkeerd voorbeeld kunnen zijn, vooral voor jongere kijkers die hem mogelijk zien als een rolmodel.
“Het risico is dat hij een glamoureus beeld van criminaliteit schetst, zonder de gevolgen te tonen,” zegt een criminoloog. “Zijn video’s normaliseren een levensstijl die gebaseerd is op illegale activiteiten, en dat is zorgwekkend.”
De toekomst van Frank ‘De Tank’
Terwijl zijn TikTok-volgers blijven groeien, hangt de uitkomst van zijn rechtszaak als een donkere wolk boven hem. De Belgische autoriteiten hebben stevige bewijzen tegen hem verzameld, en een veroordeling zou kunnen betekenen dat zijn leven van luxe en online beroemdheid abrupt eindigt.
Frank lijkt zich echter weinig zorgen te maken. Met zijn kenmerkende grijns en bravoure blijft hij video’s maken, en zijn volgers blijven hem steunen. Zijn populariteit toont aan hoe social media criminele figuren een platform kan bieden om hun verhaal te herschrijven, ongeacht hun verleden.
Conclusie
Frank ‘De Tank’ is een man van tegenstellingen: een beruchte drugsbaron die zichzelf heeft omgevormd tot een geliefde online persoonlijkheid. Zijn leven blijft het gesprek van de dag, zowel in de rechtbank als op TikTok. Of hij erin slaagt zijn online imperium voort te zetten, of dat zijn verleden hem inhaalt, zal de tijd leren. Eén ding is zeker: Frank ‘De Tank’ blijft een van de meest spraakmakende figuren van deze tijd.
@hamza88goudtand
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.