Algemeen
Ellen ten Damme (57) over haar dertig jaar jongere vriend: ‘Mensen vinden het heel normaal ons samen te zien’
Ellen ten Damme over haar jongere vriend en leven: ‘Mensen vinden het normaal ons samen te zien’
In een openhartig interview met Mezza vertelt Ellen ten Damme over haar veelzijdige leven, haar liefde voor theater en muziek, en de bijzondere relatie met haar dertig jaar jongere vriend. Terwijl ze druk bezig is met haar theatertour Barock en zich voorbereidt op de kerstshow Hete Kerst, deelt de zangeres en theatermaker persoonlijke inzichten over verlies, liefde en zelfacceptatie.
Een leven vol passie en creativiteit
Ellen ten Damme is een van de meest veelzijdige artiesten van Nederland. Met haar huidige tour Barock brengt ze een explosieve combinatie van muziek, theater en performance. “Ik hou ervan om mezelf telkens opnieuw uit te vinden,” zegt Ellen. “Barok staat voor overdaad, zowel visueel als muzikaal. Het is een ode aan de kunst, maar ook aan vrijheid.”
Naast haar tour heeft ze haar handen vol aan de kerstshow Hete Kerst, die binnenkort in première gaat. “Het wordt een hete, swingende voorstelling vol humor en warmte,” belooft Ellen. “Het is heerlijk om mensen in de donkere dagen iets te geven waar ze blij van worden.”
Over haar dertig jaar jongere vriend
Een opvallend onderwerp dat ter sprake komt, is haar relatie met een partner die dertig jaar jonger is dan zij. Ellen spreekt openhartig over de reacties die dit oproept. “Mensen om ons heen vinden het eigenlijk heel normaal dat we samen zijn,” vertelt ze. “Het is vooral de buitenwereld die er iets van lijkt te vinden, maar dat boeit me niet zo. Liefde kent geen leeftijd, en wij voelen ons gelukkig samen.”
Hoewel ze blij is met haar relatie, geeft Ellen toe dat ze zich soms bewust is van het leeftijdsverschil. “Het kan best lastig zijn, vooral als je merkt dat je in totaal verschillende levensfases zit. Maar tegelijkertijd leren we veel van elkaar, en dat is ontzettend waardevol.”
Reflectie op verlies en familiebanden
Tijdens het gesprek deelt Ellen ook haar gevoelens over het verlies van haar vader. “Ik mis mijn vader nog steeds enorm,” zegt ze. “Je kunt je niet voorbereiden op dat soort verdriet. Het komt altijd harder binnen dan je denkt.”
Haar ouders speelden een belangrijke rol in haar opvoeding en creatieve ontwikkeling. “Mijn vader gaf me de vrijheid om mezelf te zijn. Hij stimuleerde me om mijn eigen pad te volgen, en dat heb ik altijd gedaan.” Ellen vertelt dat de band met haar moeder eveneens sterk is. “Ze is mijn grootste fan en komt naar bijna elk optreden. Het geeft me een gevoel van verbondenheid.”
De balans tussen werk en privé
Als iemand die altijd onderweg is, zoekt Ellen voortdurend naar manieren om balans te vinden tussen werk en privéleven. “Mijn leven bestaat uit reizen, optreden en repeteren,” zegt ze. “Het kan best eenzaam zijn, maar ik heb geleerd om momenten van rust in te bouwen.”
Haar relatie helpt haar om die balans te vinden. “Mijn partner begrijpt mijn leven en ondersteunt me daarin,” legt Ellen uit. “We proberen tijd samen door te brengen, al is dat niet altijd makkelijk met mijn drukke schema.”
Over uiterlijk en zelfacceptatie
Ellen staat bekend om haar flamboyante stijl en opvallende optredens, maar zelf hecht ze niet zoveel waarde aan uiterlijkheden. “Mensen denken vaak dat ik veel bezig ben met mijn uiterlijk, maar dat valt best mee,” zegt ze lachend. “Ik wil gewoon authentiek zijn en mezelf uitdrukken op een manier die bij me past.”
Ze benadrukt dat ouder worden haar niet tegenhoudt om te doen wat ze leuk vindt. “Ik voel me nog steeds jong van geest. Leeftijd is maar een getal, en het belangrijkste is dat je blijft doen waar je gelukkig van wordt.”
Vooruitkijken naar nieuwe projecten
Met de kerstshow Hete Kerst in aantocht en de lopende tour Barock, kijkt Ellen al vooruit naar nieuwe uitdagingen. “Ik heb altijd nieuwe ideeën en projecten in mijn hoofd,” vertelt ze enthousiast. “Misschien komt er volgend jaar weer een nieuw album of een compleet ander theaterconcept. Ik blijf altijd dromen en plannen maken.”
Haar passie voor muziek en theater blijft de drijvende kracht achter alles wat ze doet. “Ik wil mensen raken, hen even laten ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Dat is wat mij motiveert.”
Tot slot
Ellen ten Damme is een artiest die altijd zichzelf blijft, ongeacht wat de wereld van haar vindt. Haar levensverhaal is een mix van passie, verlies, liefde en creativiteit. Met haar inspirerende boodschap en onuitputtelijke energie blijft ze een unieke kracht in de Nederlandse entertainmentwereld. Terwijl ze blijft schitteren op het podium, kijkt Ellen met vertrouwen en nieuwsgierigheid naar wat de toekomst brengt. “Het leven is een avontuur,” zegt ze, “en ik ben nog lang niet klaar.”
Felle woordenwisseling in de Kamer: debat over verkiezingsuitslag en migratiebeleid krijgt onverwachte wending
Tijdens een verder technisch debat over de verkiezingsuitslag kreeg de Tweede Kamer te maken met een opvallend moment. FvD-Kamerlid Lidewij de Vos nam het woord tijdens een interruptie en richtte zich fel tot Rob Jette, die zij aansprak op uitspraken die hij tijdens de campagne had gedaan. Het moment veranderde de sfeer in de Kamer en zorgde voor een debat dat nog lang na resonantie veroorzaakte.
Campagnebeloften onder de loep
Volgens De Vos had Jette in de campagne een duidelijke belofte gedaan: de instroom van migranten terugbrengen en op termijn beter beheersbaar maken. In haar optiek was die belofte onvoldoende waargemaakt. Ze hield hem nauwkeurig passages uit interviews en speeches voor waarin hij sprak over het “beperken van de instroom”, en stelde dat het gevoerde beleid volgens haar eerder het tegenovergestelde resultaat had opgeleverd.
Het was duidelijk dat haar woorden impact hadden. De spanning in de zaal liep merkbaar op, vooral toen een aantal andere Kamerleden aandachtig begon mee te luisteren. Wat eerder klonk als een gebruikelijke interruptie, groeide uit tot een centraal moment in het debat.
Rob Jette verdedigt zijn standpunt
Rob Jette reageerde zichtbaar behoedzaam op de kritiek. Hij benadrukte dat Nederland gebonden is aan internationale afspraken, en dat veranderingen op het gebied van migratie niet met één nationaal besluit kunnen worden afgedwongen. Volgens hem vraagt het migratiedossier om Europese samenwerking, zorgvuldigheid en realisme.
De Vos vond die uitleg ontoereikend. In haar ogen werd al jaren verwezen naar Europese verplichtingen, waardoor echte stappen uitbleven. Ze vroeg zich hardop af welke partij nog verantwoordelijkheid neemt wanneer het telkens blijft bij verwijzen naar regels, verdragen of procedures. De stilte die na haar woorden viel, liet zien dat haar opmerkingen breed binnenkwamen.
Een verschuiving in de Tweede Kamer
De Vos wees vervolgens op een groeiende beweging binnen de Kamer. Waar een strenger migratiebeleid eerder vooral door rechtse partijen werd uitgedragen, wordt die koers volgens haar inmiddels door meerdere partijen onderschreven. Ze verwees naar de verkiezingsprogramma’s van onder meer VVD, CDA, D66 en GroenLinks-PvdA, waarin allemaal varianten staan van het streven om de totale instroom te beperken.
Volgens haar is de verkiezingsuitslag een duidelijk signaal van de kiezer. “De samenleving heeft gesproken,” benadrukte ze, “en van partijen wordt nu verwacht dat zij die woorden omzetten in concrete besluiten.” Ze noemde daarbij dat ongeveer 117 zetels in de Kamer vertegenwoordigd worden door partijen die in hun programma’s spreken over het terugbrengen van de instroom.
Druk op gemeenten en woningmarkt
In haar betoog verwijst De Vos ook naar maatschappelijke zorgen die steeds vaker naar voren komen. Gemeenten geven al langer aan dat zij moeite hebben met het vinden van opvanglocaties. Daarnaast speelt de woningmarkt een belangrijke rol in de discussie: starters kunnen moeilijk aan een betaalbare woning komen en sommige regio’s ervaren extra druk op voorzieningen.
De Vos haalde rapportages aan waarin wordt beschreven dat migratie een van de factoren is die bijdraagt aan de druk op de woningmarkt. Tegelijkertijd benadrukte ze dat gemeenten financiële uitdagingen ervaren als zij noodopvang moeten organiseren, wat zorgt voor extra spanning tussen het Rijk en lokale overheden.
Een samenleving op zoek naar duidelijkheid
In haar bijdrage ging De Vos ook in op het bredere maatschappelijke debat. Ze stelde dat veel Nederlanders behoefte hebben aan duidelijke grenzen, heldere afspraken en een gevoel van overzicht. Volgens haar heeft de publieke opinie in de afgelopen periode een versnelde verschuiving doorgemaakt, mede door incidenten die veel aandacht kregen in de media.
Hoewel Kamerleden doorgaans terughoudend zijn om op emotionele gebeurtenissen in te gaan, wees De Vos erop dat maatschappelijke gebeurtenissen de toon van het gesprek onvermijdelijk beïnvloeden. Het publiek wil volgens haar dat de politiek verantwoordelijkheid neemt en transparant is over de keuzes die worden gemaakt.
Kiezersvertrouwen en geloofwaardigheid
Een belangrijk deel van haar betoog richtte zich op vertrouwen. De Vos stelde dat de geloofwaardigheid van meerdere partijen nu ter discussie staat. Tijdens de campagnes spraken zij zich uit voor een beperking van de instroom, en volgens haar is het nu aan diezelfde partijen om die woorden in de praktijk te brengen.
Ze waarschuwde dat het vertrouwen van kiezers verder zal afnemen als er opnieuw grote plannen worden gemaakt zonder zichtbare resultaten. “De kiezer kijkt mee,” zei ze, “en beoordeelt op daden, niet op goede bedoelingen.”
Concrete maatregelen versus nieuwe commissies
De Vos riep het kabinet en de Kamer op om niet opnieuw te vervallen in het instellen van werkgroepen of commissies die maandenlang onderzoek doen. Volgens haar is dat in het verleden vaak gebeurd, terwijl de situatie in de tussentijd nauwelijks veranderde.
Als mogelijke maatregelen noemde ze onder meer tijdelijke beperkingen op het aantal aanvragen en het opnieuw bespreken van internationale afspraken. Voor sommige partijen gaan die voorstellen te ver; andere fracties willen juist dat de Kamer alle opties onderzoekt. Het leidde tot verhitte reacties, maar ook tot nieuwe allianties tussen partijen die zich eerder minder fel mengden in het debat.
Remigratie als onderwerp van gesprek
De Vos bracht ook remigratie ter sprake — een onderwerp dat al sinds de jaren tachtig onderdeel is van het beleid. Zij vindt dat bestaande regelingen meer onder de aandacht moeten komen en dat er gekeken moet worden naar verbeteringen voor mensen die vrijwillig willen terugkeren.
Hoewel dit deel van haar betoog op tegenstand stuitte, kreeg zij opvallend genoeg ook steun van enkele lokale bestuurders die meepraten over de praktische uitvoering van migratiebeleid in hun gemeenten.
Politiek op een kruispunt
Het debat liet zien dat migratie allang geen randthema meer is, maar een centraal onderdeel van de politieke agenda. Steeds meer partijen zien dat de samenleving om duidelijkheid vraagt. Tegelijkertijd is het een dossier waar juridische, internationale en morele aspecten elkaar raken — wat tot complexe afwegingen leidt.
De Vos benadrukte dat de Kamer op een cruciaal moment staat. “Wie nu blijft wachten,” sprak ze, “riskeert niet alleen verlies van vertrouwen, maar ook verlies van verbinding met de mensen voor wie wij hier zitten.”
Wat gebeurt er nu?
De komende weken staan nieuwe overleggen gepland waarin partijen verder praten over migratie, opvang en instroom. De vraag is of er daadwerkelijk een gezamenlijke koers ontstaat, of dat politieke verschillen opnieuw leiden tot vertraging en langdurige onderhandelingen.
Wat duidelijk is: het debat van vandaag zette het onderwerp opnieuw op scherp. De Vos maakte haar standpunt helder, en meerdere partijen zullen de komende tijd moeten laten zien of ze de uitgesproken ambities uit hun verkiezingsprogramma’s waarmaken.