Algemeen
Ellen ten Damme (57) over haar dertig jaar jongere vriend: ‘Mensen vinden het heel normaal ons samen te zien’
Ellen ten Damme over haar jongere vriend en leven: ‘Mensen vinden het normaal ons samen te zien’
In een openhartig interview met Mezza vertelt Ellen ten Damme over haar veelzijdige leven, haar liefde voor theater en muziek, en de bijzondere relatie met haar dertig jaar jongere vriend. Terwijl ze druk bezig is met haar theatertour Barock en zich voorbereidt op de kerstshow Hete Kerst, deelt de zangeres en theatermaker persoonlijke inzichten over verlies, liefde en zelfacceptatie.
Een leven vol passie en creativiteit
Ellen ten Damme is een van de meest veelzijdige artiesten van Nederland. Met haar huidige tour Barock brengt ze een explosieve combinatie van muziek, theater en performance. “Ik hou ervan om mezelf telkens opnieuw uit te vinden,” zegt Ellen. “Barok staat voor overdaad, zowel visueel als muzikaal. Het is een ode aan de kunst, maar ook aan vrijheid.”
Naast haar tour heeft ze haar handen vol aan de kerstshow Hete Kerst, die binnenkort in première gaat. “Het wordt een hete, swingende voorstelling vol humor en warmte,” belooft Ellen. “Het is heerlijk om mensen in de donkere dagen iets te geven waar ze blij van worden.”
Over haar dertig jaar jongere vriend
Een opvallend onderwerp dat ter sprake komt, is haar relatie met een partner die dertig jaar jonger is dan zij. Ellen spreekt openhartig over de reacties die dit oproept. “Mensen om ons heen vinden het eigenlijk heel normaal dat we samen zijn,” vertelt ze. “Het is vooral de buitenwereld die er iets van lijkt te vinden, maar dat boeit me niet zo. Liefde kent geen leeftijd, en wij voelen ons gelukkig samen.”
Hoewel ze blij is met haar relatie, geeft Ellen toe dat ze zich soms bewust is van het leeftijdsverschil. “Het kan best lastig zijn, vooral als je merkt dat je in totaal verschillende levensfases zit. Maar tegelijkertijd leren we veel van elkaar, en dat is ontzettend waardevol.”
Reflectie op verlies en familiebanden
Tijdens het gesprek deelt Ellen ook haar gevoelens over het verlies van haar vader. “Ik mis mijn vader nog steeds enorm,” zegt ze. “Je kunt je niet voorbereiden op dat soort verdriet. Het komt altijd harder binnen dan je denkt.”
Haar ouders speelden een belangrijke rol in haar opvoeding en creatieve ontwikkeling. “Mijn vader gaf me de vrijheid om mezelf te zijn. Hij stimuleerde me om mijn eigen pad te volgen, en dat heb ik altijd gedaan.” Ellen vertelt dat de band met haar moeder eveneens sterk is. “Ze is mijn grootste fan en komt naar bijna elk optreden. Het geeft me een gevoel van verbondenheid.”
De balans tussen werk en privé
Als iemand die altijd onderweg is, zoekt Ellen voortdurend naar manieren om balans te vinden tussen werk en privéleven. “Mijn leven bestaat uit reizen, optreden en repeteren,” zegt ze. “Het kan best eenzaam zijn, maar ik heb geleerd om momenten van rust in te bouwen.”
Haar relatie helpt haar om die balans te vinden. “Mijn partner begrijpt mijn leven en ondersteunt me daarin,” legt Ellen uit. “We proberen tijd samen door te brengen, al is dat niet altijd makkelijk met mijn drukke schema.”
Over uiterlijk en zelfacceptatie
Ellen staat bekend om haar flamboyante stijl en opvallende optredens, maar zelf hecht ze niet zoveel waarde aan uiterlijkheden. “Mensen denken vaak dat ik veel bezig ben met mijn uiterlijk, maar dat valt best mee,” zegt ze lachend. “Ik wil gewoon authentiek zijn en mezelf uitdrukken op een manier die bij me past.”
Ze benadrukt dat ouder worden haar niet tegenhoudt om te doen wat ze leuk vindt. “Ik voel me nog steeds jong van geest. Leeftijd is maar een getal, en het belangrijkste is dat je blijft doen waar je gelukkig van wordt.”
Vooruitkijken naar nieuwe projecten
Met de kerstshow Hete Kerst in aantocht en de lopende tour Barock, kijkt Ellen al vooruit naar nieuwe uitdagingen. “Ik heb altijd nieuwe ideeën en projecten in mijn hoofd,” vertelt ze enthousiast. “Misschien komt er volgend jaar weer een nieuw album of een compleet ander theaterconcept. Ik blijf altijd dromen en plannen maken.”
Haar passie voor muziek en theater blijft de drijvende kracht achter alles wat ze doet. “Ik wil mensen raken, hen even laten ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Dat is wat mij motiveert.”
Tot slot
Ellen ten Damme is een artiest die altijd zichzelf blijft, ongeacht wat de wereld van haar vindt. Haar levensverhaal is een mix van passie, verlies, liefde en creativiteit. Met haar inspirerende boodschap en onuitputtelijke energie blijft ze een unieke kracht in de Nederlandse entertainmentwereld. Terwijl ze blijft schitteren op het podium, kijkt Ellen met vertrouwen en nieuwsgierigheid naar wat de toekomst brengt. “Het leven is een avontuur,” zegt ze, “en ik ben nog lang niet klaar.”
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.